Eerst door de regen



Hier aangekomen aan het Steinwasenpark

Het Steinwasenpark is een attractiepark in het Duitse Oberried gelegen in het Zwarte Woud. Het park kenmerkt zich voornamelijk vanwege zijn vele rodelbanen en de langste hangbrug ter wereld.

Het attractiepark werd in 1974 en bestond toen uit een rodelbaan, waarvan één tweeling rodelbaan en een stoeltjeslift. In 1989 werd de rechter baan van de tweelingbaan overdekt. In 1998, 2jaar na de opening van een nieuw entreegebouw, werd het park uitgebreid met een overdekte bobkart en een gemotoriseerde achtbaan. Het jaar daarop opende de darkride Sagenhafte Schwarzwaldbahn. In 2000 kreeg het park een bioscoop waar een film over het Zwarte Woud gedraaid werd. In 2008 opende het park een rapid river en een speeltuin. Drie jaar later werd een 4D-simulator geopend en dit jaar opende het park een Alpine coaster.

enkele oude ambachten werden er getoond

hoe het leven er toen was

voorstelling waterval van Todnau

Hier een ritje naar de hel



zo zou de hel er moeten uitzien



naar de ijswereld



pinguins op de pool

een zeehond of leeuw?

hier is Yeti

een ijsbeer

en de iskimo's





eventjes poseren met de wacht

hangbrug

smalle hangbrug

cavia

is dit een familielid van vroeger?





binnenkant van de kapel

plafond

marmotjes



hier op de langste hangbrug(bijna halverwege)

Mooi zicht op het park






achter mij zicht op de Feldberg





paddestoel

afdaling met de stoeltjeslift



we zijn bijna beneden



de rapid river

een hele belevenis

de ontvanger

een lynxs



een gems

rendier

Zo zijn we terug aan het einde gekomen van deze mooie afsluiter. Terug naar ons hotel, valiezen inpakken en morgen een ritje terug naar België.

Mooie wandeling rondom het meer. Het dorpje zelf is heel mooi, heel veel souvenierswinkeltjes.

Vanuit het hoofdstation begaven we ons naar het centrum via het concertgebouw.





Freiburg heeft een oud stadscentrum, waarvan met name de hoofdkerk, de Freiburger Münster beroemd is. De 116 m hoge toren geldt als een meesterwerk van gotische bouwkunst en werd na ca 1270 tot 1340 gebouwd. Mogelijk heeft zij als inspiratiebron voor de Domtoren in Utrecht gediend. Het Stadstheater is ook een bezichtiging  waard. Ook een bezienswaardigheid van Freiburg zijn de zogenaamde Bächie, goten in het oude stadsgedeelte waar water doorheen loopt. Dit diende vroeger voor riolering en nu voor de waterafvoer van regenwater.







Voor het ogenblik is de binnenstad van Freiburg één en al bouwwerf. Vele gebouwen zijn aan restauratie toe en veel straten zijn in heraanleg.



hier zie je een deel die afgesloten is.











ook hier is de stadspoort een bouwwerf

ook deze toren moet aan geloven



een oversteek over de ringlaan in Freiburg. Leuke passerelle

zicht vanaf de overkant



een kijkje op de stad.

mooi zicht vanop de Schlossberg







Freiburg is onstaan toen Koenraad I van Zahringen in 1901 een burcht liet bouwen op wat nu de Schlossberg heet. In 1120 werden stadsrechten en marktrechten ontvangen.





Nog even poseren.





Kort in de namiddag gingen we terug naar het station en namen de trein tot Kirzarten en besloten daar nog wat wandelen.

Hier zijn we aangekomen in Kirzarten

een mooi pleintje







het kerkje van Kirzarten







deze kwam wat mee luisteren.

Na een tijdje namen we dan de bus en reden tot aan ons hotel . Morgen gaan we wandelen in en rond Titisee.

