Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Start vanuit de basisschool" De Graankorrel" te Geluwe begon ik aan de tocht van 25km. Het was een frisse morgen, maar ideaal wandelweer. Geluwe kondigt zich aan als poort van een bekoorlijke en rustigelandbouwersgemeente, waarbij de Geluwse hoogten, samen met deze van Kruiseke een vertakking uitmaken van het Heuvelland. Vandaar dat de Gapersgemeente de ideale uitvalbasis vormtt voor een afwisselend en heuvelachtig landschap, doorsneden door 10tallen beekjes en opgestelde kapelletjes. De wandelaars kregen eerst enkele paadjes door een plaatselijke wijk voorgeschoteld. Van daaruit ging men richting Terhand via de Molenhoek. men kreeg onderweg enkele mooie zichten met het opkomen van de zon.
Na een rustpost in Terhand ging men richting Geluwe waar we terug over de A19 moesten wandelen en net over de brug kreeg men een splitsing waar de 2 grootste afstanden richting Kruiseke wandelden. Daar maakte de grootste afstand een plaatselijke lus. Daarna ging het terug richting Geluwe waar op een 2tal km van het einde nog een jenever aangeboden kregen van de organiserende club.
Ik ging deze keer mee met Willy en Christiane naar Cassel om daar een wandeling te maken. Rond een uur of 7 reden we richting Cassel, een 70tal km vanaf Lauwe. Eenmaal aangekomen op onze bestemming, deden onze plicht(inschrijven), stelden de gps in en we waren vertrokken voor een tochtje van 33km. Deze tocht was in 2 lussen, de eerste lus was een 20tal km lang en kwamen terug in de start en dan nog een lus van een 14tal km. We starten vanuit de school Sainte Marie in Bavinckhove bij Cassel en gingen richting Oudezeele. Daarna ging de tocht verder langs rustige wegen naar Terdeghem en zo terug naar Cassel. Onderweg kregen we enkele mooie gezichten te zien, afgewisseld met kale akkers. Op het einde van de eerste lus hadden we met een hoogteverschil van 176 af te rekenen.
het was nog donker toen we starten
een zicht vanop de Casselberg
een van de vele dalingen
de tocht was heel afwisselend
op weg naar onze eerste rust
de kale akkers
ook hier heeft de regen zijn sporen nagelaten
rustige wegen
de zon kwam er nu en dan te voorschijn
oude kapelletjes
op deze strook kwamen we veel molens tegen
hier aangekomen aan onze rustpost te Terdeghem
zicht op de rustpost
hier verlieten we de gemeente Terdeghem
de kerk van Terdeghem
ook enkele dreven maakten deel uit van het parcours
mooie zichten tijdens de wandeling
de befaamde kasseien van Cassel kwamen aan bod
Cassel is een stad in het Franse Noorddepartement, gelegen in de Franse Westhoek en Frans Vlaanderen. Het telt ongeveer 2500 inwoners. Cassel is gelegen op de 176 m hoge Casselberg(met daarnaast de Woumenberg die men ook Recollettenberg noemt,141m), het hoogste punt van de Westhoek. Het is een klein stedelijk centrum met dagtoerisme. Cassel was in de Romeinse tijd het vertrekpunt van zeven heerwegen, onder meer naarr Arras, Doornik en Bonen. In de Middeleeuwen was het de hoofdplaats van een kasselrij van het graafschap Vlaanderen. Cassel werd meerdere keren geplunderd en verwoest, onder meer door Robert II van Artesië in 1297. Hij slaagde er niet in de burcht te veroveren. Sinds 1678 bij de vrede van Nijmegen hoort Cassel bij Frankrijk.
het centrum van Cassel
eventjes door de poort
vele Vlaamse opschriften boven de deuren van de huisjes
genieten van het uitzicht
een van de laatste afdalingen vooraleer we aan de klim naar de aankomst beginnen
zicht op Cassel, hier waren we al aan het klimmen.
terug aan de startzaal
Sainte Marie, onze startplaats
Nu nog de lus van 13km plat, op zijn Frans, het hoogte verschil bedroeg maar 91m, dus een kleinere klim.
We vertrokken via het voetbalveld van de school en gingen via terug rustige wegen richting Wemaers-Cappel
Ook deze keer was het opnieuw afwisselend van parcours, het grootste gedeelte bestond uit de verharde wegen met af en toe wat onverharde paden, waar de wandelaar mooie panorama's kreeg.
Hier in de verte een zicht op de Cats-berg
hier kwamen we voorbij een kippenboerderij, die zaten niet binnen maar bevolkten de weiden
Aankomst in Wemaers-Cappel na zo'n 8,3km op weg naar onze rustpost
het kerkje van Wemaers-Cappel vlakbij de rustpost
Hier terug Vlaamse opschriften
een mooi kapelletje
Op weg naar het einde van deze tocht, we zien voor ons Cassel liggen
We hebben ervan genoten van deze tocht op Franse bodem, er waren veel Vlamingen aanwezig op een totaal van 645 deelnemers.
