|
Vier gegadigden en één gastrijder in Douchyplunje dan nog, op het appel voor de alternatieve zaterdagrit. Johan, compleet in het ongewisse van de Belcantour, neofiet Frank, gps Toone en ondergetekende. Gezien de verraderlijke noordooster wordt besloten via 't Schorre en Oudenburg richting Brugge te rijden. Langs het kanaal gaat het via Varsenare richting Loppem langs- het moet gezegd- een prachtig parcours. Johan neemt het meeste kopwerk voor zijn rekening aan een meer dan behoorlijk tempo. Onze Douchyman blijft braafjes achteraan bengelen en Toone vraagt om de 2 km of we het een mooi weggetje vinden. Een stop in Loppem lijkt ons wat te vroeg en we besluiten er maar een 10tal km bij te lappen via Hertsberge richting Waardamme. Het enige etablissement in dit oord, een terras waardig, blijkt dan nog gesloten. Na exact 50km dan toch iets gevonden in Oostkamp waar twee afgetrainde wielermadams met al 103 op de teller ons gezelschap houden bij het naar binnenkappen van een Brugse Zot. De wind die zowat van overal schijnt te komen maar nooit in 't voordeel doet bij de aanvang van de terugtocht Toones al eerder vermelde gps serieus tilt slaan. Hoedanook we belanden in Tillegembos en rijden ons rond het kasteel met vijver klem. Na enkele instructies van een autochtoon wisten we dat er 'bachten' die bomen en 'noes' van de parking een grote baan was... gevonden! Via Varsenare en Jabbeke pikken we in op de oude Sarahroute. Frank en zijn Douchymaat wuiven ons in 't Schorre uit en na 93km komen we aan op een overvol Vliegpleinterras waar we even later nog het gezelscap krijgen van een achttal dorstige Belcantourrijders.
|