
Een frisse doch zonnige morgen voer ons naar Koekelare voor een ritje door Frans-Vlaanderen. Een correcte en duidelijke bepijling was voorzien voor diegenen die nog niet met GPS of roadbook werken.


Bij de inschrijvingstafel was het een drukte van jewelste.

Vertrek omstreeks 10.00u en via Bisschopshoek, De Mokker en Leke komen we aan in Keiem waar we te lande aan de Wittepoortstraat een eerste attractie tegenkomen : het Kakelende Kippen Museum. Een alternatieve kinderboerderij met allerlei kleinvee waar je zelfs pluimvee kunt aankopen. Hendrik en Regine verwelkomen u graagt op hun hoeve. (zie www.kakelendekippenmuseum.be)


We volgen de 'Hoevenroute' en komen even verder aan dit eigenaardige (tijdens het weekend onbemande) sashuis en brug over de IJzer.


We volgen een prachtig stukje weg langsheen de IJzer richting Diksmuide en passeren onvermijdelijk langs de alombekende 'dodengang'.

Bij het binnenrijden van Diksmuide komen we eerst langs deze crypte en even verder even halthouden aan het 'vlaamsgetinte' oorlogsmonument, de IJzertoren.


http://nl.wikipedia.org/wiki/IJzertoren
Aan de ingang van dit monument een eigenaardig kunstwerk gemaakt van opgegraven obussen.

We rijden langsheen de IJzer naar StJacobskapelle, Nieuwkapelle en rijden in Renige de Reningebrug over richting Fintele. In Oostvleteren kruisen we de Boezingegracht en kunnen we een oogje werpen op deze mooie windmolen. Het is 'De Meesters Molen', een Standerdmolen uit 1760. Verleden jaar hielden ze daar ook nog eens de vijfjaarlijkse Molenstoet. Deze trekt dan door de centrumstraten van Oostvleteren, waarin natuurlijk De Meestersmolen centraal staat. Alle wagens worden dan getrokken door trekpaarden, een vijftigtal in totaal.

Een blijk van professionele organisatie : gevaarborden plaatsen waar een gevaarlijke situatie achter de hoek komt kijken...

Onderweg kompen we veel weidedieren tegen, waaronder deze 'reuze'-paarden...

Even verder in Westvleteren ziet men dit vreemd spectakel : een kapelletje midden in een veld

Daar heb je ook de beroemde Sixtusbossen (met o.a. de Sixtusabdij waar de omstreden pedofiel-bisschop VanGheluwe een tijdje asiel kreeg)

Nog zo'n aardigheidje : een rebarberveld ! Waar vindt je dat nog ?

Vooraleer we tegen 12.00u Watou en Frankrijk binnenrijden komen we nog deze bunker tegen, middenin een weiland.

Dan gaat het via de D137 naar Winnezeele, de D18 naar Oudezeele en Hoogenoene om een halfuurtje later bij 'A ma Campagne' te arriveren voor een eerste controle. Tijd voor een hapje. Tegenover deze controlepost ligt het cafe Trois Rois.


Met de D218 gaat het van Oudezeele naar Hardifort, Wemaerscappel en Bollezeele : daar schakelen we over naar de D26 naar Buysscheure. Opvallend zijn daar de honderden-kilometers lange bovengrondse electrische leidingen.

De D928 brengt ons via Lederzeele door dit prachtige landschap.

Jaja... we zijn in Frans-Vlaanderen...

Het is 13.00u wanneer we StMomelin binnenrijden en via de D213 langsheen de rivier La Houlle naar Watten rijden. Met de D207 rijden we richting Dunkerque en passeren langs het gehucht Bleu Maison waar een kasteeltje ingepalmd werd door een campinguitbater : Chateau de Gandspette

http://www.zoover.nl/frankrijk/nord-pas-de-calais/eperlecques/chateau-du-gandspette/camping/fotos
Even verder een verlaten vervallen cafeetje met nog een oud reclamebord van bieres Pelican.

