Groot feest gisteren in woon- en zorgcentrum Demerhof in Bilzen.
Bewoonster Liske Fuchs werd honderd jaar en dat ging niet onopgemerkt voorbij.
De kwieke dame, die vroeger steevast op haar motor door de straten van de stad te vinden was, herbeleefde haar jeugd toen ze als verrassing een rondje met de motor mocht maken.
"Jammer dat ik zelf niet meer kan rijden", klinkt het.
De eeuwige jeugd is Liske Fuchs uit Bilzen kennelijk gegeven.
Gisteren werd de nog zeer kwieke dame 100 jaar, maar de leeftijd heeft weinig vat op haar.
Netjes gekapt, mooi geschminkt en met vuurrode lippen werd ze in haar rolstoel van op haar kamer in het woon- en zorgcentrum Demerhof, waar ze sinds een jaar verblijft, tot aan de ingang van het zorgcentrum gereden.
Daar stond haar 'Jeanne' haar op te wachten, de motor waarmee Liske jarenlang rondreed in en rond Bilzen.
"Dat ik mijn oud ros nog mag zien, doet me veel deugd", zegt ze enthousiast.
Liske beleefde een prachttijd op haar oude motor van Duitse makelij uit 1931.
"Mijn man Lowie had de motor tweedehands gekocht", vertelt Liske.
"We reden er vaak mee rond. Eerst zat ik achterop maar als ik mijn man op café afzette en hij pintjes ging pakken, maakte ik een toerke in de omgeving."
Maar er was gisteren nog een extra verrassing weggelegd voor haar.
Ze werd in de zijspan van een BMW 900 cc motor gehesen en mocht een ritje rond het Demerhof maken.
"De ritjes op mijn Jeanne kwamen weer terug. Ik had de leren jas aan van toen ik nog met 'Jeanne' reed en het voelde net als toen", zegt ze.
"Het is alleen jammer dat ik zelf niet meer kan rijden."
Zelf heeft Liske een eenvoudige uitleg waarom ze honderd jaar is geworden.
"Ik ben altijd een braaf meisje geweest. Ik heb niet gerookt en bier lustte ik niet, al dronk ik af en toe wel eens een borrel."
Maar volgens kleinzoon Bart Rombouts was zijn grootmoeder wel een 'straffe madam'.
"Mijn oma sloot zich tijdens de Tweede Wereldoorlog aan bij het verzet, met name Het Geheim Leger", vertelt hij.
"Ze is een heldin want ze heeft meer dan honderd mensenlevens gered. Tijdens een inval van de Gestapo in een huis kon ze ontsnappen met de ledenlijst van verzetsmensen waar de Gestapo jacht op maakte.
Ze rende met de dossiers naar de smidse van haar pa waar ze de papieren in het vuur gooide.
Hiermee voorkwam ze dat verzetsmensen naar Duitsland zouden weggevoerd worden."
Liske knikt bij het horen van het verhaal. "Aan sabotagedaden deed ik niet mee, en ik heb ook geen mensen verklikt."
Dat het altijd een ondernemende dame geweest is, blijkt ook uit het feit dat ze al van toen ze nog een meisje was hielp in het café annex smederij en wapenwinkel van haar ouders.
"Ik was amper 15 toen ik achter de toog stond, pinten tapte en met een plateau de klanten bediende", zegt ze.
"Ik bleef wel van het bier af, en ik rookte niet. In de winkel verkochten we wapens en munitie.
De meeste klanten waren boeren die speciaal naar de winkel kwamen voor de cartouches die ik zelf vulde met lood en poeder.
Ik maakte ze extra zwaar, en dat hadden die mannen graag."
En de mannen? "Ik en mijn zussen waren als een pot stroop voor de vliegen. Dat kan je wel denken. Maar ik was een brave!"
Gisteren werd in Demerhof dus een groot feest gebouwd in aanwezigheid van Frieda Brepoels en Peter Simons, burgemeester en schepen in Bilzen.
Een reuze taart van drie op één meter werd tot in de feestzaal gebracht en flessen met bubbels werden door de senioren in Demerhof soldaat gemaakt.
En Liske genoot, net zoals ze haar hele leven deed: genieten van de fijne en mooie dingen.
Het filmpje van Liske op de moto is te bekijken op www.hln.be/liske.


|