Een ferm verslag ingestuurd door Sabine, ne dikke merci hiervoor ! Heerlijke leesvoer ;-)
Verslag: Namen/Jambes dinsdag 27 augustus 2013
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
's Morgens bij het ontwaken voel ik me gelukkig want heb een mooie dag voor de boeg: een fietsrit met mijn toffe maten van de 3*20. Het is lang geleden op vorige week na dat ik nog met deze groep heb meegereden. De vorige maanden heb ik me vooral gefocust op het verzamelen van zoveel mogelijk hoogtemeters op een zo kort mogelijke afstand. Eigenlijk ben ik niet zon fan van heel lange duurritten en heb er dus ook weinig voor getraind. Maar ach, ik heb gewoon zin om veel te lachen en in groep is het toch altijd makkelijker en vooral plezanter om een hoop kilometers onder de wielen te krijgen.
Na een stevig ontbijt vertrek ik goed op tijd naar het bushokje, want wil er nog snel wat koolhydraten verorberen. Het eindpunt ligt immers niet bij de deur ;-). Ook ben ik niet zo handig op mijn fiets in tegenstelling tot mijn maten. Mijn truitje goed volgestopt met koekjes waarvan de verpakking al half open is gemaakt zodat ik af en toe eens kan grabbelen voor een hapje. Ik zou best om het uur een portie koolhydraten eten om met een goed gevoel de rit uit te rijden.
Ik arriveer dus als eerste en na een aantal minuutjes zie ik onze Marcel om de hoek komen. Die is al warm getrapt want heeft al wat kilometers in de benen. Ik bewonder Marcel hier enorm in. Een lange duur voor ons, is uiteraard voor hem een extra lange duur. Dan komt Roger afgepeddeld. Ook hij was zich al wat gaan warm rijden ;-). Natuurlijk ontbreken onze twee sterke kopmannen Valère en Paul niet. Ben blij dat ze er zijn, met hen erbij wordt de ketting altijd goed stijf gehouden! Ik tel altijd met hoeveel man we de rit gaan rijden. Joepie, onpaar..nu kan ik mijn wagonnetje fijn achteraan hangen, me goed verstoppen en toch een mooi overzicht houden. Fiets graag achteraan, dan voel ik me veilig omdat ik alle hobbels en bobbels goed kan zien J. Moet zeggen: iedereen van de groep houdt het wel veilig en dat apprecieer ik enorm. De kopman Valère is top ! Hij waakt erover dat al zijn schaapjes veilig terug in hun wei geraken. Ook wordt elke hindernis telkens tijdig aangewezen want de snelheden die we halen vergen echt wel een grote voorzichtigheid.
Het startschot is dus gegeven. Het is nog wat fris (8uur) en het zonnetje laat zich niet zien, maar het is nog vroeg. We fietsen rustig en al snel wordt het tempo wat opgedreven. Valère kijkt regelmatig eens om en merkt dat iedereen het tempo goed aankan, dus er kan nog een tandje bij J. Hangt Sabine er nog aan? wordt al eens geroepen ;-). Omdat ik achteraan het pelotonnetje fiets, ben ik wel al eens een elastiekje maar trap de gaten wel dicht. Ik probeer me wat toe te leggen op het maken van meerdere omwentelingen om wat op souplesse te fietsen. Hiermee train ik ook een beetje mijn explosiviteit want dit is niet mijn sterkste kant. Het wordt warmer en warmer. Marcel haalt gekke toeren uit, zo schiet het eventjes door mijn hoofd. Het beroemde C&A zakje trekt hij al fietsend over zijn helm. Amai die durft en is technisch: speelt in mijn gedachten.
We spreken af via Oteppe te rijden en daar een tussenstopje te houden aan de visvijver om de batterijen weer op te laden. Ik ben hier enorm blij mee ! De kans om weer wat bij te eten J. Nog 30 km tot Jambes, dat moet lukken. Ik vrees eventjes dat Oteppe het eindpunt is maar Roger stelt me gerust dat het een lange fietsdag zal worden. Ja hoor, ik wil nog niet naar huis, bijlange niet;-). Ai, al direct een klimmetje na de pauze ! Waarom ligt een café toch altijd voor een klim zegt Roger ;-). Valère en Paul blijven sterk op kop rijden. Op een tiental kilometer van Namen zie ik de Citadel, dus het kan niet ver meer zijn. We krijgen een mooi stuk waarin Valère zich kan uitleven. Hij zit zich vooraan en de rest van de groep blijft met snelheden van meer dan 40km/uur mooi aanklampen. Wauw, hier gaat het vooruit seg, ik leef me enorm uit want het geeft toch zoveel voldoening dat ik de spanning in mijn benen mag voelen. Op exact 90 km arriveren we in Jambes. We treffen een gezellig terras waar we een extra groot stuk taart kunnen smullen. De koffietjes en andere drankjes doen ook enorm deugd. Krijg nog een goede tip van Paul: suikergelletje in bidon met water doen ipv het ineens leeg te drinken zodat ik er langer energie kan uitputten tijdens de rit.
De terugweg wordt ingezet. Helaas zit de wind pal op kop ! Ik roep (plagend) naar mijn maten: hela denk aan het gemiddelde hé, niet afzwakken ! Steuk nog maar wat: zegt Marcel ! Nu neemt Roger samen met Valère de kop voor zijn rekening. Maar het is zwaar, loodzwaar met die wind. Ondertussen laat Valère ons van de mooie plaatjes genieten terwijl Marcel een wijze opmerking geeft: om te genieten van die plaatjes, moeten we wel wat langzamer rijden J. We krijgen een klimmetje onder de pedalen. Ik ga mee met de klimmers Valère en Paul. Had ik beter niet gedaan want hierdoor zat ik plots vooraan met Valère. Man man wat zie ik af, mijn hartslag stijgt de pan uit en ik probeer het een tijdje vol te houden want mijn kopmaat ontziet me niet. Gelukkig komt een tractor uit een zijstraat en hangt een tijdje voor ons waardoor het tempo afzwakt. Hier kan ik mijn positie weer afstaan aan Paul. Roger is slim en neemt mijn lievelingspositie in, de laatste plaats in het peloton. Nu moet ik dicht in het wiel van Paul blijven en volledig op Paul vertrouwen. Hij doet het prima want geeft tijdig de obstakels aan. We boksen en boksen maar tegen die felle wind. Ik bewonder onze kopmannen. Paul krijgt het een beetje moeilijk wat doodnormaal is want heeft ons zeker al 120km mee op sleeptouw genomen. Hij vraagt me of ik nog een beetje fris ben om de rest van de rit naast Valère de kop over te nemen. Ik stem toe! Het worden de laatste loodzware kilometers. Het bordje Wellen ziet er zo prachtig uit J! Ik voel dat ik al mijn krachten moet gebruiken om mijn steentje bij te dragen, het is loodzwaar, ik zie af maar geef niet op. Valère en ik zeggen stilletjes tegen elkaar dat ons pijpje nu wel zuiver is : We naderen onze stal Diepenbeek. Hier sla ik af richting thuis want heb nog wat karweitjes te doen. De rest van het team fietst verder naar ons stamcafé Het Demerstrand waar ze nog gezellig kunnen nababbelen met de oh zo welkome frisse drankjes J.
Aanwezigen: Valère P, Paul, Marcel, Roger J en Sabine
Mijn ritgegevens: 175 km gemiddeld 30,15 hoogtemeters: 1200
|