De Feldberg maakt deel uit van het op één na grootste skigebied in Duitsland. In de omgeving van de Feldberg zijn 50km aanpistes en 28 skiliften te vinden. In de zomer is het een wandelgebied. Er zijn diverse berghutten en wandelwegen waaronder de felsenweg naar de Feldsee en het Alpine pfad. Bij helder weer is het mogelijk om vanaf de Feldberg de Alpen te zien in het Zuiden.

Hier begon onze wandeling.

Het te volgen parcours

Hier zien we de berglift, deze zullen we dan gebruiken op het einde van onze wandeling om terug te keren naar de parking beneden.



Geniet mee van de mooie zichten









goede infoborden









zicht op de parking

brandsluier

zicht op de kabellift



onze eerste halte op 1200m hoogte.



men kan deze toren beklimmen

hier moeten we dwars door de weilanden



Hier op weg naar het weerstation, de top van de Feldberg.

ook deze waren nieuwgierig





zicht op de kabellift.

Mooi zicht op het Zwarte Woud





Hier waren we op het hoogste punt.







op weg naar onze eerste berghut

hier nog enkele zichten



Aangekomen aan de hut.... maar tegenslag ze is gesloten, en nu? op zoek naar een eventuele andere.







Hier kwamen we nog een andere tegen en die was open.





Hier voor de 2°maal op bezoek bij de berghut.





Hier zijn we op onze terugweg naar de kabellift.





We zijn aangekomen bij de langste boom ligplaats.



hier een zicht op de gemeente Feldberg

Eventjes uittesten.







We nog nog een 3 hut tegen maar deze was een en al miserie. We bestelden er een drankje en een ijscoupe. De drank kregen we direct...maar onze ijscoupe die bleef meer dan een uur onderweg. We hebben die dan afgezegd en we waren weg.

Eenmaal aangekomen aan de kabellift en we begonnen aan onze afdaling. Ook hier hadden we met onze Gastekarte geluk. Niks te betalen, dit hadden we te danken aan de eigenaar van ons hotel.

Eenmaal beneden, nog iets gaan drinken en gingen we terug naar Muggenbrunn. Morgen gaan we naar Freiburg.

Hier een mooi zicht op het dorp Muggenbrunn

Doortje het is wel vooruit hé

het kerkje 





Mooie zichten



Zicht op Todnauberg.





Eventjes de kaart boven halen

Heel rustig







We waren al op een redelijke hoogte boven het zeeniveau







mooie wolken formatie



hier waren we aangekomen in het dorp Todnau.

Op zoek naar een herberg.



Dit gingen we nu bezoeken.

De watervallen van Todnau.







De waterval van Todnau met zijn 97m hoogte is de hoogste natuurwaterval van Duitsland. bij elk seizoen is een bezoek een belevenis.





Laat de zachte nevel op uw gezicht waaien en geniet u van een prachtig uitzicht.




br>

Prachtig uitzicht op het Zwarte Woud





Mag ook eens op de foto







Zicht op Altersteg

In de buurt van Altersteg vindt je ook een glasblazerij.

Zicht op de Sankt Anna Kirche van Altersteg



nog enkele kms te gaan en we zijn terug in muggenbrunn

We zijn terug op gekend terrein

Ons hotel is al in zicht

Nog vlug even poseren. Het was een hele mooie tocht met prachtige uitzichten en redelijke flinke 

onze kamer



het hotel waar we verbleven



hoofdstraat





zicht vanaf de kerk

Sankt Cornelius Kirche





Nogmaals een zicht op het hotel



beekje achter het hotel

nog maal een zicht op het dorp

St Katarinakerk





speelpleintje



mooi stukje natuur om er door te wandelen.





We kregen heel veel variatie in het parcours.







Aangekomen aan de 1° rustpost. Ik deed hier een lus van 8km.

Ook deze lus bood heel veel afwisseling.




















Ryckevelde is een domein van 180ha groot op het grondgebiedvan Assebroek en St Kruis(deelgemeenten van Brugge). Een deel is militair domein, het Kasteel biedt onderdak aan Ryckevelde vzw, bewegng voor Europees burgerschap, en de bossen zijn deels beschermd natuurgebied.








