Dit is wat ik de laatste dagen al 3x gegeten heb en nochtans, da's al laaaaaaaaaaang geleden hoor! Van toen ik nog héél jong was. Toen had ik dat graag, tot op een gegeven moment. Waarschijnlijk besefte ik plots wat ik juist in mijn mond stak (en het dus waarschijnlijk vies begon te vinden ), want toen ik ouder werd, veranderde ik in een echte lekkere. Kinderachtig, ik weet het, maar zo was ik nu eenmaal en het zit er vrees ik nog altijd in Zielig hé! Maar goed, langs de andere kant eet ik dan wel veel fruit, doe ik pogingen om aan sport te doen (niet dat ik het doe, maar ik probeer het toch, hihi ), drink regelmatig water (doch niet voldoende) ... en anderzijds eet ik nog steeds té grote porties en ben ik zo verzot op chocolade! Een echte verslaving is het! Eén ding weet ik zeker, van zodra ik weet dat ik zwanger ben, zal ik heel gezond eten. Daar ben ik van overtuigd! Dan pomp ik geen smerigheid in mijn lijf hoor. That's for sure!
Even terug naar de makreelfilets. Marieke, begin nu weer niet te zweven hé, maar op zich is het toch een beetje merkwaardig, niet? Dat ik nu plots zo zin heb in makreel? Het is jàren geleden dat ik deze nog in mijn mond gestopt heb. Of plots verdwijnt mijn kinderachtig gedoe en zal ik andere dingen beginnen uit te proberen op het vlak van eten. Wie weet!
Verder heb ik vandaag geen last gehad van misselijkheid of dat kokhalsgevoel in mijn keel. Op één moment na, maar heel kort dan wel.
Laat ons hopen dat het niet opnieuw tussen mijn oren zit. Ik zal wel weer psychologische spelletjes met mezelf aan het spelen zijn. God toch, wat doe ik mezelf toch aan?

06-01-2009, 16:23 geschreven door Marieke  

Ik heb vandaag opnieuw bijna de ganse dag moeten kokhalzen. Bah! Zo'n vervelend gevoel seg! Echt vervelend. Gewoon omdat ik niet weet of het voortkomt van sluipende bacteriën of door het zwangerschapshormoon. Japperdepietjes, wat zou het nu kunnen zijn? Ik begin meer en meer te denken dat ik zwanger ben hoor, maar ik durf het moeilijk luidop te zeggen. Het staat nog niet zwart op wit geschreven hé!!! Of beter, ik zal nog geen twee dikke strepen hebben op de test. Ik moet nog altijd wachten tot en met 17 januari. The big day!

05-01-2009, 18:33 geschreven door Marieke  

Sinds een dag of twee, drie doet mijn maag een beetje raar. Een klein tijdje nadat ik opgestaan ben, krijg ik zo'n misselijk gevoel. Het lijkt wel of ik moet overgeven, maar het is wel lichtjes, maar het duurt wel een tijdje. 's Avonds krijg ik er ook een beetje last van. Ik weet echt niet of dit een voorteken is, maar het zou misschien ook kunnen voortkomen van het feit dat ik de laatste dagen veel en vettig gegeten heb, met die feestdagen (en niet alleen met die feestdagen hoor ). Of misschien wordt ik wel ziek! Ze hebben op het nieuws aangekondigd dat er een ernstige griepepidemie in 't land is. Hopelijk komt hij niet naar hier en hopelijk komen die braakneigingen van iets anders voort. Ik heb regelmatig zo'n kokhalsgevoel in mijn keel. En als ik aan eten denk, bah, dan zou ik wel bijna kunnen braken. Ik hoop echt niet dat er stoute bacteriën in mijn lijf zitten hoor! Een bevrucht eitje in mijn baarmoeder, dat zou fantastisch zijn! Yep yep! Maar goed, ik zal er maar mee ophouden vooraleer ik opnieuw de draak steek met mezelf. Ik moet maar weer eens beseffen dat de kans dat ik niet zwanger ben even groot is, of helaas zelfs nog groter, dan dat ik wel zwanger ben.

