|
Dat het niet zou lukken voor Koen om gewoon de accepteren dat er hulp nodig is voor Ruben zijn voeten, was te verwachten. Meestal komen zijn frustaties dan op een ander tijdstip en een andere manier naar boven, en moet iemand anders het bekopen. Het slachtoffer is Thomas geworden.
Thomas voelt zich de laatste tijd opnieuw minder in zijn vel. De overgang van vakantie naar school is voor hem altijd al moeilijk geweest,maar zich veel meer de thuissituatie van zijn vriend, waar hij nu opnieuw dagelijks mee geconfronteerd wordt, aantrekken dan goed voor hem is en een vader die probeert controle te krijgen over Thomas zijn leven maken het niet eenvoudiger.
Loslaten is iets dat Koen blijkbaar niet kent. Als ik volgens hem teveel tijd in de kinderen steek, krijg ik het verwijt : "Ga je blijven hun handje vasthouden??? Je maakt er echte softies van!" Nu Thomas echter op een leeftijd komt om hem af en toe los te laten, kan hij eigenlijk niet verwerken dat hij niet meer alles weet en onder controle heeft... Thomas heeft zijn eerste liefje. Dat is toch niet zo abnormaal op een leeftijd van 17 jaar! Koen had tegen die leeftijd er al een hele serie gehad. Thomas neemt dit wel ernstiger dan Koen op die leeftijd, maar uiteindelijk is daar toch niets verkeerds aan? Thomas steekt het niet weg, doet niets in het geniep, dus zou Koen toch heel tevreden moeten zijn! In werkelijkheid zit Koen continue te vissen over wat ze samen gedaan hebben, waarschuwingen te sturen dat hij zich niet mag laten binden, dat dat meisje er op uit is om hem in de val te lokken (lees: zwanger van hem te worden),... Het is nooit goed : Komt het initiatief van Cindy, wil ze Thomas aan zich binden, komt het initiatief van Thomas dan loopt Thomas te veel achter Cindy, en daarvoor moet hij toch niet goed bij zijn hoofd zijn! En ondertussen ook maar uitroepen dat het een ramp zal worden met Thomas zijn studies, want dat hij teveel aan "de meisjes" zit te denken,.... en dat kan niet goed zijn.
In werkelijkheid denk ik dat Cindy, zelf een goede studente, juist een steun kan zijn om zijn schoolwerk ernstig te nemen, steun die hij op dat vlak zeker bij zijn vader niet vindt, en heb ik het gevoel dat hij toch wel een evenwicht weet te vinden tussen zijn vrienden en haar. Maar ja, dat moet ik aan Koen niet vertellen, want ik ben toch te goedgelovig en te stom om in te zien dat Thomas op het verkeerde pad is.
Enfin, meisjes zijn één heikel punt. Uitgaan is een tweede. Vorig jaar heel wat commentaar omdat Thomas blijkbaar nog geen zin had om uit te gaan. Daar zag ik nu wel geen probleem in. Alles op zijn tijd, en zo iets komt vlug genoeg van zelf... In de vakantie is hij een paar keer op stap geweest overdag, met de reactie dat hij altijd wel iets wist, als er te werken viel, dat hij te veel aan uitgaan dacht, en dat zijn vader het allemaal maar alleen moest doen,... Vorige week zaterdagavond had hij een verjaardagsfeestje, en nu zaterdag ging hij voor het eerst naar een fuif. Laatste jaar middelbaar is voor velen de start om uit te gaan. Er verkocht een meisje van zijn klas kaarten, en dat had succes in de klas.
Thomas vraagt het eerst aan mij, maar ik verwijs hem door. Duidelijk gevraagd aan papa, en op het eerste moment is die enthousiast. Waarom niet? Hij is toch oud genoeg! Eindelijk praat Thomas over uitgaan.
Omdat in eerste instantie niet duidelijk was of Thomas zijn vriend zou mee mogen gaan van zijn vader, komt er dan nog een hele reactie dat dit toch niet normaal is dat die vriend niet zou mogen, dat je een kind toch niet kan thuishouden als er zoveel van je vrienden gaan,... Maar naarmate het moment nadert verandert dat en krijgt Thomas de nodige preken over het feit dat hij zich moet gedragen, dat hij ruziestokers moet vermijden (deed Koen dus niet altijd toen hij jong was!), dat Thomas niet haantje de voorste moet zijn in het trakteren (heeft hij trouwens de middelen niet voor),... enzovoort. pfff.
