Zondag was het dus op de muur te doen, in weliswaar kille weers- omstandigheden maar wel zonder neerslag. Wie "de muur" zegt, weet dat dit een lastige bedoening zal worden zonder dit parcours al gelopen te hebben. Brent werd bij de allerkleinsten ingeschreven tot 5 jaar. Ik schreef me in om het voorgeschotelde parcours tweemaal af te leggen, goed voor 6 km. Voor Brent was het geen echte loopwedstrijd. Lopen naar een mand met snoepjes om dan met volle handen terug te keren naar papa om deze snoepjes in een gekregen zakje te deponeren en dit moesten ze doen tot er geen snoepjes meer waren. Na deze letterlijke snoepjesrun ging ik het parcours verkennen. Op een rustig tempo, zag ik dat de eerste kilometer vrij gemakkelijk was. Maar na het wegdraaien van de Guilleminlaan begon de verschrikking! Lang vals plat met frontale wind, daarna tot half "de vesten" in dalende lijn, goed voor 'effekes' te recupereren om dan van het diepste punt naar de top van 'de muur' gestuurd te worden. Amaai m'n kl.... Met kop en schouder dé lastigste wedstrijd dat ik al gelopen heb!!! Bij de start stond ik op de derde startrij, redelijk goed vooraan dus, want de start werd gegeven beneden 'de kapelmuur'. Rond de vijver was het immers redelijk smal, éénmaal daar voorbij was er geen probleem meer. Een goede start zonder veel problemen gekend. Direct een vrij snel tempo ontwikkeld. Eigenlijk iets té snel maar ja, je wordt letterlijk meege- zogen met de betere lopers. Tempo goed kunnen aanhouden tot aan de zwaarste zone. Daar effekes moeten bijschakelen om in het zog van een jonge snaak te belanden. In een redelijk tempo de muur op zonder hem te moeten laten gaan. Bij blijven dacht ik bij mezelf zodat ik een mikpunt heb. Een paar keer willen overnemen, maar al gauw nam hij het roer terug over. Goed zo grimmelde ik, brave jongen. In de afdaling op 'de vesten' moest hij een aantal meter prijs geven. Nog een andere persoon maakte de aansluiting zodat ze weer bij mij kwam bij het aanvatten van 'de muur'. In het begin van de beklimming werd ik snel ingelopen en achtergelaten. Op het steilste stuk moest ik zelfs stappen i.p.v. te lopen. Diep in het rood zoals ze zeggen! Ook op 'de kapelmuur' waar de finishlijn getrokken lag, was ik ook genoodzaakt om te stappen, gelukkig voor mij, was de eerste achtervolger hetzelfde lot beschonken. Zo werd ik volledig leeg 16de op de 104 vertrekkers. In een tijd van 25'24" legde ik de 6 km af, goed voor een wedstrijdgemiddelde van 14,2 km/u! Nie slecht ondanks te moeten stappen. Spijtig dat er geen rekening gehouden werd met de leeftijd, anders stond ik weer op het podium. Na een paar duvelkes keerde ik moe en voldaan huiswaarts.
Onder hoogstwaarschijnlijk de laatste warmte (27°C) van het jaar begaven we ons zaterdag richting Erwetegem voor een allereerste deelname. Ook onzen Brent had er zin in!!! Hij werd ingeschreven bij de categorie tot 7 jaar, goed voor 350 meter. Ik schreef me in om de afstand van 6,8 km tot een goed einde te brengen. Deze afstand was goed voor 1 kleine ronde van 2,6 km en 1 grotere ronde van 4,2 km. Voor Brent was het in Erwetegem offroad te doen. Twee rondjes in een afgemaaide wei om dan in parkinggrind te finishen. De meisjes tot 7 jaar moesten eerst starten zodat hij kon zien hoe er gelopen moest worden. Hij zag het zitten zei hij me in de vertrekzone. Ik liep immers terug mee aan de hand omdat hij alleen nog niet wou. Na het fluitsignaal had Brent duidelijk een beter tempo dan over 14 dagen bij zijn eerste wedstrijd. Bij zijn tweede rondje had hij het duidelijk lastiger op het hellende stukje wat natuurlijk niet verwonderlijk is bij het warme weer en ook de langere afstand. Uiteindelijk werd Brent 18de op de 22 starters. Na Brent zijn wedstrijd verkende ik nog de kleine ronde van 2,6 km. Via het internet had ik een filmpje gevonden langswaar er gelopen moest worden. Lastig parcours als je het mij vraagt. Continu op en af met een lastige aankomststrook, héél lang valsplat en dat langs een oneindiglange steenweg!!! We mochten dan ook over de hele breedte van de steenweg starten. Had ik dit op voorhand geweten, stond ik zeker in een betere startpositie. Na het fluitsignaal verloor ik te veel tijd bij het voorbijsteken. Eénmaal voldoende ruimte had ik eigenlijk direct een redelijk goed tempo in de benen. Verschillende lopers opgeraapt en maar weinigen die mij voorbijstaken. Mijn tempo was dus niet zò slecht dan dat ik vermoede. In de laatste honderde meters haalde ik nog een persoon in, maar bij de eerstvolgende versnelling moest ik hem weer laten gaan. Alles wat ik nog in me had, tot kleine buikkrampen toe, gaf ik door om een goede tijd neer te zetten. In een tijd van 29'24" werd ik 8ste op de 101 vertrekkers. Zeker niet slecht met een harde zondagse training en een nog hardere dinsdagse intervaltraining in de benen. Hopelijk voorspeld dit een goede wedstrijd op de muur van Geraardsbergen komende zondag!
