|
Verslag rit zaterdag 7 mei 2011: Francorchampsxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
We hebben altijd gepraat over lange ritten maken. Vandaag stond er zo eentje op het programma: Francorchamps. Ik had geblogd dat ik mee zou gaan als ze rekening met me zouden houden, vooral op de hellingen. Ik wist dat de groep me niet in de steek ging laten, dus vertrok ik ( weliswaar met een klein hartje )naar de 3x20.
Om 8 uur vertrokken we al, dat wil dus zeggen dat Marc, Didi en Marcel al veel eerder moesten vertrekken. Chapeau toch zunne, om er telkens die extra kilometers aan te plakken.
Marcel had vorige keer veel afgezien, hij gaf me de opmerking dat als je borsten had, je met plezier geduwd werd, dat inspireerde Marc om Marcel van een ferme boezem te voorzien. Achteraf bekeken hadden we de ballonnen beter met helium gevuld, dan ging ie vanzelf omhoog.
"Aangenaam, ik ben Marcella "
Ook aan de start een nieuw gezicht: Quinten, kinesist op de rustoord de Visserij: we hebben er alvast onze hometrainer gereserveerd !
Remi was er vandaag ook nog eens bij, opvallend stiller dan anders, wellicht zit de winst van Genk hier voor iets tussen.
Onder kopwerk van ( wie anders ? ) Valère en Peter vertrekken we Reitje, Romershoven, Schalkhoven, Alt Hoeselt. Hier rijdt David op korte tijd twee maal plat. Valère krijgt het op zn heupen en controleert onze banden. Didi is wel heel goed voorzien: die heeft zelfs een reserve-buitenband bij. Als we 10 km verder plat roepen wordt er plots boos naar achter gekeken, maar t was maar een grapje, en hij kan der terug mee lachen.
Membruggen, Genoelselderen, Bassenge: de eerste helling kondigt zich aan. De Houtain wordt op een heel rustig tempo naar boven geklommen, ik kom op geen enkel moment in de problemen. Heurle Le Romain, Hermalle-Sous-Argenteau: de Richelle ( 2km, 3,8% gemid, max 7% ) op, ook deze wordt verstandig aangepakt.
Housse, Chefneux, verder klimmend naar Queue-du-bois en Fléron waar een mooie afdaling op ons ligt te wachten. Dalen tot in Trooz en dan klimmen tot in Banneux: Côte de Trasenster ( 4km, gem 4,9%, max 9%), met wat stootwerk van Peter en Marc geraak ik dan toch boven.
Een bewaard stukje Hoge Venen, Marc had nog overschot !
Vlak voor we in Banneux aankomen, komen we Enzo tegen ( één van mn meest sportieve dansers ), we vragen of ie iets mee komt eten aan t rond punt. De taart wordt getrakteerd door Peter die alweer een jaartje ouder is geworden. Proficiat Peter, we merken eigenlijk geen verschil sinds je met onze groep meefietst, integendeel !
Bidons worden bijgevuld, we nemen afscheid van Enzo die Banneux als keerpunt heeft. Klaar voor de volgende etappe: Francorchamps. Nu zou het zwaardere werk pas beginnen. Pfff , ik dacht bij mezelf: Leon had gelijk, t zou een immens zware rit worden.
Côte de Creppe werd ons nog voorgeschoteld, om helemaal pannekoek van te worden ! 1800 meter, gemidd 6,3%, max 13 %. Ik sta volledig geparkeerd maar kan ( gelukkig ) beroep doen op een hulplijn. Maar niet alleen ik heb het zwaar, Remi begint ook stilletjesaan leeg te lopen, niet abnormaal als je weet dat we der intussen 100 kms op hebben zitten, en zeker al 1500 hoogtemeters.
We horen de motors razen op het circuit van Francorchamps, terwijl wij zwoegen op de volgende kuitenbijter: côte de Cokaifagne: 4200 m, gem 5%, max 8%. t Zuur voel je zo opkomen in je benen, je wilt kleiner schakelen maar je zit al op je kleinste
man man is dat afzien ( zelfs met een helpende hand ! ). Op het keerpunt stoppen we in een winkeltje om ons te bevoorraden, we bevinden ons op het grondgebied van Stavelot. Water, aquarius, wafels, bananen vliegen de deur uit.
