Nog nagenietend van de sublieme overwinning van Wout Van Aert staan we met z’n tienen aan de start van de woensdagrit. Enkele ploegmakkers moeten verstek geven omwille van werk of vakantie. In Leffinge komt Geert G. nog de rangen versterken.

Het is zo goed als windstil, de temperatuur ideaal, de perfecte omstandigheden om er een pittig ritje van te maken. En zo geschiede. Kurt, Steve, Denis en hij die niet meer vernoemd hoeft te worden leggen er van bij de start stevig de pees op. 

De snelheidsmeter flirt voortdurend met de 35 per uur. Toch iets te fel voor sommigen onder ons. Het peloton wordt enigszins gereorganiseerd waarna de tocht kan worden verdergezet.

Langs de IJzer moeten we plots hard in de remmen wanneer een voorbijrazende auto ons bruusk de pas afsnijdt. Een ongeval kan maar nipt vermeden worden. 

We blijven een hoog tempo aanhouden. Het tweede deel van het peloton draait ‘een molentje’ zodat iedereen meekan. Hoewel, even voor Slijpe houdt Noël het voor bekeken. Misschien de gevolgen van de inspanningen die hij de dag voordien heeft geleverd tijdens het uitstapje met de Vets? Wie zal het zeggen … Op is op, meent Noël.

Vreemd genoeg heeft het vertrek van Noël tot gevolg dat het tempo aanzienlijk zakt. De spurt over de brug blijft zelfs achterwege. Onze kopmannen moeten toch eens nadenken over deze manier van handelen.

Zoals de traditie het wil wordt er tussen Wilskerke en Leffinge nog eens flink doorgetrokken, waarna de eindspurt volgt. Rich en Kurt zorgen voor de lead-out en het is zowaar uw dienaar die als eerste zijn voorwiel over de eindstreep gooit. 

In het lokaal vinden we nog een plaatsje op het terras. Een frisse pint en een bakje frietjes doen ons op krachten komen. We maken plannen voor volgende zaterdag maar komen er niet echt uit. Blijkt onder andere dat De Bolzak definitief gesloten is. De windrichting zal allesbepalend zijn.