Ik heb Thomas, samen met zijn vriend gebracht, en diens vader zou ze om 2 uur terug ophalen en Thomas naar huis brengen. Allemaal perfect geregeld dus.
Zondagmorgen al commentaar omdat Thomas om acht uur niet op was. "In zijn tijd..." Ik heb Thomas om elf uur wakker gemaakt, en van zodra Koen wist dat Thomas op was, was hij er als de kippen bij om hem uit te horen : wat had hij gedaan, wie was daar allemaal, met wie had hij gepraat, had hij gedanst, met wie...? " 't Is nog raar dat hij niet moest weten wat Thomas allemaal gedronken had!" merkte Evy deze morgen op, maar dat is een taboe onderwerp, verwijst teveel naar zijn eigen zwakheden van vroeger.
Het voornaamste was voor mij dat Thomas zich geamuseerd had, en als hij voor de rest iets kwijt wil, dan hoor ik het wel, en luister met interesse, maar dat is geen must. Laat hem toch zijn eigen leven!!! Maar dat kan Koen dus helemaal niet. Die gaat er dus van uit dat Thomas daar dingen zou kunnen doen die het daglicht niet mogen zien (vraag me toch wel af wat dat zou moeten zijn!),... Uiteindelijk is het zo dat Thomas op alle vragen antwoord, maar dat dit voor Koen toch niet bevredigend is. Je weet nooit alles en dus heb je daarmee nog altijd geen controle over de situatie...
Gisteren namiddag is Thomas niet mee geweest naar pepe en meme. Hij gaat de laatste tijd al liever alleen langs, en hij had nog schoolwerk. Ook niet abnormaal, want zaterdag heeft hij de hele dag met Koen moeten helpen. Toen we weer thuis kwamen zat hij te kijken naar de T.V., maar ik zag wel dat hij niet zo goed in zijn vel zat. Hij is uiteindelijk dan toch naar pepe en meme geweest, is daar zelfs vrij lang gebleven, hielp de koeien die tegen kalven staan, binnen doen, en zat dus bij Tom en Tine voor de televisie toen ik in huis kwam.
"Mama, mag ik straks, na het eten, nog gaan rijden met de fiets? Ik zou nog eens willen uitwaaien." Wat kon ik in hemelsnaam daar tegen hebben??? Beter uitwaaien met de fiets, dan op zijn kamer zitten opkroppen, als hij zich niet goed in zijn vel voelt. Dat was nu ook echt iets dat ik zo banaal vond, in die zin dat ik geantwoord had dat het goed was, in plaats van te zeggen dat hij het moest vragen aan Koen.
Verkeerd dus : "Waar moet hij nu opeens naar toe?" "gewoon eens uitwaaien!" Bestaat niet, volgens Koen! Volgens Koen had hij dus een afspraak met Cindy. Geloof ik niet, want Thomas zou het wel zeggen tegen mij als het zo was. Want was dat zo, dan is daar toch ook niets tegen, dat Thomas op zondagavond nog eens tot daar rijdt??? Thomas was een uurtje weg, kwam zwetend terug thuis, had blijkbaar goed doorgereden, en toen was het gek helemaal van de dam : Koen eiste dat Thomas zei wat er aan de hand was. Niets, totaal niets, behalve dat Thomas even weg wou van uit de beklemmende sfeer thuis, maar net dat kan hij niet zeggen. Resultaat was dat Koen helemaal los barstte :
Daar zat meer achter, dat kon toch niet dat Thomas zomaar verdween zonder dat we wisten waar hij naar toe was. Dat ik het wist, telde niet mee. Hij moest dat uitdrukkelijk vragen aan hem voor hij startte. Hij verdiende een pak slaag en onmiddellijk naar zijn bed gestuurd te worden. En ik was een grote ezel als ik daar niets verdacht in zag. Het werd tijd dat dat mannetje eens op zijn plaats gezet werd. Hij was nog te klein om weg te gaan. Dat was nu toch wel duidelijk (???????) In het vervolg kon hij thuisblijven. Moest hij maar zo achterlijk niet zijn om zich door iedereen te laten doen en achter de meisjes te hollen. (?????) Dat was toch niet normaal dat hij zo zweette. Hij was zeker gedrogeerd,....