Gisteren voor de eerste keer richting Iddergem getrokken voor de "Tovenaarsloop" samen met mijn vrouwtje en zoon. Brent wou ook eens deelnemen aan een joggingswedstrijd zoals zijne papa. Dus schreven we ons samen in voor het onbekende, want ook ik kende het parcours niet. Brent schreef ik in, in de leeftijdscategorie tot 5 jaar, goed voor 270 meter. Ikzelf was van plan om 2 rondjes af te haspelen, goed voor 5 km. Aangezien Brent slechts drie kwartier voor mij moest starten had ik eigenlijk iets te weinig tijd om de nodige parcourskennis op te doen! Dus moest dit gebeuren vòòr de wedstrijd van onzen Brent. Gauw het parcours verkend om tot de constatie te komen dat dit een mooie omloop is met één lastige passage omhoog, wind op kop! Tien minuten had ik nog over vooraleer de wedstrijd van Brent begon. Ik was immers van plan om met hem mee te lopen, hand in hand omdat het de allereerste keer was zodat ik kon corrigeren waar nodig. Ik had bij vorige jeugdwedstrijden wel al genoeg valpartijen gezien door onoplettendheid! Hij was er helemaal klaar voor aan de startboog. Het kon niet snel genoeg beginnen. Na het startschot gaf hij het beste van zichzelf! Voorbijsteken snapte hij nog niet zo goed. Ik zei : "Brent als je sneller kan mag je voorbijgaan". Bij volgende wedstrijden zal hij dit wel beginnen snappen want hij heeft blijkbaar de smaak te pakken!!! Fier als ne gieter was hij, toen hij een medaille kreeg en een zak die goed gevuld was met allerlei lekkers!!! Voor zijn eerste wedstrijd haalde Brent een gemiddelde van bijna 8 km/u, goed voor een 26ste plaats op 59 vertrekkertjes (Zie bijlage). Goed halverwege in een eerste wedstrijd en aan zijn lopen te zien zal hij zeker nog progressie maken in volgende wedstrijden. Over naar mijn eigen wedstrijd dan. Tijdens de opwarming had ik niet zo'n wauw-gevoel en had eigenlijk ook iets te véél stress voor deze wedstrijd, had met mijn zoon te maken zekers. Soit. Stond goed vooraan gepositioneerd, want het wedstrijdbegin was hetzelfde als bij de jeugdreeksen. Starten in een wei om dat kort naar rechts te draaien richting lastigste stuk van de omloop. Direct een paar man en een vrouw gevonden die een goed tempo hadden. Gelukkig liepen die voor mij op het zwaarste stuk bergop zodat ik me kon wegsteken voor de van op kop komende wind! Met ons 4 liepen we dan ook de eerste ronde af. In het begin van de tweede ronde bergop moesten we het vrouwelijke gezelschap laten gaan. Gelukkig kon ik aanpikken achter de betere loper onder de mannen, zodat ik mij direct weer kon wegsteken voor de wind, want de andere moest een gat laten en kon uiteindelijk niet meer terugkeren. Tot een echte sprint kwam het echter niet meer! Heb zolang mogelijk trachten te volgen om uiteindelijk de 18de plaats te bemachtigen op de 147 vertrekkers. In een tijd van 21'07" legde ik deze 5,1 km af, goed voor een wedstrijdgemiddelde van 14,5 km/u. Ik was iets of wat ontgoocheld omdat ik meer van deze wedstrijd verwacht had. "Ja papa, ik heb een medaille en jij nie! Maar ja, ik heb beter gelopen dan u" : woorden uit een kindermond en hij had nog gelijk ook!!!
Een druk weekendje ingelast qua loopwedstrijden want vandaag was ik al te vinden in Waarbeke. Aangezien ik gisteren al een wedstrijd in de benen had, schreef ik me dan ook maar in voor 1 rondje van bijna 4 km. Parcourskennis had ik hier nog niet want het was voor mij een eerste deelname. Ruim op tijd vertrokken om toch eens een rondje te kunnen afleggen zodat we konden zien wat we mochten verwachten. Samen met mijn naamgenoot begon ik aan de plaatselijke ronde want hij was immers verleden jaar aanwezig. Bij het begin van de verkenning was hij niet zo zeker of we juist waren. Dus rechtsomkeer om een ander straatje te nemen en dan tot de conclusie te komen dat dit toch het juiste parcours niet kon zijn. Al bij al hadden we toch een voorbereiding van bijna 5 km. Ik stond dus goed opgewarmd aan de start zonder het exacte parcours te kennen! Ik wist wel dat er een lastig stukje in zat! Véél jeugd aanwezig aan de start, ik moest dus vandaag opboksen tegen het jonge geweld! Na het startschot waren onze eerste honderde meters wel correct van onze opwarming maar wat dan volgde was niet van de poes. Gelukkig was ik dan al volledig geïsoleerd, want achter mij was er al een serieus gat. De lopers voor mij kon ik in het oog houden maar dan ook niet meer dan dat. Van inlopen was toen al totaal geen sprake!!! Mijn eigen tempo zo goed mogelijk trachten aan te houden om zo als 10de van de 43 vertrekkers over de meet te lopen, in een tijd van 16'18". Wel een héél leuke aankomst want "den arrivé" was immers in de feesttent! Mijn wedstrijdgemiddelde lag vandaag rond hetzelfde als gisteren: 14,724 km/u. Ik stond vandaag toch weer virtueel op het podium!!! Maar twee masters in de top 20 waarvan ik de tweede was! Meer dan een goed gevoel dus dit weekend na twee opeenvolgende wedstrijden. Morgen, zondag, wordt in iedergeval een rustdag. In augustus staan er 3 wedstrijden op het programma, hopelijk kan ik er goed naar toe werken! Dus ... tot in augustus.
