Vuurvreters-treffen Haasrode 29 mei 2011


Voor we ons ter plaatse begaven, eerst nog even een volle tank halen in Heverlee.

We werden er aan de Herberg Den Deugniet hartelijk verwelkomt door een ontvangstcomitee die ons het inschrijvingsdocument overhandigde, samen met het duo-tiket voor Milan en de bonnetjes voor de pannekoeken bij terugkomst.


Gezien het middaguur konden we eerst wel een broodje versieren. Tot onze verwondering was er bij het inschrijvingsgeld een chocolade-koffiekoek met consumptie inbegrepen.

En we werden er al meteen op attent gemaakt dat we een 'koerske' konden tegenkomen !

Dit waren de pijltjes die we moesten opzoeken en volgen gedurende een rondrit van circa 160 kilometer.

We startten om 12.00u vanuit Haasrode... maar eerst moest Milan nog een foto nemen van het OLV-beeld aan de andere kant van het plein, recht tegenover de kerk van Haasrode. Dan ging het richting Blanden en passeerden er een kazerne : daar wilde Milan wel wat kiekjes van nemen.

http://www.mil.be/armycomp/units/index.asp?LAN=nl&ID=559


Hamme-Mille ... Nodebois... Piètrebais... (richting Wavre)... Bossut-Gottechain

Biez...Grez-Doiceau En dan zie ik weer zo'n bordje aan de oprit van een kasteel :

Ik daar naar binnen natuurlijk !


We werden er ontvangen door ' de jonkvrouwe des huizes' (die trouwens op bezoek was, want de freule woonde namelijk in Afrika...) die even haar papa ging halen... De ontmoeting was er hartelijk en de kasteelheer Mr Deluigne legde met handen en voeten de geschiedenis van zijn kasteel uit. We kregen nog een historische plattegrond met tekst en uitleg in de handen gestopt en mochten zelfs wat foto's nemen.

Het gaat hier over het omwalde Chateau de Piètrebais-en-Grez.


De ronde toren (rechts) was een voormalige duiventil met meer dan 500 gaten !


Met links naast de ingangspoort de versterkte 13de eeuwse donjon, waar vroeger de plaatselijke bevolking een schuiloord vonden tegen roversbenden en vijandelijke legeraanvallen.

Dan gaat het verder naar Heez... Longueville... Incourt...
Armtierige bushokjes opgetrokken in betonplaten en binnenin een allegaartje van restafval en 'openbaar toilet' !

Dongelberg... Jauchelette...
En daar komen we aan het prachtige 'La Ramée', een voormalige cistercienzer-abdij. http://www.ramee.be/NL/Historic.aspx

(Ja... mijne moto kan vliegen, ja...)

We zetten onze uitstap verder naar Huppaye... Bomal... Autre-Eglise... Jauche.
Waals-Brabant is arm en er is daar nog veel werk aan de winkel qua modernisatie. De electriciteit ligt daar nog bovengronds en die bushokjes... jongens ! Mijne ponystal is mooier !



We zitten op de 'Route Ferme et Tumuli de Hesbaye'.
(http://www.tourisme-hesbaye-meuse.be/fr/archeologie/tumuli/) (http://nl.wikipedia.org/wiki/Grafheuvel)
False... Les Caves... Jandrenouille...
Daar passeren we een Belgisch-Frans oorlogsmonument.

Ze hebben hier ook een speciaal lokaal bier : de Jandrain-Jandrenouille IV Saison.
 De naam van het bier verwijst tegelijkertijd naar de 4 basiselementen van het bier en naar 'La Saison', de naam van de bieren die vroeger in de streek gebrouwen werden. De brouwerij maakt ook nog de V Cense, een amberkleurig bier met 7% alcohol dat ook een (geheim) kruid bevat...

... Wasseiges... Meeffe...Acosse... In Burdinne rijden we een enorm kasteelcomplex binnen.

Als er na herhaaldelijk aanbellen nog niemand kwam opendoen, besloot ik zomaar wat kiekjes te nemen en weer te vertrekken.

... Héron... Petit Warlet... Seilles. Kasteel met tuin en centrum voor bijenteelt

Andenne. We zitten werkelijk op een kastelenroute, want hier passeren we La Caracole Andennaise.

Even buiten Andenne zien we een pijl van Veeweyde die ons naar een opvangcentrum voor paarden brengt.

Deze charmante amazones wilden wel even poseren...



... Ohey... We rijden op het traject van de 125km lange 'Route Guerre de la Vache'.

In 1273 werd hier een koeiendief aangehouden en daarna opgehangen, hoewel hij de koe probeerde terug te bezorgen. Om hem te wreken startte de Graaf van namen een oorlog die de Condroz vernietigde...

