ik wou voor de verandering eens naar de voerstreek, ook zo'n onbekende . omdat het paasweekend zo lang is en het weer zo aanhoudend mooi besluit ik op paasmaandag op verkenning te trekken,op mijn eentje. 

om 8,00 hr 's morgens ben ik in het station te brugge, de rit kost € 7,5 met een railpass, en€5 voor een enkel ticket voor de fiets. de trein gaat direct naar welkenraedt, de rit duurt zo'n kleine drie uur, het is niet druk dus zalig met alle niet gelezen weekendkranten mee. in brussel stapt een drukke bende oudere wandelaars op, ik verschuif van compartiment om hun frans gekwetter te ontvluchten.

tegen elven zit ik op mijn fiets in  duitstalig belgië, ik ontdek een nieuwe functie op   gps om  aansluiting te vinden met de uitgestippelde fietsnetwerkroute, poepsimpel eigenlijk als het ei van colombus.

algauw verlaat ik de gewone wegen, en rij een tiental km op wat erg op een oude spoorwegbedding lijkt,richting montzen. weinig hellend, en dan nog meest bergaf, leuk; heel mooie landschappen ook hier in het duits gewest. in en dorpje gaat de mis uit: iedereen blijft keuvelen in zijn paasbeste pak. daarna volgen een paar lange stevige klimmen, die ik toch allemaal neem zonder mijn kleinste versnellingen aan te spreken. zonder overgang kom ik in nederland terecht,anders dan bij ons waar je de grens kunt aflijnen met een andere bouwstijl.

na goed 20 km kom ik in teuven, een eerste dorp van voeren. het landschap is veel zachter,minder hellend. ik passeer meer wandelaars dan fietsers,het is ook een ideale dag om groepsactiviteiten te plannen.

de weg slingert verder door remersdael,sint pietersvoeren, gravenvoeren,allemaal om ter meest landelijk. het is een aangename wandeling in stralende zon én met rugwind.

voor ik het weet sta ik weer in nederland, eijsden. ik laat me verleiden door een koffie mét vlaai,maar noch de taart noch de bediening vallen in mijn smaak.ik krijg mijn koffie pas na aandringen,maar hou toch mijn goed humeur.

een eind verder sta ik verrast voor de maas,zonder brug. er is wel een veer,de oversteek loopt pal op de landsgrens. iedereen moet minstens een toer wachten om op te stappen, ik ben de eerste voor de volgende vaart,maar ook dat deert me niet. er is een grote verscheidenheid aan nationaliteiten en talen: nederlands, frans, duits,zelfs pools.

aan de overkant kom ik verrassend weer in franstalig gebied. ik kom langs eben-emael,waar ik een indrukwekkend fort verwachtte,maar niet te zien kreeg. opvallend: de bewegwijzering van de fietsroute is er wel,maar er zijn heel weinig knooppunten,en dus met grote tussenafstanden.

de weg naar tongeren van waar ik mijn terugreis heb gepland is verrassend een heel lange fietsbaan midden door de velden en bossen, best aangenaam ondanks de drukte. 

tegenvaller in het station: de geplande directe trein naar brugge rijdt niet in het weekend en feestdagen, zodat ik moet kiezen tussen een stoptrein naar hasselt of naar luik, en daar overstappen. de trein van hasselt naar blankenberge is heel druk, met heel veel fietsers, het is drummen in de fietswagon, ik trek me terug in een andere,ook druk maar iets confortabeler. ik heb nog lectuur bij,maar ben te moe en sluimer wat,of babbel tussendoor met één van de vele studenten die naar leuven treinen. pas na brussel wordt het rustiger. 

in gent zoek ik de fietswagon weer op, babbel wat met mensen die ook in het limburgse gefietst hebben, zij reizen met een trekkersgroep "schampavie" die groepstochten organiseert. ik heb het nagetrokken op google, maar bedenk dat ik me toch beter voel op mijn alleen.

het is al 20.00 hr voor ik in brugge kom. gelukkig kom ik onderweg claudine tegen, we eten samen prakjes.

het was een mooie maar toch vermoeiende dag,alles samen 90 km gefietst maar ook de treinreis is toch vermoeiend. om hetzelfde te doen zou ik liever twee dagen uittrekken..