This blog may not be used by others than myself. So if you try to put in some advertisement for goods, pills of other stuff on this blog, by using the reactingbutton or otherwise, your writings will be rejected and removed by the bloghost.
Beoordeel dit blog
07-07-2017
Efteling 65
Vandaag een filmpje over de nieuwste attractie van de
Vanaf 1 juli zijn bezoekers van de Efteling welkom in de nieuwe, overdekte familie-attractie Symbolica. Ter ere van het 65-jarig jubileum heeft het wonderlijke paleis, waarin niets is wat het lijkt, een ereplek in het park gekregen.
Het wordt de grootste en duurste attractie in de geschiedenis van de Efteling. Iedereen is uitgenodigd om op audiëntie te gaan bij de koning. Tovernar Pardoes zorgt ervoor dat een bezoek verrassend en betoverend zal zijn. Bezoekers worden meegevoerd door geheime gangen en koninklijke vertrekken, waarbij ze van de ene verbazing in de andere vallen.
Efteling viert 65ste verjaardag met nieuwe museumtentoonstelling en opening nieuw vakantiepark
Op 31 mei 2017 bestond de Efteling precies 65 jaar. Deze verjaardag vierde het attractiepark door in het Efteling Museum in het hart van het park een nieuwe expositie te openen. De tentoonstelling omvat onder meer ontwerpen van sprookjes en attracties door de jaren heen. En op de Tovertafel vol geschiedenis gaan bezoekers middels een interactieve plattegrond op zoek naar achtergronden en informatie over de rijke geschiedenis van de Wereld van de Efteling.
Geschiedenis
Wat ooit begon met een door Anton Pieck en Peter Reijnders bedacht Sprookjesbos met tien sprookjes, is 65 jaar later uitgegroeid tot de Wereld van de Efteling met 4,76 miljoen bezoekers per jaar. Een wonderlijke plek waar de aandacht voor natuur, de liefde voor sprookjes én de Brabantse gastvrijheid al 65 jaar hand in hand gaan. De sprookjes in het Sprookjesbos behoren nog steeds tot de iconen van de Efteling. Maar met het toevoegen van de jubileumattractie Symbolica: Paleis der Fantasie blijft de Efteling haar bezoekers verwonderen en iconen toevoegen.Een en ander hebben we getracht samen te vatten in een video van het RTL-nieuws:
31 mei 1952 was een heuglijke dag: de Efteling werd officieel geopend. Het toenmalige Sprookjesbos groeide in de decennia die volgden uit tot een gigantische Wereld vol Wonderen. Met name Anton Pieck zorgde voor de sprookjesachtige sfeer die de Efteling kenmerkt en tot op de dag van vandaag wordt gekoesterd en bewaakt.
De Efteling viert dus dit jaar haar 65 jarige jubileum. Tijd om hier een klein beetje aandacht aan te schenken deze week.
(stond eigenlijk al eerder in de planning, maar had niet eerder tijd om het uit te werken....)
Allereerst de wekelijkse moppen en deze heb ik gevonden over de
Bolle Gijs roept: "Papier hier... papier hier."
Een man komt langs en stopt papier in de mond van Bolle Gijs.
Als hij weer weggaat roept Bolle Gijs in plaats van 'Dank-u-wel': "Geen toiletpapier, stommerd!!!"
Er was eens een man die vondt dat hij een te grote pik had, dus ging hij naar de dokter. De dokter zei: "Dan moet je naar de efteling gaan en naar een elfje en telkens als dat elfje 'nee' zegt wordt je pik kleiner." Dus de man ging naar de efteling en ging toen meteen door naar het elfje. Hij zei tegen het elfje: "Wil je met me trouwen?" "Nee", zei het elfje en zoep daar was zijn pikkie al kleiner! Maar hij moest nog korter dus zei hij: "Wil je echt niet met me trouwen?" "NEE!!" En zoep, weer een stuk kleiner.Toen dacht de man: Nou laat ik het nog maar 1 keer vragen dan is het
wel goed. "Wil je echt niet met me trouwen??" "NEE NEE EN NOG EENS NEE!!!"
In sprookjeskasteeltje in de Efteling hangt de toverspiegel van de stiefmoeder van Sneewuwitje. Een man die in de wachtrij staat roept jolig tegen de spiegel: " Spiegeltje spiegeltje aan de wand, wie heeft de grootste lul van het land?"Zijn vrouw die achter hem in de rij staat roept: "IK!!!"
