|
Verslag 44e Dodentocht 9 augustus 2013xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Eerst een woordje geschiedenis
In 1969 doen de wandelaars van jeugdhuis Kadee mee aan de vierdaagse van Nijmegen. Het idee groeit om zelf een ambitieuze wandeltocht op poten te zetten. Het jaar nadien staan er 65 wandelaars aan de start, waarvan er 47 de finish halen. In de loop der jaren groeide het evenement uit tot één van grootste wandelevenementen met een internationaal karakter. Dit jaar stonden er maar liefst 11162 deelnemers aan de start. 62,1 % haalde de finish binnen de vooropgestelde 24 uren.
Het moest er voor mij toch eens van komen, dit jaar al een super voorbereiding gehad door het vele ultralopen, dus een nieuwe uitdaging zag ik wel zitten. Maar niet zonder Jacques, want die blijf ik toch nog graag aan mn zijde hebben voor zulke uitdagingen. Hoewel ik al redelijk wat ultras gelopen heb, had ik het gevoel dat dit vandaag mn eerste echte was
100 kms zijn immers bijna 2,5 marathons.
Ik was al gaan opzoeken op internet wat zon dodentocht voor een loper inhoudt. En begon in te pakken: op km 50 was een grote depot waar je je rugzakje met reservemateriaal naar toe kon laten brengen. In die rugzak gingen mn trailschoenen omdat ik dacht dat ik daar zeker nood aan zou hebben als mn voeten zouden opzwellen. Maar toch ook voor alle zekerheid nog een paar gewone loopschoenen moest ik de trailschoenen toch niet kunnen gebruiken. Een hele reserve-tenue kledij ( het moest maar eens regenen ).
Mn looprugzakje zelf was ook goed gevuld: regenjasje, fluo-truitje want velen lieten zich verrassen door de koude, gellekes, sportrepen, reserve-batterij voor mn kodak, papieren zakdoekjes, hoofdlampje, reserve loopsokken, compeed en pijnstillers ( stel dat ik blaren zou krijgen ), geld, en natuurlijk drank: isostar waaraan ik ORS ( zout ) toevoegde. Extra ORS ging ook mee. De dodentocht is een wandelevenement en brengt met zich mee dat de bevoorradingen enkel op wandelaars afgestemd is: zoetigheid maar geen zouten. Julie had vorig jaar door zouttekort 3 uren aan een baxter gelegen en daar had ik niet zon zin in.
Ik werd goed ingetapet door mn mama: vooral op mn rug waar ik gevoelig ben aan schaafwonden van rugzak en sportbeha. Ook een gevoelige teen kreeg preventief een compeedje opgeplakt. In plaats van een looprokje toch maar een compressiebroek aangetrokken om de bilspieren te ontlasten. En natuurlijk mn compressiekousen, waaraan ik toch wel gehecht ben geraakt op de lange afstanden.
Jacques en ik vertrokken goed vroeg, met de auto, omdat we nog moesten inschrijven. Omdat we nog niet ingeschreven waren stevende ik al meteen naar de balie speciale gevallen, maar zo speciaal waren we blijkbaar toch niet. We werden doorverwezen naar een ander doolhof van dranghekken waarna de inschrijving zelf vlot gebeurde. Startnummer 9141 werd voor het thuisfront op facebook gezet.
Terug naar de auto, het was toen 16u00. Nog een laatste maaltijd en wat lezen in de brochure die we gekregen hadden. Bagage afgeven zou betekenen dat ik deze pas om 13u00 terug zou kunnen afhalen aan de start, en ik hoopte toch veel eerder binnen te zijn. Dus zag ik daar maar van af. Tegen 18u00 keerden we terug en liepen we over de eerste controlematten.
Als loper kan je best zo vroeg mogelijk aan de start gaan zitten, liggen, staan. En we waren heus niet de eersten. Henk G en Roger K zagen ons afkomen en riepen dat er bij hen nog wat plaats was. Niet veel daarna kwam clubmaatje Jo Ernots ook nog bij ons zitten. Maar ach, al babbelend schiet de tijd wel op.
