This blog may not be used by others than myself. So if you try to put in some advertisement for goods, pills of other stuff on this blog, by using the reactingbutton or otherwise, your writings will be rejected and removed by the bloghost.
Een Engelse sage over een adellijke dame die naakt door de straten rijdt
Toen in het midden van de elfde eeuw op het grondgebied van graaf Leofric van Mercia, de Benedictijner Abdij werd opgericht, werd al gauw duidelijk, dat met de komst van deze abdij ook de hele omgeving veranderde. Kooplieden vestigden zich hier, het handwerk kwam tot grote bloei en het plaatsje Coventry - tot nu toe een gehucht met slechts hier en daar een gebouw - won zichtbaar aan glans en grootheid tot het bijna de status van een middeleeuwse stad had bereikt.
De vorst juichte deze verandering toe, maar tevreden was hij niet. Vastbesloten nam hij zich voor, zijn macht te versterken en door een krachtig beleid het aanzien en de betekenis van Coventry dermate te bevorderen, dat het zelfs een stad als Londen naar de kroon zou steken.
Zo gedacht, zo gedaan. Energiek begon hij de opbouw van het hele land en van Coventry in het bijzonder, ter hand te nemen. Zijn inspanning was zeker te prijzen geweest, als er niet één groot bezwaar aan had gekleefd. Voor zijn plannen had de vorst namelijk heel veel geld nodig. Maar omdat de bodem van zijn schatkist te zien was, moest hij op een andere manier aan het geld zien te komen. En wat was voor hem eenvoudiger, dan zijn onderdanen zulke hoge belastingen op te leggen, dat de arme mensen ten einde raad waren. Al gauw wist men in het hele land te vertellen, dat de koning iedereen het vel over de oren haalde en wee degene, die aan 's konings belastinginners niet de verschuldigde som kon betalen!
De vorst bekommerde zich niet om het gepraat van de mensen, of hij deed alsof hij van niets wist. Hij wilde ook niet zien, dat zijn mooie en jonge vrouw, Lady Godiva, zwaar gebukt ging onder de klachten en moeilijkheden van de mensen.En omdat het evenmin in hem opkwam, zijn beslissing ongedaan te maken, werd het mooie gezicht van de Lady al grauw ontsierd door fijne rimpeltjes, die van vele doorwaakte nachten getuigden.Hoe onverschilliger de vorst werd voor de mening van zijn onderdanen, des te meer wijdde hij zijn aandacht aan zijn vrouw, die hij boven alles liefhad. Op een dag vroeg hij haar naar de oorzaak van haar zwaarmoedigheid.Nadenkend antwoordde ze: "De mensen lijden. Wat heeft een grote stad voor nut, als degenen die er in moeten leven, zich eerst half dood moeten werken om de belastingen voor de bouw op te brengen. In de naam van God," smeekte de Lady, "verlos die arme mensen van de belastingdruk. Ik weet, dat anderen al tevergeefs een beroep op je hebben gedaan en daarom smeek ik je, mijn verzoek niet af te wijzen."
De vorst wilde zijn gemalin met een kluitje in het riet sturen, maar omdat hij tranen in haar ogen zag, ging hij bij haar zitten, streelde haar lange blonde haar en probeerde haar de hoge belastingen te verklaren: "De mensen klagen misschien wel, maar doen ze dat niet altijd? En wat betekent eigenlijk hun kleinzielig geklaag tegenover een groot en mooi Coventry, dat ons eens een roemrijke toekomst zal brengen. Kun je dat dan niet begrijpen? Kort en goed, ik heb geld net zo hard nodig, als jij het nodig hebt voor je kostbare kleren en sieraden, die je schoonheid pas goed tot haar volle recht laat komen.""Hoe moet ik dat opvatten," vroeg de Lady. "Zonder kleding...""Zonder kleding en sieraden is jouw schoonheid niets waard!" beweerde de vorst, die zijn vrouw niet eens liet uitspreken. "De mensen buiten ons vorstendom zullen je zonder je kostbare gewaden nauwelijks als een edelvrouwe herkennen. En om precies dezelfde reden moet ik ook die hoge belastingen invoeren. Begrijp je het nu beter, lieve vrouw?"
De Lady haalde haar schouders op. Ze stond daar en dacht na. De nacht was al gevallen en de maan scheen boven het land.Ze zei: "Het wil dus zeggen dat als ik morgen poedelnaakt door de straten zou gaan, je vergelijking ongegrond zou zijn en je de burgers de belasting zou moeten schelden.""Ja, voor mijn part," bromde de koning en wilde het vertrek al verlaten om de bouwplannen te gaan beoordelen.De Lady versperde hem echter de weg en zei met een ernstig gezicht: "Ik houd je aan je woord, heer. Morgen al zal ik naakt door Coventry's straten schrijden, van het ene eind van de stad naar het andere. En jij zult hiervoor de belasting moeten kwijtschelden! Ik zal je tonen, dat ik meer respect heb voor werkende handen, dan voor alle ijdelheid. En misschien zal ik je hiermee ook kunnen bewijzen, dat niets werkelijke schoonheid kan schaden, dus ook geen naaktheid!"
