Vermits het Placora wielerteam momenteel kampt met een machtsvacuum voel ik me geroepen om het verslag van ons jaarlijks souper/kampioenenviering ten mijne laste te nemen.

Aandachtige lezers onder u weten dat ik dit, in normale omstandigheden, meestal doorspekt met enkele ironische/sarcastische dubbele bodems, met veel genoegen doe omdat het dikwijls

op een ludieke manier verwoordt wat de meesten onder ons wel hebben beleefd maar toch liever door een ander op papier laten zetten.

Dit onderdeel van het takenpakket van een voorzitter, waarvan het belang zeker niet te onderschatten valt, wordt sinds jaar en dag met veel verve wekelijks gebracht door Jean, slechts

sporadisch door ondergetekende overgenomen bij diens afwezigheid.

Begrijpelijkerwijze voelt Jean zich momenteel niet geroepen om de activiteit van vrijdagavond met een prozastukje te vereren omdat er eigenlijk niet veel eer te behalen viel die bewuste avond.

De precieze  reden voor het verlaten van de festiviteiten door Jean en zijn echtgenote variëren naargelang de geraadpleegde bronnen maar het is duidelijk dat ze zich situeert in het (zich) onheus behandel(d)en (voelen)

door en van minstens 2 van onze leden.

Dat deze woordenwisseling van dusdanig kwetsende aard was dat ze ter plaatse niet onmiddellijk kon uitgepraat worden is te begrijpen maar is achteraf beschouwd de verkeerde beslissing gebleken.

Immers, deze pijnlijke situatie werd reeds vlug "de topic" aan de verschillende tafels en werd via het satirisch forum whats app door enkele onverlaten, waaronder ook ondergetekende, nog wat uitvergroot.

Het gevolg van deze hele vervelende zaak is dat onze voorzitter zijn functie ter beschikking stelt hetgeen uiteraard door iedereen die Placora een warm hart toedraagt niet zal aanvaard worden.

We kunnen echter ook niet blind blijven voor een toch wel sluimerende vorm van onverdraagzaamheid die binnen is geslopen binnen de rangen van ons aller geliefde wielerteam en die misschien wel

de aanzet zou kunnen zijn tot het tot stand komen van een breuklijn die grotendeels gelijkloopt met de leeftijdscurve binnen onze groep ...   .

Het "tekenen" van enkele van onze leden bij de "Eastenders" werd ( en wordt ) door enkelen onder ons weliswaar gedoogd maar niet echt aanvaard.

Dit veroorzaakt onderhuids toch een vorm van wrevel dat zich meer en meer uit in de bovenvermelde onverdraagzaamheid tussen leden terwijl we tenslotte toch in een vrij land leven waarin iedereen

voor zichzelf kan uitmaken bij hoeveel teams hij zich wenst in te schrijven ten einde  zijn kilometerhonger te stillen.

Een monogamist, die perfect gelukkig is in zijn 30 of 40 jarige huwelijk klaagt toch ook de polygamist niet aan die zijn gading tracht te vinden bij meerdere exemplaren van het andere geslacht ?

Tijdens de toertocht van dit weekend in Hertsberge vertrok ik samen met " de groenen" . Trachten zij mekaar het snot uit de neus te rijden ?  Ja . Wachten zij op iemand die platvalt ? Ik dacht het niet.

Maar ze zijn wel allemaal samen vertrokken en hebben achteraf wel allemaal samen pinten gedronken en plezier gemaakt en daar draait het volgens mij toch allemaal om ... .

Dus enige verdraagzaamheid langs weerszijden kan wonderen verrichten zodat Placora kan blijven rijden als een hechte groep olv onze enige en echte voorzitter die zich niet zonder reden "onze dienaar"

noemt en in die hoedanigheid dan ook het nodige respect verdient.

ciao

Eerst en vooral dank aan Placora voor ettelijke jaren fietsgenot.

Sinds enige tijd wordt dit genot echter ontsierd door ruzies en scheldpartijen waarbij dikwijls dezelfde slachtoffers geviseerd werden.