Er zijn nog hele gezinnen die thuis bij het orgel christelijke liederen zingen.... Maar zo kan het ook! Bij gebrek aan een orgel ter ondersteuning een paar vrolijke snaarinstrumenten!
The Purple Hulls
met
What a Friend We Have in Jesus
Iedereen komt terug om het stripverhaal van Opa te lezen!
Zelfs Opa zelf komt er voor terug van kamperen om snel de strip in het weekblad De Boererij te lezen!
EHBO is mijn lust en mijn leven, zingt Herman Finkers. Nou hij kan zijn gang gaan! Timi Yuro heeft zich behoorlijk pijn gedaan en de leden van Redbone hebben allemaal een gewonde knie, Herman van Veen heeft blauwe plekken en Train en zijn partner hebben ook zere plekken. Tijd om de EHBO kist op de muziek los te laten!
voor mensen die niet weten wat ze moeten doen, maar wel graag zouden willen helpen in noodgevallen: een spoedcursus
OBSERVEREN:
Ga na, of de patient geld bij zich heeft. Neem dit af, teneinde uitbreiding van het letsel te voorkomen en om zelf nog wat achter de hand te hebben.
ADEMHALINGSMOEILIJKHEDEN:
In geval van ademhalingsmoeilijkheden, de keel geheel met twee handen omsluiten en dichtknijpen, teneinde langer lijden te voorkomen.
BEWUSTELOOSHEID:
Bij bewusteloosheidsverschijnselen de patient zolang mogelijk met rust laten, dan heeft hij/zij er langer plezier van.
BLOEDVERLIES:
Bij ernstig bloedverlies de patient in een vergiet deponeren, en geheel laten uitlekken. NIET door de wringer halen, i.v.m. inwendige kneuzingen.
BOTBREUK:
Bij breken van beide benen de patient proberen op de handen te laten lopen.
BRANDWONDEN:
Bij ernstige brandwonden DIRECT korting vragen bij het crematorium.
VERDRINKING:
Als u een drenkeling ziet, gooi dan eventueel een reddingsboei, indien niet aanwezig, iets anders ( een steen of zo ) . Oefen hierop thuis, en op de cursus.
VERGIFTIGING:
In geval van vergiftiging ( behalve bij schoonmoeder ) direct evacueren, Rijnmond waarschuwen, en de hele boel laten afgraven.
Echtpaar wandelt op het strand. Plotseling voelt de vrouw zich niet lekker. De pijn wordt erger en erger en ze besluiten naar het ziekenhuis te gaan. De EHBO arts onderzoekt de vrouw grondig. Als hij klaar is, neemt hij de man even apart en zegt: "Ik heb uw vrouw bekeken maar het bevalt me niks" Zegt die man: "Mij ook niet ... maar ze kookt heel lekker en is lief voor de kinderen!"
Een Hollander komt bij de EHBO-arts met een splinter in zijn tong."Hoe is dat gekomen?", vraagt de arts verbaasd."Ik had één druppel jenever gemorst op een ruwe houten tafel", verklaart de Hollander
Op de les EHBO zegt de instructeur: Mannen, wie weet er hoe je een Duitser van de verdrinkingsdood moet redden?Niemand weet het antwoord.Zegt de instructeur: Houden zo!
Elke keer als Jantje langs het ehbo kastje sluipt, vraagt moeder zich af waarom hij dat doet.Dus vraagt moeder aan Jantje waarom hij dat doet en daarop antwoord Jantje: "Nou ik moet stil zijn, anders worden de slaappillen wakker
Voor taal-liefhebbers,een vrolijke variatie van 10 spreekwoorden en gezegden uit het 'Afrikaans' en de betekenis daarvan, zowel op een filmpje, met Engelse ondersteuning als vertaald naar Nederlands:
En hier de uitdrukkingen nogmaals met Nederlandse vertaling:
**
Hang aan ń tak
betekenis: Even wachten/Ogenblikje
**
Jakkals trou met wolf se vrou
betekenis: Als het regent en de zon schijnt tergelijkertijd
**
Moenie die hoender ruk nie
betekenis: Je moet het niet overdrijven
**
Twee rye spore loop
betekenis: Dronken zijn
**
ń Klap van die windmeul weg hê
betekenis: Die is niet goe bij z'n hoofd
**
ń Hond uit ń bos gesels
betekenis: Een goed gesprek gehad hebben
**
Jy krap met ń kort stokkie aan ń groot leeu se bal
betekenis: Je dwingt het geluk af
**
ń Aap in die mou hê
betekenis: Snode plannen verborgen houden
**
Die berge het ń muis gebaar
betekenis: Een hoop moeite voor niets doen
**
Jy kan hom met ń blaas-ertjies die skrik op die lyf jag
betekenis: Je kunt die persoon makelijk laten schrikken
Biltong is één van de bekendste culinaire attracties van Zuid-Afrika. Het is een snack gemaakt van gedroogd vlees. Dat kan vlees zijn van allerlei soorten dieren, waaronder springbok, gemsbok, koedoe, antiloop en verscheidene soorten vogels, bijvoorbeeld struisvogel. Het staat vast dat de beste biltong van rundvlees wordt gemaakt, hoewel de échte liefhebbers de hertenvariant schijnen te prefereren.