Gisteren lag het strijdtoneel op een boogscheut van mijn achterdeur. In Schendelbeke schrijf ik me al het derde jaar op rij in voor 2 ronden, goed voor ongeveer 5,5 km. Aangezien ik in het begin van de week, op een training van iets meer dan 15 km regelmatig moest stappen en afgezien had zoals de beesten en dat bij een gemiddelde snelheid van 11 km/u, had ik voor deze thuiswedstrijd héél wat vraagtekens! De rest van de week getracht om zoveel mogelijk te recupereren en de nodige rust in te lassen om toch zo'n goed mogelijk figuur te slaan voor "eigen " volk. Eén ronde gelopen om te zien hoe het uiteindelijk gesteld was met de fysiek. Bijlange geen goed gevoel, kort van adem en ook stramme schenen en daarbovenop de temperatuur die weer meer dan hoog genoeg was. Toch op de eerste startrij plaats genomen om toch efkes in beeld te staan. Het fluitsignaal werd gegeven door onze burgemeester Guido De Padt. De eerste honderde meters goed gas geven, om dan tot het besef te komen dat we het gaspedaal wat minder moesten induwen! Halverwege de eerste ronde nog verschillende lopers opgeraapt die geplafoneerd waren. Doch ook ik heb de volledige tweede ronde op wilskracht en karakter moeten aflopen!!! In het begin duidelijk té snel vertrokken waardoor ik halfweg deze wedstrijd de prijs moest betalen. In een tijd van 22'21" liep ik als 8ste over de finish van de 73 starters. Goed voor een wedstrijdgemiddelde van 14,76 km/u. Een dikke halve kilometer per uur gemiddeld meer dan vorige week en dat bij een slecht gevoel, nie slecht. Voor het derde jaar op rij was de 8ste plaats gereserveerd voor mij in Skenbeek. Ze mogen volgend jaar eens een plaatsje hoger reserveren ;).
Bij zwoele temperaturen van ongeveer 32°C, begaven we ons voor de eerste wedstrijd van het seizoen, op vrijdagavond richting Zandbergen. Onder deze omstandigheden is opwarmen meer dan overbodig, maar toch vond ik het nodig om 1 rondje van ongeveer 2 km los te lopen, kwestie van een goed gevoel te hebben. Het was immers mijn eerste wedstrijd van het seizoen, veel van de aanwezige lopers staan al op cruise-snelheid qua wedstrijden en ook nog eens met die warmte op uw vel, wist ik niet wat ik mocht verwachten. Ik had afgelopen dinsdag wel nog een goede training achter de rug. Ik wist wel dat we weer naar een zeker niveau aan het groeien waren dat vrij goed is. Van bij het wedstrijdbegin hield ik een hoog tempo aan. Ik kwam vrij snel alleen te zitten waardoor ik mijn eigen tempo kon bepalen. Toch haalde ik nog snellere starters in. Eén iemand volgde ik een tijd om effekes "uit te blazen" om deze persoon dan in het begin van de tweede ronde achter te laten. De personen voor mij liepen te ver voor mij uit om deze nog te kunnen pakken. Achter mij zag ik ook dat de plaats waar ik aan het lopen was de mijne zou blijven. Toch heb ik de laatste derde ronde nog moeten op mijn tanden bijten om mijn tempo van ongeveer 14 km/u te kunnen blijven aanhouden. Blijkbaar heeft het snelle tempo in het wedstrijdbegin daarvoor gezorgd. In een tijd van 25'25", goed voor een gemiddelde van 14,164 km/u, liep ik als zesde over de finish van de in mijn reeks 57 vertrekkers! Daarbij was ik derde bij de masters!!! Mijn seizoensbegin meer dan geslaagd!!! Mijn wedstrijdgemiddelde zal en moet zeker nog een opmars in petto hebben. Dus, we gaan nog eens goed trainen deze week om de volgende wedstrijd tot een goed einde te brengen, hopelijk in minder warme omstandigheden.
Behaalde plaatsen:Gelopen kilometers: 15/03 Denderleeuw : 11ste/75 Januari : 100,9 km 04/05 Lot : 15ste/133 Februari : 103,2 km 25/05 Ninove : 24ste/217 Maart : 94,4 km 14/06 Affligem : 21ste/245 April : 64,7 km 28/06 Goeferdinge : 8ste/39 Mei : 101,4 km 04/07 Zandbergen : 8ste/72 Juni : 95,8 km 11/07 Schendelbeke : 8ste/77 Juli : 83,2 km 13/07 Brakel : 11ste/135 Augustus : 110,3 km 08/08 Denderleeuw : 19ste/218 September : 87,0 km 16/08 Zottegem : 12ste/113 Oktober : 39,0 km 30/08 Gooik : 14ste/169 November : 0 km 13/09 Munkzwalm : 7ste/88 December : 0 km 27/09 Smeerebbe : 3de/16 TOTAAL:879,9 km 04/10 Herzele : 11ste/121
Met uitzondering van één doelstelling die ik wou bereiken en die ik uiteindelijk niet gehaald heb, is afgelopen jaar meer dan geslaagd. Meer wedstrijden dan in 2013, waarvan 5 in de top 10 met als hoogtepunt een podiumplaats (3de) in Smeerebbe! De reden dat ik al mijn doelstellingen niet haalde is het volgende: Na de wedstrijd in Herzele viel er precies een last van mijn schouders. Ik was blij dat het seizoen erop zat. Ik kon geen loopschoenen meer zien, vandaar dat ik geen kilometers op de teller heb staan in november en december. De verwachtingen voor dit jaar zijn niet al te hoog!!! In de lente starten we met onze nieuwbouw waardoor er nog véél tijd daarin zal kruipen. Ook ben ik verleden week zondag gaan lopen, na 3 maanden zonder één kilometer, en heb moeten vaststellen dat er véél trainingen zullen nodig zijn om weer een zeker niveau te halen. Laat staan om mijn niveau van verleden seizoen te halen! Veel zal dus van de tijd afhangen die ik zal hebben én nodig hebben om weer te presteren. We zullen wel zien waar we uitkomen. Het jaar dat ik tram 4 neem, zou dus best eens een rustiger jaar kunnen worden.
