Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
22-04-2018
Etixx, it's a classic
Kan je jezelf betere omstandigheden voorstellen om te fietsen? 22°, een lichte zuidoostelijke bries en een prachtig, uitdagend parcours? Het is dan ook niet verwonderlijk dat er twaalf Placora's om kwart voor negen klaar staan op de Bel & Bo-parking om hun fiets in te laden in Wim zijn camionette. Onder hen Henk en Peter, die van enkele ploegmaats nogal wat plaagstoten krijgen over hun lange afwezigheid. Een klein uurtje later staan we op Parking Philippe Gilbert (is dit een voorteken voor La Doyenne?) waar we na enig zoekwerk nog een plaatsje vinden, zij het niet zonder enige moeite. Wim dreigt zich vast te rijden op de weide, maar kan met de hulp van enige spierballen toch parkeren.
Na het maken van de groepsfoto kunnen we op weg. Er werd gekozen voor zowel 50, 85 als 100 km. De eerste kilometers zijn hoe dan ook gemeenschappelijk zodat er in extremis meer of minder kan gereden worden. De aanvang loopt langs de boorden van de Schelde en we houden een pittig tempo van 32+ aan. Eens de Schelde overgestoken begint het echte werk. Christ kiest wijselijk voor de 50 km, de overige 11 gaan voor 85 of 100. Het zijn niet de beroemde Ronde van Vlaanderen-bulten die we onder de wielen geschoven krijgen, maar verborgen pareltjes met namen die tot de verbeelding spreken, of gedacht van de Buikweg? Een wens die vele collega-fietsers tijdens de beklimming voor ogen krijgen ....
Na 42 km is er de bevoorrading en moet de definitieve keuze van afstand gemaakt worden. Uw dienaar kiest wijselijk voor de 85; niet overdrijven is de boodschap. JP Bakker, Danny G, Wim, Postman Dan en Leo zijn dezelfde mening toegedaan. Renaud, Peter, Henk, Geert P en Zorro gaan voluit voor de 100. De Kanarieberg is zowat dé beklimming van de dag. Stellen dat we hem al fluitend nemen zou de waarheid geweld aan doen, maar niemand komt echt in de problemen. Leo rijdt ons zowaar bijna uit het wiel, het is "skarten" om hem bij te houden!
Zonder noemenswaardige incidenten bereiken we de eindmeet, waar blonde Averbode van 't vat als perfecte recovery shake dienst doet. Enkele minuten later komt het 100 km-peloton binnen. Moe, maar voldaan, keren we dan huiswaarts.
In het lokaal, met vernieuwd terras, arriveren Ronny, Noël en Remi. Zij hebben er ook een rit van 85 op zitten, zij het over vlakke wegen. Wanneer Samir ons dan nog trakteert op frietjes en curry-worsten kan de sfeer niet meer stuk!
Tenslotte nog veel sterkte en spoedig herstel gewenst aan Eastender-voorzitter Erwin Praline, die vorige week het slachtoffer werd van een zware valpartij!
