Molenlandroute
Omschrijving: De Molenlandroute laat de bezoeker kennismaken met de landelijke omgeving rond Tielt.
Het gebied vormt de overgang tussen de zandstreek en de zandleem-streek. Het reliëf varieert er van vlak tot zacht glooiend. Karakteristiek voor de streek zijn de vele windmolens. Met hun hoog uitstekende wieken dragen ze bij tot het aantrekkelijke landschapsbeeld. Een aantal molens is nog in bedrijf.
Sommige kunnen worden bezocht. Andere wachten duidelijk op een restauratiebeurt.
Uitgangspunt van de rondrit vormt Tielt. Van hieruit worden allereerst naar het bloemendorp Kanegem gereden. Vervolgens maakt de route een ommetje op Oost-Vlaams grondgebied, waarbij het kasteeldomein van Poeke wordt aangedaan. Via het molendorp Ruiselede gaat het daarna in noordelijke richting naar de Vagevuurbossen en het Lippensgoed-Bulskampveld. Daarna zakt men af via Wingene en Pittem naar Ardooie, met het provinciedomein t Veld.
Een reisverslag...
00 km Markt Tielt
13.00u
Bij tractorgarage Verbrugghe stond dit uit machineonderdelen samengeflanst vliegtuigje en Milan moest daar persé even bij staan...
POELBERGMOLEN
Toen deze molen in 1980 eigendom van de stad werd, verkeerde hij in vervallen toestand. In 1993 werd hij door het stadsbestuur maalvaardig hersteld en is momenteel op zondagnamiddag meestal in werking. De omgeving van de Poelberg, en het Tieltse gehucht de Poelberg, één van Vlaanderens mooiste molengezichten, is sedert 1993 beschermd als dorpsgezicht.
Aan beide zijden genieten we van prachtige panoramas op Groot-Tielt en bij ideale weersomstandigheden reikt het zicht tot aan de Vlaamse Ardennen!
Voor ons ligt het stemmige Poelbergschooltje De Hoop, vroeger een privé-school tot de congregatie van t Geloof het gebouwtje in 1881 overnam en er basisonderwijs gaf tot 1985.
In 1938 werd op initiatief van de Zusters van de Poelberg een Onze-Lieve-Vrouw-grot ingewijd. Dit devote oord van Maria-verering wordt nog steeds door de Tieltenaren gekoesterd.
Even verder kregen we een Maria-grot met kruisweg in het vizier. Even afstappen...
 
 
 
 
09 km Aarsele
DELMERENSMOLEN
Ter vervanging van een staakmolen werd deze molen in 1857 gebouwd. In 1956 werd hij buiten bedrijf gesteld. Ondanks een grondige herstelling, staat de molen (beschermd sedert 1944) er erg verwaarloosd bij. De Delmerensmolen is een stenen bergmolen. De molenwal werd in 1973 afgevoerd. De kap is bedekt met eternietschaliën en de wieken hebben een vlucht van 24 meter. De molen is ingericht als korenmolen en oliemolen. Hij bevat drie koppels maalstenen, een koppel pletstenen, een graanreiniger en twee builmolens.
11 km Kanegem
Tijd voor een broodje op een bankje achter de kerk...
MEVROUWMOLEN
Deze stellingmolen met 5 verdiepingen (beschermd sinds 1974) werd gebouwd halfweg de 17de eeuw.
De Mevrouwmolen werd door de heren van Hames op gronden van hun heerlijkheid gebouwd.
Na het overlijden van de heer had mevrouw de douairière van Hames een tijdlang de goederen van haar overleden man in beheer, waardoor de molen Mevrouwmolen genoemd werd.
Het is een korenwindmolen met drie koppels stenen. De molen telt 5 verdiepingen: de benedenverdieping, waar vroeger de olieslagerij was; de meelzolder, waar het gemalen graan opgevangen wordt; de steenzolder of maalzolder, waar de maalstenen staan; de luizolder, tot waar de zakken graan via de lui worden opgetild en ten slotte de kapzolder.
