Motortreffen Zorgcentrum Maria Ter Engelen Klerken 24 juli 2011

Op weg naar de inschrijving, passeer ik in Klerken deze merkwaardige Noorse houten woning.

Ook een speciale plek om een Lourdesgrot te plaatsen...

Heel mooi is dit tafereeltje van 'koeien in de weide', bovenop een brievenbus aan de ingang van een boerderij.

De plaats van de inschrijving, Zorgcentrum Maria Ter Engelen in Klerken, was goed aangeduid.

De depanagewagen stond reeds klaar om uit te rukken indien nodig.

Een gezellige drukte aan de inschrijvingstafel. Als aandenken kregen we alvast een mooi ceramieken beeltenis van een moto mee, een stukje dat als fotohouder kan gebruikt worden.

Het is 09.25u en 13°C en via de Krekedal fietsroute komen we aan in Woumen waar we een eerste kapel tegenkomen, Moeder van Barmhartigheid uit 1945.

Die zaten daar ook op hun gemak...

Langs uitgestrekte velden en pittoreske grachtjes...

... en natuurlijke de gebruikelijke confrontaties met wielertoeristen.

We komen aan het waterproductiecentrum van De Blankaart.

Een parel in de IJzervallei
Langs de rechteroever van de IJzer, tussen Oost-Vleteren en Diksmuide liggen
de IJzerbroeken. Dit zijn laaggelegen, drassige weiden en hooilanden die
het winterbed van de IJzer vormen. Bij overvloedige regenval en tijdens de
wintermaanden staan delen van de IJzerbroeken heel regelmatig onder water. Centraal en op het laagste punt van de Broeken ligt De Blankaart, een
vogel- en plantenparadijs. De Blankaart is een natuurgebied met internationale
uitstraling.

Vijver, rietmoeras, drassige hooi- en weilanden en
kasteelpark
Blankaart verwijst naar een oud woord dat 'vijver' betekent. Vandaar nog de
uitdrukking blank staan : onder water staan. De Blankaart werd het eerst als
waterplas afgebeeld op een kaart rond 1560. De Blankaartvijver dankt zijn
ontstaan vermoedelijk aan turfontginning. In de IJzerbroeken zit op vele
plaatsen turf in de ondergrond. Het natuurgebied is momenteel een 250 ha groot en bestaat uit 50 ha ondiepe
vijver, 20 ha rietmoeras, 180 ha hooi- en weilanden. Behalve het kasteel en het
kasteelpark (11 ha, beide eigendom van de Vlaamse Gemeenschap) is het hele
gebied eigendom van Natuurpunt vzw.
Nonkel Pol Houwen (een broer van moeders kant) is daar vroeger nog cnservator geweest.
En what the f...ck zien we daar ? De Beukelaremolen ligt tegen de vlakte !!!

Een windstoot had vrijdagavond 29 april 2011 even na 19uur de Beukelaremolen in de Rodesteenstraat te Houthulst tegen de vlakte geblazen. Molenaar Jos Hooghe is er het hart van in. Het was pas de eerste maaldag van de gerestaureerde molen. De molen was op het ogenblik van de windstoot aan het malen. De molenaar bevond zich in de staakmolen, maar toen die het onheil zag aankomen, kon hij tijdig ontkomen. Niemand raakte gewond, maar de schade is aanzienlijk. Heel wat brokstukken kwamen op de openbare weg terecht. De brandweer had de handen vol om het puin te ruimen. Het was de eerste dag dat ik opnieuw maalde', vertelt een aangeslagen molenaar Jos Hooghe. De molen heeft een periode stil gelegen door onderhoudswerken. Toen de wieken flink aan het draaien waren, stak er plots een hevige windstoot op. Ik hoorde de molen piepen en kraken. Ik ben onmiddellijk uit de molen gerend en toen ik net buiten was, kraakte de molen gewoon door. Hij ligt op de grond. Dit beschermd monument ligt mij na aan het hart omdat ik de molen van binnen en van buiten ken.' Gisteren om 19.30uur trok een windhoos door onze streek', zegt burgemeester Joris Hinderyckx (CD&V). Er is her en der veel schade. Niet alleen in Merkem maar ook in Woumen en in andere gemeenten. De molen is helemaal kapot. Het was de eerste maaldag van de herstelde Beukelaremolen.' Begin dit jaar werden er nog aanzienlijke onderhoudswerken uitgevoerd waarbij onder meer de verzakte molenkast werd rechtgezet en een nieuwe brasem gestoken. Die laatste onderhoudswerken, waarvan de kosten geraamd zijn op zo'n 50.000euro, werden gisteren voorlopig opgeleverd. De Beukelaremolen heeft twee koppels molenstenen. Eén koppel wordt gebruikt door molenaar Jos Hooghe die er graan maalt voor veevoeders. De molenaars Ann Vergauwen, Julien Geldof, Marc Hindryckx en Bart Castelein gebruiken het andere koppel molenstenen om graan te malen voor het bakken van brood. In 2009 hebben we 200 dagen gemalen', zegt Bart Castelein. Daarmee zijn we de derde meest draaiende molen in West-Vlaanderen. Deze molen is geïntegreerd in de zonneroute van de vzw De Boot en lokt toch ieder jaar bijna 2.000bezoekers. Het publiek is verzot op de molen. De molen werkt met de natuurkracht van de wind. We malen er 2.000kg biograan per jaar voor het bakken van ons brood. Daarbij hebben we heel wat mensen die ons biomeel gebruiken om zelf hun brood te bakken.'


