Mijn 24 uren van Zolderxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een paar maanden geleden kreeg ik telefoon van m’n schoonbroer met de vraag of ik geen zin had om voor ’t ZOL ( Ziekenhuis Oost Limburg )  mee te doen aan de 24 uren van Zolder.

Ik belde naar de contactpersoon: naast hun drie mannenteams zou er dit jaar ook een damesteam meedoen, maar daar hadden ze net geen volk genoeg voor. Ik hapte toe, niet wetende wat me te wachten stond. Ik had nog maar één keer op ’t circuit gereden, maar vond dat wel eens fijn om te doen. Snelheid schrikt me niet af, dus waarom zou ik niet meedoen, ’t zou in ieder geval een ervaring rijker zijn. Bovendien zou ik rijden voor een goed doel: het algemene goede doel van de Eneco zijnde “ Hart voor Limburg “, maar daarenboven reed het ZOL voor SOS kinderdorpen en een Afrikaans ziekenhuis.

Tussen m’n looptrainingen voor de 20 km van Brussel door hoopte ik regelmatig op ’t circuit te kunnen gaan rijden. Eén keer is me dat gelukt, er kwam altijd wel iets tussen: wind, regen, geen opvang voor Jarno.

Op die ene training maakte ik al kennis met twee van m’n ploegmaatjes: Els en Katrijn. Het klikte meteen.

Lichte paniek toen we het bericht binnen kregen dat de 24 uren in omgekeerde richting gereden zou worden. Vooral voor degenen die wekelijks rondjes draaien op ’t circuit leek me dit inderdaad niet zo’n goed nieuws. Het waarom, daar hebben we tot nu toe nog geen antwoord op gekregen.

Op de Cristal Alken Classic leerde ik een deel andere dames kennen, en ook verschillende renners uit de herenteams. Allemaal doodnormale wielertoeristen, zonder capsones, hoe ik het graag heb. Vooral de vaderfiguur Roger viel me meteen op.

Intussen werd er veel via mail gecommuniceerd, vooral naar het opstellen van een rijtijdschema. Dit schema werd, na een gezellige vergadering in de Pits, door iedereen aanvaard, zonder problemen. Iedereen zou drie maal één uur rijden en daarnaast nog stand-by zijn. Niemand van de dames had ooit deelgenomen aan het evenement, we hadden dan ook niet echt een doel ( buiten plezier maken ) maar hoopten stiekem toch op een podiumplaats toen we hoorden dat er maar vier damesploegen zouden meedoen.

Kristof, die de damesploeg onder z’n vleugels nam, zakte ook af naar Zolder.  We kregen uitleg over het reglement en het verloop van de 24 uren. Toen hij de faciliteiten opsomde besefte ik pas in welk luxe-team ik terecht gekomen was: mogelijkheid tot overnachten, eten en drinken à volonté, kinesist die dag en nacht beschikbaar was, wielertruitjes in bruikleen.

25 juni: de hele voormiddag had het al geregend. Wat een pech. Bij het inpakken van m’n materiaal wilde dat zeggen dat ik drie series kledij en schoenen inpakte. Gepakt gelijk een muilezel zakte ik af naar Zolder.

Al snel liep ik David en Peter tegen het lijf die ook gingen meerijden. David voor z’n werkgever Jaga, Peter voor W-Bikes Health City.

Ik vond onze tent/trailer/mobilhome en maakte kennis met de mensen die ik nog niet gezien had. In de trailer was er voor iedereen een grote doos voorzien om de persoonlijke spullen in achter te laten; kwestie van een beetje orde op zaken te houden.

Samen met Kristof zakte ik om 15u00 af om de start mee te volgen. Goele moest als eerste ( in de regen ) rijden. Na het vertrek van de best geklasseerden in de tijdrit, werd de rest van het peloton losgelaten.  Na haar uurtje rijden kwam ze terug in de tent: “gevaarlijk om te rijden omdat het zo glad was “ , verkleumd stond ze daar. Er was alleen nog tijd om haar om te kleden, want binnen een uurtje ( als Kristien gedaan had ) moest ze al terug op. En intussentijd was ze stand-by, de gsm in aanslag moest ze opgebeld worden.

Tegen 18u00 hield ik me klaar: warming up op de benen, de fiets op de rollen in de paddock, om warm te rijden. Om 18u55 begeef ik me naar de tent waar de wissel zal plaatsvinden. Kristien komt binnen gelopen, snel hadden we door dat we best altijd achteraan in de tent gingen staan aan de rechterkant. De drinkbus met transponder wordt doorgegeven, en onder het gejuich van de afgezakte supporters start ik. De eerste ronde ging ik verkennen, kijken hoe glad de bochten er bij lagen, glad dus ( ’t was intussen wel gestopt met regenen ).