Na een week van ziekteverschijnselen en soms nachten van weinig slaap, trok ik zaterdag toch richting Herzele. In Herzele krijg je als loper trouwens van als onder de voeten. Een parcours met finse ondergrond, kasseien, grasstroken, asvalt, draaien en keren, omhoog en omlaag, kortom een omloop met veel afwisseling en interval! Ik schreef me in om dit parcours tweemaal af te leggen, goed voor 6,3 km. Van bij de opwarming voelde ik al dat het een lastige wedstrijd zou worden. De benen voelden goed maar de hartslag was voor een opwarming te hoog naar mijn goesting. Ook moest ik te diep naar adem happen en dit bij maar een snelheid tussen de 11 à 12 km/u. Voor alle zekerheid liep ik toch 2 opwarmingsrondjes omdat ik dacht dat het misschien wel zou beteren. Eigenlijk niet, want als ik aan mijn auto was, moest ik mij direct neerzetten en veel drinken. Bezweet tot achter mijn oren, precies of ik mijn wedstrijd al gelopen had. Amaai, vertrouwen was ver te zoeken. Waar ga ik nu eindigen dacht ik bij mezelf? Met veel vraagtekens stond ik op de eerste startrij. Maar vooraleer het startschot gegeven werd, stond ik al 5 rijen verder. Och dacht ik bij mezelf, laat maar, want t'zal hier toch gene vetten worden. Van bij de start werd de motor direct op rood gezet! Weeral geen goed gevoel, toch liep ik tot mijn verbazing vrij goed vooraan. Één bijkomend nadeel was, dat ik al snel alleen kwam te zitten. Bijna héél de wedstrijd alleen moeten lopen in mijn reeks. Gelukkig kon ik mij in de eerste ronde effkes 'wegsteken' achter ingelopen deelnemers die de 3,3 km liepen. Bij de aanvang van de tweede en laatste ronde zag ik in de verte de eerste voorligger. Inhalen was onmogelijk! Dus mijn plaats veilig stellen was nu mijn voornaamste zorg. Achter mij zag ik één iemand gevaarlijk naderen. Het tempo hoog houden en dat kunnen onder- houden zat er blijkbaar niet meer in, want halverwege had hij me al te pakken! Bij overname van de koppositie moest ik onmiddellijk passen. Op karakter nog de laatste halve ronde moeten afhaspelen om toch niet meer gepakt te worden door twee jonge snaken. Dit lukte me wel nog! In een tijd van 25'25" werkte ik deze wedstrijd af (gemiddelde van 14,8 km/u). Goed voor een 11de plaats op de 121 vertrekkers! Blijkbaar moet ik lang top-10 gelopen hebben en dat met een slecht gevoel!? Mag dus zeker niet klagen. Ben wel blij dat de laatste wedstrijd van het jaar, er maar binnen een maand aankomt! Eens goed uitrusten en het wat kalmer aandoen om dan deze laatste afspraak van het jaar tot een einde te kunnen brengen, op 11 november te Nederhasselt.
Naar jaarlijkse gewoonte, laatste weekend van september, waren we aanwezig op de Flierenhoekjogging te Smeerebbe-Vloerzegem. Als opwarming deed ik één volledige verkenningsronde en als extraatje nog eens de steile klim richting aankomstlijn. Genoeg opgewarmd, want qua temperatuur mochten we vandaag zeker niet klagen. Weinig wind en als de zon er door kwam, té warm om te lopen. Evenals de wind waren er ook weinig starters?! Nochtans een prachtige omloop, landelijk maar wel bijna geen meter vlak. Bijna nergens geen informatie te vinden i.v.m. deze organisatie op het internet. Spijtig zaak. Hopelijk volgend jaar meer reclame aub zodat dit evenement niet verloren gaat! Van bij de start niet al te zot begonnen. Na een goeie kilometer kwamen we met drie te zitten. Eén iemand waarvan ik wist dat hij de 12 km deed. De andere, was voor mij een vraagteken. Aangezien ik ingeschreven was voor de 6 km moest ik zeker zijn van het buiknummer van deze persoon. Ik wist dat diegene die de 12 km liep geen kakkedijs was. Dus zolang mogelijk bij blijven was de boodschap! Halverwege de eerste van de twee af te leggen ronden zag ik dat de derde persoon ook de 6 km liep. Dus daar moest ik mee afrekenen dacht ik bij mezelf. Na het begin van de tweede en laatste ronde viel er weliswaar een gat tussen mij en de persoon die ik moest afhouden. Ik zat immers nog altijd in het zog van de man voor de 12km, en uiteindelijk ook de winnaar in die reeks!!! Na halverwege de laatste ronde moest ik ook passen. Ik keek achter mij en zag dat het goed was. Op eigen tempo de laatste kilometers aanvatten om zo mijn eerste podiumplaats te bemachtigen. In een tijd van 23'41", goed voor een gemiddelde van 15,2 km/u, liep ik een derde plaats op 16 vertrekkers. Met weeral een gemiddelde boven de 15 km/u deed het meer dan deugd om eens op een podium te kunnen staan. Fier als een gieter stond mijn zoon op het podium met zijn papa. PRACHTIG!!! Zeker een moment om te koesteren en om nooit te vergeten! Volgende week start ik in Herzele. Zéker geen podiumambities daar, aangezien er daar meer lopers aanwezig zullen zijn. Ik ga natuurlijk weer tot het uiterste! We zullen wel zien wat we dan presteren, ook weeral op een mooi parcours.