?????????? Ik stond perplex, vroeg mij af wat hij nog allemaal er bij zou verzinnen,.... maar zijn inspiratie was blijkbaar op.
Het deed mij denken aan het feit dat ik niet mag lopen van Ivan, omdat ik dat alleen maar zou doen om bij andere mannen te zitten... Bij andere mannen zitten en lopen gaat volgens mij niet samen, ik liep nooit alleen (één of beide jongens waren mee), en als ik rood aangelopen ben van de inspanning, zie ik er ook niet echt aantrekkelijk uit....
Maar ja, al die logische argumenten helpen niet. Het is zoals hij het ziet. Hij heeft gelijk en niemand anders. Het probleem is dat hij gewoon niet snapt dat een ander dingen leuk vindt, zoals lopen, goed doorfietsen,... die hij niet ziet zitten... dus moet er iets achter steken. Dat is zo als het over fietsen gaat, maar ook als Thomas een halve dag boven zit voor zijn schoolwerk, kan dat volgens Koen niet, is hij bezig met "andere zaken". Duidelijker paranoïde kan volgens mij niet. Ik citeer :
Paranoïde persoonlijkheidsstoornis
Paranoïde persoonlijkheidsstoornis (PPS) is een stoornis uit het cluster A.
Mensen met een paranoïde persoonlijkheidsstoornis zijn wantrouwend. Ze hebben een vastomlijnde manier van denken en handelen op basis van achterdochtige ideeën over anderen. Ze zijn ervan overtuigd dat hun visie op de wereld de juiste is en voelen zich bedreigd als anderen het anders zien. Ze zijn vaak koppig, ook als hun standpunt onjuist is. Dit kan soms op een waanidee lijken.
Verder voelen zij zich vaak kwetsbaar. Dit roept angst op. Die angst proberen ze te verminderen door te zoeken naar een oorzaak buiten zichzelf. De dreiging die zij voelen zetten zij om in woede om hun angst te verminderen.
bron : www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/paranoïde-persoonlijkheidsstoornis
Het stukje over angst vond ik belangrijk om er aan toe te voegen, omdat ik wel weet dat heel veel abnormale reacties van Koen, ontstaan uit angst, uit het feit dat hij de wereld rondom zich niet begrijpt, er geen vat op heeft. Alleen blijft de vraag of dit weten voldoende is om dit te moeten blijven accepteren. Vooral omdat die verkeerde denkbeelden niet verdwijnen, maar dat hij daar elke keer een stap bij doet. Hoe meer Thomas zal proberen zijn eigen weg te gaan, los van zijn vader, hoe meer overtuigd Koen zal worden dat Thomas aan de drugs zit... ook al is dat de grootste nonsens die ik in tijden gehoord heb!
Verkeerde denkbeelden kunnen enkel recht gezet worden door mensen wie ze volledig vertrouwen, en dat is in Koen zijn geval lang zijn vader geweest. Nu blijft alleen zijn broer nog over. Alleen weet die niet hoe Koen bezig is en hoe ver hij daarin gaat.
Thomas heeft Koen ontlopen deze morgen. Toen Koen binnenkwam op het ogenblik dat ik weg was met Evy is hij weggevlucht naar de wc. Ruben kreeg wel een preek : dat hij deze voormiddag in de L.O.-les niets mocht doen om zijn voeten te belasten, dat hij tijdig aan de kant moest gaan zitten en NIET moest luisteren naar de leraar als dat volgens hem geen kwaad kon, dat hij vanavond wel zou horen wat hij wel of niet mag doen,.... Zit waarheid in, maar waarom nu die speech, terwijl hij zaterdag zich helemaal niet afvroeg of het voor Ruben geen kwaad kon om te helpen. Dan moet hij er zijn, terwijl lopen in een weide, die helemaal niet vlak is, helemaal niet evident is...
|
