Na een 1u30 kwamen we aan in El Burgo Ranero, een  heel oud dorpje, waar we ons ontbijt hebben genomen midden in de hoofdstraat, als je van een straat kan spreken. Hier en daar wat beton, voor de rest grint en geen riolering en dit is het.










Na dit volgen we verder ons mooi wandelpad, zo'n 13km lang zonder tussenstop. We konden dus ons concentreren op de mooie natuur.






Dicht tegen de middag zijn we aangekomen in Reliegos en daar hebben we een lichte maaltijd genomen.





Nog een goede 6km te gaan vooraleer we in Mansilla de la Mulas aankomen. We stapten nu in een straatje met nog echte holbewoners. Deze huisjes zijn deels in de heuvels gebouwd, met heel weinig lichtinval. spijtig dat we daar niet konden ingaan.
 






Na enige tijd zien we onze eindbestemming liggen en kort in de middag kwamen we bij onze albergue voor die avond. Een hele mooie en voor de prijs hoeft je het niet te laten:20€ voor slaping+avondmaal +ontbijt. Nog onze paperassen doen en op verkenning door de gemeente. Ook een terrasje meepikken en plaatjes schieten voor het thuisfront. Voor morgen staat de etappe naar Leon op het programma, we zijn dan halfweg.










Onze albergue voor deze avond

Sommige van deze huisjes zijn bewoonbaar, je zou je ogen niet geloven

prachtige zichten

















Aangekomen





Onze albergue voor deze dag

Ouderwets maar degelijke bedden

dit zijn dagelijkse taferelen in dit dorp

Vandaag begonnen we aan deze tocht rond 6u30 en het beloofde een mooie wandeling te zijn. Het was een  etappe door eindeloze vlakke dorre velden. De eerste 17km kwamen we niks tegen, geen huis nog kerk nog bar. Hier moet je maken dat je voldoende water bij je hebt, want in de warmte kan dit voor problemen zorgen. Gelukkig was het maar ochtend en de zon moest er nog doorkomen.



Het opkomen van de zon

De eindeloze vlakke paden


De zon was op de afspraak




Mooie zichten




Hier kon men niks drinken of eten, het was wachten tot in Calzadilia de la Cueza






Hier kwamen we nog huisjes tegen die van leem vervaardigd waren.


We bereikten onze verblijfplaats






















Urbain bij zijn buiten verblijf




Vanavond slapen wij wel in een mooie albergue. Morgen trekken we verder richting Bercianos del real Camino.

Hiernamen we de alternatieve route en trokken meteen landinwaarts weg van het lawaai.


We stapten langs de akkers en door mooie stukken natuur.


We  kregen afwisselend velden en ongerepte natuur te zien en dit is fijn om er door te wandelen.


Deze kerk was gesloten.





Door dit stuk natuur liepen we zo'n 8km alleen tot dat we terug samen kwamen met de gewone weg.




Ondertussen zijn we aangekomen in Carrion waar we ook overnachten.


Terwijl we op zoek waren naar onze albergue kwamen we nu en dan van die lemen huizen tegen. Je kan dit niet geloven dat er 2013 nog zulke huizen bewoond zijn.






Hier aangekomen aan onze albergue voor deze avond. We slapen vandaag bij de zusters en ze hebben onze was gedaan! Daarna zijn we het dorpje ingegaan om wat boodschappen te doen en een terrasje.




mooi zicht op de kerk



binnenkant kerk is heel mooi




een glaasje kan er wel vanaf


Mooi kerkplein


en we hebben ook tijd gemaakt om wat te sporten.




Nog eens een ooievaar gespot


Nadat we rond het kerkplein hadden gegeten was het tijd om onze was op te hangen, nog wat schrijfwerk en overleggen voor de volgende etappe van morgen die gaat naar Terradilios de Templarios.

De ruïne van San Anton.


