Het Buggenhoutbos is een 190ha groot gemengd loofbos in Buggenhout. Het ligt bijna op het punt waar de provincies Antwerpen, Vlaams-brabant en Oost-Vlaanderen elkaar raken. Imposante eikenbomen domineren dit bos. In de 12°eeuw maakte het Buggenhoutbos deel uit van een gigantisch woud genaamd "Beuckenhoudt". De gemeente Buggenhout heeft aan dit woud haar naam te danken.








Beuken overheersten vroeger dit bos maar heeft ondertussen plaats moeten ruimen voor de wintereik. Nergens in Vlaanderen vind je meer wintereiken dan hier.Het bos biedt een schuilplaats talrijke broedvogels waaronder de bosuil, buizerd, sperwer, wielewaal, boomklever en zwarte specht.






In de herfst vind je er een heel grote variatie aan paddestoelen waaronder amanieten, bovisten en boleten maar ook de zeldzame gekraagde aardster.



de gekraagde aardster







Een oude bospoel, de Henneput, lokt in het voorjaar padden en kikkers die er komen paaien.




mooie rustige dreven





vele infoborden met de nodige informatie










op weg naar onze rustpost.















Hof ten Houte
In 2001 omschreef Le Maire van de Merchtemse cultuurraad het Historisch belang van het Hof ten Houte. In de 12°eeuw was dit een strategisch punt, het lag langs de grote weg naar Henegouwen naar de Schelde(den Briel). Het was de laatste post voor Buggenhoutbos. Het hof was een versterkte vesting met wallen, een slotgracht en een ophaalbrug. De sporen van de ophaalbrug zijn nog zichtbaar. De toenmalige ingang werd dichtgemetseld. De toren is opgetrokken in baksteen en lichtgele zandsteen die afomstig is uit de steenpoelen op Ten Houte. De huidige toren is nog maar de helft zo hoog als vroeger. Toen telde hij 5 verdiepingen, waarvan er 4 bewoond waren. De muren zijn tussen 76 en 117cm dik. Ten Houte en zijn Hof kenden niet zozeer een bewogen , dan wel een lange geschiedenis.





De eerste bewoners van deze woontoren, in geschiedkundige termen'een donjon' genoemd,waren de eerste heren van Merchtem: de familie Hobosch(1270). Daarna kwam de familie van Assche(tot1468). De toren en de gebouwen eromheen ondergingen in de loop der tijden een aantal wijzigingen, maar eind van de 20°eeuw was hij in vervallen toestand. In 2001 werd hij door de toenmalige bewoonster te koop gezet. Omwille van dit verleden en zijn vermelding in toeristische brochures,startte de gemeenschapsraad van peizegem bij de Dienst Monumenten en landschappen een procedure om dit gebouw te klasseren als historisch monument. Kort daarop werd het gebouw inderdaad gedeeltelijk beschermd. Zo moest de toren behouden blijven. De omringende gebouwen mochten wel worden gewijzigd. Het geheel zou mogen dienst doen bv als kinderboerderij, maar mocht geen horecabedrijf worden ingericht.






zicht op een nieuw aangepland bos

een van de vele onverharde wegen

mooie zichten





enkele ruiters waren ook van de partij


hier het laatste stukje bos die we aandeden






zouden er hier echte kaboutertjes in leven?


eenzaam en verlaten

enkele hoevedieren

het kleintje is nieuwsgierig




typisch woord in deze streek


terug aan onze startzaal aangekomen. Proficiat aan de parcourbouwer van dienst.