De naam biltong is afkomstig van een Landverhuizer, die van de dikke repen gedroogd vlees die hij aan het klaarmaken was, zei dat ze leken op een 'bul-se-tong', een stierentong dus. Biltong wordt door de geschiedenis heen vaak meegenomen als reisproviand. Ten tijde van de Grote Trek had men voedsel nodig dat lang houdbaar was. Wie voortdurend rondtrekt moet zijn eetgewoonten daaraan aanpassen: je kan geen uitgebreide keukenbatterij meezeulen op trektocht en als je een oven nodig hebt moet je die ter plekke bouwen, en weer achterlaten. Het was dus belangrijk dat je beschikte over voedsel dat je gemakkelijk kon meenemen en dat zeer lang bewaard kon worden. Daarom droogde men het vlees door het eerst in repen te snijden, te zouten en vervolgens legde men het onder een paardrijdzadel. Als je nu biltong wilt maken van de beste kwaliteit moet je je stipt houden aan het recept, te beginnen met de keuze van het beste rundvlees. Het dier moet in goede conditie zijn en op goed grasland hebben gegraasd. Laat het vlees na de slacht een nacht in de koelcel en snij daarna op de huid, vanaf de lendenen aan beide kanten van de ruggengraat, repen van dertig bij zeven centimeter uit, mét de structuur van het vlees mee. Neem dan de huid van de koe, was die grondig en laat hem bijna geheel uitdrogen. Als de huid bijna droog is, leg hem dan plat neer, met de haren naar beneden en zout de bovenkant in met grof zout. Zout de repen vlees ook, wikkel ze dan in de gezouten huid en leg deze opgevouwen huid vier dagen en vier nachten in een koele, donkere ruimte. Na de vierde nacht maak je een emmer water met azijn, veertien delen water tegen één deel azijn, waarin een pond bruine suiker is opgelost, doop de repen vlees in deze oplossing en hang ze te drogen. Gebruik altijd haken van roestvrij staal. Dan moeten de repen worden opgehangen in een goed geventileerde ruimte, waar ze acht dagen en acht nachten moeten blijven. Het vlees moet dus op natuurlijke wijze drogen. Beslist niet in de zon! Biltong is op z'n best, als het aan de buitenkant droog is, maar vanbinnen nog een beetje sappig. En het moet altijd tegen de nerf in gesneden worden, nóóit met de nerf mee. En natuurlijk met een mes van roestvrij staal.
Potjiekos
Een ander culinair genot dat evenals de biltong in de hand gewerkt werd door een nomadische leefwijze is de "potjiekos", een stoofpot die klaargemaakt wordt in een gietijzeren pot met drie pootjes en een handvat. De pot heeft precies dezelfde vorm als de kookpotten die je overal in zwart Afrika aantreft, van het Westen tot het Oosten, over het centrum naar het Zuiden. Het model zou ontleend zijn aan de scheepspotten van de Portugese ontdekkingsreizigers - een stevige traditie dus. De pot kan op een houtvuur op drie stenen worden gezet of erboven worden gehangen. Hij behoorde tot de vaste keukenuitrusting van de Voortrekkers. Maar ook de autochtone volkeren gebruikten hem. In de loop van de 19e eeuw is het gebruik om te koken in een driepootspot verloren gegaan, maar in de late jaren ''70 van de 20e eeuw werd het onder de blanken ineens weer erg populair om, voor de gezelligheid, buiten een stoofpotje klaar te maken. Dat had ook te maken met de stijgende vleesprijs die het organiseren van een "braai" gewoon te duur maakte. Potjiekos is nu een gezelligheidsmaaltijd: je nodigt vrienden en familie uit, je gaat rond een open vuur zitten, je voorziet ze van drankjes en snacks, en dan zet je je pot met ingrediënten op het houtvuur om hem zachtjes gedurende een paar uur te laten sudderen. Lang nadat de geur je het water in de mond heeft doen komen, kan de pot opgediend en de inhoud verorberd worden. Potjiekos is op die manier van een "overlevingskoken" een societygebeuren geworden. Maar voor velen in Z-A. is het eigenlijk nóg een overlevingskoken: je gooit alles wat je kan vinden samen in een pot, en je probeert er iets smakelijks van te maken.