Een 4tal km verderop kwamen we in Castrojeriz en namen daar ons ontbijt.Dit klein dorpje ontstond in het eerste Castiliaanse leengoed met een eigen rechtspraak. Volgens een koninklijke oorkonde kreeg graaf Garcia Fernandez dit gebied in 974 als leen toegewezen. Tijdens de grootste bloeiperiode van de pelgrimstochten naar Santiago stonden hier 4 kerken. Alle belangrijke bouwwerken staan in de hoofdstraat,de sirga. Nu wonen er nog slechts 1100 inwoners.


We verlieten dit gezellig dorpje door de kleine straatjes, de zon kwam regelmatig te voorschijn en we waren blij dat het niet regende.


Hier over een vernieuwde voetgangersbrug.


Nu zijn we volop in de Meseta.




Op deze etappe wordt het duidelijk wat een Meseta is: een hoogvlakte met steile hellingen, die aan de bovenkant zo plat is als dubbeltje.



Hier kregen we een helling van 12% stijgen, dan wat plat wandelen en dan nog eens....


Ondertussen kregen we ook hele mooie panorama's te zien,ook de natuur veranderde steeds weer.


een afdaling van maar liefst 18%. Dit kregen we regelmatig voor onze voeten geschoven.


Canal de Castilla


In afdaling naar het centrum van Fromista.


Eénmaal aangekomen gingen we naar de gemeentelijke albergue, maakten alls op en kuierde even door dit dorpje.






Hier en daar wat foto's nemen



Lekker gaan eten en onze volgende etappe bekijken. Moregen verder naar Carrion de los Condes.

We kwamen door het dorpje Tardajos, waar we ons ontbijt namen na 2u15 te hebben gestapt. We gingen verder richting Hornilus del Camino.






Ondertussen was het efkes gestopt met regenen en konden we nu genieten van de landschappen.




De brede paden waren hier en daar met waterplassen bedekt.




Na zo'n 4u te hebben gestapt kwamen we aan in Hornillos en zochten een bar op om even te rusten en iets te drinken. Dit dorpje heeft 2 bars maar die waren volzet, dus we moesten verder stappen en besloten te gaan tot onze bestemming een 12tal km verderop.




Onderweg was er niks, behalve het bewandelen van het slijkerig grintpad.




Bij iedere stap die wij zetten was er en diepe afdruk te zien.


Na een 5tal km, kwamen we een bord tegenmet wat uitleg, dat erop 800m een halte was en kon je er wat drinken.Herberg Sambol, zogezegd de moeite waard om toch even te pauzeren. De vrijwilligers die deze bar uitbaten waren weg,dus we stonden aan een gesloten deur. Dat was pech hebben, de moed niet laten zakken en verder het pad volgen tot aan onze eindbestemming voor vandaag.


We zijn ondertussen in de Meseta beland , de valleien worden breder en de heuvels maken plaats voor velden en akkers.


Hier aangekomen in Hontana, de 2 refuge's die gevestigd zijn in dit dorp waren volzet. Gelukkig was er nog een klein verlaten bijhuis waar we de nacht konden doorbrengen. Daar in dit zaaltje was er geen verwarming(geen warm water om te douchen en de schimmel stond op de muren) maar we hadden geen andere keuze. We hadden een bed en dit was goed. Na dit zijn we op zoek geweest om te eten.


We namen de Menu del dia. Je kan zien dat de pelgrim toch keuze heeft om te eten.



Hier Urbain en ikzelf aan onze tafel in de plaatselijke bar. We hebben goed gegeten en zijn dan direct gaan slapen want het was redelijk fris met een 6tal graden op de barometer. Morgen gaan we richting Fromista zo'n 34km verder

Het landschap was nochtans prachtig, en begon meteen terug met een helling.


Jammer dat de buien het zicht belemmerde om mooie foto's te maken.




Het waren opnieuw lange stukken alvorens men eventjes kon rusten of iets te drinken.


Wat een pelgrim al moet doorstaan(hebben er zelf voor gekozen)


Hier kregen we een gezelschap bij. Een verdwaalde hond heeft ettelijke km's meegelopen met ons. Ik noemde hem Zappa en hij kreeg af en toe een koekje.