Zaterdag was het dan zover! De enigste jogging op een seizoen, waar ik boven de 10 km ga in wedstrijdverband. Naar jaarlijkse traditie is deze wedstrijd gelegen in Zwalm. Een prachtige nazomerdag met een aangename 22°C als temperatuur. Ideaal loopweer om deze lastige wedstrijd tot een goed einde te brengen. Ik schreef me in voor 1 grote ronde van 10,6 km met in totaal 77 hoogtemeters en 3 lastige stukken. Genoeg op onze boterham, dus ik liep toch een kleine 2 km als opwarming. Parcourskennis had ik en ik wist maar al te goed wat ging komen. Goed vooraan post gevat om direct een goed start te hebben. Ik had me trouwens voorgenomen om beter te doen dan vorig jaar, waarbij ik een tijd liep van 44'38". De start goed doorgekomen met niet al te veel hindernissen voor mijn voeten. Al snel werd een groepje gevormd van een 7-tal man waarvan ik deel uit maakte. Het tempo lag om en bij de 15 km/u. Meer dan voldoende dus op deze afstand. Al bij al was ik wel van mezelf verschoten dat ik dit kon relatief goed kon volgen. Twee man liep weg van ons zodat we nog met een 5-tal overschoten. Het tempo stokte een beetje. Tot Van Langenhove Guido de koppositie nam. Hola dacht ik bij mezelf, dit is dé persoon waar ik bij moest blijven, want verleden jaar eindigde die ook juist voor mij in een sterke tijd! Na een tijd werd ons groepje herleid tot een drietal personen. Guido hield er dus een stevig tempo op na. Na een goeie 5 km was ik de enige die nog kon volgen. Maar na een dikke 5,5 km begon het lastigere werk van de omloop! Ik was wel benieuwd of ik dan nog zou meekunnen. Bij momenten beet ik mijn tanden stuk om in het kielzog te kunnen blijven. Gelukkig zakte het tempo op de lastige stukken zodat ik ook 'wat' kon recupereren. In een afdaling van één van de laatste kilometers moest ik toch wat terrein prijsgeven. Met de nodige inspanningen, tot buikkrampen toe, liep ik het gat terug dicht bij een laatste stuk wind tegen en tegen een snelheid van 15,6 km/u! En dit na bijna 10 km!!! Tot een sprint is het nooit gekomen, deels omdat ik al het beste gegeven had en anderzijds ik beschaamd zou geweest zijn dat ik Guido zijn plaats zou afgesnoept hebben na een hele wedstrijd in zijn zog gelopen te hebben. In een tijd van 43'34" liep ik over de eindstreep, goed voor een gemiddelde van 14,6 km/u! Ik deed er dus ruim 1 minuut aan af ten opzichte van verleden jaar! Meteen ook mijn beste uitslag van het seizoen en dit op de langste omloop!!! Op de 88 vertrekkers voor de 10,6 km eindigde ik 7de!!! Fantastisch!!! Bedankt aan Van Langenhove Guido om brommerken voor mij te zijn en dit op 60-jarige leeftijd! Chapeau. Zou ook nog zo willen kunnen lopen als ik deze leeftijd mag bereiken. Ik heb na de wedstrijd wel noodgedwongen moeten een kleine kilometer loslopen, want beide kuiten stonden op springen. Na een goede wasbeurt en de nodige gebrachte coolgel, keerde ik méér dan tevreden huiswaarts. Binnen 14 dagen staat Smeerebbe op het programma. Goed voor 2 ronden en in totaal 6 km.
Eerst was ik van plan om zaterdag richting Erwetegem te trekken maar omdat ik een mailtje kreeg uit Gooik om weer deel te nemen zoals verleden jaar, was mijn keuze snel gemaakt. Gooik stond immers op geen enkele joggingskalender, nochtans een goeie organisatie en een prachtige omloop. Het voortdurende regenweer kon mij niet tegenhouden om richting pajottenland te trekken. Het parcours was ietwat gewijzigd ten opzichte van verleden jaar, maar mocht er zeker ook zijn. Als opwarming deden we een 5-tal kilometer, goed voor het aantal wedstrijdkilometers waarvoor we ons ingeschreven hadden (= 1 ronde). Redelijk vooraan gepositioneerd om de start goed door te komen, want het ging direct goed bergop. Moeten lopen van man naar man, want wanneer je je niet kon wegsteken achter een voorganger was het extreem lastig!!! Zeker in de open stukken blies de wind ongemeen hard. Wanneer je achter iemand liep met veel tegenwind ging het precies niet snel genoeg, maar overpakken behoorde ook niet tot mijn mogelijkheden. Pas dan wist je hoe hard het was om de koppositie te bezitten. In de voorlaatste dalende straat richting aankomst passeerde mij nog drie lopers. Zo goed als ik kon mee met deze drie om nog een pittig sprintje aan te vatten. De eerste twee vogels waren gaan vliegen, maar de derde vogel was er eentje voor de kat, Marnik genaamd ;). In een tijd van 20'05" legde ik de 5 km af, goed voor een gemiddelde van 14,9 km/u. Ik behaalde zo de 14de plaats op de 169 vertrekkers. Moe en voldaan keerde ik onder een hevige stortbui terug huiswaarts. Komende zondag gaan we tweemaal de muur beklimmen in de muurchallenge, goed voor 6 km. Ben benieuwd wat dat gaat geven (parcours in bijlage).
