|
Neem de raad van die andere ervaringsdeskundige ter harte:
Je ziet geen spoken, maar je merkt (terecht) op dat er tekenen genoeg zijn dat bij haar de basis voor twijfels niet weg is. Als er zich straks een nieuwe gelegenheid voordoet, wees dan eerlijk: zou ze twijfelen om er op in te gaan (of zelf de aanzet daartoe te geven) ? Je kent het antwoord zelf, maar ze "doet wel moeite" als ze bij jou is... Leuk en aardig, maar als je je vrouw alleen min of meer betrouwbaar kan voelen als ze bij jou is, wat voor een leven hebben jullie dan? Denk je dan echt dat jij dan ooit uit dat cirkeltje kan stappen?...
Misschien moet je je waarom vraag omkeren?
Waarom niet kijken naar andere opties? Waarom niet proberen om een regeling te treffen die voor iedereen meer leefbaar is? Waarom de kinderen niet het recht geven op een mama én een papa die helemaal zichzelf kunnen zijn?...
En misschien is het eens tijd voor die frisse pint op een terraske. Het wordt er stilaan terug het weer voor hé ;)
Een riem onder het hart makker,
L.
12-05-2015 om 09:37
geschreven door L.
|