04-01-2009, 00:00 geschreven door Marieke  

Nee, ik weet het niet zeker, want daar is het nog te vroeg voor, maar mijn gevoel zegt dat we binnen een 40-tal weekjes mama en papa zullen worden. Ik weet niet hoe het komt, maar iets zegt me dat het nu onze beurt is. Niet dat ik lichamelijk iets merk hoor, want ik heb het al gezegd, ik weet wel beter nu, maar ja, er is 'iets'. Eigenlijk merk ik ergens wel kleine dingen op lichamelijk vlak, maar dan echt wel kleine dingen en deze hoeven niet per sé voortekenen te zijn. Toch zal ik even zeggen wat ik voel: vlaagjes van het gevoel te moeten overgeven, pijnlijke tepels, steken in mijn onderbuik en dat is het. Maar dit kunnen evengoed verschijnselen zijn die zich voordoen bij een ovulatie. Al die symptomen hé, je kunt er niet op voortgaan. Maar een gevoel, da's toch nog een beetje anders hé. Maar misschien begint mijn vurige verlangen zo'n beetje de overhand te nemen. Dat kan het ook zijn hé. Ik zou het leuk vinden en ook een tikkeltje specialer, indien ons kindje rond oudejaar zou verwekt zijn. Mijn zusje verjaart op 1 januari en noem me misschien bijgelovig, maar misschien was het voorbestemd dat ons kindje precies rond deze tijd moest ontstaan. En we hebben meteen een mooi vooruitzicht voor het jaar 2009!!! Nou ja, da's wat ik momenteel voel en denk, maar of het ook allemaal waar is, zal ik pas rond 17 januari zeker weten ...

02-01-2009, 12:14 geschreven door Marieke  

Joehoe, ik heb 2 eitjes in mijn rechtereierstok zitten. Goed hé! Als ik nu niet zwanger wordt, dan weet ik het ook niet hoor!!! Mama en papa hebben gisteren en eergisteren alleszins hun best gedaan. Wat er binnen in mij gebeurt, ligt niet aan mij, maar aan jullie, ja jullie, eicel en zaadcel. Doe jullie werk en doe het goed! En nu niet koppig wezen hé.
Mijn bezoekje bij de gynae heeft me opnieuw hoop gegeven. Ze heeft me goed nieuws meegedeeld. Ze zei dat ik goed reageer op de clomiellekes. Ze was tevreden en dan ben ik ook tevreden uiteraard. Toen ik buiten kwam heb ik een gil gelaten van blijdschap en vliegensvlug naar huis gereden om het goede nieuws te melden. Gelukkig heeft papa niet lang daarna zijn zaad ter beschikking gesteld en de dag erop ook Maar vandaag moet hij ook van de partij zijn hoor! Geen gezaag! Soms vraag ik me af of hij wel een baby wil? Ja, ik weet wel dat hij er eentje wil, maar als het van mij afhing, ja, dan deden we het om het uur. Hihi! Ja, misschien ben ik wel een beetje geobsedeerd en ik weet dat het allemaal niet vanzelf gaat, maar alstublieft hé seg, mijn geduld geraakt op hoor! Ik wil deze keer gewoon zwanger zijn, zodat we naar eind september kunnen uitkijken voor de geboorte van ons kindje. Twee keer is het minimum waarmee ik vandaag tevreden zou zijn. Twee keer, meer vraag ik niet. Da's toch niet overdreven?
Ik moet wel zeggen dat het liefdesspel redelijk pijnlijk is hoor. Amai, veel plezier beleef ik er niet aan eerlijk gezegd. Echt waar, 't is een kleine marteling zeg maar. Het doet gewoonweg pijn. Ai! Ai! Ai! Maar ja, nog eens, ik heb het er voor over. Allé papa, je mag me pijn doen hoor straks, doe maar, en minstens 2x ... hihi ....

