Wijngaardslakken in mergpijp met knoflook en grof zeezout
Wijngaardslakken in mergpijp met knoflook en grof zeezout (4 p)
- 12 mergpijpen van 6 cm. lang - 1 bol knoflook - peper en zout - 4 dozijn kleine escargots - kervel - platte peterselie - dile - basilicum - grof zeezout
De mergpijpen minstens twaalf uur laten weken in zout water. Het merg eruit duwen en dit in water met azijn leggen.
Vier vuurvaste borden nemen en op elk ervan drie mergpijpjes zetten. Vullen met de escargots en fijn plakjes knoflook. Bovenop een dikke plak merg leggen.
Kruiden met peper en zout en gedurende tien minuten in een voorverwarmde oven op 180 °C zetten.
Garneren met de gehakte verse kruiden en grof zeezout.
Onmiddellijk serveren.
Recept van Viviane Verheyen, chef van Le Zoute Zoen, Antwerpen.
Bart Debie, voormalig politiecommissaris in Antwerpen, is veroordeeld tot drie jaar voorwaardelijk wegens buitensporig politiegeweld en vervalsing van processen-verbaal. Uit mijn jonge jaren als reporter bij een correctionele rechtbank weet ik nog hoe zldzaam zo'n vonnis is. Bij klachten over politiegeweld is het immers vaak woord tegen woord, en voor een rechtbank weegt het woord van een agent nog altijd zwaarder dan dat van een modale burger.
De veroordeling is er dan ook alleen gekomen omdat er bewijzen en getuigenissen in overvloed zijn.
Na de gebruikelijke jeremiade over verkochte en onbekwame rechters stelde Debie op zijn webstek onmiddellijk na zijn veroordeling dat hij desondanks vol trots verder gemeenteraadslid zal blijven, en ook wil opkomen voor de federale verkiezingen. Met steun van zijn kopman Philip Dewinter.
Dat heeft alvast het voordeel van de duidelijkheid. Om het met de woorden van Dewinter zelf te formuleren: "Ik heb liever wat meer robocops à la Bart Debie dan halfzachte gendarmes".
Ziedaar nogmaals in alle klaarheid het wereld- en maatschappijbeeld van het Vlaams Belang: een onversneden politiestaat, waar agenten een vrijgeleide krijgen om wat ze maar willen te doen met verdachten en burgers. Slaan, folteren, daar gaan we ons toch niet druk over maken, zekerst.
Toegegeven, er hebben dergelijke regimes bestaan in de wereldgeschiedenis, zowel in nazistische, communistische als in Zuid-Amerikaanse dictaturen, waar dit soot politieoptreden als niet meer dan normaal werd ervaren. Waar individuele rechten en vrijheden probleemloos werden geofferd op het altaar van de eigen ideologie.
We hopen dan ook van harte dat Wim Debie zijn welverdiende plaats krijgt op de lijst van het Vlaams Belang, zodat het voor iedereen zonneklaar is waar deze partij echt voor staat. Niet om uw gedacht te zeggen, zoals ze koppig blijven volhouden, maar wel om op uw gezicht te kloppen wanneer ze ooit in een machtspositie terchtkomen.
In het Vlaams Belang jargon heet dat dan "een harde aanpak van de criminaliteit", die blijvend gesteund moet worden. Dat bij die harde aanpak af en toe folterpraktijken worden gebruikt, zelfs tegen mensen die achteraf volkomen onschuldig blijken, is dan "de bluts met de buil".
Het is gewoon sterker dan henzelf. Alle verzachtingspogingen ten spijt kunnen de topfiguren van het Vlaams Belang het niet nalaten met de regelmaat van de klok hun ware gezicht te laten zien.
En dat is een zeer goede zaak. Zodat niemand kan zeggen dat ze niet weten op wie ze stemmen en zodat alle anderen duidelijk weten waarom ze er niet op stemmen.
Dit is een opiniestuk uit De Morgen van 06/04/07, van de hand van hoofdredacteur Yves Desmet. Ik heb het integraal overgenomen, gewoon omdat het zegt waarop het staat. Weinig anderen dan Yves Desmet hadden het zo treffend kunnen verwoorden denk ik.
