Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
19-10-2014
Hommage aan George(s)
Beste George,
Gisteren hebben we de rit naar Stuivekenskerke gereden. We waren met 37 (!) op de afspraak. Niet alleen de Placora's, maar ook de vrienden waarmee je er in de week op uittrok. Er waren zelfs enkelen die hun fiets al aan de haak hadden gehangen, maar speciaal voor jou de koersbroek nog eens uit de kast hadden gehaald. Check maar eens de foto op https://www.facebook.com/pages/WTC-Placora/478362632222340 Je zult veel vertrouwde gezichten herkennen (de mijne niet, want iemand moest toch de foto trekken ;-) )
Het was een vreemd gevoel toen we om twee uur verzamelen bliezen. We keken al eens onbedachts richting Steensedijk en verwachtten dat je ieder moment om de hoek zou komen gereden. Niet dus...
Ik kan je gerust stellen: het werd geen recordrit. Je naam blijft dus in de annalen staan. Aan een heel gezapig tempo volgden we de route die je jaren hebt gereden. Herinneringen kwamen boven: hoe er, toen jij en Rich kampten om de kampioenentrui, een 'spurt' langs de Torhoutsesteenweg werd gehouden, hoe fier je was op de wollen regenboogtrui die je als kampioen mocht ontvangen én op de reuzenbeker die de voorzitter speciaal had opgepoetst. En je beklimming van de Ventoux in recordtijd :-)
Langs de vaart moesten we even halthouden omwille van een platte band. Wat wil je: 74 wielen, de kans op plat rijden is dus bijzonder groot.
Het was prachtig weer, een record volgens Frank Deboosere, maar er stond een stevige wind. Trouw aan onze club werd het tempo aangepast en kon iedereen volgen.
In Stuivekenskerke kon Noël vaststellen dat zijn valpartij niet voor niets was geweest: de riooldeksels zijn netjes vervangen zodat er opnieuw vlot kan over gereden worden. Dat moet nogal een slag geweest zijn dat er zo vlug op gereageerd werd!
Op de terugweg kregen we de wind mee. Eventjes nog opschudding toen een gekke Mercedes ons de pas afsneed. Aan de Rattevallebrug stond jij al aan de overkant van de baan, terwijl wij nog voorzichtig naar links en rechts tuurden voor opkomend verkeer. En we hoorden je "All together now!" roepen.
Je vriend Ronny nam de laatste kilometers voor zijn rekening en bolde als eerste over de meet. De woensdagspurten zullen nooit meer dezelfde zijn.
In het lokaal hebben we er één op gedronken. Meer konden we niet doen...
Dinsdag is onze laatste afspraak. Hoewel, ik ben ervan overtuigd dat je in onze gedachten nog veel ritten zult meerijden.