31-12-2008, 10:32 geschreven door Marieke  

Yep, vanavond is het zover: de eitjestest. Hoeveel Mariekes zitten er klaar om aangevallen te worden door de Pieruskes??? Allé ja, aangevallen worden ... ik bedoel het zo slecht niet. Ze moeten geen ruzie maken hé, maar overeenkomen. Ze moeten mekaar gewoon in de armpjes sluiten en lief zijn voor mekaar. Vrede tussen de eicelletjes en de zaadcelletjes!
Bij mijn vrienden komen ze in elk geval beter overeen. Het voorbije weekend heeft een vriendin verteld dat ze opnieuw zwanger is. Dju toch!!! Ik heb haar uiteraard met een brede lach gefeliciteerd, maar toch denk ik dat ik groen zag van jaloezie. Verdorie hé! Moet ik nu echt de laatste van gans de kliek zijn die zwanger zal zijn?! Moet dat nu echt??? Iedereen, maar dan ook IEDEREEN rondom mij met een baarmoeder in haar buik, is zwanger. En ik? Ik moet maar geduld hebben, oneindig veel geduld welteverstaan. Ik word gek van de commentaren van iedereen: "Ja, dan is het jullie beurt op hé", "Wanneer beginnen jullie eraan?" Idioten! Natuurlijk weten jullie toch wel dat het nu zo ongeveer de tijd zou kunnen zijn dat we druk bezig zijn met het verwekken van kindjes! Beseffen jullie het nu nog niet?! Duh!!!!!!!!!! We zijn allebei 28 jaar, bezig met verbouwingen en hebben een vaste job. Logisch toch dat er één dezer - als het wat beter meezit tenminste - kindjes zitten aan te komen. Grrr ...
Gisteren is een collega bevallen. De teef! Sorry voor mijn taal, maar da's niet persoonlijk bedoeld, maar de laatste tijd zijn alle zwangere vrouwen teven voor mij. Ze maken mij boos! Het is niet leuk. Ik moet altijd zitten luisteren naar de praat van mijn vriendinnen over zwanger zijn en hun kindjes. "En mijne kleine dit, en mijne kleine dat ..." Pff, ik haat het! Er komt niks anders uit en ik kan er niet over meepraten. Ik sta erbij en kijk er naar.
Het toppunt is nog dat iedereen dacht dat ik zwanger was. Zo vertelden ze mij dit weekend. Weet je nog, de jaarmarkt Houtem? Toen ik geen alcohol dronk en veel rustiger was dan normaal . Wel ja, daar leidden ze uit af dat ik zwanger was. En blijkbaar heeft dit nieuwtje zich als een vuurtje in Houtem verspreid, want bij de familie op kerstavond verwees de nonkel van mijn Pierusje in zijn speech naar familieuitbreiding, uiteraard met een grote knipoog en lach onze richting uit. Tja, iedereen verwacht dus binnen 9 maanden een tweede kleinkindje in de familie. Alleen jammer, dat ze nu ook nog denken dat ik een onverantwoorde moeder ben, want ik heb me nochtans redelijk te goed gedaan aan de wijn ...
Oudejaar zal weer zo'n vervelende gelegenheid zijn, want dan mag ik ook geen alcohol nuttigen. Opnieuw weer stof tot speculatie! Man, man, man, ... Spruitebol, wat doe jij jouw mama toch aan? Pestkopje dat je bent. Mijn probleem is dat ik niet kan liegen hé. Ik ben geen toneelspeler. Ik zwijg nog liever dan iets uit mijn mouw te moeten schudden. Maar ja, zwijgen is ook toestemmen zeker hé. Op die manier zorg ik ook alleen maar voor meer vermoedens. En al die familiebezoekjes die nog volgen seg. Ja man, ik zal blij zijn wanneer dat voorbij zal zijn!

29-12-2008, 18:25 geschreven door Marieke  

ZALIGE KERST IEDEREEN
Ik wens iedereen een bruisend jaar toe, met een beetje spanning hier en daar, een vleugje romantiek en een grote schep geluk