... Perwez... Haillot... Jallet...Goesnes...Filée.
In Marchin passeren we het impossante Chateau Belle Maison.

Ook Vierset-Barse heeft een mooike... nu een B&B.


Even verder ligt er een domein uit 1692 die nu ingericht is als Paardenpension en centrum voor africhting.



De eigenaar deed toevallig zijn middagdutje, maar van zoonlief mochten we even een kijkje nemen in de stallen...





We rijden terug richting Marchin.
Daar bevind zich een afdeling van de metaalreus Arcelor.


Restanten van de papierfabriek Godin.

Bij het binnenrijden van Hoei, zien we dit teloorgegane Kasteel Mostée.


In het centrum van Huy (Hoei) houden we een rustpauze om een hapje te eten op de 'Place des Italiens'. Daar staat het beeldje van 'l'emmigrée', een kunstwerk van de Marchinois Alain Robert en ingehuldigd in mei 2005.

Even verder passeren we de leegstaande ateliers van Construction Thiry&Cie


We verlaten Hoei langsheen de Maas... Even pauzeren voor een kiekje aan de Maas en het 19de eeuwse Fort van Huy.


De rots die boven de vallei van de Maas uitsteekt,
werd te allen tijde beschouwd als een strategische plaats. Een akte daterend
van 890 spreekt reeds van de aanwezigheid van versterkingen op de site. In de
loop der geschiedenis werd het kasteel "Li Tchestia" steeds maar
belangrijker en werd, in de 17de eeuw, een belangrijke versterkte vesting met
le Fort Rouge, le Fort Picard, le Fort Joseph en le Fort de La Sarte. Het
huidige fort werd in 1818 door de Hollanders gebouwd. De werken hebben vijf
jaar geduurd.
Vanaf mei 1940 en gedurende vier jaar en half werd
het fort een gruwelijk nazi-strafoord. Zevenduizend Belgen en vreemdelingen
werden er in opgesloten. Het fort was één van de belangrijkste
"sorteercentra" van gevangenen die vervolgens naar de doodskampen
werden gevoerd. Heden is het een nationaal gedenkteken van deze sombere jaren.



Even verder halt houden bij deze Fontaine d'Ahin.

De eerste
verwijzingen naar deze bron, onder de naam spamiçon dateren van 1505. Het
Fontaine d'Ahin heeft van oudsher dienst gedaan als natuurlijke grens tussen
het Graafschap Namen en het Prinsdom Luik. Het volledige tracé is zichtbaar op
de militaire kaarten die onder Lodewijk XIV werden opgesteld met het oog op de
bestorming van de forten van Hoei. Vervolgens werd deze bron getemd. Tot in
1938 deed de bron dienst als drenk- en wasplaats. Met de komst van de
waterleidingen verloor ze heel wat van haar aantrekkingskracht. Toch zijn er
ook vandaag nog buurtbewoners die er gebruik van maken. Op oude ansichtkaarten
kan u nog typische beelden zien van huisvrouwen die hier hun linnen kwamen
wassen. De kuipen die indertijd dienst deden als waskuip, werden in 1999
hersteld. Bedoeling daarvan is dat de herinnering aan deze bron waar de
bevolking elkaar vroeger ontmoette levendig te houden. Tijdens de luchtaanval
van de ijzeren brug in augustus 1944 werd ook de bron heel zeker geraakt, en
nadien hersteld. Haar actuele uitzicht verschilt immers van de beelden die we
op de oude prentkaarten terugvinden.

... Bas-Oha... Daar hebben ze het Chateau à l'Horloge... nu doet het dienst als gemeentelijke bibliotheek.


... Wanze... Moha.
Hier zijn nog de restanten van ruïnes van het middeleeuwse kasteel van Moha, dat in
1376 door de inwoners van Hoei werd verwoest.

Waarschijnlijk is het gebied van Moha ontstaan bij
de versnippering van het Carolingische rijk (hoewel legenden spreken van
Mohelin dAlbore die in 692 de gebieden zou gekregen hebben). Zeker is dat in 1031 een zekere Albert leenheer van Moha was. Omdat er in 1050
geen mannelijke erfgenaam was, kwam het bij een zekere Henri de Dasbourg, die
verwant was met de Duitse keizers. Zo dicht bij Luik was de ligging
strategisch, en daarom werd het kasteel omgebouwd naar een moeilijk in te nemen
burcht.
Bij gebrek aan erfgenamen, viel het in 1225 in handen van het Prinsbisdom Luik.
De muren werden nog verder versterkt, en de burcht werd o.a. als gevangenis
gebruikt.
Wellicht is de burcht gebruikt tot in de 17e eeuw, waarna het verlaten en
vervallen gebouw als steengroeve werd gebruikt door de omliggende dorpen.
Daardoor is er niet veel meer dan de onderste stukken muur van de ruine
overgebleven.