Terwijl het Nederlands klakkeloos vooral Engelse woorden overneemt gaat het Afrikaans veel puristischer te werk en 'vertalen' de mensen daar de woorden naar hun eigen taal. Hier volgen een aantal woorden uit Zuid-Afrika met daaronder de Nederlandse vertaling:
............Want er zijn kennissen over uit Zuid-Afrika, dus deze week weer eens wat zin(-nen) en onzin uit.
Een jonge vrouw op een 1-jarige stage in Zuid-Afrika heeft recent een brief van haar vriend gekregen die thuis zit. Die gaat als volgt: Lieve Mary Ik kan niet langer doorgaan met onze relatie. De afstand tussen ons is gewoon te groot. Ik moet toegeven dat ik twee keer ben vreemdgegaan sinds je weg bent, en de situatie is niet eerlijk voor ons tweeen. Het spijt me. Kun je me alsjeblieft de foto terugsturen die ik jou gestuurd heb. Liefs, John. Mary, met een gebroken hart, zint op wraak en vroeg aan haar collega`s om foto's van hen, hun vrienden, broers, ex-vriendjes, ooms, neefjes, enz.... Kortom, van wie ze maar foto's hadden en wilden afstaan.Deed Mary al de foto`s van de mannen die ze had verzameld, en de toegevoegde foto van John bij de brief. Er zaten 157 foto`s in de envelop......met dit briefje erbij: Lieve John, Het spijt me, maar ik kan me niet meer herinneren wie je ook alweer was. Neem alsjeblieft je foto van de stapel en stuur de rest terug naar mij. Hou je haaks, Mary
Een Zuid-Afrikaanse bezoeker aan Swaziland in de jaren 80 bemerkte dat ze een ministerie van Marinezaken hadden. Hij vond dat nogal vreemd en vroeg aan een Swazi:
Hoe komt het dat jullie een ministerie van Marinezaken hebben, terwijl jullie helemaal geen kust hebben?
De Swazi antwoordde: Wel, Zuid-Afrika heeft een ministerie van Justitie, nietwaar?
Hoekom is daar net vyf en twintig letters in die alfabet?
Daar is nie meer n h nie.
(Deze mop,is in onvervalst Afrikaans)
Een aankondiging:
Op zaterdag 3 oktober kan men in Port Shepstone bungee jumpen. Volwassenen betalen 18 Rand Kinderen, huisdieren en gepensioneerden 8 RandANC-leden: FREE!!! (no strings attached!)
(Als je deze mop helemaal wilt snappen In het Engels: no strings attached!, wat dus letterlijk betekent dat er geen koorden nodig zijn, maar het betekent ook: er zit geen addertje onder het gras, dwz. we hebben geen bijbedoelingen. In die zin is de vertaling: geen koorden nodig! niet helemaal compleet ).
Ook hier heeft men 'letter-humor':
RDP (Reconstruction & Development Program)
(= Reconstructie en Ontwikkelings Programma):
1. Rolex Diamanten Porsche
(verwachtingen van de zwarte burgers)
2. (RevengeDark People) [=Wraakvan de Zwarte Mensen] (verwachtingen van de blanke burgers)
In het nieuwe Zuid-Afrika veranderen alle zwarte burgers hun namen in Geldenhuys.
Welkom op mijn blog. Deze blog start heel traag op. Dit komt door het vele bewegende beeldmatriaal dat er in de loop der jaren op verzameld is.
Voor hen die het geduld hebben om te wachten veel blogplezier op deze blog. En voor hen die niet willen wachten tot de blog zich geladen heeft: Bedankt voor je kortstondige bezoekje!
Biltong is één van de bekendste culinaire attracties van Zuid-Afrika. Het is een snack gemaakt van gedroogd vlees. Dat kan vlees zijn van allerlei soorten dieren, waaronder springbok, gemsbok, koedoe, antiloop en verscheidene soorten vogels, bijvoorbeeld struisvogel. Het staat vast dat de beste biltong van rundvlees wordt gemaakt, hoewel de échte liefhebbers de hertenvariant schijnen te prefereren.