In Kanegem zijn nog de mote en molenstenen van de vroegere Axpoelemolen bewaard.
ARTEMEERSMOLEN
De Artemeersmolen bevindt zich niet op Tielts grondgebied, maar wel net over de grens in Poeke (deelgemeente van Aalter), maar deze molen prijkt centraal in een beschermd dorpsgezicht dat ook een deel van Kanegem omvat.
De molen werd gebouwd in 1810 op een mote en is een steen korenwindmolen.
Hij bezit drie paar molenstenen en een haverpletter.
De molen is nog volledig maalvaardig en kan op aanvraag bezocht worden.
Een jong stiertje aaien zat er niet onmiddellijk in...
18 km Kasteel van Poeke
Poeke is een van de deelgemeenten van Aalter. Wanneer je over de weg wandelt die je van Lotenhulle naar Poeke brengt, zie je aan de Poekebeek een kasteel staan. Dit is het kasteel van Poeke, vooral indruk makend met zijn opvallende hoektorens, de vele ramen en het fronton boven de deur. De gevel, in een zachte tint roze, wordt prachtig weerspiegeld in het water dat zich rond dit kasteel bevindt.
Het kasteel van Poeke werd op 13 oktober 1943 als monument beschermd, terwijl het domein sedert 1 maart 1978 als landschap is beschermd.
Verder is het kasteel onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van het dorp, de Poekebeek en de omgeving. Het is als dusdanig een collectief en tastbaar geheugen en dus meer dan een groots en mooi monument.
Het park van maar liefst 56 ha geeft het gebouw nog een extra dimensie.
Het jaartal 1750 op de gevel verwijst naar een ingrijpende bouwcampagne halfweg de 18e eeuw, uitgevoerd door architect Jan-Baptist Simoen.
In 1988 werd de symmetrische voortuin opnieuw in Franse neostijl gerenoveerd. Nadien werden, ten einde het kasteel tegen verder verval te behoeden, dringende instandhoudingwerken aan de daken uitgevoerd.
De gemeente werd in 1978 eigenaar van het kasteel, toen ze het kochten van een katholieke school.
Deze school had het dan weer geërfd van Inés Pycke de Petegem, die ooit nog burgemeester was van Poeke, net als haar vader. Die familie zat al in Poeke toen Amédée in 1872 het kasteel kocht van de Burggraaf van Nieuwpoort, Alfred Preudhomme dHailly. De familie Preudhomme had de gronden in 1597 gekocht en het was wellicht ook deze familie die de zeskantige burcht had laten bouwen die hier volgens een gravure stond.
Op 31 maart 1597 kwam Jean de Preudhomme namelijk in het bezit van de heerlijkheid van Poeke en van het vervallen huus ghenaempt tcasteel te Poucques.
Enkele maanden na de aankoop overleed Jean de Preudhomme. Zijn zoon Jean-Baptist werd in 1600 te Atrecht in de ridderstand verheven door Aartshertog Albrecht. Hij was krijgsman in het Spaanse leger.
Waarschijnlijk was hij het die begon met het herbouwen van het kasteel. Sommigen stellen dat dit al gebeurde onmiddellijk na het Twaalfjarig Bestand in 1609. De kaart die Loys de Bersaques in 1627 maakte van het grensgebied tussen de Oudburg van Gent en de Kasserij van Kortrijk toont echter op de plaats waar het kasteel van Poeke zich situeert, de ruïnes van een rechthoekig gebouw, wat er zou kunnen op wijzen dat er in 1627 nog altijd niet begonnen was met het bouwen van een nieuw kasteel.
Nochtans toont Antonius Sanderus ons in zijn Flandria Illustrata een prachtige afbeelding van het kasteel van Poeke omstreeks 1641. De tekening toont een zeshoekige waterburcht met op vijf hoeken een ronde toren.
