9de Ezels Motortreffen  Bassevelde 17 juli 2011

 

  

Wat als een zonnige morgen begon, zou al vlug uitdraaien op een dagje regenen, en nog niet zo'n klein beetje. En om het volledig als een klein drama af te ronden, ben ik met een gedeeltelijke panne onverrichterwijze naar huis moeten vertrekken, zo ongeveer halverwege de rondrit.

De afspraak was gemaakt aan de gemeentelijke basisschool te Bassevelde alwaar we onze motoren op de speelplaats konden stallen.




Signaalgevers zorgden voor de goede gang van zaken.
Enfin... enkelen dan : het is algemeen bekend dat die bepaalde soort verkeerscommissarissen altijd een vreselijke dorst hebben.


 


Aan de inschrijftafel een gelukzak...





Voor de hongerige magen : broodjes waren reeds ter beschikking
voor diegenen die er eentje lustten onderweg...





Er heerste een gezellige drukte daar in de cafetaria.





Je kon je voor 10 euro lid maken van die MTC Bass Field Bikers (goed gevonden) en kreeg dan zo'n t-shirt kadoo.
Hoe ze aan dat ezelsstatuut komen weet ik van het volgende...
De inwoners van Bassevelde worden "ezels" genoemd omdat de Basseveldse boeren vroeger hun graan met ezels naar de molenaar brachten en die zei:
"Daar zijn de Basseveldse ezels weer..."





Een Goldwing-Trike hebben we al eerder gezien, maar een met ZIJWIELTJES ?





Van bij de start werden we geconfronteerd met honderden wandelaars
(hier enkele stappers uit Belsele-Sinaii) :
wekelijks zijn er daar van die grote manoeuvers

 


Onvermijdelijk : je komt ze overal tegen in alle kleuren.
Het model daarentegen blijft altijd hetzelfde : de melkkit als postbus.





Watervliet... StLaureins.. Bentile (Kaprijke) ...
De ene beton- en asfaltboerewegel na de andere.
Het had hier al flink gegoten en die baantjes lagen er gevaarlijk glad bij.





We kruisen de Expresweg N49 (Antwerpen-Brugge)
en komen aan de Balgerhoekebrug in Eeklo.




Even verder dit bijna levensgrote 'OLV van de Weg'-beeld






Als we Adegem doorrijden zie ik een wijzer naar dit museum.



Het lag dan wel niet op onze route, toch ben ik even gaan kijken...









 

 


Via het industriepark van Maldegem komen we even later weer
'op den boerenbuiten' en staan we oog in oog met deze kolos :
de watertoren van De Kampel

 

 


Reeds kregen we een eerste controlepost in Cafe Poggio.





We volgen een tijdje het Hellepad.

Deze wandelroute van iets meer dan 7 kilometer kwam tot stand op initiatief van de Heemkring GHK Soetendaelle. Het pad is bewegwijzerd door middel van een horizontale rode en witte streep maar het is mogelijk dat deze aanduidingen op sommige plaatsen verdwenen zijn.
 Het grootste deel van de wandeling gaat over veldwegen.
De natuur is hier nog prachtig maar niet altijd makkelijk te bereiken.
Wandelschoenen of laarzen zijn absoluut nodig, vooral bij vochtig weer.
We zitten hier in de vallei van de Puttenbeek ende bezienswaardigheden in de omgeving zijn
de "Trappenhoeve" of "Hof van Pede" met Ichelgemmolen of Ukkelgemmolen en de watermolen Mollem.

Het gaat verder naar Kleit en het aan te zien dat daar veel paardenliefhebbers wonen, want de ene weide na de andere is er 'bevolkt' met deze edele viervoeters.





Altijd een plezant plaatje... nu even tussen het lijnzaad.






We rijden met de N499 naar Aalter en passeren (voor de zoveelste keer) aan het vliegveldje van Ursel. Toch nog even goedendag gaan zeggen en een praatje maken met helikopter-instructeur Ludo.