We bevinden ons op de Bakeland fietsroute.
 De Bakelandtroute is de ideale fietstocht om de de gemeenten
Langemark-Poelkapelle en Houthulst te verkennen. De routenaam verwijst naar de
legendarische figuur Bakelandt: Soldaat in het Franse leger, deserteur,
verzetsman, rover en bendeleider ten tijde van de Franse bezetting. De
volksverhalen hebben Ludovicus Bakelandt geromantiseerd. Via deze route fiets je
door een streek die gekenmerkt wordt door verschillende landschapstypes: de
heuvelrug van Klerken, de uitlopers van de zandleemstreek in de IJzerpolders, de
vallei van de Ieperlee met het kanaal Ieper-IJzer, . Uitgangspunt van de tocht
vormt het gemeentehuis van Langemark, ondergebracht in het voormalige kasteel.
Van hieruit leidt het traject langs de oude spoorwegbedding en het
Ieperleekanaal naar Merkem. Vervolgens wordt richting Klerken gefietst. De
terugweg voert langs Houthulst, het Vrijbos en de wijk Madonna.
Bezienswaardigheden langs het traject zijn o.a. het kasteel van Langemark of de
Iseraboot, De Iseraboot ligt aangemeerd op het kanaal Ieper-IJzer aan de kade
van de Drie Grachten. Vanop het dek krijgt men een adembenemend vergezicht op de
laaggelegen broeklanden van Merkem en Noordschote. Ook de moeite zijn de Blauwe
molen, de Beukelaeremolen en de Van Couilliesmolen. Het Belgisch militair
kerkhof te Houthulst, het Deutsche Soldatenfriedhof te Langemark, talrijke
oorlogsmonumenten en gedenkplaten vormen stille getuigen van de dramatische tol
die de "grooten oorlog" hier eiste.
In Noordschote komen we aan cafe De Drie Grachten met een merkwaardige gedenkplaat.

Bij het binnenrijden van Lo-Reninge, deze armtierige grondkapel

De Klavertje-Vier route in Lo-Reninge is omgevormd tot een kunstroute.
Een eerste kunstwerk van de hand van Manon Huguerin heet 'Aurora'

Verder in de dorpskern vinden we er nog enkele van verschillende kunstenaars : Klein Gebrek Geen Bezwaar ( die mogen ze in mijn achtertuintje komen zetten !) ....Love Spirit In Me.....

Poort van Liefde.... en iets verder in Reninge zien we de Opwaaiende Bladeren van Joris Timmerman.

We rijden over de IJzer en komen aan in Polinkhove

Aan de Reningesteenweg staat deze hoevekapel OLV Troost der Bedrukten. Ik heb me al een tijdje zitten afvragen... moet dat niet 'VERdrukten' zijn ?

In Nieuwkapelle zie je deze mooie (weliswaar afgesloten) kapel van Ave Maria van Genade, waarin ook de Heilige Govaert en de Heilige Rochus staan opgesteld.

We rijden voorbij een paardenmelkerij die ook gasten te slapen kan leggen.

