Woensdag  17 april 2013

De startzaal OC steksel




De wandeling vertrok door het Groene Lint






mooie wandelpaden
















zicht op Ledegem










nieuw stukje natuur Wulfdamdomein










opnieuw door het Groen Lint op zoek naar de startzaal






Nog een duwtje en we zijn terug van weggeweest

het parcours


de startplaats


Willy aan de ingang van de plaatselijke sportwinkel "Lauwers". Hier werden de wandelaars getrakteerd op een koffie met een koffiekoek.


We dwarsen de straat en wandelen door een steegje tot aan het plaatselijk voetbalveld.


Eenmaal de splitsing voorbij wachten mooie verharde veld en kerkwegels ons op van het kraaiveld.


We kregen regelmatig rustige paadjes onder de voeten geschoven










Verborgen smokkelaarspaden van vroeger, want we volgen een stuk van de Commiezenroute waar we een mooi zicht hebben van het licht golvend landschap. Daarna gaan we richting LAR, een transportzone, wat staat voor Lauwe - Aalbeke - Rekkem. Via deze zone bewandelen we een mooi pad richting de dorpskern alwaar we een centrale rustpost hebben.



Onze centrale rustpost  voor deze wandeling. Hier moeten de stappers voor de grootste afstand een lus maken.


hier volgden we een tijdje het pad langs de Golden River


Mijn wandelcollega's voor vandaag, Dany en Willy






hier en daar nog wat natuur in deze streek








nog zo'n rustig wandelpad








Na onze tweede doortocht, gaan we nog wat zig zag door de bebouwde kom en komen uiteindelijk aan de Golden River. We moeten de Leiebrug over, waarna we het jaagpad volgen.


info bord langs de Leie


had de grootste moeite om onder de brug te varen



Hier volgen we een tijdje het jaagpad en komen zo voorbij de Abdijhoeve.

De imposante hoeve gedeeltelijk omringd door een slotgracht maakte vroeger deel uit van de Guldenbergabdij.



De wandeling gaat verder door velden en wegen langs mooie hoeven en kappeltjes van de Katerhoek.


enkele bloemen waren al aan het genieten van de betere temperaturen dan de voorbije dagen






Terug de brug over en nog een kleine km te wandelen en deze tocht zit erop.

Start vanuit het plaatselijk schooltje te Ghlin


De zon was er vroeg bij.






Rik van de plaatselijke club en Willy( de man van 150.000km)


Mooi zicht op het kanaal Nimy-Blaton




Het oude stationnetje van Ghlin


Dit was het decor van deze wandeling, het grootste gedeelte ging door het bos.




Dit was genieten









Dit kregen we regelmatig onder onze voeten geschoven.



La maison ronde, onze rustpost. Hier moesten we en lus maken














Hele mooie bosdreven




















Aangekomen bij onze volgende rustpost. Opnieuw een lus maken






























een steile afdaling



Nog een kleine km en we waren opnieuw aan onze startplaats.

Hier op weg naar het Molsbroek.






Het Molsbroek is een beschermd natuurgebied van 80ha groot. Het Molsbroek is een moerasgebied met een grote biodiversiteit. Het staat bekend om zijn in het wild levende watervogels en moerasplanten. Het landschap omvat onder andere moeras, broekbos, rivierduintjes, rietvelden en vochtige graslanden.


Heel rustig en mooi om er te wandelen. Het natuurgebied ligt ten oosten van de stadskern van Lokeren en wordt omringd door een 4,5km lange verharde wandeldijk. Ten NW van het Molsbroek ligt het reservaat de Bruylaers, en ten N daarvan ligt het Verloren Bos en het stedelijk Bospark.


Sinds 1986 is er een bezoekerscentrum aan de oostrand van het reservaat. Het gebouw werd in 2001 uitgebreid.


De bescherming van het natuurgebied verliep stapsgewijs vanaf de jaren 60. Op 16 december 1984 kreeg het Molsbroek als een van de 2 eerste gebieden in Vlaanderen het statuut van erkend natuurreservaat. Daarnaast is het Molsbroek gerangschikt als landschap.






















In het Verloren bos hebben we het kasteel  en het gerestaureerde koetshuis dat dienst doet als jeugd vakantiecentrum.








Terug aan onze startplaats. Na iets te hebben gedronken begonnen we aan de stadslus. We gaan verder langs het Charlottepark tot aan het station en door het park Terbeuken. We keren terug via het Verloren bospark naar de startzaal. Geniet verder van deze rustige weekwandeling.

