(ondertussen al meer dan) vertrouwd duinenparcours . enkele kleppers ontbreken op het appèl , al dan niet verontschuldigd.

Remi verkiest wijselijk zijn eigen tempo te rijden , Geert en ondergetekende zijn bereid ons te meten met de gasten.

het werd uiteindelijk best een aangename rit met aan het kamp van Lombardsijde een (ongewilde) opsplitsing tussen mezelf en 

de rest, vermits een kleine "variatie" op het parcours niet door iedereen werd begrepen (enfin eigenlijk alleen maar door mezelf) 

de terugtocht vond uiteindelijk toch min of meer in verspreide slagorde plaats alhoewel de meesten uiteraard toch wel de 

finale pleisterplaats weten terug te vinden waar we het gezelschap terugvonden van een aantal collega-placora's samen 

met een niet verontschuldigde  (en niet nader te noemen) duinenridder die het gezelschap van zijn zetelkussens verkoos boven

het onze maar toch meedronk alsof hij er eveneens een serieuze inspanning had opzitten, raar ...

ook raar was den entré van Remi's nicht die echter meer oog had voor postman Dan (die ze eerst ternauwernood herkende) dan voor haar neef.

volgens Dan was dat omdat hij zijn kleren niet aan had ...

of hij daarmee zijn posttenue bedoelde of iets anders was voor niemand direct duidelijk

Dan wenste hier dan ook niet verder op in te gaan .

volgende week voor de liefhebbers : vertrek 13u30 voor langere tocht richting De Panne