We deden een busreis met de club deze keer naar Antwerpen. Volgens de info die we verkregen beloofde het een mooie tocht te worden.Na een uurtje rijden, kwamen we aan onze startzaal, het St Lievenscollege gelegen in de Amerikalei. Na het verkrijgen van onze inschrijvingskaart en nog wat te hebben gedronken, begonnen we aan de wandeling. Deze bestond uit 3 lussen van verschillende afstanden. We verlaten onze startzaal en beginnen aan de langste lus. We stappen richting de Boogkeers, waar schrijver Willem Elsschot midden een pleintje staat. Aan de andere kant zien wij de witte gevel van het Elisazbethgasthuis.
het uitgetekende parcours de afstanden
het beeld van Gerard Walschap hier wandelen we het plein op van de schrijver Willem Elsschot Elisabethgasthuisop de achtergrond We wandelen de Lange Gasthuisstraat in met zijn vele musea, o.a het Maagdenhuis,districtshuis en het Museum Mayer Vanden Bergh. We komen stilaan in het historisch centrum via de Schoenmarkt,Eiermarkt en Melkmarkt tot aan de mooie O.l.Vrouwkathedraal.
zicht op de mooie kathedraal enkele leuke kraampjes
Via enkele kleine steegjes komen we aan op de Grote Markt met zijn gildehuizen en het Brabobeeld.
het mooie stadhuis met het beeld van Brabo op de voorgrond. eventjes mooi poseren
Gelukkig hadden wij een beschrijving van de tocht op zak, want hier en daar moesten we de straatnamen zoeken.
De Braderijstraat opzoeken , dit was naast "den engel" en "den bengel", allebei café's, om terug via smalle straatjes richting de Oude Beurs tot aan het Vleeshuis te stappen.
hier zijn we bij het Vleeshuis
de stoelstraat met zijn vele houten trapgevelhuisjes Daarna ging het richting hoerenbuurt, dwars erdoor en dan naar het Falconplein, gekend voor zijn vele namaak en goedkope spullen. Na het Falconplein stapten we verder naar het Willemdok, waar er verschillende plezierboten op het water lagen. Nog een tiental meter verder en kwamen aan bij het MAS, of het Museum aan de Stroom.
zicht op de boten. Ik ging niet naar boven in het MAS, daar ik vorige keer alles hebt gezien vanuit het bovenste verdiep.Ik besloot hier om iets te drinken en te wachten op de andere clubleden. Beeld van Wiske. Na onze stop wandelen we verder naar het Brouwershuis, dan richting de kaaien en verderop nog enkele smalle straatjes en pleintjes en dan naar de wandelpromenade langs de Schelde tot het Steen. hier zicht vanop de promenade We komen stilaan bij het Steen
Het Steen, het oudste gebouw van Antwerpen, werd gebouwd tussen 1200 en 1225 en werd destijds Antwerpse burcht genoemd. Rond 1520, ten tijde van Karel V, werd de burcht grondig verbouwd en noemde men het voortaan" S4Heeren Steen" Van 1303 tot 1827 werd het gebouw als gevangenis gebruikt. Een groot deel van de burcht werd in de 19°eeuw fgebroken toen men de kades rechttrok en de Schelde verbreedde. Het overgebleven gebouw werd hierna simpelweg "Het Steen" genoemd. Sinds 1952 is in het Steen het Nationaal Scheepvaartmuseum gevestigd.
We wandelen onder het Steen door en komen aan bij Lange Wapper.
mooi verlicht reuzenrad
Via de Suikerrui gaan we terug de smalle straatjes van het historisch centrum in, en wandelen richting het Plantin Moretusmuseum. Daarna gaat de tocht verder door de St Andrieswijk en na een tijdje passeren we het gevangenis voorbij in de Begijnenstraat. Nog een 5tal minuten wandelen en we komen terug aan onze startzaal uit. Het was een hele mooie wandeling door Antwerpen.
De weerman voorspelde dat vandaag de beste dag vor de hele week zou, dus ik besloot om te gaan wandelen naar Wingene.De zaal was al behoorlijk vol met wandelaars toen ik aankwam. Eerst nog hier en daar wat wensen uitspreken en ontvangen, en dan kon ik vertrekken voor een tochtje van zo'n 21km. Het weer viel best mee en het was een heel rustig parcours rond Wingene.
hier en daar stond er veel water in de weiden en de akkers
rustige dreven
nu en dan kwam Lora even een kijkje nemen deze paarden hadden het naar hun zin
een van de weinige opklaringen
de boeren zullen allicht weer klagen over de akkers zeldzame zonneschijn
wie we hier hebben, Zotte Mie mooie naam voor een ontmoetingsplaats
even genieten van de zchaarse zonnestralen moeten we hier door?
Laatste tocht van dit jaar trok ik naar Kortemark voor de afsluiter 2011. Het was een hele rustige tocht rondom Kortemark met op het einde een nieuw stukje rond het spaarbekken. Ik wens iedereen een heel goed en gezond nieuwjaar en tot binnenkort.
de koutermolen
op naar onze eerste rustpost rustige dreven om in te wandelen drukke tijden voor de boeren
zicht vanop de Ruidenberg
hier staat al een beeld van de Torenpoeper voor de 2°maal in Edelwalle heel verzorgde rustpost Nu ging men richting Handzame
mooie straatnaam zicht op het spaarbekken
nieuwe wandelpaden rondom het spaarbekken
dit was mijn laatste wandeling van dit jaar. Hopelijk mag ik jullie ook bekoren met de wandelingen in 2012.
Na de geflopte wandeling in Zottegem reed ik naar Oudenaarde om daar even de Kerstsfeer op te snuiven, alhoewel het een sombere dag is. Ik deed daar de kleinste afstand, omdat dit normaal het meeste van de bezienswaardigheden bied. Al de afstanden(7 -11 -14) wandelden onmiddellijk over de Schelde en bereikten wij de coupure. De kleinste afstand moest al direkt de Vlaamse Ardennendreef omhoog, en dan wat later daalden wij een pad af om dan via het Sompelstraatje onze centrale rustpost te bereiken in Leupegem.