Het GIBJZ


We stapten de 21km en werden meteen het Wildenburg wandelpad opgestuurd. We passeerden de gebouwen van het Rode Kruis afdeling waar vreemdelingen een onderkomen hebben. Vooraleer we definitief aan de wandeling begonnen kon iedere wandelaar genieten van de gratis bevoorrading een Jenever of een frisdrank.  






Nu stapten we verder langs eenasfaltweg tussen de uitgestrekte meersen om na een tijdje het Vagevuurbos te betreden.








Het Vagevuurbos is een domein van 220ha groot, samen met nabije Lippensgoed-Bulskampveld vormen ze het grootste boscomplex van West Vlaanderen, waarvan 90ha domeinbos en 230ha Provinciedomein. Het is een paradijs voor fauna en flora en dus ook voor de wandelaar. Het heide en boslandschap kunnen heel wat schuchtere dieren bekoren. Roofvogels, zoals de buizerd, de bosuil en havik vinden hier een ideale broedplaats.




Heel rustig om te wandelen




echt genieten van de stilte
















Na een 6tal km te hebbengewandeld, mochten we via de Boskapeldreef een eerste keer rusten in de werkplaats van de Zande, onze centrale rustpost.
Na iets te hebben gedronken, stapten we verder langs een kleine veldwegel, om dan uit te monden langs de uitgestrekte landerijen.




Wandelen op besneeuwde paden,het is eens iets anders.














Verderop werden we andermaal de bossen ingestuurd,terug genieten van de vele dreven en boswegels.








Na onze plicht te hebben vervuld begonnen we aan het laatste stuk van deze wandeling.




Om te beginnen met een lange dreef op weg naar de vervallen gebouwen van het vroegere"Radio maritiem", gebouwen nu in restauratie met bestemming bijzondere jeugdopleiding.
Via het St Pietersveld wandelpad stapten we nu rond het militair domein en zijn verschillende radiotorens in de uitgesteekte meersen.




Radiotorens








Natuurdomein "De Gulke Putten", een natuurgebied van ruim 100ha, dat bestaat uit het zendstation, de predikherenbossen en het disveld.






Hier waren we op weg naar het Moordkasteel.


Een glimp van het Kasteel.





Terug bijhet vertrekpunt waar de wandeling begon. De zaal was meer dan behoorlijk vol. Gelukkig hadden we een tafeltje veroverd en genoten nog van een lekker drankje en reden dan heel tevreden naar huis.

GPS in aanslag om de juiste kilometers op te tekenen.


kerk van Westouter


Hierzie Johnny en Jacqueline


Eénmaal het voetbalveld te zijn gepasseerd, was het gedaan met de vlakte.Vanaf hier begon het heuvelachtig gedeelte en gingen we via verscheidene voetwegels en kleinere natuurstukken op zoek naar de centrale rustpost via de Baneberg en een del van de Rodeberg.




De zon probeerde de mist de kop in te drukken.








Vele drassige dreven kregen we onder de voeten geschoven.


Hier nog een zicht over Westouter








Welkom op de Rodeberg,het begin van enkele kleine klimmetjes.


Hier en daar waren de flanken nog met wat sneeuw bedekt.


Hier kregen we een drassig stukje te overwinnen.


Dit is echt naar de zin van onze Willy.


De Kosmos in vervallen toestand.


Mooie uitzichten.






Hie kwamen aan de centrale rustpost "De vakantiehoeve" op de Rodeberg.
Na iets te hebbengedronken maakten we ons op voor een rondje Baneberg en Rodeberg.






Tussen de wijngaarden dalen we af naar het Domeinbos "Douvevallei"



Wie heeft dit opgehangen?

Ondertussen kwam de mist terug opzetten.






Hier kwamen we bij de ingang van dit domein dat we een tijdje bleven volgen.






Uitkijken was de boodschap, want dit was eenheel drassig stuk.


We gingen terug bergop richting Baneberg.


Voor het ogenblik was de mist sterker dan de zon, die probeerde nu en dan een kleine prik te geven.


Willy gaf nog altijd het tempo aan.




Op deze plek had hij de kaap van 150.000km bereikt. Hiervan wist hij niks. Nog een 2tal kmen we bereikten opnieuw onze rustpost.