25-12-2008, 00:00 geschreven door Marieke  

Krampjes of zeg maar KRAMPEN Auw pijn!!! Mijn tummy doet pijn! Clomielleke toch, wat doe je mij aan?! Vandaag is de laatste dag van mijn kuurtje van 5 dagen. De pilletjes doen hun werk blijkbaar. Dan toch wel liever zo, dan dat ze niet doen wat van hen verwacht wordt. Deze pijnscheuten kan ik wel doorstaan. Ik heb het er voor over. En als jullie deze keer nòg meer jullie best doen, dan prijs ik jullie de hemel in en noem ik mijn kleine spruit: Clomiel! Hihi, not! Een mens moet er al eens om kunnen lachen hé Dat zou ik mijn engeltje niet aandoen hoor. Hou het maar simpel enVlaams! Een echt klein Belgje. Geen rare toestanden voor mama en papa hoor. Het moet een naam zijn dat iedereen normaal kan uitspreken. Ik wil niet dat de mensen denken dat mijn kind van een andere planeet komt. Waar ze het tegenwoordig allemaal halen ... alleen god weet het! Je hebt mensen met een fantasie die echt ver rijkt hoor!
Uiteraard heb ik ook al enkele namen in mijn gedachten hoor. Zo heb ik er 2 voor een meisje en 1 voor een jongen. Namen die toch al een tijdje door mijn hoofd spoken. Verklappen doe ik lekker nog niet! Sommige van de oogjes die dit lezen, zullen dit pas op het geboortekaartje te zien krijgen. Dat moet een verrassing blijven hé. Of het een meisje of een jongen wordt, zou ik niet verzwijgen. Je hebt maar twee keuzes hé: het is ofwel een jongen, ofwel een meisje. Wat is daar nu nog verrassend aan?! Een naam is speciaal en je hebt er duizenden verschillende ... Iedereen heeft er het gissen naar. Hopelijk mag ik volgend jaar al een ontwerp voor het geboortekaartje bedenken. En oh ja, het zal het mooiste kaartje ter wereld worden. Eigen creatie! Op en top à la Marieke!!! Mijn fantasie slaat al op hol ...

23-12-2008, 19:46 geschreven door Marieke  

Ze zijn in 't land. Het gaat! Ik kan ermee leven voor 't moment. Ik aanvaard het zoals het is. Klinkt allemaal positief, maar dit is slechts een momentbeschrijving. Zo voel ik me dus op dit moment, maar morgen dan weer anders en overmorgen nog anders. Bla bla bla, het verandert er toch niks aan. That's it! Op naar de volgende ...
31/12 is D-day! Hihi, best wel grappig eigenlijk, maar ook een beetje vervelend. Het is zo'n drukke periode en dan moeten we nog oefenen, oefenen en oefenen ... pff ... Mijn hoofd staat totaal niet naar de feestdagen. Ik wou dat ze al voorbij waren. Ik wou dat het al 2 januari was en ik dus van de meeste drukte verlost was. Of nog beter: ik wou dat het al 14 januari was. Ja ja, mijn nieuwe NOD. Vadertje tijd, zet er maar een beetje spoed achter!!!

19-12-2008, 20:05 geschreven door Marieke  

Ik vrees ervoor, want ik denk dat de duivelkes er komen aangestormd. Ik denk niet dat we deze wedstrijd gewonnen hebben. Ik heb al bijna gans de dag krampjes in mijn buik en op dit ogenblik staat mijn buik een beetje gezwollen. Allemaal herkenbaar en dus ben ik er wel een beetje van overtuigd dat mijn regels er morgen of overmorgen zullen doorkomen. Potjandorie!!! Ik vind het niet leuk meer hoor. Het zou zo'n leuke afsluiter van het jaar geweest zijn én een leuke verrassing voor de familie. Oudejaarsavond zou nog zo plezant geweest zijn en we zouden een leuke kijk op het nieuwe jaar gehad hebben. Dan konden we klinken op 2009, een jaar waarin wij papa en mama zouden worden. We zouden al volop kunnen dromen hebben. Ach ja, 2009 wordt sowieso 'ons' jaar, maar het laat nog een klein beetje op zich wachten, maar het mag ook niet te lang meer duren hé. Ik heb het jou al gezegd, lieve kleine spruit, mama en papa houden van spelletjes, maar je mag ons ook niet zot maken hé. Anders worden we nog ongelukkig  Denk je daar de volgende keer aan?

17-12-2008, 21:05 geschreven door Marieke  

Morgen mijn NOD!!!!!!!!! Ik heb nog altijd niks gevoeld, tot op dit eigenste moment! Nu heb ik héél soms hele lichte krampjes, maar dat kan vanalles betekenen hé. Heb deze avond forums afgeschuimd om te zien hoe het de andere vrouwen verging. PLEASE OH PLEASE, laat het deze keer toch mijn beurt zijn. PLEASE!!! Eén bepaalde reactie heeft mij toch wat hoop gegeven. Iemand schreef dat ze niks, maar dan ook niks voelde en vandaag een testje gedaan had en zwanger is. Wie weet, ben ik ook zo eentje hé Wie weet ... Ik begin stilaan weer een beetje zenuwachtig te worden. Ik voel het! Ik heb ook geen zin om te gaan slapen. Ik heb een beetje stress. Zou het door dit 'zwanger worden-gedoe' komen? Het zal toch weer een beetje nagelbijten worden deze week, maar zaterdag zal pas de grote TESTdag worden. Of misschien al vrijdag ... hihi .. Och ja, lap, ik ga dodo doen en mijn gedachtenmolen op stop zetten, want ik ben toch niet zwanger!!!