Op een paardenmelkerij wordt melk van paarden geproduceerd. De paardenmelk wordt geproduceerd door lacterende merries. Merries geven alleen melk als zij een veulen hebben. De procedure is in Belgie als volgt: de merries en de veulens staan in gescheiden loopstallen; ze kunnen elkaar wel zien, ruiken en horen. Wanneer voldoende tijd verstreken is, opdat de uiers weer vol zijn worden de merries één voor één toegelaten tot de melkplaats. Lokkertje daarbij is het krachtvoer, dat in de voerbak voor hen klaarligt. Nadat alle merries gemolken zijn worden de poorten tussen beide loopstallen opengezet en kunnen de veulens een aantal uren bij de merries om te drinken.

In Mongolië bestaat een lange traditie van paardenmelken. De procedure is daar ietwat anders. De veulens staan de hele dag aangebonden aan een lange lijn. De merries mogen eerst even bij de veulens staan, zodat de veulens kunnen drinken en de merrie een vertrouwd gevoel krijgt. Vervolgens worden de merries handmatig nagemolken door vrouwelijke leden van de familie die de paarden bezit. In Centraal Azië wordt van paardenmelk een mousserende licht alcoholische drank gemaakt. Deze drank (arak of koemis) is erg geliefd en wordt 's zomers in grote hoeveelheden gedronken door de leden van de nomadische stammen die in hun levensbehoeften voorzien door middel van veeteelt.
Op 100 meter deze aan zijn lot overgelaten OLV van Vlaanderen kapel, en beetje triestig verscholen aan de rand van een weide.

Iets verder deze H.Hartkapel aan de oprit van een boerderij.

Dan rijden via Oudekapelle naar Lampernisse en volgen de Oude Zeedijk waar we op deze gedenkkolom (opgericht 15 juni 1930) stoten : ter nagedachtenis van de manschappen van de 2de batterij van het 2de GZH die daar vochten in juli van 1915.

Naar Zoetenaaie waar we een van die vele plakettes tegenkomen : deze voor de chirurgische Post StJansmolen die daar stond van 1916 tot 1917.

In Eggewaartskapelle passeren we opnieuw langs deze Maria BVO-kapel (zie vorige rit) en even later gaat het via de Westhoek-fietsroute naar Avekapelle waar we opnieuw langs de Oude Zeedijk-molen rijden.

Opnieuw op grondgebied Eggewaartskapelle hebben we hier een OLV van Fatima-veldkapel.

Deze gelige (afgesloten) OLV-kapel vinden we terug langsheen de Bachten -de-Kupe route.

De Bachten de kuperoute (94 km) verkent het meest rurale deel van de Westhoek tussen de Noordzee, de Franse grens en de IJzer. Tijdens WOI bleef dit deel in handen van het Belgische leger. Sindsdien staat het bekend als 'Bachten de Kupe'. Het gebied vormt een uitgesproken polderlandschap dat toch afwisseling en verscheidenheid biedt. De route verbindt de verschillende landschappen en voert langsheen stemmige dorpen en historische steden. Vertrekkend vanuit Veurne leidt het traject via Steenkerke, Lampernisse naar Diksmuide. Vervolgens gaat het richting Lo, Alveringem naar Wulveringem, Beveren, Leisele en het Frans-Vlaamse Hondschoote. Op de terugweg worden Adinkerke, De Panne en Koksijde aangedaan.

Een fazantenfamilie fotograferen al rijdend lukt ook al niet te best.

We rijden door naar Alveringem en passeren in Beveren-Kalsijde aan de archeologische site en aardewerkmuseum aldaar.
Archeologisch aardewerkmuseum
Door de hoeveelheid van archeologische stukken kan de bezoeker er de evolutie volgen van het aardewerk sinds de bekende eerste nederzettingen tot het einde van de 19de eeuw.
|
|
Bergenstraat 1, Alveringem/Beveren-Kalsijde 057 30 10 16 0477 30 87 98
info@rohardushof.be
Dit e-mail adres is beschermd door spambots, u heeft Javascript nodig om dit onderdeel te kunnen bekijken
www.rohardushof.be
Even verder deze kapel 'Hert van Jezus'. Van buiten respectabel maar vanbinnen een vuil boelke. En een allegaartje van beeltenissen...


Onderschrift bij deze kapel : OLV Help Ons 24-3-46

Hier een gedeelde kapel onder OLV van Vlaanderen en de H.Xaverius. Spinnenwebben en vuiligheid : hier wordt ook al niet naar omgekeken.

Op welk een toeristische route we hier zitten, hebben we het raden naar.

Die ben ik vroeger ook al eens tegengekomen, die grappenmaker uit Leisele met zijn 'zwarte gevel'...