Gisteren zakte ik af richting Zottegem voor de jaarlijkse Egmontjogging. Bij aankomst zag ik dat het parcours gewijzigd was ten opzichte van vorig jaar. Aan de inschrijvingstafel lag een plattegrondsplan van de nieuwe omloop. Na dit eens goed bekeken en mij ingeschreven te hebben voor 2 rondjes (5,4 km) gingen we dit eens verkennen. De aanloopfase was dezelfde, de piste rond, om dan af te dalen naar het laagste niveau van de omloop. Vanzodra we offroad gingen werd de wijziging snel duidelijk. Een stuk bos door dat een hele poos bleef klimmen, om dan uiteindelijk achter de bevegemse vijvers uit te komen. Heel de parking af, weer richting voetbalstadion van SV Zotttegem om daar dan de laatste meters af te werken tot aan de finishlijn. Parcours was minder zwaar dan vorige editie maar mocht zeker niet onder- schat worden. Ik liep dit parcours dan ook 2 keer als opwarming. Bij de start, maakte ik dit jaar niet de fout om de verkeerde kant van de piste te kiezen. Ik was dan ook goed vertrokken om de volledige piste op een gunstige plaats te bezetten vooraleer we de weg op kwamen. Zeker niet zot gestart zoals vorig jaar, toen we dan al roodgloeiend stonden. Een groepje van 6-tal werd gevormd waarbij ik me goed voelde. Tempo lag vrij hoog. Nochtans deed dit groepje de 10,4 km! 'Ge loopt top 10' riep nen toeschouwer halfweg de wedstrijd naar iemand uit het groepje waar ik bij liep. Niet slecht dus dacht ik bij mezelf. Bijblijven was de boodschap. Dit lukte me vrij aardig. Eens op de piste gekomen, versnelde ik om er zeker van te zijn dat er mij niemand nog een plaats zou afsnoepen. Al gauw bleek dit niet het geval te zijn. Ik legde de 5,4 km af in een tijd van 21'53". Goed voor een 12de plaats op 113 vertrekkers en een gemiddelde van 14,8 km/u. Tevreden keerde ik huiswaarts. Volgende wedstrijd staat geprogrammeerd op zaterdag 30 augustus te Gooik.
Na een kleine 14 dagen inactiviteit, pikten we de draad weer op in Denderleeuw. Denderleeuw is net zoals vorig jaar, weer springen en vliegen om daar op tijd te geraken. De wedstrijd startte voor mij immers al om 18u45. Toch een kwartiertje vroeger op het werk vertrokken (16u45) om dan mijne zoon bij mijn ouders te gaan halen, hem thuis af te zetten, en om dan in een sportief tempo naar Denderleeuw af te zakken via Ninove waar er al een hele tijd omleiding is. Met het nodige geluk van de verkeerslichten en het op dat moment aanwezige verkeer was ik toch een uurtje voor de start aanwezig. Eerste opdracht dus volbracht. Tijd om aan het tweede te beginnen : inschrijven en de wedstrijd. Ik schreef mij in om het parcours tweemaal al te leggen, goed voor een vijftal kilometer. Nadat ik ingeschreven was, had ik nog tijd voldoende over om als opwarming het parcours eens te lopen. Parcourskennis had ik al maar na een verlofperiode was dit zeker niet overbodig. Met goede warme spieren stond ik aan de start, zelfs redelijk goed vooraan want met 218 vertrekkers alleen al in mijn reeks en daarbovenop nog eens de lopers van de 2,5 km stond er een pak volk te wachten op het startsein. Van bij de start had ik direct een vrij hoog en goed tempo beet! Ik had een héél goed gevoel in mijn benen. Die kleine 14 dagen rust was dus blijkbaar geen roest geworden. In de tweede ronde nog een paar man kunnen inhalen die het lastiger kregen. Ook haalde ik nog een jonge merrie (1993) terug die mij even daarvoor voorbij gelopen was. Kon haar tempo aanvankelijk volgen maar moest dan toch weer een paar lengtes toegeven. Na de laatste bocht richting finish, kon ik nog een cartouche af schieten om de gemaakte kloof te dichten en er over te schieten naar een 19de plaats! In een tijd van 19'17" legde ik het opgelegde parcours tweemaal af (5 km). Mijn snelste wedstrijd tot dusver is weeral een feit : gemiddelde van 15,6 km/u!!! En dit na een verlofperiode van goed eten en drinken = ☆☆☆ FANTASTISCH ☆☆☆ Ik kijk al uit naar volgend weekend. Dan staat Zottegem op mijn programma. Zeker een véél lastigere omloop dan Denderleeuw, maar met het nu aanwezige vertrouwen moet ik dit zeker ook tot een goed einde kunnen brengen.
Gisteren zijn we richting vlaamse ardennen getrokken. Brakel met zijn jaarlijkse raploperkesjogging was de place to be. Twee jaar geleden nam ik hier ook aan deel. Dit jaar schreef ik me in om het 'vernieuwde' parcours éénmaal af te leggen, goed voor 5,3 km. Na wat vragen en zoeken vonden we toch de juiste omloop. Na de start en een tweetal straten verder, moesten we een smal baantje in dat redelijk goed omhoog ging. Daarna ging het even vlakker om dan weer een stuk te moeten klimmen dat nóg steiler was dan het eerste stuk. Én waar kwamen we uit na deze beklimming : aan de water- toren boven de valkenberg! Daarmee dat dit zo een lastig stuk was! M.a.w. dit was een zijbeklimming van de valkenberg. Eens boven gekomen ging het in dalende lijn en met zijn momenten héél snel naar beneden. Topsnelheid daar gehaald van 21,8 km/u! Het eerste gedeelte van deze omloop was dus duidelijk het lastigst, dus doseren was zeker het geval. Een lastige maar wel een véél mooiere omloop dan over 2 jaar toen we door het park moesten! Vooraan plaatsgenomen onder de startboog. Toch moesten er weer enkele vrouwen op de eerste startrij plaatsnemen. Ik dacht bij mezelf : ja da gaat hier weer schoon worden. Het startschot was nog maar gegeven of mijn gedachte werd al direct waarheid. Ne start gelijk een slak! Waarom in godsnaam moest de die op de eerste rij plaatsnemen??? Met een beetje gaten te zoeken, wurmde ik mij hier voorbij. Eens de beklimming eraan kwam viel alles op zijn plooi. In de beginfase van deze klim had ik het aanvankelijk erg lastig om een goed en juist tempo te vinden. Een groep van een 8-tal personen liep mij voorbij halverwege het steilste stuk. Met enige moeite kon ik mijn wagonnetje aanhangen. Eens bovengekomen werd het tempo goed hooggehouden. Na de afdaling was ons groepje reeds gehalveerd. In de laatste 'rechte' lijn kon ik er nog een serieuze versnelling plaatsen om de sprint te winnen. In een tijd van 21'06" liep ik als 11ste van de 131 vertrekkers over de meet. Met een gemiddelde van iets meer dan 15 km/u op zo'n lastige omloop mag ik zeker niet klagen! Ook al het feit dat van de 10 man voor mij er maar 1 iemand ouder is!!! Goed bezig zeker zoals men zegt. De eerste volgende wedstrijd vind begin augustus plaats. Denderleeuw is altijd afzien aangezien we uit verlof komen. Een beetje rustiger aandoen zal wel geen kwaad kunnen zeker. Tot in augustus.
