Het is een publiek geheim dat wij een zwak hebben voor de Ducati Diavel, de motor die sinds z’n introductie in 2011 alle bestaande regels en wetten aan z'n laars heeft gelapt.

Dacht Suzuki in 2006 al vet uit te hebben gepakt door met de M1800R Intruder een cruiser te lanceren waarmee probleemloos 240 km/u kon worden gehaald,

met de D
iavel heeft Ducati als Conchita onder de cruisers de motorwereld volledig op z'n kop gezet: voorzien van een nogal contrasterend design was de Diavel met z’n opgegeven vermogen van 162 pk niet alleen de sterkste cruiser ooit,

daarnaast hadden de Italianen alle wetten getart door ‘m ondanks z’n superbrede 240 mm achterband verrassend goed te laten sturen.

Zo goed, dat het elke keer een sport werd om achteloze GS-rijders te gaan fucken.

Dat zal ze leren, die gasten die denken dat er nog maar één fiets waarmee de hoek om kan worden gegaan.

Dat de Diavel een regelrecht schot in de roos is geweest laten niet alleen de verkoopcijfers zien, maar blijkt ook uit de enthousiaste reacties van het overige verkeer als we met de fiets koers richting het WK Superbike in Assen hebben gezet.

Niet eerder zoveel bijrijders in auto’s gezien die volledig uit hun pan gaan dan vandaag op deze Diavel.

Alsof ze Roy Donders hebben gespot.

Vlug even tanken zit er niet in, net als de couturier van het zuiden zuigt de Diavel alle aandacht voor zich op en zijn we tig gesprekken en selfies verder voordat we weer op pad kunnen gaan.

Snap trouwens best dat de Diavel in de Verenigde Staten ongekend populair is, snelweg cruisen doet de fiets dankzij z'n ontspannen zithouding perfect en het mooie van de Diavel is dat je haast nooit te lang de maximum snelheid overschrijdt: naar de 200+

zone knallen is zo gedaan, maar daarna laat je vanwege de winddruk op je lijf maar al te graag het gas weer los om uiteindelijk ergens rond de 130 km/u verder te tuffen.