Een dikke pluim voor Sabine voor het schrijven van dit verslag !!! Jean-Pierre & Germaine verzamelden de ritgegevens waarvoor ook ne dikke merci !
Lieve fietsmaten, ga mijn uiterste best doen om een verslagje te schrijven zodat ik ook af en toe eens een steentje kan bijdragen om de mooie blog een beetje levend te houden.
Doordat ik afgelopen zaterdag enorm kou heb geleden, overheerst me een grote twijfel om me te wagen aan een lange rustige winterduur naar Valkenburg. Nog even de blog gecheckt, het vertrekuur is voortaan een half uurtje later, dus ik kon nog even nadenken. De meeste onder ons kennen me ondertussen wel al een beetje als twijfelaar ;-)!
Ik realiseer me: als ik me vandaag niet waag aan een langere rit in de buitenlucht, zou ik wel eens voor een langere tijd kunnen gebonden zijn aan de Tacx Flow. Er hangt immers sneeuw in de lucht en als we echt pech hebben, zijn we misschien wel meerdere weken verplicht om binnen te trainen.
Ik heb geluk, arriveer net op tijd aan het bushokje. Mijn maten hadden het startschot al gegeven. De zin om alleen te fietsen, ontbreekt me totaal. Fietsen in een leuk gezelschap, is altijd veel fijner.
Zoals gewoonlijk hang ik mijn wagonnetje aan achteraan de groep. We zijn met zn achten. Jean-Pierre en Paul nemen de kop voor hun rekening en nemen ons mee op sleeptouw aan een mooi stevig tempo. De heenweg loopt via Schoonbeek, Munsterbilzen en Zutendaal. We doorkruisen een mooi fietswegje dat vandaag omwille van omver gehakte bomen wat modderig en vuil is. We weten alvast wat ons te doen staat na deze fietsrit. Deze periode van het jaar is het immers bijna onvermijdbaar om met een proper racefietsje thuis te komen, maar daar leggen we ons bij neer.
Enkele kilometers verder rijdt Edgard lek. Ik zie dit natuurlijk als een geroepen moment om een koekje op te peuzelen. In de winter met mijn dikke wanten is het een hele opgave om in mijn fietsjasje te grabbelen naar een snackje. Ook verbruiken we door de koude wel wat meer energie en calorietjes die we tijdig dienen aan te vullen. Ikzelf ondervind dat ik nu meer moet eten onderweg, mijn lichaam verbruikt veel meer brandstof.
Onze weg wordt verder gezet via Opgrimbie Maasmechelen Elsloo - Stein. Op een klimmetje laat Jean-Pierre plots het tempo zakken. Hij krijgt telefoon van zijn baas met het fijne nieuws dat hij vandaag niet moet komen werken. Dat nieuwsje is uiteraard meer dan welkom J! Boven op het klimmetje wachten we op elkaar. Ondertussen heb ik al meer dan 50 km op mijn tellertje. Edgard zegt: nog 30 km en we zijn in Valkenburg. Ik schrik me een hoedje want hier heb ik niet op gerekend ;-)! Gelukkig was het maar een grapje en zijn het er slechts nog een dikke tien.
We arriveren in het drukke Valkenburg. Vele mensen komen naar de Kerstmarkt.
Wij gaan een leuk zaakje binnen en genieten van onze warme dranken met een héérlijk stukje Apfelstrüdel of kersentaart. De vriendelijke blonde serveerster mocht natuurlijk gezien worden door onze mannen ;-)! Ondertussen maakte ik wat fotootjes maar heb helaas de serveerster vergeten te fotograferen ;-).
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />




Tijd voor onze terugweg! Na een pauze komt meestal een klim. Deze keer is het de Cauberg die we voor de kiezen krijgen. Ik neem me voor deze rustig op te peddelen. Marcel is de slimste onder ons en neemt reeds een voorsprong. Paul laat ik voorop rijden en probeer onmiddellijk in zijn wiel te kruipen. Paul is een klimmerstalent en als ik hem kan volgen, ben ik trots op mezelf J!
Jean-Pierre laat hier ook een straf nummer zien en komt me gezwind voorbij. Natuurlijk hoor ik ook de stemmen van Edgard en Omer.
De mannen van de 3*20 zijn allemaal sterke fietsers en ieder heeft zijn capaciteiten. Ik ben blij dat ik als vrouw met hen mee kan. Ook heerst er altijd een mooie ploegsfeer met de nodige voorzichtigheid en oplettendheid waaraan ik enorm veel waarde hecht.
We opteren voor de kortste weg via Maastricht met Omer en Jean-Pierre op kop. Ikzelf fiets niet graag door deze stad omwille van het drukke verkeer en de vele verkeerslichten. In de namiddag is er regen voorspeld en dan is dit misschien toch wel de verstandigste keuze. Leon rijdt wel liever een ommetje, maar de grote meerderheid neemt toch het zekere voor het onzekere. Bij regen is het immers met deze frisse temperaturen klappertanden op de fiets.
We naderen Veldwezelt - Gellik. Omer wordt een stukje afgelost door Edgard. Hij heeft ergens zn ketting nog in de knoop getrapt maar zo handig als hij is, lag ze als snel weer op zn buitenblad J!
Ik voel al enkele drupjes regen die stilletjes een beetje talrijker worden. Yvan stelt me gerust met de woorden: ach als het zo blijft, valt het best nog wel mee! Via Munsterbilzen naderen we Diepenbeek, nog steeds aan een stevig tempo. Terwijl de mannen nog verder fietsen tot in het Paenhuis voor een afterdrink en babbel, fiets ikzelf richting thuis. Er wachten immers nog wat karweitjes op me.
Het is weer leuk geweest en met zn allen kijken we weer uit naar de volgende rit !
Aanwezigen: Paul, Jean-Pierre, Omer, Edgard, Marcel, Leon, Yvan en Sabine
Ritgegevens :Kms: 91,5 kms, 523 Hms, Gem 27,5
Link naar de rit: http://connect.garmin.com/player/249209350
|