Zicht vanop de brug op de abdij van Maagdendaele afdalend naar het Sompelstraatje Het Spei
Na onze in Leupegem, gaan we langs het schipperkerkje tot aan de Schelde. We stappen door de abdij van Maagdendale, wandelen we een eindje langs de Schelde en bereiken er de Marie Louisefontein uit 1825.
op weg naar de abdij Ingang abdij Maagdendale
eventjes doorkruisen
Marie Louise fontein. Deze fontein, uit de hand van Charles Vander straeten is gemaakt naar vorbeeld van enkele fonteinen op de Place de la Concorde te Parijs. De fontein werd op 5 december als monument geklasseerd en tussen 1998 en het jaar 2000 gerestaureerd.
We draaien er rechtsaf en we wandelen nu langs de jachthaven, steken de voetgangersbrug over en gaan richting Liedspark.
Vlotburg
Er was in dit schip een museum ingericht.
Hier gingen we dor de gekende stadstuintjes omdan uit te monden in het Liedtspark
Hier gingen we richting Leeuwenfontein nog vlug een foto van dit kanteel
Deze fontein(Leeuwenfontein) is in 1830 opgericht door de gebroeders Parmentier. In de jaren 90 werd ze gerestaureerd en siert nu het Gentiel Antheunisplein.
We gaan door de Broodstraat en bereiken nu de Grote Markt waar de afstanden terug splitsen.
Het Stadshuis van Oudenaarde. We vervolgen onze wandeling en aan het Tacambaroplein keren de kleinste afstanden terug naar de startzaal.
We zien hier het Wielermuseum en zijn bijna aan het einde van deze wandeling.
Het wandeljaar loopt stilletjes op zijn einde. Vandaag gingen we eerst naar Zottegem, om deel te nemen aan hun wafelentocht.Deze club is gekend voor hun zware parcours(vuil en modderig) en hoopte dat het niet al te vuil zou zijn vandaag. Eenmaal aangekomen aan de Bevegemse vijvers, hun uitvalbasis bij uitstek. Toen we naar de startzaal gingen zaten die mensen daar met een electriciteitsdefect.We moesten in het donker(hier en daar een noodverlichting) inschrijven. Na dit te hebben gedaan dronk ik vlug nog een kop koffie(was niet meer zo heet) en bergon aan de wandeling. Ik keek even naar het parcours, en.... zag dat het bijna al en een beton was. Dit was dan de andere kant van de medaille. Ik besloot dan maar om de 15km te wandelen.
Men kon kiezen uit 6 afstanden
Het eerste stuk kon er nog door, we verlieten de Bevegemse vijvers en doorkruisten het domein Breivelde. Daarna was het door enkele wijken en soms afgewisseld door een dreef.
Breivelde
Na deze kasseien was de fun er al af.
dit was deze keer zeldzaam. Hun weektochten zijn doorgaans heel mooi en sterk afwisselend
Hier was de splitsing van alle afstanden en was het bijna allemaal beton tot aan de rustpost
Dit was ons allerlaaste onverharde weg die we bewandelden. Na de rustpost stak ik een tandje bij om zo vlug mogelijk de startzaal te bereiken. Het was een saaie tocht, niet gewoon om zoiets mee te maken bij de Egmontstappers.
Vandaag ging ik met de trein naar Zottegem om daar een midweektocht te wandelen. Het weer zag er niet al te best uit als ik vertrok deze morgen. Het motregende de hele treinreis, eenmaal aangekomen moest ik een 3tal km nog stappen alvorens ik aan de startzaal was. Men kon kiezen uit verschillende afstanden, van zo'n 7km tot 22km. Dronk eerst nog een kop koffie alvorens aan mijn regentocht te beginnen. Het beloofde een drassige tocht te worden. De egmontstappers zijn ervoor gekend.Het eerste gedeelte ging richting Oombergen, met onderweg een gratis jenever aangeboden door deze club. Daarna moest men naargelang de afstand een lus terplaatse maken of niet. Deze lus deed ons rond Oombergen wandelen. Na deze lus ging het via Hillegem terug naar Leeuwergem.
kerk Leeuwergem
het begon al met een van de vele drassige dreven
waar is dat paadje hier?, dwars door de velden
de regen was toch aan het minderen hier was onze halte voor de gratis jenever Kerk van Oombergen we begonnen aan de lus rond Oombergen
uitkijken waar men onze voeten moesten plaatsen
hier een normaal wandelpad, nieuw aangelegd
hier en daar lag er nog wat sneeuw achterkant kerk Oombergen, op de terugweg naar Leeuwergem
en nu? mooi hé eindelijk een goede strook
van de ene naar de andere dreef een van de laatste modderstroken van deze tocht
Het weekend kon niet meer stuk, er stond terug een wandeling op het programma. Ook vandaag zou het droog en fris blijven. We reden naar Kalken om daar een wandeling te maken. We kwamen terug Willy en zijn vrouw tegen en besloten om te samen te wandelen. Het was een wandeling met een kleine tegenvaller( er waren veel mountainbikers op ons parcours). Jammer dat we niet echt wandelden in de Meersen. Geniet mee van enkele foto's.
het krieken van de dag
lichtjes gerijmd rustige dreven waarom kijk je zo naar mij
onze eerste rustpost
het begin van de Kalkense meersen, jammer dat we er rond wandelden
onze volgende rustpost, hier maakten we een lus van 8,6km deze rustpost was iets te krap volgens het aantal deelnemers
mooie zichten
bewolkt maar droog en goed wandelweer hebben jullie koud?
op weg naar het einde
een rustige wandeling ,jammer dat we de Kalkense meersen niet hebben aangedaan. Misschien een volgende keer.