Op de zesde hoek bevindt zich de toegang die via een ophaalbrug te bereiken is.
Op de binnenplaats staat een donjon. Dat Jean-Baptist de Preudhomme dHailly in de 17de eeuw nog opteerde voor een dergelijke constructie is allicht te verklaren door zijn militaire carrière.
Volledigheidshalve moeten we stellen dat er geen andere bronnen zijn die bevestigen dat het kasteel er in 1641 uitzag zoals Sanderus het tekende. Maar rond 1660 zijn er zware verbouwingen aan deze burcht geweest, met dit U-vormig Barokkasteel tot gevolg.
In de beide zijgevels vormden de vier ronde hoektorens het dominerende volume. Boven de waterspiegel hadden deze torens rond 1872 vier bouwlagen, met onderaan kleine keldervensters en in de andere bouwlagen telkens twee licht getoogde vensters. De vier hoektorens hebben, samen met de middenrisalieten, een verticaliserend effect. Zonder deze effecten zou het kasteel waarschijnlijk niet zo imposant zijn.
Verder bezit het kasteel ook een leistenen dak met een mansarde.
Een ander gebouw met mansardes is het Koninklijk Paleis te Laken.
Daar wordt een mansardedak gedragen door hoekrisalieten.
Merk op dat laatste traveeën afzonderlijk met pilasters afgetekend zijn en dat de dakkapelletjes daarboven een rond venster hebben. Boven de toegangsdeur zitten drie grote vensters en boven diezelfde vensters rijst een fronton bekroond met een mooi kruis in Franse steen.
Doordat het kasteel door water omgeven is, heb je op zonnige dagen een hele mooie weerspiegeling van het kasteel. Je zou het raakpunt kasteel-water een soort symmetrieas kunnen noemen, net als de verticale lijn die je zou kunnen trekken door de voordeur. Symmetrieassen kom je doorgaans niet zo gauw tegen in de barok, maar hier is het goed doordacht en volledig op zijn plaats. Nu is het kasteel prachtig in evenwicht.
Met al deze argumenten vind ik dat we kunnen stellen dat het kasteel van Poeke echt een pareltje is. Een mooier voorbeeld van een barokkasteel is er in België niet te vinden, volgens mij. We vinden de beweeglijkheid, het triomfalisme, de pracht en praal, wat zo typisch is voor de barok, allemaal terug in dit gebouw, maar toch is het niet te overdreven.
(*) Een risaliet is een stuk van de gevel dat naar voor uitspringt. Bij een middenrisaliet is het uitspringende gedeelte gelegen in het midden van de gevel.
(**) Bij deze dakvorm wordt het onderste deel van een zadeldak steiler uitgevoerd dan het bovenste deel. Hierdoor ontstaat er een knik in de dakschilden. De techniek wordt vaak toegepast om een grotere zolderverdieping te verkrijgen. De naam werd afgeleid van de Franse 17de eeuwse architect Mansard.
Ook dat kleine molentje kon Milan bekoren...
23 km Ruiselede
HOSTENSMOLEN
|
Vincent Scheere bouwde in 1774 een houten graan- en oliewindmolen. .In 1834 was griffier Jan-Baptist Vincent eigenaar en in 1842 zijn zoon Vincentius Vincent. Deze houten molen (kad. E 117) werd afgebroken en op de plaats van deze molen werd in 1865 een stenen windmolen gebouwd. Het was molenaar Ferdinand Hoste, gehuwd met Maria-Julia Vincent en eigenaar sinds 1849, die in 1865 de huidige stenen windmolen liet bouwen.
In 1885 werd een stoommachine geplaatst, die reeds in 1910 weer verwijderd werd.
In 1959 werd de molen verdekkerd op één roede. Dit kon niet beletten dat Hostesmolen in 1961 werd stilgelegd en in verval geraakte. Vanaf 1985 werden een aantal herstellingswerken uitgevoerd. De molen werd aangekocht door het gemeentebestuur in december 1997 en werd volledig gerestaureerd (molenmaker: Roland Wieme uit Deinze) en uitgebreid met een polyvalente zaal en een sanitair blok.