Het kasteel. Ryckevelde is gesitueerd op de grens met zand en zandleem en is bijgevolg nooit een rijke landbouwgrond geweest. Er groeide heide en er graasden schapen. de aanplanting met naaldbomen verzuurde de grond en als klap op de vuurpijl gebruikte het Belgisch leger het bos als schietstand annex noodlandingsbaan zelf's 's nachts.

Het domein lag dan ook op het grondgebied van 3('?) gemeenten, zodat niemand zich echt verantwoordelijk voelde. Door de afbouw van militaire activiteit en de gedeeltelijke bescherming door Natuurpunt vzw is er weer meer plaats voor recreatie en natuur. Er zijn opnieuw heidegebieden en er is een aangeplante heemtuin, een loofbos met streekeigen soorten dus.

Mooi zicht op het kasteel



Netten van de scouts?







Hier ons laatste stukje natuur van deze mooie tocht.

Hier dwars door een kinderboerderij.





de allerlaatste splitsing en nog een kleine km te gaan en deze tocht zit erop.

Het was een rustige en heel mooie tocht door Assebroek. Heel veel afwisseling tijdens deze wandeling.

het parcours

de verschillende afstanden



onze fotografe Josiane



We dalen een stukje heuvel af en wandelen dan naar onze 1° rustpost via de onverharde Kauwakkerstraat slingert  tussen de velden omhoog naar de walletjes waar we de kleinere afstanden vervoegen. We blijven samen tot de rust.





We krijgen hele mooie zichten





ons Christianneke is alleen op wandel.

hier krijgen we een stukje privaat

we wandelen door een wijnveldje.







Hier komen we aan de Zwartemolen. Na iets te hebben gedronken maken we een mooie lus, deels door Frankrijk.

Ondertussen heeft Christiane haar ventje Willy bijgebeend.

Ook op de lus krijgen we waar voor ons geld.



We volgen de Eeckelstraete tot aan de Brasserie Hommelpap.

typisch cafeetje  in Frans Vlaanderen



Hier zijn we aan Brasserie Hommelpap.Grbtuikmaking van eigen gekweekte hoppe en zonder bewaarmiddelen.

Hier beginnen we aan de klim naar de Ravensberg. Ooit bekend als de Galgenberg. In de 16°eeuw werd de top namelijk bekroond door de executieplaats; menige protestant en gevangen genomen geus werd hier opgehangen, geradbraakt,onthoofd of op de brandstapel gezet. De lijken werden als verschrikkingsmiddel tentoongesteld tot de raven (ravensberg?) geen honger meer hadden.

Overgebleven bunker



via rustige wandelpaden en veldwegels bereiken we terug onze rustpost.

Terug aangekomen op onze ruspost.

Na deze rust wandelen we nog een tijdje samen met de andere afstanden tot aan de splitsing.





Hier zien we nog eens Willy

Hier verlaten we de rest en begeven we ons opnieuw op Franse bodem.



We volgen een stukje GR- route



We gaan richting Broeken, een mooi stukje natuur.







Ook hier hebben we mooie zichten

Hier zien we een bunker van WO I





Nog een laatste splitsing

Wandelen nog over een knuppelpad

en komen zo weer aan onze startzaal. Mooie wandeling met heel veel afwisseling.

startzaal in Péronnes





Een klein steegje naast de kerk en we gingen op verkenning door het dorp, om daarna de velden in te trekken.

ouderwetse splitsingsborden

Een mooi kapelletje

goudgele korenvelden

Achter een boerderijtje, eensmal pad naast een maïsveld en we zijn bij de Schelde. We wandelen er even langs, stappen een vijver voorbij en kome zo bij de jachthaven van Le Grand Large.





afwisselend parcours







Hier liggen veel oude wrakken



hier zo'n exemplaar



ophaalbrugje



hier stapten we een klein deeltje door het bos van Fouage

Bij een visvijver hadden we onze eerste rustpost. 