Na Hamme reden we naar Gent om daar deel te nemen aan Gent by night. We hadden afgesproken in Hamme om op elkaar te wachten in de startzaal in Gent. Vanuit het Katho in Gent wandelden Willy en vrouw Christiane tezamen met ons. Het was een mooie en aangename wandeling in het oude Gent met bekende en minder bekende gedeelten van deze oude stad. We bezochten ook de kerstmarkt. Geniet even mee van de sfeerbeelden
Alle afstanden gingen richting het Oud begijnhof(St Elisabeth). In 1242 stichtte gravin Johanna van Constantinopel dit begijnhof Via de begijnhofkerk gaat de tocht verder richting Prinsenhof, verder door het Gewad naar de Jan Breydelstraat waar de afstanden splitsen. De kleinste afstand gaat naar de Graslei. De 12km gaat via het Appelparkbrugje naar de oude vismijn, door het monumentale toegangspoort naar het Veerleplein. Daar komen we in oog te staan met het Gravensteen. het Gravensteen werd gebouwd in de 9°eeuw, als bescherming tegen de Noormannen. De grote toren dateert van de 11° eeuw. Het slot kreeg achtereenvolgens volgende bestemmingen: zetel van raad van Vlaanderen, gevangenis en katoenspinnerij. Sinds 1907 is het gebouw toegankelijk voor het publiek.
mooi zicht
nogmaals het Gravensteen
is het al tijd voor de 3 koningen?
mooi op het fotootje schoon koppelke hé
hier is het ietsjes rustiger zicht op de Bijloke
reuzenrad kerstmarkt had geen goesting om die schaatsen te staan(bang) hier komen de dames aan roller coaster
aan onze rustpost
zicht op Sint- Baafskerk
mooi zicht op deze kerk volop ambiance
was heel veel volk
dulle griet
het rustiger gedeelte van deze wandeling
Proficiat aan deze parcoursmeester voor het samenstellen van deze wandeling. Er waren 4457 deelnemers
De weergoden voorspelden een droog en fris weekend, dus besloten we om naar Hamme te gaan. Eenmaal aangekomen kwam ik een clubgenoot tegen en besloten deze tocht tesamen te wandelen. Voor mij was het de eerste keer dat ik hier kwam stappen. Volgens het parcours was het afwisselend natuur met nu en dan wat rustige paden en wegen. Het was iets frisjes als we begonnen aan de tocht, maar naar de hemel te kijken bleek dat de zon vroeg van de partij zou zijn. Het 1° stuk was een verkenning rond de oude Durme en de Mirabrug, om dan via de markt en enkele kleine straatjes de rustpost te bereiken.
het opkomen van de zon zicht op de oude Durme
leuke zichten zicht vanop de Mirabrug.Deze is gebouwd in de periode tussen 1896 - 1900, verwierf de brug vooral bekendheid dankzij de speelfilm Mira, gebaseerd naar het boek van Stijn Streuvels"De teleurgang van de Waterhoek". De brug over waar het op sommige plaatsen glad was, stapten we richting Durmedijk. wandelen langs de dijk
We volgden een kronkelend pad die ons wat verder op het jaagpad bracht. We maakten hier een grote lus en kwamen terug uit aan de Mirabrug. mooi stuk natuur
wandelen over de markt met de mooie kerk op weg naar de rustpost
Hier waren we bij onze rustpost in het Heilig Hart Instituut, naast het Ring theater. De grootste afstand maakte hier een ommetje alvorens terug te keren. We kregen enkele veldwegels en rustige paden tot aan de volgende rust in het café" De Snelle vlucht". Van daaraf ging het terug tot aan het Heilig Hart Instituut
We vertrokken via enkele mooie wijken afgewisseld met dreven naar de volgende rustpost.
Hier is onze Willy
mooie dreven werden voorgeschoteld
Hier kwamen we terug in het centrum van Hamme en wandelden naar een mooi park 3,3ha groot, groene long in het centrum van Hamme dit werd opgericht om de verloedering van dit stadsgedeelte tegen te gaan. deze realisatie mag gezien worden
koetspoort Terug aan onze rustpost nabij het Heilig Hart instituut. nu nog een laatste stuk tot aan onze startzaal. De Napoleonmolen, de laatst overgebleven molen van Hamme. het was oorspronkelijk een oliemolen, die later tot graanmolen werd omgebouwd. dit ging terug gepaard met enkele wijken en om dan opnieuw een stukje te wandelen langs de rustige Durme.
mooie zichten
langs de Durme
het was een mooie wandeling, nu eerst nog iets drinken en dan gaan we richting Gent om daar deel te nemen aan Gent by Night.
We gingen met de trein naar Gerrardsbergen om daar een mooie midweektocht te stappen.Een kleine km wandelen vanaf het station, bereikten we de startzaal "De Spiraal". Daar konden we meteen de aanlokkende geur van hun wafels opsnuiven. We kregen van de organisatie bij het inschrijven een bonnetje voor een gratis wafel. De wandelaars konden kiezen uit 3 verschillende lussen en men kon die combineren naargelang wat men wilde stappen.We dronken eerst een kopje koffie en dan aan de wandeling te beginnen.
de startzaal de omlopen
opweg naar het 1° stukje natuur
het begon lichtjes te regenen
trapjes op hier een steile helling Het parcours was heel afwisselend van verharde naar onverharde stukken
eventjes een ommetje maken de lucht was zwaar bewolkt, maar gelukkig bleef het gedruppel achterwege. smalle paden maakten het soms lastig door hun oneffenheden
nu ging het snel afwaarts richting centrum zicht op de kerk
naar het centrum
het mannenkenpis van Geraardsbergen.