Dit is Le Mont.... een prachtig stukje landschap langs de D219 die ons via Muncq-Nicurlet naar Ruminghem leidt.






Verborgen achter het struikgewas (ik heb het een beetje vrijgemaakt voor de foto en de toeristen die achter mij kwamen) deze aanduiding : een Chinees kerkhof ? Daar neem ik toch even de tijd voor...




Dan gaat het een hele tijd met de D217 langs een waterloopje naar Holque en via de D3b naar Watten. Dan draaiden we links de D300 op naar Bourbourg : een flink stuk (eentonige) rechtlijnige baan waar de racers onder ons wel hun hartje konden ophalen en de gashendel eventjes konden openzetten. Via de D3 overbruggen we het Canal de la Colme.
De Kolme of Bergenvaart is een kanaal tussen de Belgische stad Veurne en de Frans-Vlaamse stad Sint-Winoksbergen (Bergues). De vaart is 23,66 km lang. Het kanaaltje werd in 1293 gegraven.
In een grijs verleden mondden de IJzer en de Aa via ontelbare vertakkingen in de zee uit. Toen men vanaf de 11e eeuw de kuststreek inpolderde, werden deze zijtakken in het afwateringssysteem vergraven. De grotere echter werden uitgediept en omgevormd tot kanalen. Zo ontstond ook het kanaal dat de Aa bij Waten (Watten) met Veurne verbindt; via de Havendijk kun je dan vanaf Sint-Winoksbergen verder naar Duinkerke. In de kasselrij van Veurne heet ze de Bergenvaart of Calommegracht, in die van Bergen de Kolme of Calomme (Canal de la Colme). De betekenis van deze naam is nog niet achterhaald. Het kanaal was in de middeleeuwen een belangrijke handelsader tussen Veurne en Sint-Winoksbergen.
In 1622 werd het verbeterd en werd in Houtem het Houtem-sas gebouwd door de Spanjaarden, om te verhinderen dat in oorlogstijd overstromingswater uit Sint-Winoksbergen Veurne-Ambacht zou binnendringen. In Frankrijk is het gedeelte tussen de Aa en Sint-Winoksbergen behoorlijk uitgediept en heeft de Kolme het karakter van een industrieel kanaal. Het tweede deel tot Veurne heeft echter zijn middeleeuws aanzicht behouden en is in België niet veel meer dan een gracht.
(er zou daar wel eens iemand met een borstel en een emmetje water dat bord mogen afkuisen !

Via de D110 gaat het via Drincham naar Lynck waar we in cafe-epicerie Au Hameau des Flandres een tweede controle kregen. Hert is ondertussen 14.30u en een lekker warm weertje !

Links over het kanaal en terug naar Drincham. Overschakelen naar de D110 richting Crochte en met de D17 naar Zeegerscappel met in de verte weer zo'n eigenaardigheidje : ten midden van de landerijen een kapel. Volgens de informatie die ik kreeg van een buurtbewoner zou het gaan om een dankkapel van de familie Bertin-Denis, destijds een plaatselijke grote landeigenaar.

Even verder deze charmante watertoren in wit en lichtblauw met code SIDEN 1958.

Met de D928 naar Zeegerscappel, de D17 naar Wormhout en de D52 naar Ledringhem waar we in het gehucht La Cloche de Franse Yser overbruggen. Overbruggen is een groot woord voor een beekje van amper 2 meter breed...

Dit zou het oude stationsgebouw van Esquelbecq moeten zijn... Op het eerste gezicht leegstaand en vervallen, overwoekerd en rondom bezaaid met oude treinbilds en andere metalen rommel, maar eens aan de andere zijde, zag ik de was buiten hangen en kwam de bewoner even 'bonjour' zwaaien.


Het was tegen 15.15u als we arriveerden aan de derde controle in Salle de la Chênaie.