Run en Funners: Jacques, ikzelf en Jo Ernots
Na anderhalf uur besloten we toch onze kans wat meer naar voren te wagen, wetende dat daar ook nog wat vrienden/lopers moesten zitten. Om vooraan te geraken was al een hele onderneming: over benen, buiken, hoofden stappen, kijkend of je schoenmaat net niet te groot was. Joeri met wie we nog in Boxmeer gelopen hebben wuifde al van ver. We wringen ons op de grond neer en raken al snel aan de praat met andere lopers: vooral Olivier en Ken zullen me bijblijven, al was het alleen al maar omdat ze geen hoofdlampje bij hadden.
Plots klinkt er, een kwartiertje voor het vertrek, dat weervrouw Sabine voor één of ander goed doel ons de handen in de lucht zal laten steken. Spontaan gaan duizenden handen omhoog
mooi om te zien ! Jacques, grootste fan van Sabine, is in de wolken ! Gelukkig horen we haar nog zeggen dat het tijdens de ganse dodentocht droog zal blijven.
Wachten aan de start
met Joeri
ikzelf, Jo, Ken, Olivier en Jacques ... gezellig babbelen
21u00: de hekken gaan weg, de handbikers in het aparte vak vertrekken als eersten. De massa komt langzaam in beweging. Hand in hand banen Jacques en ik ons een weg door de menigte wandelaars en lopers. Ik geef mn lege fles water aan een willekeurig iemand die toevallig haar hand uitsteekt. Massas supporters langs ellenlange dranghekken, wat een sfeer ! Hier moeten we zo snel mogelijk weg, willen we niet over iemands voeten struikelen. Alle zenuwen die ik daarstraks nog had waren opeens weg
ik voelde me mentaal klaar om mn eerste dodentocht tot een goed einde te brengen. Op de dijken naast de Schelde komt Willem met zn bevriende handbiker naast ons lopen, het tempo zit er goed in ( eigenlijk te snel roept Jacques nog ). En inderdaad
als we aan de eerste bevoorrading aan de kerk in Weert komen, blijkt deze nog niet open te zijn. We wachten er even, en zien Jo ook nog wachten. Even een foto en dan kunnen we toch wat water meegraaien.
Jacques en Willem
wachten tot de eerste bevoorrading open gaat
Op naar de volgende bevoorrading. Aan 100 km lopen denk ik niet, ik leef van bevoorrading naar bevoorrading. De volgende ligt echter pas 10 km verder. We laten ons tempo zakken en genieten van de animatie die er in iedere straat wel te vinden is: mensen die op straat BBQ-en, dansen, kinderen die gretig een high five willen geven. Nooit meegemaakt !
Na een eerste lus bereiken we opnieuw Bornem waar de sfeer er intussen nog meer in zit. Om 22u43 bereiken we de tweede bevoorrading bij Friesland Foods: we nemen een AA-drankje en rijsttaartje, want we moeten voldoende eten. We kijken op het bord wanneer de volgende bevoorrading is en vertrekken terug, Willem is intussen door gelopen. Hij heeft een hele entourage bij zich die hem regelmatig voorziet van een droog loopshirtje. En t is nodig vandaag: wat een warme avond, het zweet druppelt van mn voorhoofd.
"oogverblindend", allez letterlijk dan toch
Na weer een stukje Scheldedijk ( waar we door t donker niet veel van zien ) passeren we Hingene. Aan iedere café muziek, het hele dorp lijkt buiten te staan. Op km 24,7 de derde bevoorrading, aan de kerk in Wintam, hier ( denk ik ) enkel water maar dat geeft niets. Het is intussen 23u28. Ik bedenk me dat één vierde er al op zit. Wat gaat dat toch vlot. Jacques brengt me me mn voetjes op de grond: wacht maar tot straks
als je moet vechten tegen de slaap.
Veertig minuten later weer een bevoorrading, middernacht is net gepasseerd, bijna één derde er op zitten. Ruisbroek, waar zich een eerste EHBO-post bevindt. Wat een organisatie: welliefst 1200 vrijwilligers !!! Zonder hen zou dit niet mogelijk zijn, ik kijk al uit naar de laatste bevoorrading op km 95 waar Julie op ons wacht.