Ondertussen had de zon terug de bovenhand genomen enkonden we terug genieten van de mooie vergezichten.


Hier moesten we nog een stuk wandelen richting Kosmos waar de sneeuw nog bleef liggen.






Nog eens een zicht op deze vervallen glorie.














Zicht op de Catsberg


Na de 2° rust stapten we verder met de andere afstanden en wandelden we ook stukje in Frankrijk. Wat volgde was verharde wegen en paden zoals de wandelaar dat graag heeft.






Hier kwamen we terug in de bewoonde wereld en nog een kleine km te stappen en deze mooie tocht zit erop.


Terug bij de aankomst hadden ze opnieuw een affiche geplaatst om Willy te felicteren met zijn prestatie.


Hij werd uitbundig onthaald in de zaal met overdonderend applaus van de aanwezige wandelaars.


Hier met het voltallig bestuur van de plaatselijke club de Heuvellandstappers.


Hier met zijn vrouwke Christiaene en Doortje en ikzelf. Daarna nog wat gedronken en wat gekletst over zijn wandelcarriere.
Proficiat Willy en hopelijk tot op 200.000km.

De site van Ename


























Laatste stukje van deze mooie rustige wandeling.

Van hieruit gaan de wandelaars (6km+12km) tesamen tot aan het rondpunt, waar de kleinste afstand direct naar het Guldensporenpad wandelt. De grotere afstand gaat via de Beverlaai naar het Guldensporenpad.


Hier gaan de 12km stappers door het Beverlaaihof naar het Guldensporenpad, waar ze terug samen komen met de kleinste afstand. Op dit zelfde pad is er na een tijdje terug een splitsing, waar de 6km afhaakt om zo via de veemarkt naar de controle gaat. De anderen gaan richting St-Janskerk.




SInt-Janskerk bevindt zich in de wijk St-Jan. De toren van de Kerk is 58m hoog. De Kerk is exemplarisch voor de neogotiek en is sinds 2003 een beschermd monument. In 1906 werd de parochie St-Jan Baptist te Kortrijk gesticht in de stadswijk St-Jan. Daarop besloot men om aan het St-Jansplein een nieuwe parochiekerk te bouwen. De St-janskerk naar een ontwerp van architect Jules Coomans, werd gebouwd op initiatief van het Groeninghecomité dat op het slagveld van de Guldensporenslag, waarop een stadsuitbreiding was gepland, een nieuwe kerk te bouwen. Op 29 oktober 1911 werd de kerk plechtig in gebruik genomen.


We stappen verder door deze parochie via de V-tex.


Hier stond vroeger een textiel fabriek, nu een klein stukje stadsgroen, die we eventjes doorwandelen.(lamp meebrengen op de officiële wandeling is geen overbodige luxe)


Hier eventjes over het brugje(oppassen als het wegdek nat is)








We wandelen rond het vijvertje zo naar de uitgang


Via de uitgang gaan we nu verder richting het kanaal Kortrijk-Bossuit.


Kanaal Kortrijk-Bossuit. We steken de Gentsesteenweg over en wandelen langs het Stedelijk Zwembad en de Kortrijkse schietstand tot aan het sluizencomplex.







Hier hebben we een zicht over één van de nieuwe Kortrijkse bruggen.


Op de brug van de sluis



Eénmaal deze brug over stappen we verder naar de Kortrijkse plezierhaven


Zicht op dit haventje.




We wandelen verder richting Groeninghe park(hier een mooi zicht op de Broeltorens) en nemen de buitenkant van het park.


Groeningepark


Na het verlaten van het park gaan we naar de centrale rustpost op deze wandeling.


Hier de rustpost in het St-Jozefcollege. Na deze rustpost gaan de 2afstanden terug samen richting centrum.


We gaan het Guldensporen- en het Groeningemonument voorbij en stappen richting Veemarkt.


Het Groeningemonument is een herdenkingsmonument in Kortrijk. Het vergulde beeldhouwwerk werd opgericht naar aanleiding van de 600° verjaardag van de Guldensporenslag en bevindt zich in het Groeningepark waar in de middeleeuwen het Groeningeveld lag. Het monument is van de hand van de beeldhouwer Godfried Devreese. Het zou oorspronkelijk in 1902 ingehuldigd worden maar het was pas op 5 augustus 1906 plechtig onthuld. Het vergulde beeld stelt de Maagd van Vlaanderen voor die met haar eene hand een speer in de richting van het overwonnen Frankrijk houdt, en met haar andere hand de fiere Vlaamse leeuw, die de boeien verbroken heeft, vasthoudt.





