|
Ik heb vanmorgen rond 8u gebeld naar de dienst intensieve zorgen. Hij is wakker sinds deze nacht. Het ontwaken is vrij vlot gelopen en hij is nu vrij alert (vorige keer was hij ook vlug alert). Hij heeft wel een kritieke nacht doorgemaakt, met vrij veel bloedverlies, maar alles is onder controle. Er zou dus opnieuw een stuk van de aorta vervangen zijn.
Als er geen koe kalft (want er is één die mogelijks vandaag kan kalven) ga ik vanmiddag tussen 12u30 en 13u00. Anders wordt het het volgende bezoekuur, van 15u tot 15u30. Misschien zullen de spanningen iets wegvallen als ik hem gezien heb.
Gisterenavond is onze extra hulp, Rob, komen opdagen om eens gewoon mee te draaien, en ik moet zeggen, dat valt enorm mee. Als je hem bezig hoort en ziet is het in zijn manier van doen meer een kwajongen dan een volwassen man, maar dan wel met het nodige verantwoordelijkheidsgevoel en kennis van het werk. Hij heeft Ruben op sleeptouw genomen en ik zag dat kind echt tenvolle genieten. Er was trouwens merkelijk meer leven in de brouwerij dan anders, waardoor het er wat meer ontspannen aan toe ging dan gewoonlijk.
Alleen daardoor is Rob voor mij de moeite waard als extra hulp!
Ik heb me al vaker afgevraagd of het niet net die kinderlijke, speelse manier van doen is, waardoor Koen het goed met hem kan vinden. Niet dat hij zo vaak contact had met die man. Meestal gaat het om toevallige ontmoetingen, maar dan nemen ze, als het kan, wel de tijd ervoor.
Koen is altijd vrij vlot geweest in het leggen van contacten (draait de meeste verpleegsters zo rond zijn vinger in het ziekenhuis), zolang die contacten oppervlakkig en vrijblijvend zijn. En ik denk dat hij dit net bij Rob vind.
Alhoewel ik gisteren na het bezoek van mijn ouders nog een vrij goede dag gehad heb, ook al door ambiance die de extra hulp met zich meebracht, weegt de vermoeidheid vandaag opnieuw meer door. Ik probeer zoveel mogelijk rust te nemen tussendoor en hoop dat het van nu af aan de goede richting in gaat.
|