Na de rustpost, die tevens de startzaal was begonnen we aan de volgende lus van 7km. We gingen richting Baronie van Boelare om zo naar Onkerzele te wandelen.
deze lus was terug gespekt met vele onverharde paden
mooie vergezichten
ik wilde hier een wens uitspreken, maar het bleef bij een foto deze zal niet lang meer rechtstaan zicht in het park cc de abdij terug naar de startzaal Na onze wafel met koffie was het tijd om de laatste lus te verkennen, deze keer ging het richting Nederboelare en terug
deze deed met denken aan Beernem, hun mobiele rustpost. We hebben een mooie wandeling gehad en het weder was al bij al positief.
Vanuit de zaal "Korenbloem" wandelden alle afstanden langs de St Bavokerk over de eigenlijke dorpskern.Deze kerk , die nog een flinke opknapbeurt kreeg omstreeks 1970, is zeker een bezoekje waard aangezien er talrijke waardevolle kunstwerken zijn in ondergebracht. De 10km stappers worden naar de wijk Wijnhuisveld gestuurd terwijl de andere afstanden via de Dompel de prachtige "Zingemse Scheldemeersen" binnenwandelen.
De St Bavokerk
Aan onze linkerzijde bemerken we het "Meuleken 't Dal".Deze molen dateert uit 1754 maar er werden sporen gevonden dat deze molen toch sinds 1388 bestaan wat hem zodoende de oudste molen van Oost Vlaanderen zou maken. Deze molen heeft uiteraard talrijke letterlijke en figuurlijke stormen doorstaan en uiteindelijk werd in 1970 een 1°, voorlopige herstelling uitgevoerd. Vanaf 1975 werd een drastische restauratie uitgevoerd, waarbij zowat heel de molen vervangen werd.
Hier gaat de 6km rechtdoor en de overige afstanden worden naar de "Dijk" gestuurd en wandelen richting natuurdomein "De Grootmeersen".
Hier op weg naar het natuurdomein.
Het huidige natuurreservaat de Grootmeers is een gebied van 18,6ha. Het werd aangekocht door de gemeente in samenwerking met het Vlaamse Gewest en de provincie Oost-Vlaanderen. Deze oorspronkelijk laagelegen meersen werden in de jaren 70 meer dan 1m hoog met zand opgespoten(in het kader van de rechttrekking/verbreding van de Schelde). De site werd sindsdien voornamelijk als akkerland gebruikt. de inrichtingswerken die na de aankoop werden uitgevoerd hadden tot doel een deel van het oospronkelijke meersenkarakter te herstellen. In grote lijnen kwam dit neer op het aanleggen van een vernattingszone met sterk wisselende dieptes en het herstellen van enkele poelen. Langsheen de randen van het terrein werden kleine bosfragmentjes aangeplant.
prachtig natuurdomein
Voor het verdere beheer van de Grootmeers werd een tandem gevormd met Natuurpunt en zij betrokken op hun beurt een landbouwer in het project. Historisch gezien was de Scheldevallei op deze plek altijd een vrij open tot halfopen landschap. De jaarlijkse overstromingen en de grazers hielden vroeger de bosvorming grotendeels tegen. Ook nu proberen we de spontane ontwikkeling terug in die richting te sturen. Een 3tal dieren namen dit werk oorspronkelijk voor hun rekening. Omdat de dieren winterhard moesten zijn, maar tevens relatief mensvriendelijk, werd gekozen voor Gallowayrunderen. Naast hun begrazingswerk zorgen ze ook voor de verspreiding van zaden via hun hoeven, vacht en mest. Het 3tal groeide intussen aan tot een kleine kudde van 7 runderen.
vlonderpaden
van de ene veldwegel naar de andere
Via de Stuivenbergsite en de Haagstraat krijgen we terug aansluiting met de 6km waarna we ons naar de 1°rustpost, de vrije basisschool in Asper begeven.
Kijk eens aan wie we hier zien. Doortje en Christiane
Hier zijn we op weg naar de eerste rustpost Kerk van Asper De 30km deed hier een mooie lus van rond de 8km over het Dr.Carlos Dierickxplein waar zich ook zijn standbeeld bevindt. Het betrof een olijke, legendarische oudburgervader die er gedurende minstens 50j het vertrouwen genoot van de toenmalige bewoners van het toen nog onafhankelijke Asper.
Door het gehucht Overbeke keren we terug langs de Schelde, richting het sluis, waar we de automatische waterstanden kunnen aflezen Hier is Willy, hij heeft al meer dan 140.000km op zijn teller staan mooie zicht opde visvijver
Via een paar ommetjes wandelen we terug naar Asper voor onze 2° rustpost. De 10-15-21en de 30km wandelen na de rust via het Stroomken en een paar toffe omzwervingen door het domein"Axelwalle". De 2mindere afstanden gaan richting de St Amanduswijk in Heurne naar de volgende rustpost
naar domein Axelwalle de vijvers van dit domein
Axelwalle is een reconstructie van een gelijknamig middeleeuws kasteel. Het ligt in het noorden van Heurne, een deelgemeente van de stad Oudenaarde, nabij het dorp Zingem. Het 15°eeuwse oorspronkelijke kasteel Axelwalle is in 1978 gereconstrueerd. Heurne groeide samen met Eine tot een heerlijkheid uit en herbergde tevens de afzonderlijke heerlijkheid Axelwalle, die banden had met Heestert en Moregem. Tegenwoordig herinnert nog een straatnaam in Heurne aan deze heerlijkheid.
