Het blijven sombere dagen tegenwoordig. Maandag had de zon haar nog
eens van haar mooie kant laten zien maar dinsdag zat ze alweer verstopt achter
de mistriestige grijze wolken. En echt
warm kon je het ook niet noemen vandaag.
Dan zou je denken dat iedereen lekker knus achter zijn krant gaat zitten
of lekker in de zetel.
Maar niet zo in diepenbeek (en omstreken). Met zn dertienen (!!!! jawel ) stonden we aan
onze overdekte startplek.
De gps van dienst (=Valere Ph) werd ingesteld (met het nodige gemor soms
maar dat maakt het nog zo aantrekkelijk) en weg waren we !
Met zn 13en op het fietspad is niet altijd even
makkelijk. Zeker niet wanneer het fietspad verspringt en je net effe niet
oplet, dan duikt er ineens een haagje voor Marc op. Haag in, haag uit, terug de
haag in en ondertussen zat Marcel gevangen achter het achterwiel van Marc en
pardoes mee de grond op. Qua materiaal
waren er geen stukken, maar Marcel had blijkbaar ergens een tik op zijn ribben
gehad.
Opletten is dus altijd de boodschap en je kan beter effe een
keer teveel roepen of aanwijzen dan een keer te weinig. Vooraan lijkt het soms vanzelfsprekend maar
achteraan kan je soms verrast worden door zulke dingen.
Koersfietsen en steentjes.
Het zullen nooit twee goede kameraden worden. Pierrot kan er van meespreken.
Na Opgrimbie werd de maas overgestoken en vanaf daar konden nog
wat karige hoogtemeters gesprokkeld worden om zo een beetje verder in
Valkenburg halt te houden (ijssalon/lunchroom De munt)
Om 13 hongerige muiltjes te voorzien van rijstvlaai is geen
senicure. De mevrouw van de zaak deed
haar best maar kon toch niet beletten dat sommigen tevreden moesten zijn met een andere keuze. Het was goed te zien dat het koud was want de
frisse colas en ice-teas werden achterwegen gelaten en hete koffies en warme
chocos werden met de vleet besteld.





Lekker ingeduffeld werd de terugweg aangevat. De korte steile cauberg zou een dooddoener
geweest zijn zo vlak na de vlaai en zo vroeg op het fietsseizoen. Dus werd er via Sibbe en Bemelen (bemelerberg
) koers gezet naar Maastricht. Valere Ph
mag dan pas op pensioen zijn, maar de oude vertrouwde werkstal moet toch hard
geroken hebben. Met ons in zijn zog,
fietste hij nog eens langs de mosa-tegelfabriek.



Zelfs in Smeermaas staan er rode lichten :-D hahaha
Leon kan er over meepraten. Bij
het uitklikken schoot de kramp (te menens) in zijn benen. Tja het is misschien geen echt weer om veel
te drinken maar voldoende vochtopname is ook in de winter belangrijk (jaja ook
achteraf in het paenhuys) hahahaha
Nog effe via Lanaken en Munsterbilzen en voor je het zelf
goed en wel beseft zit je bij Miet in het Paenhuys. Soigneren doet ze ons wel. Met wafels en de nodige dranken. Van Westmalle is geweten dat het vooral veel
ijzer bevat maar nieuw onderzoek heeft uitgewezen dat het ook pijnstillend
werkt bij ribblessures.





NIEUW WONDERMIDDEL : anti-kramp en pijnstillend !!!
Ritgegevens :
Aanwezigen : Valere Ph, Peter, Jos B, Flor, Sabine, Yvan, Omer, Roger, Pierrot, Marcel, Jean-Pierre (fotograaf van dienst -> mercie), Leon, Marc
cijfermateriaal : 120 km; 4u33; 330 hm; 25,5 km/h gemiddeld
|