Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
02-05-2016
Lapscheure-bis
Daar ondergetekende de onhebbelijke gewoonte heeft om op 1 mei de rode loper uit te leggen brengt u, gezien de grote risicofactor hieraan verbonden, zeker begrip op voor dit laattijdig verslagje. Acht vlaklanders op het appel waarvan 5 Friezen, 1 Portugees en een door het WhatsApp-belletje dolgedraaide depaneur. Gelukkig is er ook Renaud VdW die zich al gauw in een Antoine-rol wringt en gps-van-dienst wordt. Vestimentair is de uniformiteit ook ver te zoeken, van onvervalste winteroutfit to zowaar de eerste korte Placorabroeken met assorti sokjes. Wind is er -of wat dacht je- ook; zelfs zo'n 3 à 4 volgens sailsman Ron. Alleen heerst er wat onduidelijkheid uit welke richting die eigenlijk komt; we houden het tenslotte op variabel met een duidelijk overwicht uit het N. Zoiets omschrijft onze dienaar meestal als "Noar Sluus op... boets op de freize". Alleen al het plan om ergens halfweg een terrasje in de zon op te zoeken pepte de inmiddels onderkoelde gemoederen wat op. Er wordt voor de tweede opeenvolgende week voor Lapscheure gekozen wat bij de afwezige Wim W. toch wat argwanende reacties opwekte. Een molentje van 6 dat voorbeeldig ronddraait aan zo'n 30 -32 tot aan Scheepsdale, vervolgens de doorsteek naar de Damse vaart en dan richting Inges hometown. Aan het desolate terras van St. Cornelius kunnen moeilijk voorbij gezien Lapscheure buiten dit en een uit het Zwin verbannen ooievaar die de schoorsteen van de pastorie er rechtover heeft ingepalmd; weinig te bieden heeft. Al zullen er daar wel anders over denken. Er is inderdaad ook nog de waardin die zich met haar 124 lentes maar al te graag door Ronny laat assisteren bij het serveren van de Brugse Zotten. Een verkleumde Paulino neemt het voortouw op de terugweg maar langs kleine met kiezel bezaaide wegen waar Christus, laat staan Placora's ooit passeerden proberen we de kustbaan te bereiken om de inmiddels naar het NW gedraaide wind toch maar enigzins in het voordeel te hebben. Aan kilometer 65 heb ik de eer om achteraan lek te rijden en amper 5 km verderop mag Renaud zijn 42ste opgelapte bandje uitproberen.Voeg hierbij nog enkele obligatoire plaspauses en een oponthoud in Dudzele omwille van een wielerwedstrijd dan heb je zowat alle ingrediënten van de accidentrijke terugrit. In Wenduide bereiken we dan eindelijk de Driftweg. Met een leegloper, vooraan dit keer, slaat ondergetekende in zijn Bredene af... 95km op de teller. Het zal de ooievaar een zorg zijn!
