|
Op wat later op de dag een memorabele zaterdag zal blijken te zijn, staan twaalf Placora's om 9u klaar om richting Ichtegem te trekken. Daar wordt immers de Jurgen Vandewalle Classic georganiseerd, een toertocht die deze oud-prof terecht in de kijker zet. Voor wie het niet mocht weten: Jurgen Vandewalle kende een mooie carrière bij onder meer Chocolade Jacques, Lotto en Quick Step. Als junior werd hij tweemaal Belgisch Kampioen en als prof reed hij in dienst van Tom Boonen en Philippe Gilbert. En niet te vergeten: Wally - want zo is zijn koosnaam - is oud-leerling van uw dienaar!
Het miezert lichtjes bij de start, maar eens Gistel voorbij rijden we droog. Ideaal fietsweer: geen felle zon en een zeer lichte bries. Aolus geniet ook van het weekend.
De tocht leidt ons naar de Schreve. Onderweg vallen er geen incidenten te melden; we rijden een rustig tempo van om en bij de 30 per uur. Geert G. en Steve M. zijn de locomotieven met dienst en ze vervullen hun taak meer dan behoorlijk. Rond 11u30 komen we aan in de bevoorrading in Krombeke. Het is de bedoeling om ergens onderweg te stoppen voor een lichte lunch, maar dit is in deze streek niet zo evident. Alles ademt de landelijke rust uit, met andere woorden het is er zo dood als een luis.
We moeten het dus doen met een suikerwafel en een handvol rozijnen en rijden verder. Dan is er een goddelijke interventie: een verkeersteken meldt ons dat we in West-Vleteren zijn en even later wijst een pijl in de richting van de St. Sixtus Abdij. Gezien de dorstigen laven en de hongerigen spijzen werken van barmhartigheid zijn kunnen wij niet weerstaan aan dit goddelijk teken om even het parcours te verlaten. En de Schepper heeft zijn werk goed gedaan, want in Café De Vrede heeft hij twee tafels voor ons gereserveerd! Blonde trappist, boerenbrood met hesp, kaas of hennepot, we laten het ons smaken!
Op de terugweg krijgt Christ last van verzuring, al dan niet te wijten aan de blonde West-Vleteren. Hij besluit om op eigen tempo het parcours af te werken; we zien elkaar terug bij de aankomst. Vooraleer die te bereiken moet de Ruiberg nog beklommen worden. Een mens houdt het niet voor mogelijk dat er zich in ons hinterland dergelijke hellingen bevinden!
Na 97 km komen we terug aan in het Ichtegemse sportcentrum, waar Jurgen Vandewalle himself ons begroet. Als beloning krijgen we van de organisatie nog een blonde Keyte cadeau die we ons dan ook laten smaken!
De terugweg naar Oostende zorgt nog voor de meeste problemen; we zoeken de kortste route maar de loopt via de Torhoutsesteenweg. Echt niet ideaal dus slaan we af aan de Moerdijk en rijden zo richting Gistel. Wat we niet weten is dat de Johan Museeuw Classic verreden wordt, een internationale juniorenwedstrijd. Tot tweemaal toe moeten we aan de kant om de renners te laten passeren. Het geeft Rich evenwel de gelegenheid om uitvoerig zijn collega-motards te begroeten. Wanneer we uiteindelijk de vaart bereiken staan we als klap op de vuurpijl nog voor een opgehaalde brug. We rijden dan maar via de Groene 63 naar Oostende.
In de Schorre wordt een spurt voorbereid die er nooit een zal worden. Leo schiet als een pijl uit een boog weg uit het peloton; niemand wil of kan onze nestor volgen. Het is niet alleen Remco die de monden open laat vallen.
In het lokaal aangekomen vinden we er Remi en Denis terug. Remi heeft er een ritje met Dirk B. opzitten, Denis heeft in extremis verstek gelaten voor de namiddagrit. Later vernemen we dat Danny G. dan ook maar een solorit gereden heeft. Zij hebben helaas niet kunnen genieten van een toprit van 140 km. Les absents ont toujours tors...
|