Toen we de voorstad van Burgos in kwamen werd de hond meegenomen door de politie. Nog een 4tal km te gaan alvorens men in Burgos aankwam.


Dit is onze refuge voor deze dag.


Na onze intekening in de albergue en onze dag dagelijkse slomeringen zijn we dan de stad ingegaan om het een en ander te zien. Daar het weer niet te goed was besloten we de Kathedraal te bezoeken. Als pelgrim kreeg men een korting. Het bezoek was wel de moeite, geniet mee van de volgende foto's.Niet alles staat op de blog.













Je moet wel de tijd hebben om deze te bezoeken. Daarna nog vlug even de stad intrekken om nog wat materiaal te hebben.












Deze hebben zeker geen kou.
Dan nog op zoek gegaan om te eten en daarna vroeg in bed voor de volgende etappe naar Hontanas terug een 30km.

Na ongeveer 1uur bereikten wij het dorpje Tosantos op een hoogte van 818m boven de zeespiegel, bekend voor zijn in de rotsen gemaakte hermitage Virgen de la Peña.






Daarna kwamen we door het dorpje Villambista, waar men bij de kerk een mooi uitzicht krijgen over Montes de Oca.(Bergen van de Gans)


Hier onze Australiërs


de plaatselijke fontein MET drinkbaar water,niet overal is het water drinkbaar.


Nu volgden we terug een eenzaam pad, maar het is hier heerlijk wandelen,ver weg van de drukte.


Niet prettig om hier geen drank mee te hebben


Hier kwamen we aan in het dorpje Villfranca Montes de Oca.


Hier stopten we om iets te drinken na 3u30 te hebben gewandeld.


Terug een korte stijging naar 950m boven de zeespiegel


En het pad was laang....


Hier en daar had er wat lichte sneeuw gevallen


Men kan absoluut niet op het weer afgaan en de wind was ook wat aangewakkerd


Het doorkruisen van dit dorpje






Hier gingen we door Ages


En wat later kwamen we aan in Atapuerca.


We zochten onze slaapplaats op, maakten onze bedden in orde en deden dan onze plichten.


We liepen wat rond in het dorpje, het was fris en amper 7°. We hebben verschillende weertypes gekregn vankorte lichte sneeuwbuitjes en ook hagelbuitjes.


Hier meet Urbain zijn kracht tegen de plaatselijke stier.



geen volk opstraat, schuld van dit grauwe weer. Morgen gaan we naar de stad Burgos een tocht van een 20tal km.

Het weer was terug bewolkt en het kon op ieder moment gaan regenen.


We volgden eerst nog een pad langs de drukke weg naar Burgos, na een tijdje staken we die over en via een kleine zijweg waren we weg van deze baan.We begonnen terug aan een langzame klim en stapten richting Grañon. Ondertussen kregen we een sneeuwbui te verwerken. Gelukkig geen felle en zware bui. Het weer is heel onstabiel.


Na ons ontbijt in Grañon kwamen we enkele kleine dorpjes tegen afgewisseld met de flanken van heuvels.




Ondanks enkele korte stijgingen en afdalingen was het gemakkelijk  wandelen op de onverharde en soms verharde paden.


Onderweg nog even iets gedronken in de plaatselijke bar. Zoals je ziet liepen er bij die Aziaten enkele rond met een stofmaskers, hier is dit een koddig tafereel.


Aanwijzingsborden in welke regio of streek we zijn.Ondertussen hebben we de regio Rioja verlaten komen we in de provincie Léon.



Dreigende wolken komen in onze richting





Hier doorkruisen we het dorpje Viloria de Rioja


In de verte is het aan het regenen.


Er komen gaten in de lucht, hopelijk komen we droog aan.


We zien terug wat ooievaars


Hier hebben we al meer ooievaars gezien dan gisteren.