Een goeie groep vond ik niet, dus moest ik content zijn met het wiel van een andere eenzaat. En zo heb ik eigenlijk m’n hele eerste shift gereden, van ’t ene wiel naar ’t andere. Oppassend dat ik niet zou vallen. In m’n voorlaatste ronde zie ik een ambulance staan, de schrik slaat me om het lijf. Nadien bleek Tony van team Bollini gegrepen te zijn door een andere renner die net iets te laat besefte dat ie binnen moest rijden. Was dit al een eerste gevolg van het parcours andersom te rijden ? 

Netjes op tijd werd ik afgelost door Sandra. Ik mocht terug de rollen op ( standby ), om tussen 21u00 en 22u00 nog eens te rijden. In deze ronde vond ik af en toe wel een goed groepje, weliswaar klein maar ja. Na de wissel stopte Peter Baert me al direct een micro onder m’n neus .. dju toch .. hoe noemde dat ziekenhuis in Afrika ook al weer ? Maar ik slaagde er toch in een deftig interview te laten afnemen.  

Terug naar de tent: iedereen ontving me hartelijk, schouderklopje. Een fijn gevoel. Ik werd door Marc, de kine, onder handen genomen. Alleen daarvoor al zou een mens nog eens een uurtje gaan rijden ! Voor ik ging slapen legde ik Katrijn ( die ’s nachts zou rijden ) alles nog eens uit. M’n slaapzak in, oordoppen in, maar ik kon de slaap niet vatten. Niet alleen omdat ik vanalles hoorde, maar vooral omdat m’n lijf nog vol adrenaline zat.

2u30: ik keerde het niet meer. Klaarwakker ( ik weet zelfs niet of ik überhaupt geslapen heb ). Dan maar ontbijten en supporteren voor Peter die van 3 tot 5 moest rijden. Stilte alom, de massa aan supporters had het circuit verlaten. Hier en daar zag je iemand wandelen naar de toiletten, of naar ’t circuit, of naar de tent. Maar onze kinesist en kokkin waren nog steeds paraat ! Toch knap dat zij zich volledig ten dienste gesteld hebben van ons !!

4u30: ik zorg dat ik klaar sta ( standby ) als Kristien pech krijgt. In de tent zie ik diverse wissels, de ene al wat vlotter dan de andere. De uurtjes fietsen beginnen duidelijk door te wegen.

5u15: eindelijk komt Kristien binnen gereden. Natuurlijk weer een eenzame wissel waardoor ik wellicht weer niet in een groep terecht kom. Maar niets is minder waar: na twee rondjes solo kan ik me in een groep nestelen: een hemelsbreed verschil. Ik draai m’n rondjes in een zetel terwijl de duisternis plaats maakt voor de dag. Jammer dat het opeens 6 uur was, tijd om plaats te maken voor Sandra.

Op de schermen zie ik dat we nog altijd een voorsprong op het vierde team hebben van 13 rondes, team twee hangt op 8 rondes, onmogelijk om nog in te halen. We moeten onze podiumplaats veilig stellen.

Samen met Peter ga ik ontbijten en evalueren we deze 24 uren. Voor mij alleszins een meevaller en zeker voor herhaling vatbaar. Rondkuiren, supporteren voor de anderen. Douchen, eten, al een beetje inpakken.

13u30. Misschien al wat vroeg, maar in onze tent worden er bubbels uitgeschonken op de podiumplaats van de dames. Maar zeker op een geslaagde 24 uren voor alle teams van het ZOL. De andere ziekenhuizen werden verslaan en dat is toch ook al veel waard.

Om 14u00 zakt ons hele team af naar de bocht op ’t circuit om onze ploegleden die ’t laatste uur rijden ( voor ons was dat Els ) een hart onder de riem te steken. De sfeer is geweldig, het tempo schiet de hoogte in, alsook de temperatuur !

15u00: Team Bollini dat zoveel pech gehad heeft is toch nog tweede kunnen eindigen, knap hoor ! Team Bellings wint deze editie.

15u30: De damesploeg moet nog een loopsprintje inzetten om de prijsuitreiking niet te missen. Fier worden de trofeeën de lucht in gestoken.

Dit evenement wasvoor mij een bijzondere ervaring. Ik heb veel toffe mensen leren kennen en hoop hen volgend jaar weer te mogen vergezellen.

Ik dank al m’n teamgenotes als ook de mannen die reden voor ’t ZOL. Een dikke pluim voor onze kokkin en kinesist. Maar ook een grote dank-u-wel voor alle supporters die afgezakt zijn naar Zolder. U was een geweldig publiek !

Foto-link: https://picasaweb.google.com/105467102095008769866/24UrenZolder2011?authkey=Gv1sRgCMrRxInKl5_TWA#

Garmin-Link: http://connect.garmin.com/activity/95028213

01-07-2011 om 11:02 geschreven door marc