Het kanaal Blaton - Nimy

We zien een boot voorbij varen en dan na een tijdje komen we aan de brug Pont de Gaulle. Hier slaan we een asfaltweggetje in, komen we wat huizen tegen en wat verder is onze rust in café Le Relais op een boogscheut van Maubray. We maken hier een mooie lus.

We bereiken het stationnetje van Callenelle, dwarsen wat verder de weg naar Péruwelz en wandelen dan het dorpje door tot we een kasseistrook tussen de huizen moeten volgen en die verder overgaat in een graspad.

stadshuis



We krijgen een mooi zicht op het dorpje, terug even Callenelle in en uit, we wandelen onder de spoorweg om zo bij een oude kanaalarm te komen.We stappen verder tot aan het sas en zien het kanaal Blaton - Nimy terug in de omgekeerde richting.

Wat verder zien we een brug , maar het is pas bij de volgende brug dat we terug aankomen bij onze rustpost.

deze zoekt verkoeling

Nog een kleine 10km te gaan tot het einde. Terug tot het station en nu linksaf , kort langs de spoorweg en dan volgt een mooi stukje parcours.











Een mooie rechte dreef met oude eiken, naast ons wat lager gelegen het oude kanaal midden de mooie natuur.





Bij de grote weg, eventjes rechts gaan, een cafeetje, onze laatste rustpost. Nog 5.6km tot de aankomst. Vlug de weg over en we stappen terug langs het kanaal Antoing - Pommeroeuil. Heerlijk wandelen is het hier en het gaat van sas tot sas. Na een tijdje verlaten we dit waterrijk gebied.

We komen aan in het gehucht Vezoncheau, waar grote korenvelden opduiken. Een plaveiweg leidt ons er doorheen, we zien ook oude molenrompen en op het einde krijgen we het kerktorentje van Fontenoy in ons vizier.

zicht op Péronnes Lez Antoing

Wij dalen wat, wandelen nog het hele dorp door en komen via een kerkwegel naast de kerk aan de startzaal.

Terug aangekomen via de achterkant. Het was een rustige en mooie wandeling. Was blij dat het zo warm niet was.

Hier kwamen we aan het einde van deze wandeling. Het was wel zwaar vanwege de hitte.

Terug aan de startzaal

Sloebertocht:

Vandaag besloot ik deel te nemen aan de Sloebertocht, een tocht van 60km, heel gewaardeerd onder de lange afstandswandelaars. Voor het eerst vanuit de Zwalmparel uit Munkzwalm werd er gestart. Een volledig nieuw parcours. Na het inschrijven vertrok ik voor deze tocht. De 20 - 36 en 60km vertrokken langs de sporthal richting kerk van Munkzwalm. Aan het kapelletje volgden we de Zwalmbeek naar de Zwalmmolen, steken over en bereiken het waterzuiveringstation. Daar gaan we de natuur in naar de beruchte paddestraat. Een klein baantje wijst de weg naar een mooi stukje klimwerk in een prachtig decor. Voorbij het nieuwe kerkhof van Zottegem dalen we een veldwegel af, en dwarsen de spoorweg. Hier verlaat de 20km de andere 2 afstanden en stappen richting Rozebeke.

De 36 en 60km wandelen verder naar het Mijnwerkerspad, en via een bosje vervoegen we ons terug bij de 20km stappers richting een drankbevoorrading na een kleine 9km.

startzaal om 5u35



























Na de bevoorrading gaan we verder richting Elst, waar we met zijn allen de Rekelberg beklimmen, om via kleine veldwegels onze 1° echte rustpost bereiken.





Hier aangekomen in Elst. De 20km stappers wandelen nu richting St Blasius Boekel, de 36 en de 60km stappen via kleine landelijke veldwegels naar een scherpe beklimming, om boven rechtsaf naar de watertoren van Brakel te stappen.


