Mooi zicht op het binnenplein in Belorado


We slapen in een kleine albergue(20bedden)



We gaan nog wat op verkenning in het dorpje en ook wat foto's nemen. Daarna gaan eten en onze briefing doen. Morgen naar Atapuerca
een etappe van 32km.

De eerste 2u was het lichtjes omhoog en we kregen afwisselend verharde en onverharde paadjes.







We gingen richting Azofra waar we ook ons ontbijt namen. Daarna vertrokken we verder naar Ciruena, een klein oud dorpje, maar bij het binnen komen ervan stond er een hele nieuwe wijk + vele nieuwe flatgebouwen rond de oude kern van dit dorp. Maar al dit nieuws was niet bewoond,schande , totale geldverspilling en het oudheidse van dit dorpje verliest zijn waarde.




Ondertussen was het opgehouden met regenen volgende wij het eenzame pad verder.


Af en toe wat opgefleurd en kregen enkele mooie kiekjes te zien. Nog een 6tal km te wandelen en we zijn aan onze albergue voor deze etappe.


Hier is onze slaapplaats voor deze dag. Na onze dagelijkse rituelen is er nog tijd genoeg om op zoek te gaan waar we eten en ook om boodschappen te doen..


Hier eventjes wat luieren in toffe sofa's en dan wat te schrijven.



Wat kuieren in het stadje en foto's te nemen

De grootste bezienswaardigheid van dit stadje is de Kathedraal, waarin zowel romaanse als gotische en zelfs barokke stijlelementen zijn te herkennen.De kerk heeft zijn roem echter te danken aan iets wat in geen enkele kerk te vinden is - een kippenhok.Het staat op een verhoging en biedt plaats aan een kip en een haan. Als de haan kraait wanneer men zich in de kerk bevindt, is dit een gunstig voorteken voor de pelgrimage.De oorsprong van dit opmerkelijke geloof is terug te voeren op een legende. Volgens deze legende overnachten een Duits echtpaar met hun op weg naar compostella in een herberg in Santo Domingo. Daar probeerde de dienstmeid de jongen te verleiden,maar die ging niet in op haar avances. Als wraak verstopte het meisje een zilveren beker in zijn bagage. Toen de Duitsers wilden verder reizen sloeg het meisje alarm. De jongen werd veroordeeld wegens diefstal en werd opgehangen. Zijn ouders trokken verder naar Santiago en klaagden hun nood bij de apostel. Toen ze op de terugweg weer door Santo Domingo kwamen, zagen ze tot hun grote vreugde dat hun zoon nog leefde; de apostel had hem al die tijd - enkele weken lang - ondersteund, zodat hij niet kon stikken. Nadat de jongeman was bevrijd, snelde iemand naar de bisschop om hem van het wonder in kennis te stellen. Deze wilde juist beginnen aan zijn maaltijd, die bestond uit een gebraden haan en kip. Hij hoorde het verhaal ongelovig aan en riep uit: Dit beest hier zal nog eerder vleugels krijgen dan dat zoiets waar kan zijn. En onmiddellijk kregen de haan en de kip vleugels; de haan kraaide, en de 2 vogels vlogen van de borden weg.
Vroeger kon men de Kathedraal vrij bezoeken, nu moet men 5€ betalen om binnen te gaan en als je geluk hebt hoor je de haan kraaien.




Na wat  te hebben rond gedwaald in het stadje zijn we terug gegaan naar onze albergue, nog wat bekeken voor de volgende dag en zijn we gaan slapen.Morgen stappen we verder naar Belorado.

Mooi zicht op het meer.




Hier zagen we Navarette liggen voor ons, en we besloten om te eten in de eerste bar die we tegen kwamen.




Een overblijfsel van een of ander gebouw.




Nee Urbain van deze ga je afblijven!!!!


Hier in Navarette, na het ontbijt hebben we wat foto's genomen en onze tocht verder gezet.





Ook op deze weg was er niks, behalve de mooie natuur waar men kon van genieten.