Intussen moeten we ook af en toe een veldweg in, dat zal voor de handbikers geen gemakkelijke klus zijn, evenmin voor Olivier en Ken zonder lampje. Maar we zijn solidair en laten met plezier de lopers zonder lampje meegenieten van ons licht. Ik maan Jacques aan om zijn lampje weg te steken, dat kunnen we misschien nog nodig hebben als die van mij het begeeft. Op dit donkere stuk worden we opeens geroepen, Yves Vanhole die we op La Grimace hebben leren kennen komt voorbij gelopen. Even een foto en een babbeltje, en weg is ie. In het najaar loopt hij de Spartathlon, zijn trainingsmaatjes lopen straks na de dodentocht ook nog door naar hun thuis, en t zou me zelfs niet verwonderen als ze ook nog lopend naar de start zijn gekomen.
weerzien met Yves
1u15: op km 39,87 komen we aan in de sporthal van Breendonk. Ik werd door ervaren lopers al gewaarschuwd om hier een kippensoep te eten, en van de Duvel af te blijven. Geen probleem, want drinken doe ik eigenlijk niet. Roger K zat hier al een tijdje en vertrek samen met ons. Een stukje door de brouwerij, mooi moment toch wel.
met Roger K
En dan even en groot contrast met de sfeer van in t begin: de dorpen zijn stilaan gaan slapen, de dieren hoor je nauwelijks, op de krekels na. Toch maar een truitje bij aangetrokken. Het zal nog een dikke 10 kms duren eer we aan de volgende bevoorrading komen, en dat is best nog wel lang. We lopen een tijdje met Henk, die we inhalen. Maar hij zit zo kapot ( van de Duvel ? ) en vindt ons tempo ietsje te hoog, hij haakt af.
Op naar de volgende brouwerij op km 50,26, die van Palm in Steenhuffel waar er gewoontegetrouw veel wandelaars opgeven, lopers wellicht iets minder. Toch zie er al een paar her en der een paar op de banken liggen. Hier bevindt zich ook de bagage-depot, ik ben blij dat ik hier niets achter gelaten heb als de eerste snelwandelaar die telkens zon beetje bij ons blijft ons vertelt dat hij tien minuten verloren is omdat zijn bagage zoek was.
halverwege
Intussen is het 2u35, ik vrees dat ik nu het moeilijkste gedeelte van de nacht in ga. De beentjes zitten goed, vooral door het consequent afwisselend lopen en stukjes wandelen. Jacques heeft trouwens intussen de leiding aan mij overgedragen: ik zal vanaf nu beslissen wanneer we wandelen en wanneer we lopen.
Maar ik ben absoluut geen nachtmens, eerder een ochtendmens. Maar mn vrees is ongegrond, door de adrenaline blijf ik toch wel goed wakker. De foto die ik van mezelf getrokken hebben spreekt dit nochtans compleet tegen.
toch meer moe als ik dacht
Maar soit, t kopke zit goed, de benen willen best mee. En de volgende bevoorrading is amper 5 kms ver, daar trek ik me toch wel aan op. Om 3u13 komen we aan de tuinbouwschool in Peizegem. Op naar mn persoonlijk record: 60 kms.
De volgende bevoorrading ligt achter het Buggenhoutbos en de Boskapel. Mijn lampje geeft de geest aan Maarten, en t is pikkedonker bij nieuwe maan. Jacques haalt zijn lampje boven. Het enige wat we horen is een uil en onze eigen ademhaling. Om 4:01 scannen we hier in. We drinken thee met veel suiker en graaien een energiereep mee.
Alles wat ik nu ga lopen is boven mn meest gelopen afstand. Mijn benen zijn niet moe, totaal geen pijn maar de vermoeidheid slaat wel wat toe. Buiten de bevoorradingen is er niks te beleven. We worden alle twee wat stiller, zijn we uitgepraat tegen elkaar of zijn we beiden zo moe ? Als ik wandel merk ik dat ik begin te zwalpen en dreig in slaap te vallen. Ik vraag Jacques kunnen we aub nog wat lopen, om niet in slaap te vallen . En dan gaat het weer wat beter. Dit is een moment waar ik gewoon door moet. Als er plots een mot in mn gezicht vliegt schiet ik toch wel wakker hoor.
Op 66,8 km ( t is 4u41 ) gelukkig weer een bevoorrading ( Opdorp ). Nog steeds moe, dan maar een koffie op de bevoorrading.
Af en toe horen we toch een haan kraaien, de eerste postbodes doen hun krantenronde. Maar nog steeds donker hoor. Nog even doorbijten, vechten tegen de slaap. Ik begin zelfs hardop te zingen om wakker te blijven. Een andere loopster waar die wij inhalen, en zij ons nadien weer door onze wandelstukken, heeft een fietser bij die haar begeleidt, met een heuse discobar op zn bagagedrager.