Gisteren liep ik, voor mij althans, dé belangrijkste wedstrijd van het seizoen. Schendelbeke, het thuisfront, was een wedstrijd waarin ik zeker goed wou presteren aangezien de opkomst van vele kijklustigen die mij dan ook kenden. Ik schreef me ruim op tijd in, om het gekende parcours tweemaal af te leggen, goed voor 5,5 km. Na de inschrijving terug naar huis om mijn opwarmingskledij te kunnen aantrekken. De omloop tweemaal doorgenomen, om te constateren dat er toch enkele lastige passages in voorkwamen vanwege de wind. Zeker het stuk naar de finish zou voor de nodige afscheiding zorgen, zowel om tijd te winnen als te verliezen. Op de eerste startrij plaatsgevat. De gashendel was ik niet van zin om direct op te draaien. 15 km/u had ik vooraf vooropgesteld als gemiddelde. Verleden jaar forceerde ik me immers in de eerste ronde en moest ik het bekopen in de tweede en laatste ronde. Dit scenario wou ik dit jaar absoluut vermijden. Vertrokken met een snelheid van rond de 16,6 km/u, niet al te zot dus. Laat ze maar lopen dacht ik bij mezelf, ik raap er straks wel nog een paar op. Na goed halverwege de eerste ronde en een tempo van om en beide 15,5 km/u volgde een drietal man in mijn spoor. Aanvankelijk nam niemand over. Goed tempo dacht ik bij mezelf. Doch kwam iemand toch overnemen en vroeg even verderop toen ik weer overnam hoeveel km ik deed. De 5,5 zei ik, van toen af wist ik dat ik van deze drie geen schrik moest hebben om geklopt te worden want deze gasten deden de 11 km (= 4 ronden). Dat ik minder kilometers moest afleggen was wel te zien, want ik bepaalde meestal het tempo. Moest ik zoveel moeten lopen als die mannen, zou ik zeker ook de kat uit de boom gekeken hebben want bij ingaan van voor mij de laatste ronde, moesten zij nog 3 rondjes afleggen! Halfweg de laatste ronde kwamen we steeds dichter bij enkele voorliggers waarvan ik zeker wist dat zij maar 2 ronden aflegden. Na het nemen van de laatste bocht, ben ik beginnen met versnellen richting finishlijn. Met nog een goeie en laatste kracht- inspanning kon ik toch nog één persoon inhalen. Doordat de dranghekken bij de aankomst iets te dicht stonden en daardoor niet meer voorbij kon, moest ik tevreden zijn met een 8ste plaats op 77 vertrekkers. In een tijd van 22'07" legde ik de 5,5 km af, goed voor een gemiddelde van 14,9 km/u. 7" te traag gelopen om 15 km/u als gemiddelde te hebben. Dju toch, blijkbaar mijn eindsprint toch iets te laat ingezet!!! Dit jaar sneller gelopen dan verleden jaar en toch weer moeten tevreden zijn met een 8ste plaats. Er waren dus ook dit jaar goeie lopers aanwezig. De 8ste stek is voor mij blijkbaar weggelegd de laatste tijd, want voor de derde keer op rij eindig ik op deze plaats. Morgen trek ik richting Brakel om de Raploperkesjogging tot een goed einde te brengen.
Onder zwoele temperaturen, 28° en daarbovenop een zekere lafheid, begaven we ons de eerste vrijdag van de maand juli, als jaarlijkse gewoonte richting Zandbergen. Zandbergen, een parcours dat we ondertussen al goed kenden, is ook een goede voorbereiding op het weekend nadien want dan staat de absolute thuismatch 'Schendelbeke' op het programma. Ik was van zin om 2 rondjes op te warmen maar door de hoge temperaturen waren we al na 1 rondje op bedrijfstemperatuur! Veel volk aanwezig. Bijna 300 starters in alle reeksen. Ik vertrok voor 3 plaatselijke ronden met 72 aanwezigen. Na het startschot te hebben aanhoort vertrok ik met een gematigd tempo. Tijdens de start werd immers goed doorgetrokken! Bewust deed ik daar niet aan mee, want onder de gegeven omstandigheden moest je de man met de hamer toch ergens tegenkomen! Al gauw liep ik tal van snelle starters voorbij. Het bewijs dat ik de juiste tactiek handteerde. Tempo goed kunnen onderhouden en ook regelmatig mij kunnen afkoelen door de 2 aanwezige bevoorradingspunten. Na nog goede en redelijk snelle laatste honderde meters, liep ik als 8ste over de
streep in een tijd van 24'21". 24' was mijn streefdoel die avond, doch door de warmte heb ik toch wat moeten toegeven. Uiteraard was ik niet ontgoocheld en kijk ik vol vertrouwen naar volgend weekend uit. Vrijdagavond volgt de wedstrijd te Schendelbeke en zondagnamiddag gaan we in Brakel het beste van ons zelf geven.