In de wijngaarden op de hellingen worden de druiven voor de Riojawijnen verbouwd.De aarde kleurt hier ook roder.


We moesten nog zo'n 16tal km wandelen alvorens men in Najera aankwam.De eindeloze paadjes, je waant in niemandsland.




Uiteindelijk kwamen we aan in Najera.Deze stad heeft haar bestaan te danken aan een wonderbaarlijke gebeurtenis: koning Garcia él de Najera van Navarra was in 1052 in het dal van de Najerilla op jacht naar patrijzen. In navolging van de Arabieren maakte hij hiervoor gebruik van valken. Een patrijs en een valk erdwenen in een grot in de steile rotsen. De koning ging in achtervolging er achteraan en ontdekte dat beide vogels vreedzaam naast elkaaraan de voet van een madonnabeeld zaten.


Nee Urbain, je zal hier een nachtje moeten blijven!!! We slapen vanavond in een iets duurder albergue, zo zijn we wat meer op ons gemak.Morgen staat er en nieuwe etappe op het programma en gaan richting Santo Domingo de la Calzada, waar er een haan in de kerk loopt.

Het landschap heeft wel wat hoogteverschillen. Men vindt hier vooral veel graanvelden, maar ook wijnteelt en waarschijnlijk komt olijventeelt hier ook voor.


In dit dorpje was er niks waar we konden iets drinken of eten, dus verder gaan was de boodschap.


Hier in het dorpje Torres del Rio, 2km verder,na zo'n 2u  stappen, hebben we ontbeten in een plaatselijke bar.


De 8-hoekige romaanse Santo Sepulcro-kerk heeft een koepel die geïnspireerd is op Arabische voorbeelden; de beide ribben vormen een ster met 8 punten.Het betreft hier echter geen kopie van de Heilig Grafkerk in Jeruzalem,zoals dikwijls wordt verondersteld; de kerk is gebouwd in opdracht van ridders van het Heilige Graf, en de naam verwijst naar hen.


Hier enkele olijfbomen


Daarna was het heel mooi maar eenzaam stuk natuur,we moesten zo'n 11km wandelen vooraleer we iets tegen kwamen.




We naderden het dorp Viana




Hier hebben we even een pauze ingelast en ook het dorpje even op verkenning geweest om wat foto's te nemen.


De mooie kerk van Viana. De stad werd bij koninklijk decreet in 1219 gesticht; pas daarna werden de woningen,de stadsmuren, de burcht en 2 weerkerken gebouwd.


De Gotische Santa Maria kerk


De San Pedro kerk




We verlieten de regio Navarra en kwamen e regio Rioja binnen gewandeld.


Nog zo'n 10tal km te gaan alvorens men in Logroño aankwam.We kregen nog mooie stukken natuur te zien.





We zitten ook in de streek van de ooievaars en die beelden zullen we nog vele malen zien.


Hier steken we de rivier de Ebro over, en zijn aangeland in Logroño.


Deze stad barst uit zijn voegen.Het mooie van de oude stad wordt rond gebouwd door moderne gebouwen die deze stad zijn verleden ontneemt.




Heel mooi is de binnenkant van deze kerk


Wat mij ook op viel is dat er hier enorm veel smalle woningen zijn in de steden. Ook hier overnachten we in de gemeentelijke refuge.Na onze slaapplaats te hebben gekregen, volgen terug onze dagelijkse aktiviteiten. Rugzak ledigen, bed opmaken, douchen en kijken waar we zullen eten. Daarna nog wat foto's nemen en bekijken en dan gaan slapen. Morgen een zware tocht naar Najera. 

We verlieten Estella en bevonden zich op weg richting Ayegui, dat tegenwoordig één geheel vormt met Estella.Afgaande op de markering kunt u in dit dorp zowel naar links of naar rechts verder wandelen. De route naar links, die het klooster Irache passeert is hey interessants.