De naam biltong is afkomstig van een Landverhuizer, die van de dikke repen gedroogd vlees die hij aan het klaarmaken was, zei dat ze leken op een 'bul-se-tong', een stierentong dus. Biltong wordt door de geschiedenis heen vaak meegenomen als reisproviand. Ten tijde van de Grote Trek had men voedsel nodig dat lang houdbaar was. Wie voortdurend rondtrekt moet zijn eetgewoonten daaraan aanpassen: je kan geen uitgebreide keukenbatterij meezeulen op trektocht en als je een oven nodig hebt moet je die ter plekke bouwen, en weer achterlaten. Het was dus belangrijk dat je beschikte over voedsel dat je gemakkelijk kon meenemen en dat zeer lang bewaard kon worden. Daarom droogde men het vlees door het eerst in repen te snijden, te zouten en vervolgens legde men het onder een paardrijdzadel. Als je nu biltong wilt maken van de beste kwaliteit moet je je stipt houden aan het recept, te beginnen met de keuze van het beste rundvlees. Het dier moet in goede conditie zijn en op goed grasland hebben gegraasd. Laat het vlees na de slacht een nacht in de koelcel en snij daarna op de huid, vanaf de lendenen aan beide kanten van de ruggengraat, repen van dertig bij zeven centimeter uit, mét de structuur van het vlees mee. Neem dan de huid van de koe, was die grondig en laat hem bijna geheel uitdrogen. Als de huid bijna droog is, leg hem dan plat neer, met de haren naar beneden en zout de bovenkant in met grof zout. Zout de repen vlees ook, wikkel ze dan in de gezouten huid en leg deze opgevouwen huid vier dagen en vier nachten in een koele, donkere ruimte. Na de vierde nacht maak je een emmer water met azijn, veertien delen water tegen één deel azijn, waarin een pond bruine suiker is opgelost, doop de repen vlees in deze oplossing en hang ze te drogen. Gebruik altijd haken van roestvrij staal. Dan moeten de repen worden opgehangen in een goed geventileerde ruimte, waar ze acht dagen en acht nachten moeten blijven. Het vlees moet dus op natuurlijke wijze drogen. Beslist niet in de zon! Biltong is op z'n best, als het aan de buitenkant droog is, maar vanbinnen nog een beetje sappig. En het moet altijd tegen de nerf in gesneden worden, nóóit met de nerf mee. En natuurlijk met een mes van roestvrij staal.
Een ander culinair genot dat evenals de biltong in de hand gewerkt werd door een nomadische leefwijze is de "potjiekos", een stoofpot die klaargemaakt wordt in een gietijzeren pot met drie pootjes en een handvat. De pot heeft precies dezelfde vorm als de kookpotten die je overal in zwart Afrika aantreft, van het Westen tot het Oosten, over het centrum naar het Zuiden. Het model zou ontleend zijn aan de scheepspotten van de Portugese ontdekkingsreizigers - een stevige traditie dus. De pot kan op een houtvuur op drie stenen worden gezet of erboven worden gehangen. Hij behoorde tot de vaste keukenuitrusting van de Voortrekkers. Maar ook de autochtone volkeren gebruikten hem. In de loop van de 19e eeuw is het gebruik om te koken in een driepootspot verloren gegaan, maar in de late jaren ''70 van de 20e eeuw werd het onder de blanken ineens weer erg populair om, voor de gezelligheid, buiten een stoofpotje klaar te maken. Dat had ook te maken met de stijgende vleesprijs die het organiseren van een "braai" gewoon te duur maakte. Potjiekos is nu een gezelligheidsmaaltijd: je nodigt vrienden en familie uit, je gaat rond een open vuur zitten, je voorziet ze van drankjes en snacks, en dan zet je je pot met ingrediënten op het houtvuur om hem zachtjes gedurende een paar uur te laten sudderen. Lang nadat de geur je het water in de mond heeft doen komen, kan de pot opgediend en de inhoud verorberd worden. Potjiekos is op die manier van een "overlevingskoken" een societygebeuren geworden. Maar voor velen in Z-A. is het eigenlijk nóg een overlevingskoken: je gooit alles wat je kan vinden samen in een pot, en je probeert er iets smakelijks van te maken.