Bart Debie was hoofdcommissaris in Antwerpen toen hij meende dat hij hoogst persoonlijk 'de waarheid' maar eens uit enkele allochtonen moest kloppen. Na zijn ontslag kon hij onmiddellijk terecht bij het VB waar hij tot vandaag 'veiligheidsadviseur' is.
Een vitello is een kalfje dat nooit iets anders dan melk heeft gekregen. Een vitellone is een ouder dier - meestal van één tot drie jaar - dat nooit enig werk heeft verricht.
Kardemom heeft een doordringende geur en een frisse smaak (die wat doet denken aan munten). In de winkel te vinden in poedervorm of als peulen. Meekoken noodzakelijk om de specerij ten volle tot haar recht te laten komen. Peulen worden na het koken best weggenomen.
Ras el hanout, letterlijk vertaald 'hoofd van de winkel', is een mengeling van 24 ingrediënten (kruiden, specerijen, rozenknoppen,...) waarvan elke kruidenmeester zijn eigen samenstelling heeft. Het is duur, dus wordt steeds maar een mespuntje toegevoegd, vlak voor de bereiding klaar is. Armere Marokkaanse gezinnen hebben voor eigen dagelijks gebruik een aan eigen smaak aangepaste melange van zwarte peper, paprika, kurkuma, gember en komijn. Het is dan we geen ras el hanout, maar toch een mooi begin.
Wanneer je pistachenoten of amandelen in een blender maalt, loop je het risico dat het een pasta wordt. Dant kunt U vermijden door er een beetje griessuiker (een snuifje) aan toe te voegen, zodat het niet gaat plakken.
- 8 kabeljauwfilets - citroensap - peper en zout - 8 blaadjes salie - 8 sneetjes gerookte ham
De visfilets droogdeppen. Besprenkelen met wat citroensap en er een blaadje verse salie opleggen. De filets in een sneetje gerookte ham rollen en vastzetten met een prikker. De saltimboca's vijf minuten in een braadpan bakken. Heet serveren.
Lekker met tagliatelle, gekookt met een takje verse salie en vermengd met gepocheerde courgettelinten en verse tomatenblokjes.
Ricotta-spinazietaartjes met dille : ongeveer 12 stuks
- 250 gr. ricotta - 150 gr. mascarpone - 80 gr. blauwe kaas, verbrokkeld - 200 gr. spinazie - 2 eieren, losgeklopt - 2 kl gedroogde of 2 el verse dille - 2 el vers geraspte Parmezzan - peper en zout
De spinazie op een hoog vuur kort aanfruiten in de olijfolie. Grof hakken.
De ricotta met de mascarpone, de eieren, de Parmezaan en de dille mengen. Toevoegen aan de spinazie en mengen.
Het mengsel in kleine timbaaltjes doen (of in bijvoorbeeld lege Sint-Jakobsschelpen) en gedurende ongeveer vijfentwintig minuten bakken in een oven op 175 °C.
- 1.5 kg. rijpe cavaillon - sap van 1 sinaasappel - sap van 1 citroen of limoen - scheutje witte porto - 1 el munt, fijngesneden - 1 rijpe avocade in zeer fijne brunoise - olijfolie - peper - 4 el grijze garnalen, kreeft of gerookte ham
De cavaillon schillen, halveren en de pitten verwijderen. Het vruchtvlees pureren met het sinaasappel- en limoensap en de porto.
Goed koud laten worden.
De puree in glaasjes gieten en garneren met een mengeling van garnalen, munt, avocado, een scheutje olijf- of sesamolie en peper.