We daalden af naar de N111, staken de weg over(goed uitkijken), en we stapten aan de andere kant verder over een weg naar rechts, die lichtjes omhoog ging.We passeerden het complex van het wijnhuis Irache, waar zich een heel bijzonder pelgrimsbron bevindt: erkomt niet alleen koel water uit, maar ook de uitstekende rode wijn die hier wordt geproduceerd.


Urbain was in de wolken toen we aan de bron kwamen. Het was nu 7u15 en hij tankte zijn flesjes vol.


Een stukje hoger staat dan het kloostercomplex Irache, dat vroeger een belangrijke plaats innam langs de St Jacobsroute. het heeft 2 kruisingangen en een mooie kerk, die helaas gesloten was.


we zitten nu in de wijnstreek, en de aarde kleurt meer rood dan de vorige etappes.


Ondertussen was de zon aan het opkomen en we kregen prachtige zichten te zien.


Ondertussen waren we in Villamayor de Monjardin aangekomen waar we ons ontbijt hebben genomen.Toast met vers fruitsap en een café con leche en dat smaakte heerlijk.




Het landschap bestaat hier uit heuvels met uitgestrekte akkers, enkele wijngaarden en een paar hogere heuvels met restanten van bossen.



Brede onverharde wegen, smalere paden, soms over oneffen terrein, en korte stukjes geasfalteerde weg.




Vele wijngaarden zijn hier kenmerkend






Nogmaals van die brede onverharde paden


Aankomst in Los Arcos. los Arcos is een gemeente in de Spaanse provincie en regio Navarra en telt 1214 inwoners.Deze oude stad, die door het koningspaar van Navarra begunstigd werd, ligt tussen Estella-Lizarra en Viana en wordt doorkruist door de rivier de Odron.


De kerk van Santa Maria stamt uit de middeleeuwen. Tenslotte laat de kerk een van de meest verrassende voorbeelden van de barok van Navarra zien, zij is van grote rijkdom en zeer spectaculair.


De stad heeft ook nog een aantal oude stadspoorten.De bebouwde kom heeft een middeleeuws ontwerp, met lange, parallel lopende straten en werd destijds door muren omringd, waarvan de materialen in latere constructies opnieuw werden gebruikt. De Jacobsroute loopt door de hoofdstraat, waaraan hospitia en adellijke gebouwen staan,die ons laten zien hoe Los arcos floreerde dankzij de bevoorrechte ligging als kruispunt van wegen en het constante komen en gaan van pelgrims.


Hier moesten we zijn bij de Belgische hospitaleros.We werden heel vriendelijk ontvangen en we konden hier eens onze eigen taal spreken.



Dit staat ook op onze lijst van dag dagelijkse taken.Daarna nog onze dagboek bijhouden en natuurlijk op verkenning gaan. Morgen stappen we naar Logroño zo'n 28km verder.

Gezellig paden om te wandelen en heel weinig volk onderweg.




 Hier op weg naar Puente de la Reina






In dit dorpje Puenta de la Reina hebben we ons ontbijt genomen.


De wijnranken


Bewolkt maar goed stapweer






mooie zichten




Kerk van Villatuerta


Hier kwamen we aan in Estella, met zicht op Ega.


Estella(Spaans) of Lizarra(Baskisch) is een gemeente in de Spaanse provincie en regio Navarra met een oppervlakte van 15,45km². Estella telt 14138 inwoners. estella, aan de rivier de Ega, werd omstreeks 1019 door de koning van Navarra gesticht om de economie een impuls te geven.Als kolonisten werden de Fransen aangetrokken. Aanvankelijk mochten er zelfs geen mensen wonen die uit Navarra afkomstig waren. De koningen van Navarra hebben er ook een paleis gebouwd. De romaanse siergevel van dat paleis is beroemd vanwege de kapitelen op de arcaden waarop scenes uit het Roelandlied staan afgebeeld.


Dit is ook Spanje


ewel waar blijf hij nu


onze albergue voor deze avond


en we hebben paella gegeten. Morgen verder naar Los arcos waar de Belgen een refuge openhouden.

