Het is al vrijdag 24 juni 2011.  Wat gaat de tijd snel als je vakantie hebt.  Het gerstennat van gisteren was vlot verteerd en had geen sporen nagelaten bij Didi en Marc.  Paulo wist dat het voormiddag nog wat wisselvallig kon zijn.  Toch maar al de fietskleren aangetrokken en zo zakten we af naar de refter voor ons uitgebreid ontbijt.


                                             Effe alles controleren voor vertrek !


                                                        Ons slaapstekje : Ostaria Posta


                                                  Ready, steady (voor de foto), Go !!!!

De toppen hingen wel nog wat in de mist maar je zag dat het best fietsweer was.  Vandaag zouden we noordwaarts trekken.  De furkelpass stond op het programma en dan nog wat ongekende hellingen op en neer.

Na de zware regenval van gisteren waren de beken goed aangezwollen en raasden ze langs onze weg zich een baan naar beneden.


            Snel stromende beekjes na de regenval van gisteren


                              Duidelijk genietend van de omgeving


                                                      Aanloop naar de Furkelpas

Na een korte bergaf richting St Vigil/Enneberg draaide ons hellingsmetertje zich al om en ging het vlot bergop richting Furkelpass (passo farcio).


      Nu kan de echte klim pas beginnen ! hoewel het al stevig omhoog ging daarnet :-(

Bovenop de Furkelpass kan je nog linksomhoog en zo de kronplatz beklimmen.  Dit onverharde stukje weg was eens het decor bij een tijdrit in de Giro een paar jaar geleden.  Omdat het een onverharde weg is en slecht berijdbaar hebben we dit stukje maar links laten liggen (letterlijk en figuurlijk).






                               Didi bovenop de Furkelpas (aan het mooie heldere meertje)

Bergaf tot Valdaora en dan ging het via het dal rondom de top van de kronplatz.  We hebben wel de kleine baantjes door bossen en weiden genomen.  Niet supergoed van kwaliteit maar wel heel mooi.  Soms lijkt het vlakker dan het is.  Er werd vlot gewisseld tussen grote en kleine tandwielen.


                           The mean machine of slechte benen?  wie zal het zeggen hahahaha


                                                                  Rondom de kronplatz

Bij Mantana draaide we weg uit het dal en hebben we de steile heuveltjes van Ellen beklommen (7 km lange klim met 530 hoogtemeters en constant 10 %).  Het moeten niet altijd de superbekende klimmetjes zijn hé.


                                                             De "heuveltjes" van Ellen


Nadien hebben we constant door de almen (wegjes door bergweiden) gereden.  Maar dat kruipt ook in de kleren zunne.  Constant omhoog en omlaag maar wel mooi met wat je rond je ziet.


                      Grasmaaier van een lokale punker?  ;-) nee nee zo steil is het daar


                                              Alles kits !!! Maar nu effe eten zunne


             Als god in Frankrijk??? nee nee laat mij maar god in Italie zijn. Ook fijn ;-)

Zo hadden we op het einde van de dag toch een 80 km met 2400 hoogtemeters.

Tijd voor douche, sauna, en ……. Wonder  boven wonder een receptie die gehouden werd in het hotel voor een paar genodigden en de aanwezigen hotelgasten.  Reden was de opening van de nieuwe aanbouw/eetzaal.  Tja een mens moet af en toe al eens geluk hebben hé.  Dus het aperitief en de hapjes hebben bijzonder goed gesmaakt.






                                        Alle ingredienten voor een aperol spritz
  3 delen prosecco, 2 delen aperol en 1 deel spuitwater en appelsienschijfje) mmmmm




Daarna nog een overheerlijke maaltijd.  Op de twee dagen dat we hier nu zitten, hebben we zo een beetje contact met een duits echtpaar.  Tis wel duits met serieus lange haren dat we spreken maar we kunnen toch aardig met elkaar praten.  Dus dat hebben we dus ook maar gedaan na het eten en dat ook in aanwezigheid van de “dikke bokken”

Oeps 23u30 !!!! slaatijd !!!! zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz ….. (snurk snurk op de achtergrond) ;-)