Hier zijn we aangekomen op de veemarkt, waar er dit jaar de verlichte kerstboom staat. Hopelijk blijft het gespaart van het vandalisme.

Die boom werd verleden jaar naar de vaantjes gemaakt door enkele vandalen.


Er is ook een ijspiste aanwezig op de Veemarkt. Vanddaar gaan we verder  via het Baggaertshof naar de Grote Kring.


Het Baggaertshof werd opgericht in 1638 door Joossine Baggaert die er 13 huisjes inrichtte voor behoeftige vrouwen. Deze huisjes staan samen met de kapel opgesteld rond een rechthoekige binnenkoer waar een kruidentuin werd aangelegd met meer dan 200 verschillende soorten kruiden. Jammer dit is gesloten op vrijdag(dag van de officiële wandeling)


Hier voorbij het nieuweshopping complex K.


Aangekomen op de Grote Kring splitsen de 2afstanden zich, hier op de foto gaan de 6km tussen de 2 grote gebouwen naar het St-Maartensplein, de andere afstand gaat rechtdoor via de Houtmarkt en Begijnhofpark naar het Sint-maartensplein.






We gaan hier het Begijnhofpark binnen via de Houtmarkt.


Zicht op het binnenplein


Oude restanten van de abdij


St-Maartenskerk op de achtergrond.
Het begijnhofpark is een park in het centrum van de stad. Het stadspark is ongeveer 1ha groot. Het grootste ddel van dit park hoorde vroeger bij de tuinen van de Groeningeabdij en van het rusthuis St-Vincentius. de laatste bewoners van deze abdij waren de Arme Klaren. Doordat het voorheen een tuin was, is het park nu nog steeds volledig ommuurd, met drie verschillende toegangswegen. Van de originele structuur van het park resten nu alleen nog de oude scheidingsmuur met zijn drie gemetselde poorten, een klein kapelletje en enkele waardevolle bomen. 


Hier een mooi zicht op Onze Lieve Vrouwe kerk


Het park verlatend gaan we naar het St-Maartensplein waar de wandelaar een gratis jenever krijgt aangeboden door onze sponsor Argenta.
Na het nuttigen van dit borreltje gaan we door het begijnhof.



Hier wandelen we via het klein poortje naar het Begijnhof.

Wegens werkzaamheden kunnen we maar een klein stukje rondwandelen.
Het Begijnhof van Kortrijk werd in 1238 door Johanna van Constantinopel gesticht. Het gaaf bewaard middeleeuwse stadsdeel is een combinatie van een pleinbegijnhof en een straatbegijnhof. Sinds 2 december 1998 behoort het Kortrijkse begijnhof tot het cultureel en natuurlijk werelderfgoed van de Unesco als onderdeel van de groepsinschrijving van Vlaamse begijnhoven.
Het Kortrijkse begijnhof werd enkele keren verwoest. De 41 barokke huisjes stammen uit de 17° eeuw. Het huis met de dubbele trapgevel(1649)was van de grootjuffrouw. In dit huis was tot de zomer van 2008 het begijnhofmuseum ondergebracht. In 2012 zal een nieuw museum worden ingericht in de tegen dan gerestaureerde Sint annazaal. Er zal ook een authentiek kijkhuisje worden ingericht in woning n°41 naast de grote ingang van het hof(zijn nu nog bezig met werken).Het laatste begijntje Marcella Pattyn(meteen ook het laatste tradionele begijntje in België en zelfs wereldwijd) verblijft dezer dagen in een verzorgingstehuis.


Zicht op de Grote Markt vanuit de Grote poort van het begijnhof.
Eenmaal het verlaten van het begijnhog splitsen we opnieuw. De kleinste afstand gaat direct naar de Grote markt en blijft daar rechts aanhouden tot aan OLVstraat. De andere afstand gaat links weg via enkele winkelstraten naar het Schouwburgplein.

We stappen over het schouwburgplein naar de fontein en maken en ommetje om terug naar de Grote Markt te gaan.



Fontein op het schouwburgplein.