We verlaten Moha over de Maasbrug en langsheen de steengroeven.



... Oteppe...
Kasteel l' Hirondelle in Oteppe.

Het kasteel van Oteppe werd vanaf de 17e eeuw bewoond door de familie de Lochon. Het is hun wapenschild dat het fronton van het hoofdgebouw siert. Het complex van in u-vorm gerangschikte gebouwen dateert van de 17e (toegangspoort) tot de 19e eeuw (delen van het hoofdgebouw en de in kalksteen opgetrokken paardenstallen). Op de binnenkoer verstevigt een 16e-eeuwse, ronde toren de gewezen stallingen. Twee losstaande torens in het park, eveneens uit de 16e eeuw, maakten in het verleden waarschijnlijk deel uit van de omwalling van het kasteel.

... Mehaigne... Huccorgne.
En hier hebben ze een fietsenmuseum.

Een opmerkelijke
collectie van meer dan 100 fietsen, gefabriceerd van 1830 tot nu.
In de eerste zaal van het museum kan de bezoeker een video bekijken die in
amper 10 minuten een idee geeft van de geschiedenis van de fiets vanaf de
beroemde loopfiets. Een tentoonstelling in dezelfde zaal gebruikt beelden om op
een gevarieerde manier verschillende fietsen voor te stellen: tandems of
fietsen voor drie personen die geschiedenis schreven. Er wordt ook aan
herinnerd dat de fiets niet altijd een hobbyvoorwerp is geweest, maar voor
verschillende beroepen werd aangepast: bakker, postbode, militair of slager ...

Ook fietsen die aan het eind van de 20ste eeuw in het bekken van Huy werden
gefabriceerd, komen aan bod.
Steek vervolgens het hof van de hoeve over en kom binnen in de drie andere
zalen. In de ene ontdekt u een indrukwekkende verzameling emblemen van
fabrikanten en een verzameling fietsplaten. De volgende zaal is gewijd aan de
evolutie van de fiets: vanaf de loopfiets tot de fiets van vandaag, en dat via
de Michaux-fiets, de bi, de 'safety' met gelijke wielen. Er wordt tevens
aandacht besteed aan de technische evolutie van de fiets.
De laatste zaal is ten slotte gewijd aan Belgische fietsen en het inventieve
genie dat erg verrassende systemen opleverde...xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
... We rijden over La Burdinale naar Marneffe en Braives. Het kasteel van Fallais

Privé-eigendom, toegang toegelaten tot de toegangspoort.
Dit
kasteeltje, dat zich in het midden van een park vol bomen bevindt dat
doorkruist wordt door de Mehaigne, werd gebouwd rond 1720-25 op de plaats van
een oud fort uit de XIVe eeuw. De kroniek van het kasteel
noemt de namen van de hertogen van Beaufort, van Karel de Stoute, Lodewijk XI, Lodewijk XIV, die daar allemaal verbleven hebben. In 1465 namen de Luikenaars
die zich achter de Franse koning Lodewijk XI hadden geschaard tegen de hertog van Bourgondië het kasteel in.
Maar vanaf december moesten ze het teruggeven: Karel de Stoute schaft de Luikse privileges af en gaat over tot een repressie. Fallais wordt het decor
voor de plundering van Luik (Sac de Liège).
Tijdens zijn verblijf van 3 tot 9 juni 1675 laat Lodewijk XIV de zogezegde
Toren van Bourgondië en de Toren Grignard afbreken.
Een poort
sluit het voorplein dat omgeven is door bijgebouwen die vier paviljoenen vormen
die gebouwd zijn in de tweede helft van de XVIIIe eeuw.
Jean-Philippe-Joseph,
baron van Woot de Tinlot, huwde, na het overlijden van zijn eerste vrouw, in
1763 met Anne-Marie de Naussau-Corroy en renoveerde het kasteel. Het kasteel dat een grote vierhoek is met aan
elke hoek een uitspringende ronde toren levert inspiratie voor een Middeleeuws
fort temidden van een vlakte. Het kasteel werd hoofdzakelijk in de XIVe, XVe en
XVIIIe eeuw gebouwd. De aanpalende bijgebouwen werden in de XVIe en XIXe eeuw
gerestaureerd. In 1937 vernielde een brand de noordelijke vleugel, die
sindsdien heropgebouwd is. Het
wapenschild van de gehuwden staat op de geveldriehoek van het gebouw, dat
gebouwd is met stenen uit de Maas en baksteen. Binnen kan men Luiks houtwerk en
stucs met sobere rocaille bewonderen. Achter het kasteel ligt een Franse tuin.
... Ville-en-Heysbais... Avennes.
Hier zien we plotseling 4 tumili op rij en aan de andere kant eentje alleen.