Na een tijdje steken we de steenweg Oudenaarde - Brakel over en gaan dan de volle natuur in, genieten van afwisselend klim en daalwerk. Nadat we onze volgende rustpost hebben verlaten stappen we richting Opbrakel. We begeven ons naar de Mont de Rhodes, het hoogst gelegen punt van deze wandeling. Ook hier heeft men, reeds voor de zoveelste keer tijdens deze tocht, ogen te kort voor een aaneenschakeling van mooie vergezichten rondom zich. We dalen eerst, om hem daarna opnieuw te beklimmen.








































Andermaal wandelen we de Mont de Rhodes(op Waals grondgebied) af en bereiken via het bos de rustpos in d'Hoppe.











Rustpost d'Hoppe.

We trekken verder richting Radars, en bereiken de grote baan Ronse - Brakel. We dwarsen en trekken naar het prachtige bos Ter Rijst die we neerwaarts doorkruisen tot de uitkijkpost in het bosgat.
















Het mooie bos Ter rijst







Uitkijkpost  aan het Bosgat. Ook hier loont het de moeite om even kort te verpozen en te bewonderen hoe mooi het is rondom Schorisse. We duiken terug de diepte in en via de natuur wandelen we naar de Wante, onze rust en bagagepost.  Na deze stappen we verder en beklimmen we de Forreest, en zakken dan af naar de pittige Ganzeberg. Via paadjes bereiken we Burreken-bos, waar we de 36km stappers terug aansluiten. Kort daarna verlaten ze ons opnieuw en wij gaan een stukje verder via een mooi wandelpaadje komen we ook aan in het Ruitershof , onze volgende rustpost.


























Nadien vervolgen we deze mooie natuurtocht richting Buikberghoeve en de watermolen t'Perlinck om via kleine stapwegels St Kornelis Horebeke te bereiken.









Een stuk later dan vroeger gaat de 60km nu af naar het Sloebermoment bij uitstek: de stopplaats in de brouwerij Roman, waar onze dorst kan worden gelest door middel van lekkere sloebers of frisdranken.



Hier komen we aan in de brouwerij, het hoogtepunt van deze wandeling en de wandelaar.

Zo gaat dit er aan toe. Sante en laat ze maar komen.



Nu nog een 12tal km te gaan. We wandelen terug door het veld naar de niet te versmaden Molenberg, waar we ons laatste klimwerk voor de kiezen krijgen. Onderweg pikken we terug de 36km stappers op. Na een tijdje komen we in St Denijs Boekel, van waaruit we via verkeersarme baantjes en weggetjes samen met de 36 en 20km stappers ons richting Zwalmbeek begeven. De 60km stappers krijgen hier nog een extraatje, en na een kleine lus stappen we allen naar de bierwagen voor nog een lekker typisch bruintje Adriaan Brouwer, genoemd naar de patroon van de vermaarde Oudenaardse bierfeesten, waarna we nog een 700tal metertjes verwijderd zijn van de aankomst.

Het was een hele mooie tocht , zeker een aanrader voor degenen die dit nog nooit stapten.

Vriendschaptocht;

Tocht vanuit Huize kattebeek, een tocht ten voordele van een gezinsvervangend tehuis, ingericht door de wandelclub NWD uit Deinze. Mooi parcours met heel wat variatie. De centrale rust was in Astene.

We betreden hier een nieuw domein, Het goed te Parijs.

Een mooi stuk natuur, sedert 2010 is het nieuwe stadsbos van Deinze of het goed te Parijs in volle uitbouw. Je kan er nu reeds wandelen en fietsen langs de 6km autovrije wandelpaden. Ruiters kunnen er terecht op een ruiterspad.









Het stadsbos Deinze is gegroeid rond Astenedreef, een prachtige oude lindedreef die de Gampelaerehoeve verbindt met Vakantiecentrum de Ceder. In 2006 is hier 6 ha nieuw bos aangeplant.







Doortje en Anita waren druk in de weer.














hier op weg naar de stilte

Weg van het drukke verkeer





Info bord betreft het domein

Aangekomen aan de centrale rust. Na deze moeten we hier een mooie lus maken en verkennen we opnieuw een ander deel van het natuurdomein.



