niet altijd is trekken meerdaags.
nicht ingrid, die popelt om ook op trektocht te gaan,en via mij wat ervaring wil opdoen, nodigt me uit voor een tochtje, samen met haar vriendinnen gerda en jenny,want neef guido houdt van chaperonnes.
ingrid is een goede organisator: zij delegeert de keuze van waar naartoe en de routeuitstippeling naar mij,met de richtlijn van ééndaags en ongeveer 80km.
ik kies voor het pajottenland,wegens mij nog onbekend, en plan een route via de fietspuntenkaart, een handig instrument dat ik tot heden ongebruikt liet links liggen.
pas 's morgens bij het nazoeken naar een geschikte parkeerplaats dicht bij het vertekpunt besef ik dat we beter met de trein naar denderleeuw waren gegaan in plaats van met 2 auto's..
al bij al -met drie dames had ik eigenlijk anders verwacht- vertrekken we op tijd.
het ongewone tropische weer brengt veel volk op de been: files op de autostrade, gelukkig vooral in de tegenrichting op weg naar de kust. het is vandaag iets frisser,misschien net goed.
het eerste deel van het traject loopt langs de dender. een makkie,met hier en daar toch wel een te smalle weg voor het drukke fietsverkeer in 2 richtingen.
na een vijftiental km verlaten we het vlakke parcours en gaan de hellingen op: voor de dames een nieuwe ervaring.
weinig piknikgelegenheid,dus eten we op een stille plek zonder rustbanken. ik had gerekend op proviand onderweg, maar nergens iets tegengekomen. jenny heeft voor de gelegenheid een zak met veel boterkoeken en taartjes gehaald maar die staan mooi in haar auto thuis zodat we de boterkoeken van ingrid delen..
iets verderop vinden we dan toch een gezellig terrasje, en ik kort daar vlug de route een 20tal km in, de dames zijn vol goede moed maar beschikken niet over genoeg versnellingen op hun fiets om veel klimwerk te kunnen verwerken.
het weer blijft mooi, ondanks de dreiging van een paar spatjes. de klimmetjes volgen mekaar op en worden steeds venijniger, of is het vermoeidheid? we pauzeren in ieder geval heel regelmatig, het wordt eigenlijk te zwaar volgens het beschikbaar materiaal.
wijselijk,na een laatste felle en lange klim en bij een heerlijke boon-geuze,delicatesse die ik helemaal niet kende, korten we de route andermaal in en gaan in rechte -en voornamelijk dalende- lijn terug naar denderleeuw. alles samen toch goed 65 km in de kuiten..
de dames sluiten graag af met een etentje,onder de mom van besparen van fileleed. we vinden op goed geluk een goed restaurantje langs de n9 voorbij aalst .
een mooie dag, voor herhaling vatbaar op een minder zwaar parcours. ik verwonder mezelf door een hele dag in gezelschap te fietsen,het was leuk,maar met drie mannen zie ik het me niet doen.?
|