We bevinden ons op een kantelmoment in de club en samen met vele anderen bevind ik me op de breuklijn tussen minder jong en nog minder jong. Binnen enkele jaren zal ik ook constant "aan de rekker gangen" als we op deze manier blijven fietsen.

In deze heeft iedereen gelijk, de jongeren willen nog eens lekker diep gaan en de ouderen willen liever aan een gezapig tempo rijden en zo weinig mogelijk "kop trekken". We moeten echter dringend iets veranderen of er dreigt een "youth drain" naar onder andere de "Eastenders".

In de winter stelt er zich geen enkel probleem: iedereen dendert op eigen tempo door de duinen en achteraf wordt er niet gezeverd of erger nog gescholden. 

Waarom kan dit niet gans het jaar door ? In deze tijden van Garmin en Mio kunnen we toch gemakkelijk parcours uit stippelen en op vaste punten afspreken/wachten. Dit jaar ging ik drie maal op fietsvakantie met diverse heterogen groepen en telkens werd op die manier gefietst, zonder enig probleem (zie ook Calpe).

Het initiatief om op woensdag in twee groepen te fietsen lijkt me alvast een stap in de goede richting, de pinten achteraf zullen des te lekker smaken...

In laatste zin staat n Niet per vergissing

Nogmaals proficiat aan Samir en team 

Misschien er toch op wijzen dat n gratis souper alleen kan gegeven worden door inzet van meerdere leden wat toch enig respect verdient

Ik denk niet dat er bij de gevestigde placoras problemen zijn met "fietspolygamie"

Wel denk ik dat men zich moet aanpassen aan partner (1 x p/week of 1x p/maand ....tot dagelijks)

Bij de Groenen bestaat kennelijk het idee dat zij de Palliatieve Placoras dienen te redden door hun jeugdige inbreng

Placoras is ontstaan tussen vrienden sinds jaren en kan eventueel ook als vriendenkring uitdoven

Tot slot : als er dan toch bij ons vriendenclubje wil gefietst worden pas je dan aan (ook achter in de groep kan men zijn talent etaleren)

Ook bij de Placoras wordt wel gevloekt en geroepen naar elkaar en nadien samen stevig verbroederen

Ik doe niet oproep tot respect voor ons bestuur met Jean als onze dienaar

Beste wielervrienden,

Sta mij toe om een en ander nog te laten bezinken. Hartelijk dank aan Renaud voor de warme woorden en aan Geert voor de wijze raad. Geert heeft overschot van gelijk.

Ik ben zeker niet van plan om mijn wielerplezier zo maar te laten varen door - misschien ongwilde - ongepaste reacties van enkelen. Daarvoor ken een aantal onder jullie al veel te lang en hebben we samen al te veel meegemaakt.

Als mijn persoon een beletsel is  om een richting in te slaan, stel ik nog steeds mijn functie ter beschikking, wat niet betekent dat ik niet langer lid blijf of zal helpen waar nodig. Wie zich geroepen voelt is zeker welkom om zich kandidaat te stellen.  Ik stel voor dat hier op de volgende algemene vergadering over wordt beslist. 

Ik verwijs ook graag naar de laatste bestuursvergadering waar er werd besloten om op woensdag in twee groepen te rijden (een gegeven dat ik persoonlijk betreur), zodat iedereen aan zijn trekken kan komen en aan de verzuchtingen van de 'jongeren' wordt tegemoet gekomen.

Over het lid zijn bij verschillende clubs spreek ik mij niet uit. Zelf ben ik op dat vlak nogal conservatief: één voetbalploeg (KVO), één wielerploeg (Placora), één vrouw ... Het lijkt mij evenwel evident dat wie zich lid maakt van een vereniging zich plooit naar de geplogenheden; omgekeerd werkt niet. Ik citeer in deze onze PDF "je kan niet alles hebben in het leven: een dikke vrouw en veel plaats in je bed."

Tijd heelt wonden en bengt raad. 

ah ja, en 't eten was superlekker !!

merci aan samir  en zijn team !!