15-12-2008, 00:00 geschreven door Marieke  

Hier nog altijd niks merkwaardigs. Ik merk niemendal. Ik denk dat het niet voor deze keer zal zijn! Ik merk niks lichamelijks (maar da's niet van tel eigenlijk) en mijn gevoel zegt dat het niks is. Maar toch is het uiteraard wel spannend, zoals iedere keer opnieuw, want je weet maar nooit hé. De natuur is onvoorspelbaar en speelt maar al te graag spelletjes met ons. Nog een weekje tot het uitbreken van mijn regels, normaal gezien toch. Ik hoop, dat als ze er doorkomen, niet te hevig zijn zoals de laatste keer. Ik had best wel hevige krampen.
Het einde van het jaar 2008 is in zicht. De feestdagen komen eraan. Het zal druk worden. Ik voel wel dat 2009 'ons' jaar wordt. Dan staat er ons veel te gebeuren. Ik weet het gewoon! Hihi, laat ons hopen ...

09-12-2008, 17:36 geschreven door Marieke  

Vandaag ben ik met mijn broers kindjes, Ibe (mijn metekindje) en Phebe naar Droomland in Zottegem geweest om kerstversiering te kopen voor mijn broer. Mijn zus en mijn broer zelf waren er ook bij. Het was leuk! Ik had Ibe in mijn armen en dacht sommige momenten zo van: "Goh, 't zou toch leuk zijn om dit met mijn eigen kindje te doen". Ik beelde me al in dat ik daar liep met mijn eigen kind op de arm. Mijn droom is toch zo groot! Hoe lang moet ik nog verlangen? Het is een echte kwelling, die hopelijk niet te lang meer zal duren. Het is gewoonweg vreselijk! Ik ben ook stikjaloers op zwangere vrouwen. Ik zou me boos kunnen maken op hen. Dan denk ik van: "Waarom jij en ik nog niet ?" Tegenwoordig hoor je niks anders op TV van vrouwen die hun kinderen verkopen. Ik zou hen een lap rond hun oren kunnen geven. Hoe kun je nu tot zoiets in staat zijn??? Dat begrijp ik echt niet. Zij spelen met levens alsof het een spel is. Voor hen lijkt het alsof ze met roerend goed bezig zijn. Laat ons een bijberoep in babyhandel oprichten om een extra centje te verdienen! Wat zeg ik, een extra centje? Neen, rijk worden!!! Ze willen rijk worden ten koste van die onschuldige kleine wezentjes! Een goed pak rammel verdienen die vrouwen. Monsters zijn het! Het is niet eerlijk! Zulke vrouwen baren aan de lopende band, terwijl andere vrouwen hopeloos verlangen naar een kindje. Ik wil zo graag zorg dragen voor ons kindje. Ik wil zo graag een kindje grootbrengen en wel nu meteen! Lieve kleine schat, kom dan toch!

06-12-2008, 23:44 geschreven door Marieke  

Nog 10 dagen en dan is het mijn NOD, m.a.w. niet ongestelde dag. Dit is dus op 16 december en dus vanaf dan wordt iedere dag tot en met 20 december spannend, zolang ik tijdens die periode mijn MS niet krijg tenminste. 20 december wordt dus mijn nieuwe D-day en die valt op een zaterdag. De perfecte dag volgens mij, zeker indien hij positief uitvalt, want dan kan ik een gans weekend lekker lang genieten! Maar goed, zover zijn we nog niet en ik denk niet dat het voor deze keer zal zijn. Mijn gevoel zegt dat het niks zal zijn. Op fysieke verschijnselen hoef ik al niet meer te rekenen. Daar baseer ik mij al niet meer op, want je kunt ferm bedrogen uitkomen. Dat weet ik ondertussen wel! Het is wel verwonderlijk dat ik er zo nuchter over ben. Ik ben er nog niet zo veel mee bezig geweest deze keer en ik let echt niet op eerste kwaaltjes of zo. Het is zo van: ik zie het wel. Goed hé! Op die manier zet ik mezelf niet te veel onder druk. Het is gewoon telkens afwachten tot de belangrijke dagen van gans het proces. En die zijn: de ovulatiedag, de eitjestest en de NOD. Al wat daar tussenvalt, is niet van tel. Wanneer die bewuste dagen aanbreken, dan moeten we ons concentreren. Voor de rest gaat het gewone leventje verder zijn gang.