Vandaag was het strijdtoneel gevestigd te Goeferdinge. Voor mij eigenlijk, een soort thuiswedstrijd aangezien ik van Overboelare afkomstig ben. Thuis op tijd vertrokken om toch het parcours dat ik al kende tweemaal te kunnen afleggen om te weten van waar de wind kwam! Dat we het zeker niet gingen droog houden zag ik zo al aankomen, donkere wolken pakten samen en kwamen onze richting uit! Nog maar net binnen na de twee opwarmingsronden of de eerste druppels vielen naar beneden. Eigenlijk was ik blij dat er afkoeling kwam, want tijdens de opwarmingsronden scheen de zon en was het voor mij iets te warm! Een zachte afkoeling dus en dat gedurende de hele wedstrijd. Dit brengt ons bij de wedstrijd zelf : Op de eerste startrij plaatsgevat, om toch niet gehinderd te worden door minder vooraan gestarte loopgoden. Goede start genomen. Niet direct geforceerd, want na de eerste bocht ging het een tijdje goed omhoog. De eerste keer dat we naar ons uurwerk keken liep ik 16,6 km/u en dat op één van de zwaarste stukken! Gas terugnemen dacht ik bij mezelf. Een jonge dame kwam bij mij en kon haar volgen tot halverwege de beklimming van ronde twee. Moest haar laten gaan en mijn eigen tempo zoeken op deze lastige beklimming. Ik moest lijdzaam toezien hoe ze naar een ander groepje kon toelopen. Ondertussen waren ook al andere lopers, bij mij geraakt. Eén iemand kon ik enigszins volgen tot aan de eindstreep. Ik wou nog deze persoon inhalen, doch hij versnelde de laatste honderde meters zodat ik moest tevreden zijn met een achtste plaats op 39 vertrekkers.
Vandaag wel een nieuw wedstrijdrecord gevestigd, want ik haalde 15,3 km/u als gemiddelde!!! Meer dan tevreden keerde ik huiswaarts. Dat belooft voor volgende wedstrijden.
Verkiezingsdag, betekende eerst en vooral gaan stemmen, maar ook "Dwars door Ninove". Twee jaar geleden waren we daar ook aanwezig. Toen liep ik daar de 10 km, nu had ik me reeds op voorhand ingeschreven om de 5 km tot een goed einde te brengen. De 5 km was goed voor 1 plaatselijke ronde doorheen het centrum, dat uiteindelijk door de wegenwerken, er toch iets anders uitzag dan de vorige keer. Zoals gewoonlijk veel volk aanwezig en uiteraard ook een heel pak goeie lopers! In mijn reeks alleen al 217 vertrekkers! Tien minuten voor het startsignaal stond ik op de 4de startrij gepositioneerd. Wanneer het startschot gegeven moest worden, stond ik al 10 rijen verder!!! Man, man, man!!!!!!!!!!!!!!!!!! Mijn start was dan ook een gewring om weer redelijk vooraan te geraken. Ik moest dan ook van in het begin een paar efforkes doen om minder 'vooraangestarte' loopgoden voorbij te steken. Ze zouden beter eens een goed systeem uitdokteren om bij de start iedereen achter- aan te laten aansluiten zoals in wielerwedstrijden. Met natuurlijk in de gedachte dat het maar 1 ronde was liep ik al van bij het begin een aardig tempo. Volhouden dacht ik bij mezelf. Ik kwam in de laatste kilometer in een groepje terecht die net iets meer liep dan 15 km/u. Mijn wagonnetje goed kunnen aanhangen om daarna op de piste nog een sprintje te winnen. Als 24ste liep ik over de meet in een tijd van 20'03". Mijn gemiddelde was 15 km/u!!! Yes, de magische kaap van 15km/u is bereikt! Ik had de laatste dagen al een heel goed gevoel op training. Ik wist dat ik goed bezig was, maar dat het zo snel ging gaan was ik me niet bewust. Hopelijk kan ik deze conditie een tijdje aanhouden, want er komen veel thuismatchen aan.
Zondag zakten we af richting Affligem, waar het parcours niet ver van de autosnelweg gelegen was. Gezien de hoogtemeters ( 75 meter per ronde) wist ik op voorhand dat dit een lastige omloop zou worden. Met in het achterhoofd de 15 km/u gemiddelde van in Ninove, wou ik op deze omloop toch ook zo dicht mogelijk bij dit gemiddelde komen. Thuis meer dan op tijd vertrokken om toch eens de ronde te kunnen verkennen. Een prachtige organisatie moet ik zeggen, want de omloop kon je gemakkelijk alleen verkennen zonder verloren te lopen. Wat leerde de 5,3 km opwarmingsronde? Dat er zeker niet overdreven was qua hoogtemeters. Na ongeveer de helft van het parcours kwam er een lastige brok aan. Ook daarvoor was het redelijk lastig door de aanwezigheid van de wind. Want op gans de omloop, weinig of geen beschutting van bakstenen!!! Ook veel offroad-passages. Zou dit parcours toch wel eens willen zien bij regenweer. Ik denk niet dat dit zou verantwoord zijn om hierop te lopen. Parcours was nu droog, dus geen gezeur. Op de tweede startrij plaatsgenomen. Ohja, de laatste keer nog aangehaald, hier werd er gestart in boxen! Dus er kon bijna niemand meer vooraan bij, voor het startschot gegeven werd. De wedstrijd zelf dan : Goed vertrokken, want ik stond achter de winnaar van verleden jaar, die trouwens ook dit jaar aan het langste eind trok. Wedstrijd goed kunnen indelen, aangezien ik deze ronde had kunnen verkennen. Op het lastigste stuk, wat recuperatie kunnen inlassen om dan voluit de laatste kilometers tot een goed einde te kunnen brengen. Deze omloop afgelegd in een tijd van 21'46", goed voor een 21ste plaats op de 245 deelnemers en een gemiddelde van 14,6 km/u. Met een goed gevoel en ondermeer een grote fles affligem keerde ik huiswaarts!
Maandkilometers 2016: ****************** Januari : 5,10 km. Februari : 0 km. Maart : 29,85 km. April : . Mei : . Juni : . Juli : . Augustus : . September : . Oktober : . November : . December : .
Naar jaarlijkse gewoonte, laatste weekend van september, waren we aanwezig
Gisteren zijn we richting vlaamse ardennen getrokken. Brakel met zijn
Zondag zakten we af richting Affligem, waar het parcours niet ver van de 
