Trouwe lezers van deze pagina weten dat er deze zaterdag er een bijzondere regeling voorzien was omwille van de aangekondigde hittegolf, of om het op z’n Engels te zeggen “Heet Wijf”. 

Om negen uur staan we met elf ploegmakkers op de plaats der afspraak. Iedereen is het er over eens om, gezien de omstandigheden, de afstand te beperken tot maximum 60 km.

Rich stelt voor om een stukje van de Oude Sarah te rijden, in Jabbeke rechtsaf te slaan en zo via Zedelgem naar Aartrijke te trekken om uiteindelijk langs de Bekegemse Vaartstraat terug naar Oostende te rijden.

Zo gezegd, zo gedaan. Er valt weinig te vertellen over wat er zich onderweg afspeelt. Het tempo schommelt tussen de 30 à 32 per uur zodat er ook nog gezellig kan gekeuveld worden. De onderwerpen van gesprek gaan van KVO over Wout Van Aert en natuurlijk de onvermijdelijke Remco.

Het is pas in de laatste kilometers dat het ernst wordt. Wanneer we aan de Verloren Kost de Schorre indraaien is het duidelijk dat Leo zijn zinnen op de spurt heeft gezet. 

En toch niet! Zo’n vijftienhonderd meter voor de eindstreep kiest onze nestor het hazenpad en neemt hij een tweehonderdtal meter voorsprong. In het peloton kijkt iedereen naar iedereen; niemand is bereid het initiatief voor de reactie te nemen.

Leo rijdt voor wat hij waard is en kijkt voortdurend achterop. Waar blijven ze? In het peloton gaan er al stemmen op om hem een achteruitkijkspiegel cadeau te doen!

En dan gebeurt het. Wanneer de voortvluchtige in de laatste rechte lijn komt slaat de rest van de groep op aangeven van …. linksaf.  Leo kijt nogmaals achterom en staart in de leegte.

God straft onmiddellijk. Door het slinkse manoeuvre belandt Geert Pirelli naast de weg en moet hij alle stuurmanskunst aanspreken om rechtop te blijven.

Leo kan er de grap van inzien wanneer we met z’n allen aan het lokaal arriveren. Wij citeren z’n reactie: “Je hebt me goed bij m’n kl..en gehad.” 

De friste in ‘t Vliegpleintje doet ons meer dan goed; de laatste twintig minuten was het echt opboksen tegen de hitte. Frietjes met een curryworst hoeven deze keer niet; een 33er is evenwel meer dan welkom.

De weersvoorspelling voor komende week blijft hoge temperaturen aangeven. Volgende woensdag zou de kinderboerderij wel eens het eindstation kunnen zijn. Tradities zijn er immers om in ere te houden.