Op 73,62 km de volgende bevoorrading, in de school van Lippelo. t Is 5u37, ik word stilaan wakker. Ook her en der wat meer beweging rondom ons, autos die verschijnen en tegen gehouden worden door de politie, toch allemaal super georganiseerd.
Yes, 3/4 e zit er op !
De volgende scanning is in de sporthal van Puurs, 7 km verder, maar dat lijkt ellendig ver. Maar opgeven ga ik echt niet doen. Daar denk ik absoluut niet aan. Het hoofdje wil mee, de benen moeten maar volgen.
In het stukje tussen Puurs en Oppuurs ( op km 84,62 ) halen we Joeri S in, ook hij krijgt het moeilijk. Wie niet bij momenten ? Dit stuk lopen wij ook onze langzaamste tijd, 6,3 km/uur. Maar op deze bevoorrading krijgen we Cola, waar ik al lang naar hunkerde, dé sportdrank bij uitstek als een mens er door zit. Twee volle bekers, en dat heeft direct effect.
De wereldkampioen op de 24uren ( 274 kms ! ) Paul Beckers komt tot bij ons en samen lopen we veel kms samen. Jacques en hij halen verhalen op over vroeger, heerlijk om naar te luisteren, en zo vergeet ik dat ik eigenlijk moe ben. Moe, maar niet vermoeid. De benen weigeren op te geven. Henk heeft blijkbaar een tweede adem gevonden want steekt ons voorbij.
De bevoorrading in de sporthal van St Amands, en dan aftellen naar de 94,52 km in Branst waar Julie als vrijwilliger op ons staat te wachten. Weer een lang stuk naast de Schelde, maar nu het licht is best wel mooi. En wat een onthaal als we bij Julie aankomen om 8u21. Fotos maken en weer verder. Ze geeft ons de laatste moed die we nodig hebben om binnen te lopen.
eindelijk komen we op de bevoorrading van Julie
Ik begin te tellen
nog 39 minuten om 5,5 km af te haspelen, willen we om 9u00 binnen komen. Ik weet dat het parcours een beetje vals plat is, die stukken blijven we wandelen. Maar eens het hellende gedeelte voorbij is zet ik een versnelling in, Jacques naast me op
wat zou het mooi zijn een eindtijd van 12u00 te hebben.
En het lukt ons ook nog ! Applaus van Jo die al plaats genomen heeft op een terras. Uitscannen en onze prijs in ontvangst nemen: een groot stuk heerlijke Vondelmolen peperkoek en een streekbier. We supporteren nog voor Joeri die over de meet komt, en ook voor de anderen die we kennen.
Een ranking wordt op de dodentocht niet bijgehouden, maar ik weet wel dat ik vierde vrouw ben en dat we bij de eerste honderd lopers zijn aangekomen. Wat hier telt is je eigen grens verleggen, de mooiste prijs die er is. Een foto voor het Nieuwsblad, en dan met Jo, Joeri en Paul het terras op, een koffietje drinken want we moeten nog naar huis met de wagen.
foto voor het Nieuwsblad
Op de foto met Paul Beckers
Hoe ik uit die wagen geraakt ben willen jullie echt niet weten. Vandaag een lichte spierpijn, op trails zie ik meer af. Gelukkig geen blaren op de voeten, wel wat wrijvingswonden op de rug. Maar al bij al valt de schade wel mee. Kine voor maandag, dinsdag en woensdag is al geregeld zodat ik volgende zaterdag klaar ben voor de 50 km Trail des Fantomes in La Roche.
Ik wil Jacques bedanken om deze dodentocht samen met mij te lopen. Nochtans gaat ie dat wegwaaien en zeggen dat ik bedankt ben, want zonder mij zou ie hem wellicht nooit meer gelopen hebben. Ook dank aan al mn supporters voor, tijdens en na. Doet echt deugd als je weet dat mensen je sportprestaties weten te appreciëren. Dank ook aan de hele organisatie, en vooral de vrijwilligers van de dodentocht
puik georganiseerd, een fantastisch evenement waar ik volgend jaar op 8 augustus weer van de partij wil zijn !
