Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
23-05-2013
QUINQUE IN PLUVIAM
gelieve de adem in te houden en in één keer onderstaand stukje proza tot u te nemen :
Er stonden inderdaad nog geen 2 kilometer op de teller toen Henk zijn 5de en laatste schijf van zijn slechtste investering ooit hoorde knallen en we met zijn allen opnieuw de graskant in moesten om het ondertussen vertrouwde schouwspel te aanschouwen waarbij getroffene, in een vroede colère ,een groenachtig PMD artikel uit zijn voorwiel sleurde en het gezwind verving door een (eindelijk!) normaal uitziend exemplaar waarvan de kleinhandelsprijs bovendien nog stukker goedkoper uitvalt dan de 15 euro die betaald werd zonder dat wij hier willen insinueren dat onze ploegmaat ergens toch wel serieus bij de buk gezet geweest is door zijn ongetwijfeld sympathiek ogende fietsenboer die waarschijnlijk meer kaas gegeten heeft van het versjacheren van versleten binnenbanden dan het fietsen op zich en aldus niet kon bevroeden hoe mooi de wielersport wel kan zijn als 5 echte flandriens hun kakkie-broekie ploegmaten (die naam wel waardig?)bij het minste spatje regen met de schrik in de ogen hun kar zien keren na amper in beweging te zijn gekomen en als een voorbeeldig quintet met de routine van een goed geoliede machine het woensdagparcours in omgekeerde richting als het ware "verslinden " zonder op een inspanning te kijken en ongeremd het hartritme richting omslagpols opdrijven, gerustgesteld door de bescheiden kennis van deze materie van een van de mederijders die, zoals hij achteraf ruiterlijk toegaf enorm genoten had van de rit niettegenstaande hij toch enkele keren tot aan de limiet is moeten gaan , hetgeen waarschijnlijk voor alle andere leden van het dappere groepje gold, uitgenomen misschien voor de platrijder, die, gemotiveerd door het vele leed dat hij zijn kompanen de laatste weken heeft aangedaan , zichzelf allerminst spaarde hetgeen zich uiteraard wreekte bij de eindsprint waarin hij na het vele edele zwoegwerk nog door enkele van zijn trouwe ploeggenoten werd voorbijgeflitst en aldus met spijt in het hart de sprintzege aan zijn neus zag voorbijgaan maar alsnog troost kon vinden bij het deserterende elftal dat ons olijk opwachtte in het lokaal en zelfs de kastelein konden overtuigen hun gulzigheid met de mantel der liefde te bedekken en de hongerige dapperen een pizza aan te bieden ipv de gemiste klassieke boterhammen met beleg. t was fun !!