Contact details: Division of Human Nutrition, Nutrition, Metabolism and Genomics group Wageningen University, Bomenweg 2, 6703 HD Wageningen The Netherlands email: michael.muller@wur.nl phone: 31-(0)317-482590
Michael Müller has a background in biochemistry and gene regulation. He is full professor and has the chair of Nutrition, Metabolism and Genomics in the Division of Human Nutrition at Wageningen University/The Netherlands. He studied chemistry at the University of Freiburg/Germany and performed a PhD thesis in Biochemistry on 'Liver drug transporters'. After a 5-year period as post-doc at the German Cancer Research Centre in Heidelberg/Germany, he moved in 1993 to the University of Groningen (Netherlands) to become head of the 'Liver transporter group'. He is editorial board member of the European Journal of Nutrition, Molecular Cancer Therapeutics and World Journal of Gastroenterology. He is director of the Dutch Innovative Cluster Nutrigenomics within the Wageningen Centre of Food Sciences (WCFS) and board member of the Network of Excellence Nutrigenomics (European Community KP6).
Research interests: We are fascinated by fat in particular by fatty acids and their role as powerful signaling molecules. We use Affymetrix microarray analysis and molecular nutrition tools to characterize organ-specific fat-sensing mechanisms. Our group studies the effects of fatty acids and other nutrients on gene expression and metabolic pathways with the focus on 4 major topics: 1. Molecular pathways involved in nutrient-dependent changes in gene expression 2. Impact of specific genes for energy metabolism 3. Bioavailability of nutrients and the role of transporter proteins 4. Gene expression signatures of health and stress (the "two hits")
Agar agar is een sterk bindmiddel op basis van roodwieren. Het wordt gebruikt als vegetarisch alternatief voor gelatine. Te koop in natuurvoedingswinkels in staven, vlokken, of als poeder.
- 130 gr. bloem - 2 eieren - 30 cl. water - 30 gr. gesmolten boter - snuifje zout - 200 gr. gorgonzola - zakje rucola-sla - 6 plakjes parmaham - 3 el gehakte okkernoten - zwarte peper
Het pannenkoekenbeslag maken met de bloem, de eieren, het water, de gesmolten boter en een snuifje zout.
Dertig minuten laten rusten en er acht pannenkoeken mee bakken.
De gorgonzola in schijfjes snijden, de rucola schoonmaken. De ham in kleine stukjes (reepjes) snijden.
Een pannenkoek in een nooje boter in de pan terug op het vuur zetten en er een stukje gorgonzola laten op smelten. Wat zwarte peper, een theelepel okkernoten, wat ham en rucola erover strooien.
De pannenkoek in vier vouwen en afwerken met rucolasalade en enkele snippers ham.
- 400 gr. paella-rijst - 400 gr. varkensribbetjes - 200 gr. licht gerookte chorizo in schijfjes - 200 gr. licht gerookte morcilla (of bloedworst) in schijfjes - 1 bussel lente-uitjes, enkel de topjes - 1 schaaltje kleine groene asperges, in stukjes - kippenbouillon
Voor de sofrito (dit is de basis van de paella) : - 3 tomaten, in stukjes - 2 teentjes knoflook, in stukjes - 1/2 groene paprika, in stukjes - takje bladpeterselie - 1 dl. olijfolie - 1 citroen - eentiental draadjes saffraan - snuifje zout
In een paella-pan, in een royale scheut olijfolie, de groenten voor de sofrito fruiten tot je een papje krijgt.
In een andere pan de ribbetjes mooi bruin aanbakken en opzij houden. De chorizo en de morcilla licht aanbakken.
Rijst, saffraan en wat zout toevoegen aan de sofrito in de paella-pan en alles goed omroeren.
De ribbetjes erop leggen en alles onder bouillon zetten.
Voorzichtig de chorizo en de morcilla samen met de asperges en de lenteui op de rijst leggen.
Twintig minuten laten sudderen op een zacht vuurtje, terwijl je af en toe de pan schudt en draait.
Als de rijst gaar is (proeven !!) de paella in de pan opdien met schijfjes citroen (deze citroen is de refraicheur die het gerecht minder zwaar maakt en voor een frisse toets zorgt).
(Uit : 'Que comida', Veerle Donné en Juan Robles, Uitgeverij BMP. de auteurs zijn de uitbaters van restaurant El Toro in Hasselt; ze zijn ook invoerders van allerlei Spaanse specialiteiten.)