06-12-2008, 00:00 geschreven door Marieke  

Die heb ik niet kunnen doen, verdorie!!! De gynae was er niet! Ik had gisterenavond een afspraak om 21u30, maar er was niemand. Hoogstwaarschijnlijk was ze opgeroepen voor een bevalling, maar ondertussen heb ik wel mijn test niet kunnen doen. Dus nu weet ik niet of ik voldoende gereageerd heb op de clomiellekes?! Ik vermoed van wel, want ik had toch wel wat krampjes in mijn buik, zoals op dit eigenste moment. Maar ja, ondertussen weet ik ook wel dat niets zeker is! Ik zal het wel zien hé op 18/12, want dan mag ik een zwangerschapstest doen. Weer zo'n ellendige tijd in zicht, maar deze keer zal ik proberen om me niet te veel te laten meeslepen, want dat komt toch niet goed uit . Sowieso is het al te laat hoor; ik ben al volledig opgeslorpt door het zwangerschapsgedoe. Ik ben er ook meer mee bezig dan jouw papa. Ja, da's typisch hé! "We zien wel. Rustigaan!" denkt hij dan. Dat is Pieruske hé. Niks overhaasten en zich niet te veel vastpinnen op zwanger worden. Hij is slimmer natuurlijk, want da's eigenlijk de juiste houding die men zou moeten aannemen hé. Ik zal het maar aan die typische mannelijkheden wijten zeker, waardoor mars en venus nog maar eens hun stempel krijgen. Allemaal leuk, maar niet voor mij! Naar mijn mening is hij er toch iets te weinig mee bezig. Als het van mij afhing, oefenen we wel 10x per dag when the time is right, maar dat geldt niet voor papa. "Hey, ik ben geen konijn hoor!" antwoord hij dan. En dan zeg ik: "WAF WAF WAF!!!" Mja, dan ben ik boos hé. We moeten eerlijk zijn. Het loopt al niet van een leien dakje en ik heb echt geen zin om nog een jaar geduld te moeten oefenen hoor. Echt niet! Die pillen mag je trouwens maar een zestal maanden nemen en dan een stop inlassen. Waarom? Omdat die eigenlijk ongezond zijn! Stel je voor! Potjandorie! Ik wil zwanger zijn! Papa zal zich meer van zijn beste kant mogen laten zien hoor. Ik begrijp wel dat het niet evident is en dat de boel niet op commando werkt  en dat hij vind dat ik ook meer uit de kast mag komen   ... Och ja, 't is allemaal zo simpel niet hé. We zijn zodanig op die data gefixeerd (wanneer is de ovulatie, wanneer moet ik die eitjestest doen, wanneer is mijn niet-ongestelde dag), dat we wel niet anders kunnen dan alles te plannen enzovoort. Leuk is anders hé! Maar het is nu eenmaal zo en we moeten er ons bij neerleggen. Dus ja, mijn eitje zit klaar (hopelijk) en de zaadjes zijn geloosd. Ready ... set ... go!!!