Hier hebben we zicht op de St Michielskerk. Deze kerk werd in opdracht van de Jezuiëten gebouwd in 16071611 door Jan Persijn, ter vanging van de 14° eeuwe Heilige Geestkapel. Het is een driebeukige basilikale kerk met een halfrond koor inhet noorden en geflankeerd door 2 torens. De stijl is laat Gotisch. In 1947 werd aan deze kerk nog een kapel met 3 koepels toegevoegd waar het wonderbeeldje van OLV van Groeninge vereerd wordt.

Van het schouwburgplein gaan we via de Rijselsestraat naar de Grote Markt.


We wandelen langs het stadhuis richting Broeltorens via de OLVstraat


Zicht op de Grote Markt, waar er deze dagen een wens toren zal staan tijdens de Kerst en nieuwjaar dagen, die men zal kunnen bezoeken.
Op weg naar de Broeltorens komen we weer samen met de kleinere afstand. 


Mooi zicht op deze torens.
De Broeltorens zijn 2 torens en bevinden zich langs de broelkaai en verzetskaai. De beide torens met een brug over de Leie dateren uit de middeleeuwen en zijn beschermd monument. De beide torens zijn opgetrokken uit kalk- en zandsteen. Ter hoogte van de bovenverdieping hebben de torens een omtrekverbreding met spitsboogjes. In de muren zitten eveneens drie kruisen in de muren. Op de daken staan dakkapellen. De oudste van het duo torens, de zuidelijke Speytorre of blauwe toren, werd samen met de broelbrug gebouwd in 1385 om het verkeer op de Leie te controleren. De tweede, noordelijke, toren, de Inghelburgtorre, uit 1415 diende als wapenopslagplaats, en was voorzien voor het gebruik van artillerie. Vandaar zijn 2°naam Armorietorre.


Zicht op de Swaffelbrug. Deze brugis 207m lang en kostte ongeveer 4.1miljoen euro.
Eens over de broelbrug wandelen we verder langs de Leie naar de parking Broeltorens, die kruisen we en gaan richting Swaffelbrug of Collegebrug.


Zicht op de Leie



Daarna gaan we samen langs de Kortrijkse promenade tot aan de Noordbrug waar de kleinste afstand ons verlaat. Die gaan via een voetgangerstunneltje richting Kortrijk weide terug naar de statzaal.


De 12km stapt verder naar de brug van de binnenring en gaan via het jaagpad langs de Leie terug naar de startzaal


Hier volgen we het jaagpad tot aan het PTI en via het Magdalenapark naar de startzaal.



Zicht op het park



Hier slaan we rechtsaf en nog een 200tal meter te wandelen en deze stadswandeling zit erop.

Hier lag er nog maar sneeuw dan bij ons in West Vlaanderen.


mooie taferelen













Het was even op te letten voor hier en daar wat ijzelplekjes








mooie uitzichten




Heel rustig om te wandelen




de zon kwam af en toe tevoorschijn




De Napoleon molen. De laatste overgebleven molen van Hamme. Het was oorspronkelijk een oliemolen, die later tot graanmolen werd omgebouwd.




Veel afwisseling tijdens de wandeling




We kregen rustige wegen, afgewisseld met mooie dreven en stukjes natuur








Mooie naam voor een café, jammer dat dit onbewoond is.




opgekrulde sneeuw









prachtige zichten





op weg naar een heel mooi stuk natuurgebied, wandelen langs de kronkelende Durme















Heb veel genoten van deze mooie winterwandeling.

Nog te donker om foto's te nemen


Hier kwamen we aan onze 1°rustpost na 6,3km.


We maakten hier een lus door het bos.








Willy gaf het tempo aan.


zonde van die grafiti op de borden.



rustig wandelen in de bossen



Massage tegeltjes voor de voeten of niet?






terug aan onze rustpost




Nu gingen we richting Jezus-Eik,terug door het bos voor een 8tal km.








We kregen nu en dan het gezlschap van Lora.









hier door de Leonard tunnel.







Aankomst aan onze rustpost te Jezus-Eik. Hier hadden we al en 20tal km afgelegd.


Nu ging de tocht verder via Overijse richting Eizer










Nu en dan was het wat modderig






















Zicht op de dorpskern van Eizer





Onze rustpost te Eizer, ook hier moesten we een lus maken.

Deze lus was niet door het bos, we stapten op de hoogvlakte en hadden enkle mooie zichten op de rand van Brussel.




















Terug in Eizer. Na deze rust stapten we terug richting Jezus-Eik . Nog een 17tal km van het einde verwijderd.