Over het sas en op zoek naar het domein.



We liepen een eindje langs een dode Leiearm





en hier doken we opnieuw de natuur in.

Dit paadje volgden wij tot aan het veer.





heel mooi stuk natuur












we kregen regelmatig mooie verzichten



hier waren we aangekomen bij het veer en moesten de overkant bereiken om zo terug te keren naar Astene.







en draaien aan het wieletje tot we de overkant bereikten.

ondertussen stonden er al andere wandelaars te wachten voor hun oversteek.

en weg waren we.



We maakten nog een extra rust in de Vosselareput.

na deze waren we terug op pad om onze tocht verder te zetten.






nog eventjes door het domein



We bereikten stilaan het einde, hier volgden we de finse piste van het sportstadion.







Nog eventjes door de wijk

Na deze bocht waren we aan het einde van deze mooie tocht. Daarna nog wat napraten bij een fris drankje

Irrel - Biesdorf - Bitburg - Torhout:

Jammer genoeg mooie liedjes duren niet lang, vandaag gaan we terug naar huis. Na het ontbijt, was het tijd om onze bagage in te laden. Daarna reden we met de bus richting Biesdorf am See. Daar aangekomen maakten we allen een gezamelijke wandeling rond het meer. Afsluiter met verpozing in een prachtige miniatuurtuin, waar we het klokkenspel van Georges en Luc konden bewonderen. Daar was er gelegenheid om iets te drinken vooraleer we verder reden.

De wandeling begon langs het mooi meer





zicht op het meer

ook klimmen was erbij





druk overleg bij sommige mensen

hier ook nog een mooi zicht







onze gidse Nicole met partner

de laatste trapjes of niet?






Aangekomen bij onze afsluiter in Biesdorf am See

eerst even een kijkje nemen alvorens iets te drinken



deze waren het tegenovergestelde eerst wat genieten

zicht op de tuin







een steur

Doortje op de schommelstoel(waar is tijd toen...)

In het huisje

ook Christiane wilde schommelen



ze schouwde de troepen

mezelf aan de vijver



en dan genieten van ons drankje

Het was tijd om een groepsfoto te maken alvorens we wegreden richting Bitburg.


Aangekomen in Bitburg, stapten we naar de verbruikerszaal waar we een middagmaal kregen. Naar gewoonte werden de organisatoren in de bloemetjes gezet met een passend geschenk. Georges was eerst aan de beurt.

daarna de gidse

dan de buschauffeur Dirk

en als allerlaatste onze Luc voor de vele uurtjes lachplezier.

Daarna bedankte Georges al de wandelaars en sprak nog een woordje toe voor het volgend jaar.



Na het eten volgde dan een mooie uiteenzetting in de brouwerij.

Daarna was er nog wat tijd om even te proeven. Na deze werd het tijd om terug naar Torhout te rijden. Het was een heel plezant weekend en hopelijk tot de volgende.

Irrel - Echternach - Irrel:

Vandaag staat er een wandeling gepland in Echternach. Na ons ontbijtbuffet, gingen de wandelaars van de lange afstand hun lunchpakket ophalen en begaven zich naar de bus. Na een 20tal minuten kwamen we aan in Echternach . Aan het busstation waren de wandelaars terug in 2 groepen. De kortste afstand deed er een stadswandeling door het historisch stadje Echternach met aansluitend een prachtige wandeling, gekruid met vergezichten en gingen tot aan het rotsenmassief Wolfsschlucht. Daarna hadden ze een vrije geleide tot de bus terug vertrok naar het hotel.

We zijn aangekomen aan het station van Echternach.

Eventjes luisteren naar de organisatoren



Zicht op wandelpad langs de Sure





Zicht op het mooie park



De gidse Nicole trok met de korte afstand  door het historische centrum en ging daan richting Wolfsschlucht.

De lange afstand vertrok via een hellend pad naar het rotsenmassief van "klein Zwitserland", door de rotsen van de kloof de Wolfsschlucht naar het amphiteater"Breechkaul" waar we ons lunchpakket konden opeten.