Dat het een toeristische streek is bewijzen de vele kleine restaurantjes die er gevestigd zijn...





Het gaat dan verder naar Knesselare en het begint opnieuw te regenen.
Zo erg zelfs dat de meeste motards gingen schuilen.
Het is niet alleen on-plezant om met de motor in de plezende buien te rijden,
het is ook nog eens gevaarlijk.





Een excuus om even te schuilen bij deze Snatch Supermarkt : het was reeds 12.00 uur, dus even halt houden voor een natje en een droogje.





Verder naar StJoris ten Distel... StMaria-Aalter en een eindje Bulskampveld fietsroute.
Deze 43 kilometer lange Bulskampveldroute verkent de ruimere omgeving van het Bulskampveld, het door bossen en parklandschappen gedomineerde parklandschap ten zuidoosten van Brugge. Oorspronkelijk werd het hele gebied beheerst door heide.
In de 19de eeuw zette men de heide grotendeels om in bos. Slechts enkele overblijfselen van de heide bleven bewaard. De uitvalsbasis voor deze tocht is het provinciedomein Lippensgoed-Bulskampveld. Andere groendomeinen die op de route worden aangedaan zijn het Hooggoed in Aalter en het Nieuwenhovebos in Oostkamp.
De oevers van het kanaal Brugge-Gent vormen het landschapkader op de terugweg.

En dan zien we plotseling dit...
Er waren nog kapers op de kust... met dezelfde pijlen.
Gelukkig was er een snuggere ritmedewerker die er (waarschijnlijk nog de avond ervoor) vlug overal een E-tje aan hun pijlen heeft toegevoegd !





In Wingene rijden we langsheen een uitgebrande zaak...



Door een felle brand zijn in de Kaplotestraat drie rijwoningen onbewoonbaar en liep een vierde woning schade op. De bewoners van het huis waar de brand uitbrak, een gezin met drie kinderen, raakten lichtgewond.
De brand ontstond zaterdagmiddag 10 december 2010, iets na 11 uur, in de huurwoning met het huisnummer 22 in de Kaplotestraat. ‘Vermoedelijk is de brand ontstaan nadat de verwarmingsketel is ontploft maar het parket komt ter plaatse om de omstandigheden te onderzoeken en hierover zekerheid te verschaffen', verduidelijkt politiecommissaris Filip Feraux. ‘De woning werd gehuurd door het koppel Thierry Haeck (33) en Kelly De Boever (34) en hun drie kinderen die tussen vijf en negen jaar zijn. Het hele gezin was op het moment dat de brand uitbrak thuis maar kon de woning tijdig verlaten. Ze zijn allen met lichte verwondingen, zoals schrammen en ademhalingsproblemen, overgebracht naar het Sint-Andriesziekenhuis.'
Het vuur verspreidde zich razendsnel, niet enkel in de woning zelf maar ook naar de aanpalende woningen. ‘Het betreft oude woningen die met veel hout zijn ingericht. De gewelven tussen de gelijkvloerse verdieping en de eerste verdieping lopen door over de hele rij woningen zodat het vuur zich zo vlug kon verspreiden. Daarnaast is er ook veel rook- en waterschade. Behalve de woning van het gezin Haeck zijn ook de twee aanpalende woningen links en rechts onbewoonbaar en een vierde huis liep schade op. Het is een groot geluk dat er niemand gewond raakte want in alle vier de huizen waren de bewoners thuis. Voor het getroffen gezin wordt in samenspraak met slachtofferhulp en het gemeentebestuur een opvang gezocht.
De bewoners van de overige huizen kunnen bij familie terecht', aldus nog Feraux.
De brandweer van Wingene had er een stevige klus aan om de brand te blussen ‘Toen wij arriveerden, stond het huis al in lichterlaaie', verduidelijkt korpschef Marnix Deroo van brandweer Wingene. ‘Het is haast ongelooflijk dat het vuur zo snel om zich heen sloeg.' Het Wingense korps kreeg versterking van de korpsen van Meulebeke en Tielt die net hun patroonheilige Sint-Barbara vierden. ‘Het Meulebeekse korps kwam ter plaatse met perslucht en het Tieltse korps met hun tankwagen omdat er aanvankelijk een probleem was om aan water te geraken.' Het gezin Haeck huurde de woning van Dirk en Veronique De Roust. ‘Dit is eigenlijk ons ouderlijk huis dat we verhuren sinds onze moeder gestorven is en onze pa in het rusthuis verblijft', verduidelijken broer en zus terwijl ze aangeslagen de ravage overzien. ‘Onze ouders hebben hier 25 jaar gewoond, sinds 4 jaar werd het huis verhuurd aan het gezin Haeck dat van Wingene afkomstig is.'
(Het Nieuwsblad)