Eerst nog enkele kasseistroken vooraleer we terug het bos instapten.







Hele mooie dreven

















De wandelaars kregen groen en kleine paden tot bijna aan de startzaal. Een en al prachtig.




Dit was een van de mooiste wandelingen die ik heb gestapt dit jaar. Zeker een aanrader voor de natuurliefhebber.

Het tevolgen traject


De afstandstabel


De startzaal




Het Astridpark. Dit knus parkje met sportgelegenheid werd nog maar recent gerenoveerd. Vandaar stapte men naar de zeedijk, die we dan ook volgden langs de rotonde met het standbeeld.




Zeedijk


Hier het standbeeld van PJ de Smet de Naeyer(minister van openbare werken onder de koning LeopoldII.






De spionkop








De 6en 22km stappers verlieten ons en wij stapten langs het strand tot de Haan.


Het was genietend, geen wind en niet veel volk en prachtig weer.





Na de doortocht over het strand stapten we dan richting de duinbossen



Deze duinbossen werden aangepland om het stuivend zand in bedwang te houden.










Dit is een heel mooi stuk natuur.


Eenmaal deze bosjes achter ons begaven we ons richting controle op de camping Strooiendorp.





Heel mooie camping en goed verzorgd.

Na de doorsteek van de camping wandelen we nu terug naar het bos richting Wenduine waar we de andere stappers ontmoeten.



Nu wandelen we een heel stuk door deze bosjes





De Zandpanne: Op een kleine 10ha vinden we een heel afwisselend landschap van duinbos, open reliëfrijke duinen en enkele vochtige duinvalleien. De plantengroei is dan ook zeer divers: van de meest algemene duinflora als helm, zandzegge en duindoorn, over zomprus,drienervige zegge, blaartrekkende boterbloem, moeras vergeet mij nietje tot gewone waterranonkel. Recent werd er ook de cipreswolfsmelk gevonden. Dieren dier hier op afkomen zijn het bruin blauwtje(zeldzame vlindersoort), de blauvleugelsprinkhaan en de mierenleeuw.


Geniet even mee van dit stukje natuur.












Op weg naar de volgende rustpost.


weidse poldervlakten




Mooie zichten


Onze volgende rustpost is in zicht




Zicht op de kerk van Nieuwmunster


Hier aten we onze boterhammekes op met een kom lekkere verse soep.


De Sint-Bartholomeuskerk van Nieuwmunster.


Na het doorkruisen van dit kleine dorpje wandelen we nu richting Uikerkse polder.








Hele mooie zichten


Hier kon de wandelaar kiezen voor de natuur of de verharde weg. Wij kozen voor de natuur.


Het reservaat Uitkerkse Polder werd opgericht in 1991. In een gebied van 1400ha werd tot nu toe 275ha natuurgebied aangekocht. Alle terreinen werden aangekocht in functie van de uitbouw van een weidereservaat met vnl: aandacht voor weidevogels en vochtige, vaak zilte graslandvegetaties. Voor beide doelen is een gericht natuurbeheer noodzakelijk




Met de uitbouw van het reservaat werd in de eerste plaats geprobeerd enkele tendenzen in de landbouwuitbating te stoppen die nefast zijn voor het voortbestaan van zilte poldergraslanden en de hieraan gebonden populaties van weidevogels.


Vogelliefhebbers kunnen in dit gebied hun hartje ophalen.




Een ware broedplaats voor verscheidene soorten vogels.












Eenmaal de polder te hebben verlaten kwamen we aan onze laatste rustpost van deze wandeling. Na hier wat te hebben gedronken begonnen we aan het laatste gedeelte van deze mooie wandling. We maakten nog een ommetje langs de spuikom van de Blankenbergse haven en via een mooi en rustig duinpad gingen we terug naar Wenduine.









Het laatstte stukje natuur tot aan onze startzaal.








We bereikten zo terug het centrum van Wenduine waar het vanmorgen was begonnen.

Op weg naar het Drooghout














Door de sompige weilanden




wachtbekken






hier en daar wat modderige paadjes




Bewolkte dag








Af en toe wat ploeteren




Onze centrale rustpost te Munte



de kerk van Munte: De nieuwe neogermaanse Sint-Bonifatiuskerk werd in 1867 in gebruik genomen op het huidige Muntplein. De inrichting is neogotisch maar er staan gebruiksvoorwerpen uit de voormalige kerk diestond in de Torrekensstraat.