Na deze woorden verwijderde de Lady zich en de koning, hevig geschrokken, greep ontzet naar zijn hoofd. Tevergeefs liep hij haar achterna, tevergeefs smeekte hij haar, de beslissing te herroepen, omdat hij zo'n ongelukkige vergelijking had gekozen. De mooie Lady hield voet bij stuk. En dus bleef de vorst niets anders over, dan bekend te laten maken wat zijn vrouw de volgende dag van plan was.En zo gebeurde het ook. Toen de volgende dag klokken het middaguur luidden, reed de beeldschone Lady naakt op een schimmel door de straten van de stad. Alleen haar lange blonde haar bedekte haar sneeuwwit lichaam. Zonder schaamte reed ze op de schimmel, want ze was zich ervan bewust, dat geen levende ziel naar haar zou kijken. De mensen bleven achter de gesloten ramen en deuren in huis, want ieder van hen wist, waarom de Lady dit offer bracht.
Eenzaam draafde de schimmel door Coventry en eenzaam draafde hij weer terug, tot er, bij het licht getrappel van de paardenhoeven, in het laatste huis zachtjes een raam openging. Hier woonde bakker Tom, die zijn nieuwsgierigheid niet kon bedwingen.Hij boog zich licht voorover, om de mooie Lady Godiva te zien. Maar toen hij de rijdster goed wilde bekijken, ging er een rilling door hem heen, de wereld verbleekte en in hetzelfde ogenblik werd hij blind. Niemand had dus Lady Godiva op de schimmel gezien, ook niet bakker Tom.En de vorst? Hij ontsloeg de mensen van de belastingdruk, en hoewel hij ervan overtuigd was, dat Coventry nooit zo groot en belangrijk als Londen zou worden, behoorde het nog tijdens de Middeleeuwen tot de vier aanzienlijkste en beroemdste steden van het hele land.
Blote billetjes in het gras is snijbonenstamppot met witte bonen. De blote billetjes, dat zijn de witte bonen en de groene snijbonen is natuurlijk het gras.
Jeugdsentiment: Zelf snijbonen door de molen halen
Snijbonen kun je makkelijk gesneden kopen al is zelf door zon snijmolen halen wel zo leuk. Dat was vroeger een klusje wat ik mocht doen thuis. Ik weet dat ik het geweldig vond. We hadden zon apparaat die aan het aanrecht geschroefd kon worden. Er zat een handvat aan en die moest je dan ronddraaien. Aan de bovenkant zaten gaten en daar konden de snijbonen in. Aan de achterkant kwamen ze er keurig gesneden weer uit, behalve als je zon enthousiaste kleuter haar gang liet gaan. Het molentje moest zo snel mogelijk draaien en de snijbonen werden er met een rotgang doorheen gejaagd. De snijbonen werden dagen later nog achter het fornuis teruggevonden. Toch mocht ik het elke weer doen, mijn favoriete klusje in de keuken, ik heb een moeder met engelengeduld. Om een lang verhaal kort te maken: je kunt snijbonen zelf snijden of je koopt ze kant-en-klaar in een zak.
Omdat stamppotten zo lekker zijn om in te vriezen doen we deze keer een recept voor 6 personen, de overige porties doe je in een bakje en die zet je in de vriezer voor die dagen dat je geen zin of tijd hebt om te koken.
Ingrediënten voor blote billetjes in het gras
·1,5 kilo aardappelen (kruimige)
·100 gram spekblokjes
·600 gram snijbonen
·1 flinke pot witte bonen
·Ongeveer 250 ml. Melk
·Beetje boter
·Peper en zout (versgemalen natuurlijk)
Bereiding Blote billetjes in het gras
·De aardappel schillen en in een pan met een beetje zout gaar koken in 20 a 25 minuten. Dit is de eerste pan: pan 1.
·In pan 2 koken we de snijbonen gaar in ruim water (ongeveer 10 a 15 minuten)
·In pan 3 verwarmen we de witte bonen
·In pan 4 (koekenpan) bakken we de spekjes uit
·De melk kort in de magnetron verwarmen
·Nu gaan we de aardappelpuree maken in pan 1: giet de aardappels af en met een stamper ga je de aardappels te lijf. Doe de boter (1 eetlepel) en de melk erbij om er een mooie smeuïge puree van te maken
·De snijbonen en de witte bonen afgieten en samen met de uitgebakken spekjes door de puree roeren
·Klaar ! Veel mensen vinden dat een stamppot niet compleet is zonder lekkere rookworst. Ik kan ze geen ongelijk geven. Rookworst smaakt heerlijk bij deze stamppot. Je kunt de rookworst op de aardappels leggen tijdens het koken, je hebt toch al zoveel pannen in gebruik bij dit recept.
Mocht u nu niet zo van stampotten houden, dan kunnen de door elkaar gemengde bonen ook met gekookte aardappels geserveerd worden.
Er zijn in Augustus van dit jaar heel wat bloglezers afgehaakt, in de week na mijn vaders overlijden. Helaas zijn deze nog niet terug gekomen. Niet iedere lezer reageert bij de reacties, een enkeling stuurt een mail. (die ik meestal wat laat lees....) Maaaaarrr........