We namen ons ontbijt in een nieuwe gite onderweg(omelet + toast + koffie voor 4€).


Het was terug een tocht met heel veel afwisseling qua natuur, na iedere klim of afdaling kregen we telkens andere zichten.


hier mooie zichten






Hier kwamen we aan in Pamplona.
Pamplona(Baskisch: Iruñea volgens Euskaltzaindia, de kon.academie van de Baskische taal, en Iruña volgens de gemeente Pamplona zelf)is de hoofstad van de Spaanse regio Navarra. De stad is aan de rivier de Arga gelegen en telt circa 194.000 inwoners. De stad is vooral bekend door de jaarlijkse stierenrennen tijdens de San Fermin-feesten, ter ere van San Firmin die de patroonheilige van de stad is. Deze feesten spelen zich af tussen 6juli en 14juli.


De stad pamplona, die door de romeinen is gesticht, was in de middeleeuwen de hoofdstad van een rijk dat zich uitstrekte tot ver voorbij de Pyreneeën. Oorspronkelijk werd er Baskisch gesproken. Daarna heeft de stad eeuwenlang de invloed van Frankrijk ondergaan. In de 16°eeuw werd Pamplona, net als het grootste deel van koninkrijk Navarra, ingelijfd bij Spanje. De stad heeft een vriendschapsband met Yamaguchi in Japan sinds februari 1980.


De oude stadsmuren met Redin-Bastion als mooi uitzichtpunt.






Kleine levendige straatjes typeren een deel van Pamplona.


Het barokke stadshuis(el ayuntamiento) van 1752




mooi park




Na het verlaten van deze stad was het nog een 15tal km te gaan tot onze bestemming voor vandaag.


Hier een van de vele mooie panorama's.


Hier stonden er enkele ijzeren beelden die een tafereel voorstelden maar kon de tekst niet meer zien.


Nu begon er een lange en gevaarlijke afdaling tot Urtega. Het pad was volledig uit losliggende grote keien die het extra moeilijk maakte.



Uiteindelijk kwamen we bij onze slaapplaats terecht. Na onze rituelen hebben we nog een terrasje gedaan, nadien gaan eten en in de slaapzak gekropen. Goed nieuws te horen nog heel de week goed weer. Dit hadden we nodig. Morgen gaan we richting Estella.

Hier hebben we ons ontbijt genomen in de plaatselijke albergue.


Daarna zijn we doorgestapt tot Zubiri, waar we even halt hielden voor een hapje en een drankje.Ondertussen was het weer helemaal open en haalden zo'n 18°. Dit was een groot verschil met gisteren.


Onderweg kregen we hier en daar mooie zichten en kwamen geregeld fietsers tegen die ook naar Santiago reden.


Mooie zichten op de heuvels en verder op de Pyreneeën.


Dit is een graf van een Japanner die tijdens de tocht naar Santiago in 2001 overleed. Volgens mijn wandelvriend zullen we nog verscheidene tegenkomen.










gezellige paden om te wandelen






Nog even een halt houden vooraleer we op onze eindbestemming voor vandaag zijn.




Dit is onze refuge voor deze avond, een primitief zaaltje maar we hebben tenminste een goed bed om te slapen. Voor morgen staat de tocht naar Urtega op het programma.

Eerst ons ontbijt nemen in de refuge vooraleer we vertrekken.



Start  vanmorgen met regen, onze cape testen. Eergisteren nog zomerse temperaturen, nu winterse toestanden. We hoorden dat er sneeuw was bijgevallen in de Pyreneeën.

Via Port D'Espagne verlaten we Saint Jean Pied de Port en beginnen aan onze tocht.



De tocht tot in Orisson is een pittige klim. We kregen eerst wat geasfalteerde stukjes onder de voeten geschoven, gelukkig was het alleen maar regen die viel en dit was beter dan de sneeuw. Ook het zicht was was beperkt. We volgden enkele andere pelgrims en van die alternatieve route kwam er niks van in huis, dus over die pas gaan was de enige oplossing die we voorhanden hadden.