Hij werd opnieuw geopend in september 2001. Hij wordt regelmatig draaiend gehouden door molenaar Marc Gelaude en Ruud Dekeukelaere.
Even verder even bijtanken bij een Powersstation en een 'vieruurtje' verorberen in de buurtwinkel ernaast : Milan een worstenbroodje en ik een éclair met een lekkere kop koffie.
|
|
|
|
|
34 km Provinciedomein Lippensgoed-Bulskampveld
40 km Wingene
46 km Egem
Spiegelfoto in Egem...
49 km Pittem
Even halt houden in Pittem naast enkele pareltjes van MG's aan het standbeeld van Pater Verbiest...
Ferdinand Verbiest (Chinese naam: 南怀仁 Nán Huáirén) S.J. (Pittem, 9 oktober 1623 Peking, 28 januari 1688) was een Vlaams jezuïet, missionaris en astronoom.
Ferdinand Verbiest studeerde in Leuven en Mechelen; theologie in Rome en Sevilla. Hij trad in bij de Jezuïetenorde in 1641. Als missionaris werd hij naar China uitgezonden (1659 ten tijde van de Qing-dynastie). Een andere jezuïet, Johann Adam Schall von Bell, riep hem naar het keizerlijk hof als assistent dishi (kroonprinsleermeester).
Verbiest werd zeer gewaardeerd aan het keizerlijk hof in China. Hij bouwde een instrumentarium voor het Oude observatorium te Peking -dat tot op de dag van vandaag nog steeds bewonderd kan worden- en was mee verantwoordelijk voor de wijziging van de Chinese kalender, wijziging die gebaseerd was op zijn sterrenkundige waarnemingen. Hij ontwierp lichte kanonnen voor het leger van keizer K'ang-si die hij eveneens lessen in wiskunde gaf. Hij ontwierp de eerste stoomauto en een thermometer. Hij tekende ook een andere wereldkaart.
De reden waarom hij naar China reisde was in feite om Christendom in China haar intrede te laten maken en Verbiest gaf keizer Kangxi (=K'ang-si) dan ook een introductie tot deze Westerse religie.
Om zijn verdiensten mocht hij in het ganse Chinese keizerrijk preken en werd hij benoemd tot mandarijn.
Hij ontwierp het eerste voertuig met een motor. Het was een, als speelgoed bedoelde, kleine stoomauto. [1]
Hij overleed als gevolg van een val van zijn paard. De Vlaming kreeg een staatsbegrafenis; de keizer betaalde het mausoleum waarin hij werd begraven. Verbiests assistent, de jezuïet Antoine Thomas, volgde hem op als keizerlijk wiskundige en astronoom.
In 2005 eindigde hij op nr. 79 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg.
Nog even een zelfbeeld in een spiegeletalage...
Even verder moest Milan op de foto met dit postbus-ornament aan de Veebascule van Pittem.
53 km Koolskamp
56 km Ardooie
61 km Provinciedomein t Veld
67 km Meulebeke
HERENTMOLEN
17de
eeuw-1922-1956
Gentstraat 307, gehucht
Marialoop.
Staakmolen op hoog torenkot. Graanmolen. Vliegende gaanderij.
Heropgebouwd in 1956 met onderdelen van verschillende molens.
77 km Poelberg
82 km Markt Tielt
Wat ook typisch is in het Vlaamse landschap zijn die speciale brievenbussen aan de opritten van boerderijen...
Ja... de melkkitten !
Ik heb er enkele vereeuwigd...
Brochure met uitgebreide routebeschrijving te verkrijgen bij de Dienst voor Toerisme
Ieperstraat 42-46 8700 Tielt - 051 42 82 55
toerisme@tielt.be
|