Voor diegenen die interesse hebben in de blog-statitieken:
Er zijn heel wat blogs aangemaakt bij Bloggen.be, de provider waar ik mij hoofdblog heb. (naast wordpress en punt.nl)
Zoals u hier kunt zien had daar ik op 18 april van dit jaar 434 bezoekers en 555 pagevieuws.
Goed voor een plaatsje in de top 100 van de bloglijst destijds!
De bezoekers van mijn blog komen uit vele landen!
Maar ook op de blog bij Wordpress heb ik nog aardig wat bijzoekers: tussen de 20 en 30 per dag.
Het is alleen zo dat alle bezoekers niet reageren, daarom valt het niet op.
Vanwege het teruglopen van het aantal bezoekers van deze blog, van ruim 500 pagevieuws tot nog geen 50 bezoekers per dag (op de statistieken van Bloggen.be), zocht ik naar een idee om meer mensen hierheen te krijgen. Eén van de Internep-neven kwam op het lumineuze idee om er dan maar wat meer "bloot" op te plaatsen. Het schijnt mensen te trekken..... (Ik ben benieuwd!)Deze week verschijnt deze blog dus in uitgeklede vorm. Lijkt me best spannend wat dat gaat worden!
In het nudistenkamp vragen vriendinnen waarom Marietje, die anders zo graag in haar blote bibs in de zon zit, nu al weken niet buitenkomt. Wel, zegt ze, jullie weten toch dat ik ga trouwen. En dan? vragen haar vriendinnen. Marietje: Ik wil graag in het wit trouwen.
Er komt een gezin van een vader, moeder en een zoontje voor het eerst in een nudisten kamp. Vader gaat een wandelingetje maken. Na een tijdje lopen er een paar mannen langs en vraagt het jongetje aan zijn moeder: Mamma waarom hebben sommige mannen grote piemels en sommige kleine? Moeder: Mannen met grote piemels zijn slim en met kleine zijn dom. Weer later komen er een paar vrouwen langs en vraagt het jongetje: Mamma waarom hebben sommige vrouwen grote borsten en sommige kleine? Moeder: Vrouwen met grote borsten zijn rijk en met kleine zijn arm. Jongetje: Oke ik ga pappa zoeken. Na een tijdje komt het jongetje terug en zijn moeder vraagt:Wat is pappa aan het doen? Waarom het jongetje zegt: Nou, pappa is met een hele rijke vrouw aan het praten en hij word steeds slimmer!
Een man wordt lid van een uiterst exclusieve nudisten club.
De eerste dag in het kamp ontkleedt hij zich en begint nog wat onwennig rond te wandelen.
De eerste persoon die hij tegenkomt is een uiterst mooie rondborstige blondine en de man krijgt onmiddellijk een erectie.
De vrouw merkt zijn erectie op, komt op hem af en zegt: Meneer, u hebt mij geroepen?
De man antwoordt: Nee, absoluut niet, wat bedoel je?
Zij zegt: Oh, u moet nieuw zijn hier. Ik zal het je uitleggen.
Het is één van de regels hier dat als je een erectie krijgt, dit veronderstelt dat je mij geroepen hebt.
Glimlachend neemt ze hem mee naar de zijkant van het zwembad, legt zich neer op haar handdoek,
trekt hem bij zich en laat hem zijn lusten botvieren op haar.
De man zet zijn verkenningstocht verder en komt aan een sauna.
Wanneer hij gaat zitten, moet hij plots een wind laten en binnen een paar minuten komt er een enorme grote, nogal gore, harige man naar voren. U had mij geroepen? , vraagt deze.
Neen, wat bedoel je, zegt de nieuwkomer.
Oh, je zult nieuw zijn hier zegt de man.
Het is hier één van de regels dat als je een scheet laat, datveronderstelt dat je mij hebt geroepen.
Hij neemt de man vast, draait hem rond en begint al zijn lusten bot te vieren op de man.
De nieuwkomer waggelt uiteindelijk terug naar het kantoor van het nudisten kamp, waar hij begroet wordt door een glimlachende, naakte receptioniste.
Kan ik u helpen, mijnheer? vraagt ze beleefd.
De man roept: Hier is mijn lidkaart, hier is mijn sleutel en hou mijn 500 Euro lidmaatschap bijdrage maar. Ik vertrek meteen.
Maar mijnheer, antwoordt ze,U bent hier nog maar een paar uren en u hebt nog niet eens al onze faciliteiten bekeken.
Luister, zegt de man hierop: Ik ben 65 jaar, ik krijg nog ongeveer één keer per maand een erectie, maar ik moet wel minstens 15 keer per dag een scheet laten!!!
Welkom op mijn blog. Deze blog start heel traag op. Dit komt door het vele bewegende beeldmatriaal dat er in de loop der jaren op verzameld is.
Voor hen die het geduld hebben om te wachten veel blogplezier op deze blog. En voor hen die niet willen wachten tot de blog zich geladen heeft: Bedankt voor je kortstondige bezoekje!
