Donderdag 23 juni.  Een dag dat er weinig zou gefietst worden.  Voor ons was het een dag om van Bormio naar Piccolino te verhuizen.  2 jaar geleden (20 tem 25 juni 2009) waren we hier ook al komen fietsen via “De zigeuner”.  André Jacobs was toen onze chauffeur en omdat we ons toen zo goed geamuseerd hadden, was voor ons de keuze rap gemaakt om terug naar het Ostaria Posta hotel in Piccolino te komen.  Ik kan dit hotel ten warmste aanbevelen !!!! Verzorgd hotel, uiterst vriendelijk personeel, lekker eten, mooi centraal gelegen tussen alle passen, ……http://www.ostariaposta.it

De korste afstand tussen Bormio en Piccolino was ongeveer een 300 km.  Daarvoor moesten we terug de passo dello stelvio overrijden.  Met de auto ging het wel een stuk makkelijker als eergisteren ;-)))) en het weer was bewolkt met hier en daar zon.  De wegen lagen er nog vrij nat bij.

We waren nog maar een kwartiertje onderweg of een paar wegenwerkers hielden ons staande voor een galerij omdat door de zware regenval van voorbije nacht een heel deel gruis en fijne steentjes naar beneden waren gespoeld en de galerij moest daarom wat opgekuist en geborsteld worden.

Een tien minuutjes wachten en we konden verder klimmen naar de top van de Stelvio.  Boven op de top was het nog vrij rustig qua toeristen dus konden we op ons gemak aan de afdaling beginnen.

top Passo dello Stelvio

Afdaling Passo dello Stelvio : steil omhoog maar ook steil omlaag

Nog een lange weg naar de vallei

Een blik achter ons

Eindelijk beneden

Veel op de motor remmen om je remmen niet al te fel te laten stinken onderweg hé.  Onderwege kwamen al een hele hoop wielertoeristen omhoog geklommen.  Mensen met koersfietsen, MTB’s, maar ook fietsen met zware fietszakken en zelfs eentje met een aanhangwagentje.  Veel respect voor deze mensen !!!!

Eens beneden ging het richting Merano.  Het was nog steeds droog maar voor vandaag hadden ze veel regen voorspeld in de buurt van Piccolino.  Hopelijk bleef het droog en was de weersvoorspelling onjuist zodoende konden we namiddag nog rap een klein toerke fietsen.  Na Merano ging het via de autostrade naar Bolzano en via tol-autostrade naar Brixen (Bressanone).  Tja een hele omweg maar wel de snelste.  Bergen kan men niet zomaar verleggen hé.  Autostrades worden er daarom rond gelegd hé.

Raindrops :-(

Ondertussen waren de toppen zich in wolken gaan hullen.  Het zag er niet goed uit en inderdaad, de eerste druppen vielen al als we de autostrade afreden.  Dus hadden we tijd om ’s middags te gaan eten.  Zuid-Tirol is een heel ander stukje Italië eigenlijk.  Het is er groener en ook de huizen zien er totaal anders uit.  Het is meer een stukje Oostenrijk dan Italie.

Een lekker stuk vlees werd op ons bord getoverd.  Het smaakte des te beter omdat we lekker binnen zaten te schuilen terwijl het buiten nog slechter werd.  Fietsen zat er voor vandaag helemaal niet meer in.  Op ons gemak eten en dan naar ons hotel rijden, alles uitpakken en dan maar als tijdverdrijf onze fiets poetsen naar ons doorweekt ritje van gisteren.

Onze kamernummer

Hier gaat het gebeuren hé -> slapen welteverstaan :-)

Nice

Eindelijk een grote douche !

Do not disturb !!!!

Didi voelde zich al dadelijk thuis! Uitpakken !!!!!

Onze gastheer Paulo kent wat nederlands en vroeg ons of we “dikke bokken” kwamen drinken in de bar.  Mmmmmm ;-)

In dit hotel wordt je tot over je oren verwend.  Mooie kamer, zeeeeeeeeeeeer lekker eten, gezellig, vriendelijk, sauna ………..

Ons terraszicht

Woont hier Heidi in de bergen?

Brrrr niet echt aangenaam

En na het eten?   Tja maar weer “dikke bokken” drinken hé.  Kracht opdoen voor morgen hé.  Wij hebben het toch wel verstandig gehouden hoor want ’s morgens gaat de wekker om 7u.

Blogger @ Work :-)

Schol en tot morgen !!! ;-)