tegen negen uur ben ik op het beursterrein, dat langzaam tot leven komt. ik kan me meteen goed oriënteren en maak mijn keuzes,bepaalde items vind ik de moeite waard. ik blijf lang hangen bij een enthousiaste ligfietser en probeer ook even een trike, lijkt me een leuk hebbeding maar ik vermoed wegens zijn breedte niet geschikt voor gewoon verkeer.
op de boekenstand vind ik alleen duitse literatuur over de donaufietsweg, dat kan ik later nog bestellen. voor het druk wordt krijg ik een privé-uitleg van een gpsfanaat, hij goochelt met verschillende programma's en toont me wat ik toch zelf zal moeten uitzoeken,bevestigt mijn vermoeden waar ik verkeerd mee ben.
het wordt druk op het terrein, tegen twaalven hou ik het voor bekeken, ga nog wat proviand kopen in de lokale ad delhaize,dan inpakken en wegwezen. ik volg vooreerst niet de fietsknooppunten: gisteren kreeg ik zo stukken mul zand onder de wielen, echt kempisch, dat wel, maar niet bevorderlijk om op te schieten.
het weer zit mee, er is zon maar toch geen warmte, ik moet mijn kleren aanhouden al had ik gehoopt mijn korte broek te kunnen gebruiken.
onderweg probeer ik neef marc op te bellen want ik kom in de buurt van schoten waar hij woont en we hadden een halve afspraak, maar ik krijg geen gehoor. tant pis, dan maar verder langs het albertkanaal.
de weg is langer dan ik inschat. tenslotte kom ik toch aan het kempisch dok, bij het eilandje de stad binnen. ik vertoef even op mijn favoriete plek, een portugees restaurant in de buurt, waar ik me toch laat verleiden om te eten. ik krijg een soort portugese hutsepot waar ik vis had verwacht, een verkeerde inschatting van mijn portugees, maar niettemin lekker.
ik bel mijn gastvrouw op waar ik eergisteren logeerde maar krijg geen gehoor. omdat ik toch mijn fototoestel moet ophalen rij ik naar het centrum. tenslotte belt ze me zelf terug, ik was al op weg naar het station om naar brugge te treinen maar keer op mijn stappen terug, ik laat open of ik morgen per fiets of per trein naar huis ga.
bij een babbel met een lokale schone raak ik geboeid door het gebouw van het zuiderpershuis. ik kuier er even heen en val midden in een mooi optreden van een belgo-gallicische (meiden)groep, heel mooie mix van dans/theater/gezang.
dan bedtijd, ik beloofde mijn gastvrouw niet te laat binnen te komen, voor haar is het morgen werkdag.