ingezet om toch te kunnen gaan fietsen, daar ons Elske moest werken en ik normaal Cisse-dienst had. Oma, maar vooral Opa werd met onze rakker opgezadeld, want die kreeg hulp van n goeie werker. Volledig in tenue: clown, botten en al.
Eerst dacht ikzelf om de 200km van de "8 van Zelem" te doen, maar 3x20-ritjes zijn toch veel plezanter.
Daar Cisse bij oma en opa was blijven slapen en ons Els deze morgen vroeg moest opstaan om te gaan werken, was ik uiteraard ook vroeg opgestaan.
Gevolg was dat mijn fietske stond te popelen om te vertrekken. Om 7u30 werd dan toch maar de 1 of was het nu 2F(iets)K(racht) in gang getrokken. Niet via de korste weg, maar met een grote boog van wel 40km vooraleer in het Diepenbeekse 3x20-buskotteke te arriveren.
Met 10 man werd gewikt en gewogen en werd bestemming Eupen gekozen.
Beren van dienst Valère Ph. & Peter namen het kopwerk voor hun rekening tijdens de heenreis. Via Romershoven ging het naar Alt-Hoeselt. Vanaf hier namen we bijna dezelfde weg die we meestal tijdens een terugweg passeren.
Grote-Spouwmuur - Herderen Val-Meer Bassenge De echte 1ste helling Houtain-St-Siméon Heure-le-Romain (thier dAmry lieten we links liggen) Hermalle-Haccourt. Dan het Albertkanaal en de Maas overgestoken om zo de 2de helling Richelle stroomopwaarts te vloeien of varen. Verder via Chenestre niet via Saint-Remy, maar via de 3de helling Saint-André omhoog. We passeerden Julémont waar Marcel zijn oud ijzer los begon te komen. De achterste blok of was het nu een vijs was losgekomen en moest wat vastgedraaid worden. Er werd besloten om af te dalen tot Aubel om hier bij een plaatselijke fietsenmaker hem van dit euvel te verhelpen. We kwamen langs het Amerikaans kerkhof van Henri-Chapelle waar den hof serieus onderhouden wordt. (http://www.trois-frontieres.be/N/cim_us1.php) Hier rijden meer dan 10 schilpadden het gras af denk ik. Vervolgens Membachte we een stukje alvorens in Eupen te arriveren.
Daar de weg daar nog steeds/sinds geruime tijd open en bloot ligt, moest er wat aan cyclocross gedaan worden om aan een bakkie troost en een stukske rijstvlaai te geraken.
Windmolders was ons slecht gezind voor de terugweg naar Diepenbeek.
Geen probleem voor Valère want die is niet kapot te krijgen. Hij startte weer vooraan. Omer loste Peter af niet omdat deze moe was, maar zomaar zeker. Of toch niet. Zo kon Peter goed rondkijken of al zijn schaapjes nog goed volgden. Als dit niet het geval was zorgde hij voor een eventuele helpende (duw)hand.
Via Kettenis, Walhorn(-broodjes), Lontzen, Montzen en Hombourg werd de Voerstreek ingereden. Remerdael, St-Martens-Voeren, Schophem, s Gravenvoeren en ten laatste Moelingen. Ter hoogte van deze Voerstreek ging de oudste van de kudde nog eens gek doen. Doe onze 70-jarige Leon maar eens na. Zo aan de bel trekken. Respect & chapeau!
Rustig verlieten we de Voerstreek om te waterfietsen langs het Albertkanaal tot er toch nog een laatste helling werd genomen op Waals grondgebied. De Lanaye omhoog ge-tsiep-tsiept om zo via Kanne terug langs het kanaal te waterfietsen tot in Vroenhoven.
Hees, Mopertingen, Eigen-, Munsterbilzen, Schoonbeek en voor we het wisten zaten we met ons poepke onder de tafel ingeschoven met een suikerwafel en een Duvelke/Westmalle of Grimbergen in onze gielis. Dit laatste drankske toch maar niet, want we hadden al genoeg bergen gezien voor vandaag.
Ja, ja. We werden weer goe gesoigneerd door grote Jan van t Paenhuys.
Ik heb vandaag weer goe ge-tsiep-tsiept; samen met een leuke bende van 3x-20.