Een mooi gezicht over Echternach

en trapjes op

Een mooie kiosk

mooie zichten

Op weg naar Gorges de Loup

Doortje met Benny en Luc



hele mooie rotsformaties

Echt een aanrader voor mensen die zich in Echternach aan een wandeling wagen. Gewoon de E1 volgen richting Berdorf.





Smalle doorgangen door de rotsen

dit is echt genieten







Hier aangekomen bij de Hohllay





vandaar nog een 10tal meters en we zijn aangekomen bij het amphitheater.

Hier eventjes een rustpauze houden



Georges toonde dat het goed was.

Iedereen had er zin in

mooi zicht  vanuit het theater

Daarna was het tijd om deze wandeling verder te zetten richting Perekop en zo terug naar Echternach.

We kregen er niet genoeg van, al dat moois



eventjes omkijken of de fotograaf nog mee is

ook hier kregen we een mooi uitzicht







het kabbelend water gaf de wandelaar wat rust





Hier naderen we het eindpunt van deze mooie wandeling

ook wij hadden nog de tijd om even op verkenning te gaan in dit stadje vooraleer we terug naar ons hotel reden.

Aan de fontein op de markt van Echtrnach.

Een maal terug in het hotel, en voor wij konden eten vertaalde onze gidse het menu en Georges beeldde die dan uit.

Christiane was in haar nopjes.

en ook Willy luisterde aandachtig mee.

En hier onze charmante barman Mr Bean.

 Irrel - Ernzen - Irrel:

Na het ontbijt stond er terug een wandeling op het programma. De groep was verdeeld in 2 stukken, een voor de korte afstand en een voor de langere afstand. De korte afstand vertrok met de bus naar Irreler Wasserfälle voor een wandeling van 6km langs het Erlebnispfad met aankomst aan het hotel, en daarna vertrokken ze met de bus richting Ernzen waar er een verrassingsmiddagmaal was.

Verzamelen  geblazen

De langeafstandswandelaars vertrokken voor een uitstap van 18km. Ook wij gingen richting Irreler Wasserfälle en dan verder door het rotsenmassief naar het natuurcentrumpark "Teufelsschlucht" voor een korte pauze



Het was echt genieten







Ook hier was er heel veel variatie in het parcours







Eventjes een foto nemen





Een verdwaalde ananas



Een mooi vergezicht


Leuke afdaling

en voor sommige minder leuk dit klimmen



en maar klimmen



Hier aangekomen voor een korte pauze in het natuurcentrumpark.



Binnen was er een klein museum ingericht.









Ondertussen wandelden we verder richting Ernzen waar we een verrassing maaltijd kregen.





Ook hier kregen we veel pracht te zien






Ja Doortje, even zitten en knip je staat erop.



Hier aangekomen op onze verrassingsbestemming.

Lekker haardvuur

We kregen een soort bbq

Aan wat zou Christiane denken?

Na het eten stapten we verder door een bosrijk gebied. De korte afstand vertrok met de bus naar Enzerhof voor een mooie wandeling naar de Liboriuskapelle waar ze ons zullen opwachten.

De lange afstanden stappen richting Enzerhof voor een korte rust en gaan dan verder naar de Liboriuskapelle met zijn prachtige vergezichten

Geniet even mee van al dat moois



Hij kan het toch niet laten



Christiane rust even uit.

Hier aangekomen aan de Liboriuskapelle

Hier kon men genieten van deze mooie vergezichten.


We hebben een mooi zicht op Echternach

Over verrassend mooie parcours loopt de tocht verder naar het natuurpark waar deze wandeling eindigd



Nog een mooi zicht





In dalende lijn richting natuurpark









Hier aangekomen aan het natuurpark waar iedereen een welverdiende pint kon krijgen.

En dit als afsluiter voor we wegrijden richting hotel. Morgen staat er een mooie wandeling in Echternach op het programma.