Vanaf dit moment zullen we de wind ook meer in ons voordeel dan in t nadeel hebben, dat werd tijd. Naar Polleur was er een nogal gevaarlijke afdaling, het dek was er weg , geen wonder dat Peter plat reed. Het kopgroepje had van die gelegenheid gebruik gemaakt om terug wat drinken te gaan kopen. Remi ging al wat voorsprong nemen en zette op zn eentje het parcours verder, we zouden hem wel oppikken. Niets was minder waar
we hebben Remi nergens meer gezien
 
Knuffel voor op de foto
Klimmen naar Oneux, en dan bergaf en wind mee naar Diepenbeek roept Yvan. Maar de ene helling blijft de andere gewoon opvolgen
niet te doen gewoon. Als we een bordje met een helling zien staan van max 17%, passen we. We zoeken de richting even op de gps van Marc en beslissen de pijltjes niet meer te volgen, maar dat wil niet zeggen dat we het gemakkelijk gaan hebben.
 
Mooie vergezichten Piepedood, maar toch stiekem een cartouche bewaard voor de finale
De helling die we vorige dinsdag gedaan hebben vanuit Banneux komt er weer aan, klimmen van Trooz tot Romsee. Blijven drinken en eten is de hele rit de boodschap geweest maar warme aqaurius smaakt echt niet.
Beyne-Heusay, Jupille, en met een klein hartje rijden we in Herstal over de gearceerde lijnen waar Noenke Flor vorige week nog werd weggevoerd. We blijven aan je denken Flor, en we hopen dat je der snel terug bij zal zijn.
Ik kijk op mn tellerke en zie al 164 kms staan. Op 185 kms zijn we nooit thuis. Niet aan denken, gewoon blijven trappen. Marcel hoopt in Liers de trein te kunnen pakken, hij heeft last van zn knie. Maar we komen helemaal niet echt in Liers, dan maar in Tongeren roept ie. Fexhe-Slins, Glons. Het bord de Limburgers heten u welkom voelde nog nooit zo goed aan. Sluizen, Berg ( bergop natuurlijk ) waardoor Marcel de trein in Tongeren ook al gepasseerd is. Dan maar in Diepenbeek zegt ie, en voor we t weten zijn we uiteindelijk ook in Diepenbeek, waar we ons neer laten vallen in de zeteltjes op t terras van t Paenhuys, het is intussen iets na 18u00. Die trappisten en Duvels waren dubbel en dik verdiend !
De schoenen worden uitgedaan, wat een branderig gevoel ! We drinken nog snel iets en nemen dan afscheid van elkaar. t Was afzien, puffen, zweten, de moed terug bijeen rapen en verder rijden. Hiervan zullen we de vruchten nog wel van plukken. We horen van Miet dat Remi intussen in Oupey zit, zijn terrein, maar dat wil zeggen dat ie nog heel wat kms voor de boeg heeft. Vanmorgen was ie nog aan t lachen dat ie gene dynamo op zijne fiets had.
Ik dank de kopmannen Valère, Peter, Omer en Quinten voor hun puike kopwerk. En mn grootste dank gaat uit naar Peter en Marc die me meerdere malen gedepanneerd hebben. Maar toch denk ik dat ik volgend jaar pas voor deze rit, ze was ( voor mij althans ) loodzwaar, maar ik heb weer mooie plaat(s)jes gezien, en mn grenzen verlegd.
Sterk gereden mannen !!!!
Ritgegevens: 213 kms, 2657 hms, 26 km/u gemidd
Link naar de rit: http://connect.garmin.com/activity/84045450
Video-verslag : http://www.youtube.com/watch?v=t8kiXTE5azA
Gereden door: Valère, Peter, Marc T, Didi, Marcel, Remi, Yvan, Quinten, Omer, David, Vanessa
|