De 21 en de 30km wandelaars slaan af richting Bekemolen langs de "Schoolhoeve Axelwalle", een stukje Mullem end e werken aan de ondertunneling van de N60. School hoeve Axelwalle dorpje Mullem oude pomp voor het leegtrekken van de beerput Verder wandelen we langs het Moriaanshoofd naar de kouters, waar dit jaar in september de internationale landbouwwerktuigendagen, met zijn circa 80.000 bezoekers, hebben plaats gehad. De rustpost Heurne wordt bereikt.
Na de rust stappen we links richting Schelde stroomafwaarts terug naar een ander deel van de uitgestrekte Scheldemeersen, langs de visvijvers(uitgegraven kleiputten van de oude steenbakkerijen).
Het begon nu en dan wat te druppen wat kom jij hier doen?
visvijvers Het begon wat motregen te vallen. Samen met de 10 en de 15km stappen we door de Scheldevallei van Heurne, andermaal een goed onderhouden natuurdomein. We wandelen hier in een schitterend stukje natuur waar een 10tal soorten vogels broeden. De 10 en 15 gaan richting den Heuvel. De 2 grootste afstanden wandelen verder en maken een ommetje door het mini reservaat "de Grooten Bulk" Vervolgens worden we vergast op 2 tot nog toe onbewandelde wegels en krijgen terug aansluiting met de kleinere afstanden. Ondertussen hield het op met motregen. de wolken dreven verder weg,de opklaringen zorgden voor de ommekeer We werden getrakteerd op talloze vergezichten zoals we dat in de Vlaamse Ardennen gewoon zijn. Ondertussen begon de zon zich door het wolkendek te boren. zicht op Zingem We volgen de spoorweg langs de aardewegen naar het gehucht" den broek" waar we aansluiting krijgen met de kleinste afstand om verder langs het Wijnhuisveld de startplaats te bereiken
nog een klein duwtje en deze mooie wandeltocht zit erop.
Hier zijn we terug aan de kerk waar onze tocht vanmorgen begon.
Deze keer nam ik de trein om te gaan wandelen naar Buggenhout. De Vossen, de plaatselijke club is bekend voor hun prachtige tochten in en rond hun bossen. Het weer was prima en het beloofde een mooie wandeltocht te worden. De wandelaars konden uit 3 verschillende afstanden kiezen. Ik besloot voor de 20km te gaan. Volgens hun parcours bestond deze wandeling uit heel veel variatie. Vanuit de start gingen we richting het Buggenhoutbos via rustige wandelwegen. Eenmaal we in het bos waren konden we genieten van de rust en het geluid van bepaalde vogels.
Het Buggenhoutbos is een 190ha groot gemengd loofbos in Buggenhout. Het ligt bijna op het punt waar de provincies Antwerpen, Vlaams-brabant en Oost-Vlaanderen elkaar raken. Imposante eikenbomen domineren dit bos. In de 12°eeuw maakte het Buggenhoutbos deel uit van een gigantisch woud genaamd "Beuckenhoudt". De gemeente Buggenhout heeft aan dit woud haar naam te danken.
Beuken overheersten vroeger dit bos maar heeft ondertussen plaats moeten ruimen voor de wintereik. Nergens in Vlaanderen vind je meer wintereiken dan hier.Het bos biedt een schuilplaats talrijke broedvogels waaronder de bosuil, buizerd, sperwer, wielewaal, boomklever en zwarte specht.
In de herfst vind je er een heel grote variatie aan paddestoelen waaronder amanieten, bovisten en boleten maar ook de zeldzame gekraagde aardster.
de gekraagde aardster
Een oude bospoel, de Henneput, lokt in het voorjaar padden en kikkers die er komen paaien.
mooie rustige dreven
vele infoborden met de nodige informatie
op weg naar onze rustpost.
Hof ten Houte In 2001 omschreef Le Maire van de Merchtemse cultuurraad het Historisch belang van het Hof ten Houte. In de 12°eeuw was dit een strategisch punt, het lag langs de grote weg naar Henegouwen naar de Schelde(den Briel). Het was de laatste post voor Buggenhoutbos. Het hof was een versterkte vesting met wallen, een slotgracht en een ophaalbrug. De sporen van de ophaalbrug zijn nog zichtbaar. De toenmalige ingang werd dichtgemetseld. De toren is opgetrokken in baksteen en lichtgele zandsteen die afomstig is uit de steenpoelen op Ten Houte. De huidige toren is nog maar de helft zo hoog als vroeger. Toen telde hij 5 verdiepingen, waarvan er 4 bewoond waren. De muren zijn tussen 76 en 117cm dik. Ten Houte en zijn Hof kenden niet zozeer een bewogen , dan wel een lange geschiedenis.