We rijden naar Ruiselede waar deze lama onverstoord zijn middagdutje verder deed, ondanks het motorgeronk die voorbijraasde.




Ja, en niet alleen in Roeselare hebben ze hun 'krottegem'...






Even afslaan naar de Molenberg waar deze in onbruik-geraakte molen staat te verkommeren. Een zogenaamde Brusselaar zou eventueel bezig zijn met restauratiewerken, maar de buren verklaarden dat ze diene tiep daar nooit meer zagen !





Het gaat om de "Vlaagtmolen", ook wel "Branders Molen" genoemd, aan de Oude Tieltstraat op een molenberg gelegen.
De eerste vermelding van deze molen zou teruggaan tot 1457. Hij behoort als dwangmolen toe aan de heerlijkheid Ter Vlaagt (cf. Abeelstraat nr. 37),
eigendom van de Ridders van Malta. De Kortrijkse landmeter P.J. Lemaieur beeldt de molen in 1774 op een kaart af als houten teerlingmolen. Ca. 1868 wordt deze staakmolen vervangen door de huidige bakstenen bergmolen. Het binnenwerk van de houten molen wordt hergebruikt in de bakstenen molen. Bij een storm in 1940 verliest de molen zijn kap. Er wordt met een dieselmotor verder gemaald.
 In 1941 worden het vangwiel en kamwiel aangekocht voor de Knokmolen (cf. Knokstraat nr. 10). Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt er door de Duitse bezetter een uitkijkpost en soldatenwoonst ingericht. Bij hun terugtrekking vernielen Duitse troepen het interieur van de molen.
Bruinbakstenen, conische molenromp van bovenkruier met benedenverdieping, eerste zolder, tweede zolder en kapzolder. Rondboogvormige muuropeningen met omlopende fijne waterlijst. Kleine rondboogvormige beeldnis boven de ingang.

Even verder de kapel van de Heilige Apolonia.

 


Apollonia van Alexandrië was een heilige uit Egypte over wie vrijwel alles onzeker is.
Haar moeder zou haar gekregen hebben na een vurig gebed tot de Heilige Maria.
Ze zou geleefd hebben in de 2e eeuw en in het jaar 249 zou ze gevangen zijn genomen door de heidenen ten tijde van de Romeinse soldatenkeizer Decius,
omdat ze haar geloof niet wilde afzweren. Ze zou toen omstreeks 50 jaar oud zijn geweest. In dit jaar werd het duizendjarig bestaan van het Romeinse Rijk gevierd, waarvan de Christenen zich afzijdig hielden, wat tot rellen en onrust aanleiding gaf.
Ze werd vreselijk gefolterd en bisschop Dionysius beweerde dat men bij haar alle tanden uit de mond heeft getrokken en haar kaakbeen verbrijzeld. Hierna zou ze levend verbrand worden maar, toen haar bewakers niet opletten, sprong ze zelf in het vuur.Haar verering verspreidde zich zeer snel door het Midden-Oosten en sedert de 16e eeuw ook naar West-Europa.
De heilige Apollonia wordt vaak afgebeeld met een tang in de ene en een palmtak in de andere hand. In de tang zit vaak een tand of kies. Ze wordt dan ook aangeroepen bij kiespijn en is ook de patrones van de tandartsen.
Haar feestdag is op 9 februari.