Na de rust maakten de 18 en 22km stappers hier een prachtige lus over overwegend onverharde wegen en paden en komen ook in het H.Geestgoed.







Mooie dreven om te wandelen


Hier Willy en zijn vrouw Christiane









het bos in

Mooie herfst taferelen


zigzag door het bos














Na de welverdiende rust is er onmiddellijk een splitsing, de 14 en 22km doen nog een ommetje langs de Houtenmolenwegel, de Bunkerwegel en het Bekeribos. Na een tijdje komen we terug samen in de Dieperik en gaan dan richting Scheldewindeke waar we terug met de kleinste afstand naar de startzaal wandelen.







Dit kregen we ook onder onze voeten geschoven.









Is dit door het klimaat of niet?












Langs de spoorweg naar het einde van deze mooie rustige herfsttocht.




De laatste rechte strook







Terug aan de vrije basisschool waar het morgen allemaal begon. Proficiat aan de parcoursmeester voor dit prachtig parcours die we hebben gekregen.

Meteen naar het bos






Paraplu weer


en dit was voor een hele poos






Heel rustig om er te wandelen










Af en toe wat modder, maar dat behoort tot de wandelingen











Terug aan de startplaats

Hier begonnen we aan het 2°luik van deze wandeling




Deze is wel een echte hoor


en hier de kleine





Eetbare of niet? niet aan mij besteed














mooie dreven


opgepast dames voor het glijden

Hier door het militair domein op weg naar ons eindpunt.



Jammer van de regen, maar heb er toch van genoten om hier te wandelen.

De startzaal


Was nog een beetje donker, al was het al 7u30 in de morgen


Eventjes een glimp van de brandende vuren voor de hespen


En weg waren we voor de afzonderlijke lus.






Ja Willy ik volg je nog altijd



De bewolking kwam opzetten, maar het regende nog niet.



We hadden zicht op het Heuvelland


De mist kwam geleidelijk opzetten


De Catsberg in de verte, helaas zijn grote mast bleef onzichtbaar door de mist.


Onze champetter hield een oogje in het zeil.
Na het afstempelen van onze kaart, stapten we nu richting Catsberg. Ondertussen waren er al een zevental bussen aangekomen. Het was ook de paardenwijding op de Catsberg. Ze verwachten daar heel veel volk op dit gebeuren. 


De kerk van Godewaersvelde




We stapten nu naar Meteren, via mooie wandelpaden , rustige wegen en de gekende doorsteekjes.








De paadjes dwars door de velden lagen er nog redelijk bij.


Door het bos naar de top van de Catsberg voor onze 1°rust. De mist was al een stukje hardnekkerig geworden.


Hier moest men verschillende parcours doen volgens de gekozen afstand. 


Op weg voor de 1°lus rondom de Catsberg.


Jammer van het weer.




Men wandelde op sommige plaatsen het paardentraject, vandaar deze ruiters.


Geen al te beste vergezichten


Willy was in zijn nopjes, dit is zijn parcours


Het was af en toe uitkijken op deze glibberige paden.




Heel rustig om te wandelen.


Hier staan er nog ermbarmelijke huisjes die nog bewoond zijn.


Terug aan de Catsberg, normaal kan men hier de grote mast zien, maar deze keer was de mist de boosdoener.




Nog enkele meters en we zijn terug aan de centrale rustpost op de berg.


Aanschuiven voor ons drankje.


Na iets te hebben gedronken en wat gegeten was het tijd om deze tocht verder te zetten.


Eerst een stukje bos verkennen, omdan een eindje  het paardentraject te volgen.




Deze lus was niet van de poes qua wegeltjes. We stapten tegenovergesteld van de ruiters. Deze paden waren al doortrappeld door de dieren en het was terug uitkijken tegen het wegglijden.


Ook dit behoord tot het wandelen.




Deze kwamen we heel veel tegen in deze lus.




En zulke paadjes ook.






Terug naar de Catsberg voor de laatste maal.




Na de laatste rust op de berg ging men nu terug naar Godewaersvelde via rustige paden en wandelwegen.Nog een 7tal km te wandelen en te genieten alvorens men de eindstreep bereikt.








Nog een kleine km en deze tocht zit erop.



Het was een hele mooie tocht, een redelijke kuitenbijter voor de grotere afstanden. Jammer van de mist maar het bleef toch droog.