De eerste bewoners van deze woontoren, in geschiedkundige termen'een donjon' genoemd,waren de eerste heren van Merchtem: de familie Hobosch(1270). Daarna kwam de familie van Assche(tot1468). De toren en de gebouwen eromheen ondergingen in de loop der tijden een aantal wijzigingen, maar eind van de 20°eeuw was hij in vervallen toestand. In 2001 werd hij door de toenmalige bewoonster te koop gezet. Omwille van dit verleden en zijn vermelding in toeristische brochures,startte de gemeenschapsraad van peizegem bij de Dienst Monumenten en landschappen een procedure om dit gebouw te klasseren als historisch monument. Kort daarop werd het gebouw inderdaad gedeeltelijk beschermd. Zo moest de toren behouden blijven. De omringende gebouwen mochten wel worden gewijzigd. Het geheel zou mogen dienst doen bv als kinderboerderij, maar mocht geen horecabedrijf worden ingericht.
zicht op een nieuw aangepland bos een van de vele onverharde wegen mooie zichten
enkele ruiters waren ook van de partij
hier het laatste stukje bos die we aandeden
zouden er hier echte kaboutertjes in leven?
eenzaam en verlaten enkele hoevedieren het kleintje is nieuwsgierig
typisch woord in deze streek
terug aan onze startzaal aangekomen. Proficiat aan de parcourbouwer van dienst.
Naar gewoonte tussen Kerst en Nieuwjaar organiseert WSK Marke Kortrijk Feeëriek. Deze wandeling zal doorgaan op 28 december vanuit het Koninklijk Atheneum te Kortrijk.Er zijn 2 afstanden, 6km en volledig begaanbaar voor rolstoelen en kinderwagens en dan de 12km. Dit jaar is het thema: pleinen en fonteinen. We vertrekken vanuit het Atheneum (beide afstanden) en gaan richting Magdalenapark en dan via een pad achter het containerpark naar de Golden River, waar men een zicht krijgt op enkele nieuwe bruggen.
Magdalenapark pad langs de Leie zicht op een van de vele nieuwe bruggen
Hier bij deze nieuwe brug,Noordbrug is er een splitsing; de 6km wandelt langs de nieuwe promenade richting S-brug, de grotere afstand gaat richting Astridpark. Astridpark: dankt zijn naam aan het bezoek van Koningin Astrid op 5 april 1935 2 halfronde overkapte en lommerrijke loofgangen van Amerikaanse linde flankeren de hoofdingangen. zicht op de hoofdingang met de leeuwen.
Eenmaal uit het Astridpark wandelt men verder richting Albertpark
Het standbeeld van Leopold III op zijn paard kijkt voortaan uit op een open ruimte met een fiets-en wandelpad langs de Leie.
deze boom is al meer dan 100jaar oud(Vleugelnootboom) Het park vormt de overgang van de binnenstad naar de rand en is een rustplek voor fietsers en wandelaars langs de Leie. Na deze gaat men verder langs de vernieuwde promenade tot aan de alom gekende S-brug, waar we de wandelaars van de 6km terug tegenkomen, en gaan dan verder samen richting Broeltorens. zicht van de S-brug Hier gaan we richting Broeltorens
mooi zicht op deze torens Via de broeltorens wandelen we verder en via Onze Lieve Vrouwkerk richting Grote Markt. We stappen over de markt naar het Begijnhof. Halletoren op de Grote Markt Door deze poort brengen we een bezoekje aan het Begijnhof en verlaten we het via een steegje waar we een jenever van Argenta aangeboden krijgen. binnenplein van het Begijnhof
het laatste begijntje hier afgebeeld
heel mooi om te bezoeken
op deze plek zal men een jenever krijgen. Na dit trekken we verder naar het Begijnhofpark.
Het Begijnhofpark vormt samen met de tuin Messeyne, het plein en de Groeningepoort een groene as voor de voetgangers in de stad. Het park biedt rust en verpozing, maar heeft ook plaats voor openluchtevenementen en tentoonstellingen. In het park schittert ook de stedelijke Groeningeadbij en het streekbezoekerscentrum1302.
zicht op St.Maartenskerk. Vanuit het begijnhofpark trekt men verder naar het Groeningepark waar de centrale rustpost is. Daar kan men even uitrusten en genieten van een natje en een droogje.
Groeningepark zicht op de Groeningepoort, alwaar de rustpost gelegen is. Eenmaal de rustpost voorbij is er terug een splitsing, de 6km gaat terug naar de startzaal via de winkelstraat tot aan het schouwburgplein , vandaar door de tunnel aan de Doorniksesteenweg om zo via een wandelpad achter het station naar de aankomst te wandelen. De 12km stappers gaan richting het Groeninghemonument naar Broeder Isidoor(deze is te bezichtigen tot 17u)
De grot en de binnenkoer waar Broeder Isidoor staat(jammer dat deze niet in de avond open is)
broeder Isidoor
Vandaaruit gaat men richting Gebroeders Van Raemdonckpark en doorkruisen dit mooie park.
Kenmerkend voor het Van Raemdonckpark is de grote vijver, met schiereilandje dat veel broedende vogels huisvest. Typisch is ook de grote variëteit aan bomen en struiken, die tegen de verhoogde spoorwegberm aan groeien.
zicht op de vijver
We verlaten dit park en wandelen we verder door een klein minder bekend gedeelte van Kortrijk.
Volksplein Hier volgen we een laatste pad en gaan op zoek naar ons eindpunt.
WSK Marke hoopt op jullie massale aanwezigheid voor deze mooie tocht door Kortrijk
We reden vandaag richting Heuvelland om daar een mooie tocht te stappen.Volgens de weergoden ging het terug een mooie dag worden. Het was een beetje fris maar goed weer om te wandelen.Eenmaal aangekomen begaven we ons naar de inschrijving, kochten daar een kaartje, en na het drinken van een kopje koffie begon ik aan de tocht. men kon kiezen uiteen 5tal afstanden.