In de burgmolenstraat, even buiten Leisele, hebben we deze van een stalen deur voorziene Groensprietkapel uit 1851. (toen schreven ze gestigt nog met een G)

Ook hier een samenraapsel van diverse heiligen, kitscherige versieringen en plastiek bloemen !

En op weg naar Gijverinkhove opnieuw onze kapel OLV van Troost ... met bankje (zie vorige rit).

Hoewel het een beetje in vervallen toestand is, oogt dit kapelletje heel mooi, daar onder zijne treurwilg. Ook hier weer een kapel OLV Troosteres der Bedrukten (of moet het VERdrukten zijn ? Nog eens...)

Het is 11.30u en er is een halte voorzien aan Café De la Douane, aan de vroegere grenspost met Frankrijk. Ook even onze tank volgieten...

Dan gaat het met de Departementale 1055 naar Wormhout en Honschote en maken kennis met deze bombastische kapel Consolatrice Afflictorium.

Een mooi altaar siert de binnenkant, maar daarop dan zo'n belachelijk klein kruisbeeldje.
We rijden verder naar Oostcappel en met de D916A naar Rexpoëde en Bambecque. Verder met de D4 en de D167 naar Cassel. Een groot verschil met de vorige kapel, deze kapel O Marie sans pechés uit 1858.

Het interieur is prachtig aangekleed en onderhouden. Er stonden zelfs verse bloemen. Ook een tablette in de grond als dank aan diegenen die dit bekostigd hebben.

We rijden op de D17 naar Herzeele waar we passeren aan dit levensgroot Christusbeeld... met een hoogsteigenaardig kapsel...

De D37 brengt ons naar Le Briel in Winnezeele en tot bij deze straathoek-kapel Ave Maria Gracia Plena

Rechtdaartegenover deze gevelnis met Lourdes-tafereel aan huisnummer 918 in de Chemin Vert.

Met de D137 richting Cassel en daar staat in de Route de Cassel n°60 een prachtig leegstaand herenhuis (weldra te koop)...

En wie kan er zich een mooier opritje naar zijn fermetteke voorstellen ?

We krijgen de Casselberg in het vizier.

Terwijl deze driewielige Can-Am de wijk Le Coucou opklimt...


... neem ik eerst nog een fotooke van dit boomkapelleke. Jammer van het 'matte' glas

Bij de verdere beklimming van de Casselberg zie ik plots in mijn spiegels deze 'entrée'.

Even binnenrijden en een babbel slaan met de bewoner. Bleek een alleenstaande vrouw te zijn die 6 jar geleden haar man had verloren en wilde verhuizen naar een kleiner confortabeler flatje in Cassel centrum. Dit huis uit de 18de-19de eeuw maakte vroeger deel uit van een hoeve en is nog de eigendom geweest van de zuster van ene Generaal Vandamme die nog gestreden heeft aan de zijde van Napoleon Bonaparte. Later in 1890 kwam het in de handen van Armand Masson, een treinbestuurder met 11 kinderen.
Voor de liefhebbers : het huis aan de Route de Steenvoorde n°1793 staat te koop voor 580.000 eurootjes.

We rijden de D916 af naar StMarie-Cappel en op de hoek van de Route de Borre en de D53 staat deze prachtige kapel met klokkentoren. Hier moest ik binnengeraken en gelukkig was de deur niet op slot.

Mensen : kijk nu eens even mee hoe een kapel (met een beetje goede wil) eruit kan zien !!!


We volgen de Heilige Heuvelroute. Dit circuit nodigt fietsers uit om het zuidelijk deel van Kassel te verkennen. Het
vertrekt in Bavinkhove om ons langs schilderachtige weggetjes de dorpjes
Zuidpene, Zermezele en Hardevoorde, evenzeer etappes van onze pelgrimstocht naar
de beklimming van de Heilige Heuvel, te laten ontdekken ! Kassel op 176 m
hoogte, domineert de heuvels van Vlaanderen. Op de top wacht ons een panorama in
een landelijke omgeving. We vatten vervolgens de afdaling aan om een bezoek te
brengen aan Sint-Mariakapel en Okselaar.
Maar dat is een trajectje dat fietsers volgen. Wij stoten hier op een afgeschreven kapel die deel uitmaakt van een ommuurde hoeve.

We rijden verder naar Hondeghem en Hazebrouck waar de bestuurders van deze quads reeds hun pleziertjes gehad hebben en nu ergens een goei pint aan het drinken waren !

Zie deel 2...
|