 Torhout - Himmerod - Landscheid - Irrel:

We vertrokken met de bus vanuit St Henricus Torhout voor een meerdaagse wandelevenement. We hielden even halt in Barchon, waar men de tijd kreeg om even iets te drinken en te eten. Na deze reden we verder tot Himmerod waar we verwacht werden voor het middagmaal.

Aankomst bij het Himmerodkloster

Eventjes de benen strekken en we gingen richting verbruikerszaal.





Hier nog even een fotootje van nemen.

Onze organisator had er degelijk zin in. Na het eten stond er een wandeling op de agenda en de groep kon kiezen uit de een korte of een lange afstand.

De korte afstand bracht een bezoek aan het klooster, maakte daarna een rustige wandeling in de prachtige vallei en ging dan verder met de bus richting Landscheid.

Hier de voltallige groep wandelaars.

De grootste afstand, waarbij ik hoorde begon aan de tocht van 12km tot Landscheid, via prachtige natuurpaden van de Eifelsteig-wandelroute met rotsenmassief.



Onze gidse(midden) Nicole poseerde graag voor de camera



Er was heel veel variatie in het parcours



Luc had wat last van te veel water

Eventjes zitten








Het was vooral genieten

Hier aangekomen in Landscheid waar de korte afstand samen kwam, nog even iets drinken en we reden dan verder richtng Irrel waar we verbleven. Aangekomen aan het hotel, kregen we onze sleutel en konden uitpakken.

                                                                                                                                                              Een lekkere douche nemen en dan was het tijd voor ons avondmaal.

Onze organisator met vrouwtje

Nog even een slaapmutsje voor het slapen gaan. Morgen verkennen we de streek rond Irrel

Hier het pad tussen de voetbalterreinen.



Het was lekker warm om te stappen.

We kregen heel veel afwisseling 

De 10-24 en 30km zetten hun weg verder richting Tienpondsmolen naar Bruisbeke en gaan een korte doortocht maken in het Houtembos.



We kregen mooie panorama's te zien



Hier door het Houtembos.









Langs de Steenberg bereiken de wandelaars een eenzame boom met bijhorend kruis(geen foto genomen) waar er een splitsing is, wij maken nog een ommetje alvorens we de Paardenmarkt bereiken waar er een rustpost  voorzien is.





Zicht op Hillegem



Hier de fotograaf (Mario)van de wandelgazette.



Onze rustpost  de Feestzaal op de Paardenmarkt.

Na deze rust gaan de afstanden over de markt en nemen de Diepestraat  en nemen wat verder een verhard pad en wandelen  naar de rustpost in Oombergen.



We krijgen terug heel veel variatie op het parcours. De parcours Etienne heeft terug zijn best gedaan.





Heel rustig om te wandelen, echt genieten.

Boeren zijn druk bezig met dit mooie weer. Zij hebben geen tijd om te wandelen.







Kijk eens aan hier komt Theo aangewandeld.

Nog enkele doorsteekjes trotseren



Nog een fotograaf voor de wandelgazette(Frans)

en hier de padstappers Martine en Fozzie.

Hier zijn we aangekomen te Oombergen. Eerst iets drinken vooraleer we aan de lus beginnen. Hier zijn we al halverwege(16km)

In Oombergen maken wij een mooie lus van 7,4km naar het bos van de Uilenhoek en keren langs de Espenhoek en de kerk van Oombergen terug naar de rustpost.



Ook deze keer was het top om te wandelen.





mooie zichten





Mario komt eraan en wij vertrekken nu richting einde.

We keren terug langs Kottem en Kottembos naar de startzaal die we bereiken na 7km.





We laten Oombergen achter ons



In de open velden  was het heel warm 

Hier zicht op Hillegem



We bereiken Kottembos





Men mag niet dik zijn wil men hier in het bos wandelen.

Deze passage deed deugd, eventjes afkoelen.

Dit geschenk kwam uit de hemel gevallen. Dit deed zo'n deugd, een lekker ijsje, na dit nog een 100tal meters en deze mooie tocht is voorbij. Nog wat drinken en een babbeltje en keren tevreden naar huis terug.