Een Tumulus is de Romeinse benaming voor een
grafheuvel, een plaats waar men belangrijke doden begroef. Langs de heerwegen
uit de Romeinse tijd kunnen met name in Vlaams-Brabant tumuli worden gevonden.
De grafheuvel lijkt een beetje op een hunebed of dolmen, een aarden heuvel,
maar zonder grote stenen die in de heuvel een ruimte vormen. Men is ervan
overtuigd dat de grafheuvels gebruikt werden als begraafplaats. Dit komt
doordat er menselijke resten zijn gevonden. Het begraven van mensen gebeurde soms
meerdere malen in dezelfde grafheuvel. Ook zijn er grafheuvels die in
verschillende tijden zijn gebruikt en aangepast.
![[P3227012[3].jpg]](http://lh6.ggpht.com/_AVWMutUH9T4/TYkKuUfPAUI/AAAAAAAAB0o/ZuBWnmDitT0/s1600/P3227012%5B3%5D.jpg) ... Villers-le-Peuplier... Crehen.
Daar passeren we langs een uitgebrande woning...

In Thisnes hebben ze een bijzondere kerktoren...

Deze
Sint-Martinuskerk in renaissancestijl, die in 1759 in opdracht van het
klooster van Andenne
werd gebouwd, heeft een toren uit de 13de eeuw. De toren, die een achthoekige
toerenspits heeft, is het enige overblijfsel van de oude kerk. In de kerk staat
een doopvont
van 1626.
De toren werd in 1933
beschermd als monument terwijl de kerkomtrek in 1973 beschermd werd als landschap.

... Wansin... Petit-Hallet.
Even een kijkje nemen in deze leegstaande woning.

De bomen groeien er via de garage het dak uit. Het zal dus al een tijdje onbewoond zijn...

Even verder stelde ik onze Milan voor een raadseltje : "wat doet deze drinkautomaat voor koeien hier in het midden van een graanveld ?" Zijn antwoord : " Ja, 't zal hier vroeger wel een weide geweest zijn zeker ?"

We komen aan een klein oorlogsmonumentje, maar eerst moest Milan een beetje het hoge gras plattrappen voor we konden zien waarover het gaat...


In Orp-le-Grand rijden we over de Kleine Gete. De poorten van het Kasteel en Boerderij van Tongerlo bleven dicht...


... Marilles... Herbais...Piètrain... StJean-Geest... SteMarie-Geest...Zédrud-Lumay... StRemy-Geest...
Daar rijden we over de Grote Gete Hoegaarden binnen. De gebouwen van de brouwerij, gekend voor zijn witbier.

.jpg)

En dan die beruchte Kauterweg omhoog ! Een 1200 meter kasseistrook tot op een hoogte van 106 meter. Met de moto een fluitje van een cent maar een hele uitdaging voor de fietser...

De gemeente Hoegaarden heeft zelfs een snelheidsmeter geplaatst halverwege de Kauterhof.
Een smiley wenst je proficiat of wijst je terecht.

Vijftig per uur, is de ingestelde snelheid. Op de kasseien in de bergaf
is dat voldoende. Aanwonenden hadden al lang (ook op deze blog) gewezen op het
hinderlijke rolgeluid bij hoge snelheden. Het wegdek nodigt niet uit tot snel rijden maar toch gebeurt het. De
meter is een goed middel om de aandacht te vestigen op het fenomeen. Boetes
zijn daar (nu) niet aan verbonden.
Merkwaardig, de meter geeft ook een snelheid aan als je de berg op
rijdt. Dan word je ruggeling getest en kun je het resultaat niet aflezen.
Dan komen we een paar eigenaardige kerkjes tegen...
Meldert.

Verder gaat het naar Willebringen, Opvelt en Bierbeek.

Laatste bezienswaardigheid voor we terug naar Haasrode rijden is deze merkwaardige St Bonifacius-kapel met een mooi beeld van de goedheilige man.

Over zij leven en missies : http://nl.wikipedia.org/wiki/Bonifatius_(heilige)
Door het vele oponthoud waren wij de laatsten die arriveerden in Den Deugniet. Eigenlijk van geen belang, want er was toch geen classement met uitreiking van trofeeen. Maar we werden nog getracteerd op een dubbele portie (zeer lekkere) pannekoeken en een extra consumatie.

Op de koop toe kregen we nog een hele plastiekzak vol chocolade-koffiekoeken mee naar huis... overschot van deze morgen.

Wij hebben een fijne dag beleefd en een prachtige rit gereden ! Bedankt Vuurvreters ! 10/10 !
|