De kleinste afstand was toegankelijk voor rolstoelen en kinderwagens. Alle andere afstanden bevatten meerdere veldwegen die niet voor alle types kinderwagens geschikt zijn. De kleinste afstand is volledig verhard en heeft geen rustpost. Ze gingen richting Scherpenbergbeek omdan naar de Scherpenberg te wandelen met de Kemmelberg op de achtergrond. De 11km ging ook richting Scherpenbergbeek en maakten daar een ommetje naar de 3Boschdreve". Naast dit graspad is onlangs een wijnveld aangelegd
Ontmoetingscentrum "De Fontein"
kijk eens diep in mijn ogen rustige wegen het opkomen van de zon
eenzaam en alleen
Kemmelberg op de achtergrond zicht op Loker waar we een eerst rust hadden, zowel de 10 - 15 -21 -30km
Aangekomen in Loker voor onze eerste rust kerk van Loker
Na de rust in Loker dalen we af naar het Natuurgebied "Douvevallei" en stijgen naar de Vidaigneberg. Enkel onverharde paden, eventjes de Baneberg over en dalen af in het Hellegat. De alom gevreesde trap stuurt ons de Rodeberg op waarna we afzakken naar Loker voor de 2°maal
heel mooi en rustig om te wandelen
prachtig uitzicht op het Heuvelland
heel veel paadjes en onverharde wegen
een pas aangelegd wijnveld
die hebben nog een beter zicht op deze mooie streek
het ezelspad
aankomst op de Rodeberg en gaan naar het Hellegat eerst eventjes dalen om dan naar die fameuze trappen te gaan. Hier hadden enkele wandelaars moeite met het bestijgen van die ongelijke trappen.
die persoon kon er nog mee lachen. eindelijk verlost van het Hellegat en nu terug naar Loker
terug aangekomen in Loker. Na onze halte gaan we nu richting Dranouter, waar we terug enkele mooie stukjes natuurdomeinen kregen.
huize Godtschalk
Huize Godtschalck is erkend door de Vlaamse Gemeenschap en wordt gesubsidieerd door het Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin.De erkenning geldt voor categorie 1 (begeleidingstehuizen) Huize Godtschalck zorgt als residentiële instelling voor de opvang en begeleiding van 51 kinderen en jongeren van 0 -20jaar, die omwille van een ernstige bedreiging in hun fysische en/of psycho-sociale ontwikkeling, voor kortere of langere termijn, op vrijwillige of gedwongen basis, het oorspronkelijk milieu verlaten. De plaatsingsgronden van de kinderen en jongeren zijn 2ledig: POS(problematisch opvoedingssituatie) of MOF(misdrijf omschreven feit). Huize Godtschalck richt zich in hoofdzaak op de opvang en begeleiding van kinderen en jongeren die omwille van een problematische opvoedingssituatie uit hun oorspronkelijke opvoedingsmilieu worden verwijderd. De kinderen en jongeren worden daar geplaatst door hetzij de jeugdrechter, hetzij dor het comité voor bijzondere jeugdzorg. Een terugkeer naar huis of een overgang naar een zelfstandige woonsituatie - via T.C.K(trainingscentrum Kamerwonen) en/of B.Z.W(begeleid zelfstandig wonen) - vormen voor de doelgroep van Huize Godtschalck het beoogde sluitstuk van het residentieel verblijf.
waar ben je zicht op de Monteberg met daarveder de Kemmelberg
mooie dreef
kerk Dranouter in zicht
rustpost de "Klakeye" een gezellig estaminetje domein de "Kemmelberg"
mooie zichten op de Vlaamse heuvels
nog een laatste blik en dan nog een kleine kilometer en onze mooie tocht van vandaag zit erop.
Vroeg uit de veren en reden naar Andenne voor een mooie herfstwandeling. We konden terug op de zon rekenen en de temperaturen voor de tijd van het jaar waren bijzonder goed. Het was een hele mooie wandeling, met enkele serieuze klimmetjes.
heerlijk om te wandelen
mooie panorama's
een nieuw lid van de club deze kom je overal tegen
Wandelen in het kunstenaarsdorp Watou. Het is een deelgemeente van Poperinge.Het gehucht Abele maakt ook deel uit van Watou.Gelegen aan de Franse grens en heeft Steenvoorde, Godewaerdsvelde,Boeschepe, Houtkerke en Winnezele als belendende gemeenten in Frankrijk. Deze tocht begaf zich zowel op Vlaamse en Franse bodem. Een heel gevarieerde wandeling met ruime zichten, vedwegels en verlaten straatjes.
Deze morgen was het vroeg opstaan, we reden terug naar de Limburg om een mooie wandeling te maken bij onze vrienden van de wandelclub "De Bosdravers". Het was terug een mooie herfstdag en een wandeling door de bossen is nu op zijn mooist. Men kon kiezen uit 2grote lussen van 10km of 2 mindere lussen van 6km. Alle lussen trokken de bossen in. Deze streek bezit heel wat bossen, zowel staatsdomeinen of bossen die aan de gemeente toebehoren. Het is een echte aanrader om daar te wandelen. Er waren 1328 wandelaars komen opdagen.
de startzaal het traject onze vrienden van de Limburg startzaal de vrolijke vrouwtjes
rustige paden
jonge hangbuikvarkentjes
prachtig om in te wandelen
de bomen in hun herfsttooi
hier waren we op militair domein
dit hebben we ook gewandeld op de 200km van Lommel
tommy
nog een stukje van de 200km, hier op weg naar de startzaal onze 2°lus
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