In Tielt komen we aan de Poelbergmolen.





Toen deze molen in 1980 eigendom van de stad werd, verkeerde hij in vervallen toestand. In 1993 werd hij door het stadsbestuur maalvaardig hersteld en is momenteel op zondagnamiddag meestal in werking. De omgeving van de Poelberg, en het Tieltse gehucht “de Poelberg”, één van Vlaanderens mooiste molengezichten, is sedert 1993 beschermd als dorpsgezicht.
Aan beide zijden genieten we van prachtige panorama’s op Groot-Tielt en bij ideale weersomstandigheden reikt het zicht tot aan de Vlaamse Ardennen ! 


We zitten op een toeristisch stukje weg : Molenlandroute, Beverroute, Fietsen langs Vlaamse Wegen, Landbouw Leerpad, enz...





In de Putterijstraat in Tielt staat deze kapel pal naast de oprit van een gerestaureerd stukje hoeve.


 


Dit kruis in de Lijsterstraat staat toch wel een heel klein beetje laag bij de grond, niet ?


 


Een bijna-blind konijntje zwalpte over de rijbaan.
De sukkel zat met gezwollen ogen (ziek) en zal een van die dagen misschien toch wel verongelukken...

En weer die melkkit-postbussen...






Oostrozebeke ... Wielsbeke...
Aan de Moerdijkstraat deze kapel OLV van Smarten


 


Tank meer dan halfleeg... toch maar even bijtanken bij de plaatselijke Power. 





Even buiten Oostrozebeke deze mooie en verzorgde OLV-kapel.





 





We komen aan de sluis van Ooigem.



Dit is één van de grootste sluizen in de Leiestreek en wordt dagelijks gebruikt voor de economische activiteit op het kanaal Roeselare-Leie.
Hij werd in dienst genomen in 1973, ter vervanging van de oorspronkelijke drietrapssluis die gebouwd werd bij de aanleg van het kanaal in de 19e eeuw.





Deze historische sluis uit 1872, die ondertussen als monument beschermd is, werd in het kader van het Europees project 'Canal Link' gerestaureerd ten behoeve van de pleziervaart. Op die manier kunnen de plezierbootjes toch het kanaal op en af op tijdstippen dat de grote sluis dicht is.





Een tweede controle vindt plaats in de Klokke aan het rondpunt van Ooigem






Richting Desselgem, vlak over de Leiebrug, staat deze Houwitser.
(ik heb nog foto's van de voorganger, de koepel van een andere tank... zie andere ritverslagen)












En dan begon de miserie !!!!
de hendel van mijn versnelling krijgt rare kuren en ik besloot niet meer verder te rijden aan de rit, maar vanuit Deerlijk rechtstreeks naar Izegem terug te keren.
Het zou maar moeten lukken dat ik bij aankomst in Bassevelde in panne klets !

In Izegem krijg ik dan nog maar eens een echte stortvlaag op mijn dak en kletsnat parkeer ik mijn ijzeren ros om 14u30 op stal.

Jammer dat ik de rit niet heb uit kunnen rijden... het beloofde nochthans een mooie uitstap te worden.

In elk geval : een grote proficiat aan de organiseren motorclub.
Plezante route, af en toe een bezienswaardigheid, de moeite om even te stoppen.
Zeer goede bepijling (ze hebben dat daar nog gedaan) en de algemene organisatie (vriendelijke ontvangst, controle, bevoorrading,...) zelf zat puik in elkaar.

Aan te bevelen en voor herhaling vatbaar !