Met de D17 gaat het opnieuw richting Wormhout en rijden we terug richting Diksmuide. Maar dan moeten we langsheen de plaatselijke Gendarmerie en ze stonden daar toch wel te controleren zeker ! Enkele motards mochten even mee naar de dienstwagen voor documentencontrole. Ik heb er wijselijk geen foto van genomen want een dienstdoende agent keek me maar boos aan toen ik hem al passeren salueerde ! We rijden richting Herzeele-Poperinge en komen via de D167 aan in Bambecque. Richting Hondschoote komen we aan in Rexpoede waar we langsheen de baan naar Oostcappel door het gehucht La Croix Rouge rijden en daar effectief een rode calvarie is opgesteld. Ik had het er al eens over in een artikel van een rit verleden jaar.

Met de D947 komen we aan in het dorpje Killem-Lynde en even verder stoppen aan de Moulin de la Victoire in Hondschoote.


De Noordmeulen - Hondschoote. Deze molen uit 1127 is een van de oudste molens van Europa. In 1998 werd hij volledig gerestaureerd.
De "Spinnenwyn" molen, een legendarische windmolen op een as, werd in 1993 waarheidsgetrouw gereconstrueerd ter gelegenheid van de tweehonderdste verjaardag van de slag van Hondschoote. Die slag werd op 8 september 1793 gewonnen door de Franse troepen die vochten tegen de Engelsen-Hanovers-Oostenrijkers. Frankrijk was gered en de Britten gaven Duinkerke op.
We nemen de D1055 richting Veurne-Alveringem en komen aan in Leisele waar ik even stop aan de plaatselijke windmolen.

De Stalijzermolen of Kerselaremolen staat op een hoger gelegen weide aan de Beverenstraat in Leisele (Alveringem). De windmolen werd gebouwd in 1804. De molen bleef in werking tot in 1960. In 1973 werd de molen beschermd als monument.
We zitten op het traject van de Moeren Fietsroute. De route brengt de fietser door een zeer gevarieerd landschap: de Polders, een
laaggelegen gebied met zware, kleiige bodem; het Veurne-Ambachtse Houtland,
meer glooiend en meer van struiken en bomen voorzien, en de Moeren, 3.000 ha
landbouwgrond op het laagste punt van België. De route start in Beauvoorde en
doet charmante Veurne - Ambachtse dorpjes als Izenberge, Gijverinkhove, Leisele
en Houtem aan. 44 km Vertrekpunt: Beauvoorde
We komen aan in Isemberge waar dat fameuse Curiosa Museum ligt. Even binnenwippen voor een kort bezoekje (die al gauw uitdraaide op een rondleiding van een halfuurtje door de uitbater Nollee zelf)



De goede man gaf me nog een heel pakje kaartjes mee 'om uit te delen'...

Dan rijden we via Lampernisse en oostkerke opnieuw Belgie weer binnen en was het de hoogste tijd voor een tankbeurt. Daar in dat PMO-station in Pervijze verkochten ze ook nog potjes met meiklokjes en daar zou ik vrouwtje lief op 1 mei een plezier mee doen.

In Schore rijden we over de IJzer en via Leke gaat het terug naar Koekelare-Moere. Het was reeds tegen vijven en waren ze reeds begonnen met de uitreiking van de prijzen. Mooie plexi-glazen trofeeën.

Tweede plaats gaat naar 2-Route uit Torhout...

Eerste prijs ging naar MTC Vrijbos uit Houthulst.

Op de terugtocht huiswaarts kom ik even buiten Koekelare Centrum nog deze kerel tegen.

Een flauwe imitatie van het broemde beeld van Rodin.


Als ik deze rit in één woord zou mogen omschrijven...: PRACHTIG ! Beste motorrijders : de afwezigen op deze Doeveren-toerrit hadden ongelijk. Bij navraag waren de deelnemers een en al lof over dit initiatief. Voor herhaling vatbaar !
|