Link: http://connect.garmin.com/player/356581477
Tussentijden officiële tracking:
|
1
|
Start (Kruisberg)
|
1,19
|
21:00
|
|
|
|
2
|
Weert (kerk)
|
7,56
|
21:37
|
10,3
|
|
|
3
|
Bornem (Friesland)
|
17,79
|
22:43
|
9,3
|
*
|
|
4
|
Wintam (parochiehuis)
|
24,70
|
23:28
|
9,3
|
|
|
5
|
Ruisbroek (De Post)
|
31,05
|
00:10
|
9,1
|
|
|
6
|
Breendonk (sporthal)
|
39,87
|
01:14
|
8,3
|
|
|
7
|
Steenhuffel (Palm)
|
50,26
|
02:35
|
7,7
|
|
|
8
|
Peizegem (tuinbouwschool)
|
55,11
|
03:13
|
7,7
|
|
|
9
|
Buggenhout (sporthal)
|
61,47
|
04:01
|
8,0
|
|
|
10
|
Opdorp (De Capelderij)
|
66,80
|
04:41
|
8,0
|
|
|
11
|
Lippelo (school)
|
73,62
|
05:37
|
7,3
|
|
|
12
|
Puurs (sporthal)
|
80,61
|
06:30
|
7,9
|
|
|
13
|
Oppuurs (De Mispel)
|
84,62
|
|
|
|
Reacties op bericht (10)
| 18-08-2013 |
 sjiek |
tof verslag van een straffe prestatie!! Heel knap gedaan Vanessa!! Volgens mij heb jij je grens nog totaal niet bereikt hoor!
18-08-2013 om 10:29
geschreven door Ruth
|
|
|
| 13-08-2013 |
| Dodentocht 2013 effen lopen |
Ik Peter bijspringen en hem 100% gelijk geven.
Wat is het volgende?
Straffe Madamme met een groot (sport-)hart met zulke prestaties.
Volgende week zaterdag komt ge dus maar gewoon mee al lopend met 3x20 , dan zijt ge al opgewarmd voor uw trail.
Nogmaals Respect "Lady" Vanessa Henneman.
Als Wiggings Sir is, zijt gij zeker Lady.
13-08-2013 om 18:25
geschreven door DidiDuvel
|
|
|
|
| Bewondering! |
Waar is de tijd dat de 20 kms van Brussel een uitdaging waren?Ik durf er niet aan denken wat nu je volgende uitdaging zal zijn!Respect meid!!P' gans trots te kunnen zeggen dat ie Vanessa Henneman in zijn vriendenkring heeft!! :-)
13-08-2013 om 04:21
geschreven door Peter
|
|
|
| 12-08-2013 |
| proficiat |
een dikke proficiat met Uw topprestatie doe zo verder groetjes Marcel
12-08-2013 om 19:02
geschreven door marcel
|
|
|
|
| proficiat |
Vanessa, proficiat met uw prachtprestatie. Dat ge een fenomeen zijt wist ik al maar dit overtrteft alles. Wat kunt gij eigenlijk niet ? SUPERMADAM !
12-08-2013 om 18:17
geschreven door Bollen Jos
|
|
|
|
| proficiat |
Proficiat met je prachtige prestatie,een mooi verslag heb hier geplaatst.Fijn om te lezen hoe het is gegaan van het begin tot aan de finish.Als ik lees :" Hoe ik uit die wagen geraakt ben willen jullie echt niet weten"verschijnt bij mijzelf een glimlach rond mijn mond.Ik heb een aantal jaren geleden de 100km gewandeld en dan kan ik mij hier wel iets bij voorstellen .Groeten,Rudi
12-08-2013 om 17:39
geschreven door Theunissen Rudi
|
|
|
|
| dodentocht ! |
1 woord zegt heel veel: R.E.S.P.E.C.T !!!!!!
12-08-2013 om 08:39
geschreven door Sabine
|
|
|
| 11-08-2013 |
| Proficiat |
Hoi Vanessa,een dikke proficiat mer weer eens een geweldige prestatie, je blijft me verbazen.Groetjes Kristof
11-08-2013 om 23:39
geschreven door kristof vranken
|
|
|
|
| Proficiat. |
Prachtige prestatie neergezet. Van harte gefeliciteerd hiermee.
11-08-2013 om 22:50
geschreven door Tiny
|
|
|
|
| dode tocht |
Vanessa de madam van de super prestaties, dit overtreft toch alles, wat een prestatie en dan zo een verslag ook nog, super!!!!!!!! Van je super fan. Flor.
11-08-2013 om 22:08
geschreven door flor
|
|
|
|