01-12-2008, 17:53 geschreven door Marieke  

26-11-2008, 21:15 geschreven door Marieke  

Gisteren heb ik mijn laatste pilletje clomid genomen van de kuur van 5 dagen, oftewel mijn clomielleke, zoals papa het noemt. Laat het pilletje nu maar zijn werking doen. Hopelijk heeft het zijn effect, want het is uiteraard nog niet zeker of ik een eitje zal aanmaken. Ik had de eerste keer maar één eitje aangemaakt en de gynae vond het weinig. Goed, maar weinig. De meeste vrouwen reageren er meer op, maar één is eigenlijk wel beter om de kans op meerlingen te verkleinen. Of is dat niet zo? Ik weet het eigenlijk niet. Ik weet niet of ik kans heb op een meerling als ik meerdere eitjes aanmaak. Is het eigenlijk wel mogelijk dat er meerdere eitjes tegelijkertijd door elk een aparte zaadcel bevrucht worden? Kan zoiets door die pilletjes? Ik weet dat je meer kans hebt op een meerling met die pillen, maar ik weet niet op welke manier het zou kunnen gebeuren. Ik denk dat een eitje zich vlugger splitst en uitgroeit tot een tweeling door de pillen, maar niet dat er meerdere eicellen tegelijkertijd kunnen bevrucht worden. Dit zou ik eigenlijk eens moeten vragen aan de gynae, als ik durf. Ik vraag eerlijk gezegd liever niks bij die gynae. Ik ben daar graag zo snel mogelijk buiten. Dit zou niet mogen hé! Bij de gynae moet je je 100% op je gemak voelen, maar dat is allesbehalve het geval bij mij. Maar ja, geloof het of niet, maar er is maar één gynae hier in Merelbeke en anders moet ik naar het kliniek in Gent en duren de wachttijden langer en is het ook verder van huis. Och ja, ik kan dit wel van me afzetten. Zolang ze me maar geen blazen wijsmaakt, dan ben ik ook al tevreden. En ze moet ons kindje natuurlijk goed opvolgen in de buik! Ons kindje die er weldra, hoop ik, zal gaan groeien. Het zou toch een mooie afsluiter zijn van het jaar, niet? Een kindje op komst voor het nieuwe jaar. 2009 wordt dan onze grote ommekeer. Dat zou pas leuk zijn! Lieve pruts, kom jij in het jaar 2009 kennis maken met de grote wereld? Je hoeft niet bang te zijn. Jouw mama en papa zullen jou zo goed als ze kunnen opvangen. Dat beloven we!!!

25-11-2008, 21:55 geschreven door Marieke  

21-11-2008, 21:19 geschreven door Marieke  

Ondertussen ben ik al bekomen van de slag in mijn gezicht! Nou ja, het heeft niet lang geduurd hoor. Er zijn ergere tegenslagen en zoals ik al zei: we zijn nog niet zo lang bezig in vergelijking met andere koppels. Uit onze vriendenkring ken ik wel geen enkel koppel die zo lang als wij moeten oefenen heeft. Of wel zeggen ze het gewoonweg niet, want ja, de mensen zouden nog al eens aan kwaadsprekerij kunnen doen hé … Dat begrijp ik wel, want ik weet niet of ik dit allemaal aan onze vrienden zal vertellen ook, dat wij een kleine strijd hebben moeten leveren, dat er pilletjes aan te pas gekomen zijn, dat jouw papa een zaadtest moeten doen heeft, … Och, we moesten het allemaal eens weten hé. We zouden nog kunnen verschieten van hoeveel koppels op de tien dit allemaal moeten ondergaan. Er hangt allemaal een beetje een taboe rond hé. Slecht nieuws wordt niet graag verteld en niemand luistert ook graag naar slecht nieuws. De mensen willen dat niet horen. Ze zouden je sneller negeren zelfs! Ze willen niet meegeslepen worden in die negatieve spiraal, want ze hebben zelf al problemen genoeg. Daarnaast is er ook nog de schaamte! Men schaamt zich soms gewoonweg voor de manier waarop sommige dingen moeten gebeuren, als het niet op de normale manier lukt. Eigenlijk triestig hé! Maar ja, het verandert er niks aan. Dit is nu eenmaal realiteit. Weinig zaken verlopen steeds van een leien dakje. En al valt het soms tegen, een mens moet positief blijven. Alleen met die ingesteldheid kom je er en kwel je jezelf niet te veel. Natuurlijk is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar hoop doet leven, niet! Daarom gaan we er opnieuw 100% voor. Ik heb goede moed. 30 november wordt opnieuw een belangrijke dag, want dan mag ik opnieuw een eitjestest doen. Dit wil zeggen dat jouw papa en mama op de dag zelf, de dag ervoor en de dag erna paraat zullen zijn. Een zaadcel overleeft 3 dagen en een eicel 1 dag. Hopelijk ontmoeten ze elkaar op de juiste dag, op de juiste plaats en op het juiste tijdstip. Wij gaan alleszins ons best doen, maar daarna is het wel aan jou. Dus, go for it! Laat zien wat je kunt, kleine pruts!