Deze paden waren nog goed begaanbaar.


Naarmate we verder gingen werd het er niet beter op en het begon kouder te worden.




de richting werd aangegeven door gele pijlen of schelpen. We liepen door zeer mooie natuurgebieden maar konden er gezien de weersomstandigheden heel weinig van genieten. Opeens liepen we door de sneeuw en moesten we oppassen voor het uitglijden.


We kregen regelmatig ook af te rekeenen met hagelbuien en ijsregen, dit was geen pretje om er door te wandelen, maar we hadden geen andere optie dan doorgaan. Onze handen verkleunden van de ijzige kou.




Afdalen was uitkijken voor het uitglijden.






Doorwandelen en nog eens doorwandelen zodat we geen kou kregen.


Op deze afdaling ben ik uitgegleden en kwam ettelijke meters dieper tot stilstand. Ondertussen hadden we het hoogste punt Col lepoeder 1410 al bereikt en was het stilaan dalen tot in Roncevalles. De afdaling tot in Roncevalles in deze weersomstandigheden was een zware dobber. Op het einde van onze tocht begon het weder zich stilaan te herstellen. De buien waren over en het was betrokken. Om 16u bereikten we uiteindelijk ons doel voor deze dag.



Hier onze refuge in Roncevalles. Na een lekkere douche en verse kledij gingen we op zoek naar een pelgrimsmenu. Daarna nog de route bekijken voor morgen en het bedje in. De volgende etappe is naar Larrasoania

Afreis naar Compostela:

Deze morgen om 3u45 opgestaan. Dany, een bestuurslid van de wandelclub brengt ons met de auto naar Lille l'Europe. Daar moesten we de tgv hebben van 6u52 richting Bordeaux. Onze dames waren ook meegegaan en hebben daar nog een foto en ook afscheid genomen van ons.
Om 12u43 waren we in Bordeaux en hadden een wachttijd van 1u15 voor de volgende tgv richting Bayonne. Toen we aankwamen in Bayonne vernamen we dat er geen trein reed naar St-Jean Pied de Port, dat er enkel een bus was ter vervanging.Vlug even gebeld naar de refuge dat wij wat later gingen toekomen en dat was geen enkel probleem. Deze bus vertrok om 18u en deed er een anderhalf over tot aan onze bestemming. Eenmaal uit de bus stapten we richting albergue L'esprit de chemin. St-Jean Pied de Port is een zeer mooi toeristisch stadje aan het begin van de camino.
De ontvangst in de albergue was bijzonder hartelijk door de Nederlandse hospitaleros. We kregen een aperitief aangeboden en maakten meteen kennis met de andere pelgrims. Daarna namen we gezamenlijk het avondmaal, een wirwar van nationaliteiten(Amerikanen, Australiërs, Canadezen,Italianen, 1 Ier, 1Columbiaanse,1 vrouw uit Honduras en 2 Nederlanders). We kregen te horen dat het 2 dagen voordien er nog 29° was en nu amper 6°. De pas is dan ook gesloten naar Roncevalles daar er een hoop sneeuw ligt op dit pad en het gevaarlijk is. Ze raden ons aan om een alternatieve route te nemen. Dit was geen goed nieuws om te starten. Na het avondmaal nog vlug ons registreren in het pelgrims bureau en dan gaan slapen, want morgen beginnen we aan ons avontuur.

Urbain en ikzelf in het station Lille L' Europe




Aankomst in Bordeaux




plein voor het station Bordeaux




Station in Bayonne


Even wachten op de bus


Ook andere pelgrims wachten op de bus


te volgen bordjes in Saint Jean Pied de Port


door de gekende poort


bij het 2°vlaggetje is onze albergue


hier inschrijven bij de pelgrimdienst


Urbain is de route aan het bekijken


de blauwe route is deze dat wij zullen volgen tot Santiago




Onze Albergue L'esprit de chemin uitgebaat door een Nederlands koppel.