21-11-2008, 12:30 geschreven door Marieke  

Nog 1 dagje na vandaag! Op dit moment voel ik nogal wat krampen die verdomd goed gelijken op die hatelijke duivels, maar … ze zijn nog altijd niet doorgebroken. Maar ik blijf redelijk realistisch nu, want hoe dichter we D-day naderen, hoe meer nuchter ik het bekijk. Ik vertrouw m’n eigen lichaam niet meer! Gisteren heb ik er eigenlijk niet zo heel veel aan gedacht. Ik voelde toen ook niet zo veel in mijn buik. Wat ik wel had, was veel vochtafscheiding. Echt wel veel, want ik heb meerdere keren gedacht dat het mijn regels waren. Dju seg, het is niet simpel hoor. Maar ik heb het nu al zo lang uitgehouden, dus dan zal ik deze dag ook nog wel overleven. Vandaag ga ik een test kopen en morgenvroeg doe ik die meteen. Amai, dat zal spannend zijn! We zullen zien! Ik maak het kort vandaag, want door te schrijven, maak ik me op dit moment, zo kort voor D-day, alleen maar zenuwachtiger. Dus, tot morgen voor meer nieuws … of tot morgen lieveling … XXX

Vervolg: 10u26

Jij deugniet! Je wil nog wat verstoppertje spelen zo te zien! Geen probleem! Jouw mama zal het spelletje meespelen, maar dan wel voor een tijdje hé, niet te lang met mijn voeten spelen ook hé ;-) Ja hoor,  ’t is van dat, de russen zijn in ’t land!!! Jammer, maar we geven de hoop niet op. Volgende keer meer geluk. Onze tijd komt wel. We moeten alleen wat meer geduld hebben. Jou mama en papa zijn altijd al speciaal geweest en anders dan de meeste koppels. Dus waarom zou het dan nu wel normaal verlopen bij ons. We wisten al van in het begin dat het niet evident zou zijn. Ik wist het trouwens al sinds mijn puberteit. Mijn cyclus is altijd al heel onregelmatig geweest. Nu lijk ik hier wel heel positief, en dat ben ik ook hoor, maar toch moest ik daarnet even bekomen van de schok! Zoals ik deze morgen al zei, had ik erge buikkrampen net zoals bij het doorbreken van mijn regels. Het was redelijk hevig hoor en kijk, ik ging naar het toilet en bij het afvegen zag ik bloed en slijm. Duidelijk de duivels! Vandaag moet ik de gynae bellen om een afspraak te maken voor dag 12 om opnieuw een follikeltest te doen, want morgen moet ik terug starten met clomid om een nieuw eitje te aan te maken. Het handige aan die pilletjes is dat we perfect kunnen weten wanneer ik een rijpklaar eitje zitten heb. Dan hoeven we enkel goed te oefenen en in de roos te mikken. Het vervelende eraan komt daarna. Daarna is het wachten in onzekerheid, maar 1 ding heb ik nu wel duidelijk geleerd: GELOOF NOOIT WAT JE LICHAAM JOU VERTELD!!! Je kunt er niet op rekenen. Het kan gewoonweg vanalles zijn. Nu zal ik pas overtuigd zijn wanneer ik merk dat ik overmatig moet overgeven en me echt misselijk voel. En wanneer ik merk dat ik echt over tijd ben, een week of twee. Trouwens, ik mag nog van geluk spreken en eigenlijk is dit allemaal nog heel normaal. We zijn nog geen jaar bezig. Nog een dikke 3 maanden en dan zijn we een jaar verder. En dan nog zijn we eigenlijk nog geen jaar bezig, want ik ben nog maar 4 keer ongesteld geworden in die 9 maanden. Uiteraard is dit niet normaal, maar technisch gezien hebben we nog maar 4 rondes gehad in die 9 maanden, maar dan wel met wat meer tijd tussen iedere ronde. En bij deze laatste ronde kunnen we pas met zekerheid zeggen dat er een kans was op bevruchting omdat we wisten wanneer exact de eisprong plaatsvond. Dit was de eerste echte kans die we hadden, maar die hebben we duidelijk gemist. Het kan ook niet van de eerste keer patat zijn hé! Er volgen meer kansen na deze. En die gaan we volop benutten. Bij ons verloopt het natuurlijk allemaal wat stroever en anders dan normaal, een beetje geforceerd eigenlijk, maar we moeten er iets voor over hebben hé. We zullen moeten vechten voor jou, maar we kunnen er tegen. Mamie en papie zijn hard en kunnen tegen een stootje! Niet tot morgen dan maar, maar tot later lieve schat.

21-11-2008, 12:05 geschreven door Marieke