Hebt u ooit een waterbrug over een rivier gezien?.........
Zelfs als je het ziet kun je het moeilijk geloven! Een waterbrug in Duitsland ... wat een prestatie! Zes jaar werk, 500 miljoen euro's, 918 meter lang......dat is pas engineering!
Dit is een kanaalbrug over de rivier de Elbe die het vroegere Oost-Duitsland verbindt met West-Duitsland als onderdeel van het pacificatieproject. De brug ligt in de stad Magdeburg bij Berlijn. De foto werd genomen op de dag van de inhuldiging.
Een vraagje aan hen die engineeringprojecten weten te waarderen (ingenieurs en fysici):
Werd die brug ontworpen om ook het extra gewicht van de schepen te dragen of enkel het gewicht van het water?En het antwoord is.... Ze moest enkel het gewicht van het water kunnen dragen!
Waarom? Welnu, omdat een schip altijd een hoeveelheid water verplaatst die hetzelfde gewicht heeft als het schip, om 't even hoe zwaar dat schip is geladen !!!
Over de Elbe
Locatie Magdeburg Langste overspanning106 m Totale lengte 918 m (690 m over land en 228 m over water) Breedte34 m Waterdiepte 4.25 m Vrijd hoogte 90.00 m x 6.25 m Begin werken 1997 Voltooiing 2003
De trogstructuur van de brug bevat 24.000 ton staal en 68.000 m3 beton !!! De brug kan bezocht worden
Er is een parking en over de brug lopen voet- en fietspaden met meertalige borden over de geschiedenis en de constructie van de brug. De brug ligt in Hohenwarthe bij de stad Magdeburg. Ze is lokaal bekend als het "Wasserstrassenkreuz Magdeburg".
Het Brusselse parket heeft een opschorting van straf gevraagd voor schrijfster Saskia De Coster (34). De auteur van 'Eeuwige Roem' en 'Jeuk' had in naam van Noël Devisch, ere-voorzitter van de Boerenbond, een lezersbrief gestuurd naar de krant 'De Standaard'. Daarin uitte ze felle kritiek op Piet Vanthemsche, de huidige Boerenbond-voorzitter.
"Vanthemsche is dubbelzinnig" De zogenaamde lezersbrief kwam er als reactie op een opiniestuk van Vanthemsche dat op 18 september 2008 verscheen. Daarin verdedigde Vanthemsche de vleesconsumptie en -productie. De Coster schreef een brief waarin ze Vanthemsche verweet dubbelzinnig te zijn en voorwendselen te gebruiken. Ze ondertekende het stuk met de naam Noël Devisch.
Excuses Het stuk maakte ophef, maar al snel bleek dat Devisch niets met de lezersbrief te maken had. De Coster stapte zelf naar de politie en bood haar excuses aan. Dat was voor het parket aanleiding om genoegen te nemen met een opschorting. Devisch, die zich burgerlijke partij had gesteld, eiste bij monde van zijn advocate een schadevergoeding van 2.500 euro omdat hij nog steeds met de brief zou geconfronteerd worden.
600 euro De advocaat van De Coster, Wim Bollen, vroeg ook om de opschorting. Volgens hem was de brief een uit de hand gelopen grap en had de redactie van 'De Standaard' beter moeten opletten. De advocaat wees er ook op dat de schrijfster al 600 euro had betaald aan Devisch. De rechtbank doet uitspraak op 30 maart.
"Impulsieve grap" Schrijfster Saskia De Coster reageert opgelucht nu het Brusselse parket niet aandringt op een straf. "Dit was een impulsieve grap die erg uit de hand is gelopen", zei ze.
"Het was nooit de bedoeling dat die brief zou verschijnen. Ik vond het opiniestuk van Piet Vanthemsche een overdreven en bijna karikaturale verdediging van de vleesconsumptie en in een opwelling heb ik een even karikaturaal antwoord geschreven. Ik heb het dan ondertekend met de naam van iemand die zeker nooit zoiets zou schrijven."
"Zelf ook schade geleden" De schrijfster was dan ook erg geschrokken dat het stuk toch in De Standaard verscheen. "Ik dacht dat ze er op de redactie eens goed mee zouden lachen en dat het daarbij zou blijven. Als ik geweten had welke proporties dit zou aannemen, was ik er nooit aan begonnen."
De 34-jarige De Coster hoopt dat na het vonnis van de correctionele rechtbank de zaak kan afgesloten worden. "Ik heb door die stommiteit zelf ook schade geleden en heb mijn columns in De Standaard moeten opgeven. Ik hoop dat er nu een eind aan komt." (belga/svm)
Kookkunsten veroorzaken vaakst ruzie met schoonmama
De relatie tussen een vrouw en haar schoonmoeder loopt vaak moeilijk. Uit Brits onderzoek blijkt nu dat kookkunsten het onderwerp is dat het vaakst voor moeilijkheden zorgt tussen schoonfamilies.
Niet goed genoeg Uit onderzoek blijkt een kwart van de vrouwen zegt dat koken het vaakst voor spanningen zorgt met haar schoonmoeder, daardoor zijn familiemaaltijden met hun toekomstige families niet aangenaam. Huishoudelijk werk was ook een reden voor ruzie, 22 procent van de schoondochters zegt dat haar schoonmoeder kritiek geeft op de hygiëne in haar huis. 20 procent van de vrouwen vindt de mama van haar partner opdringerig, 17 procent is bezorgd dat de schoonmoeder haar niet goed genoeg vindt. 15 procent heeft genoeg van de voortdurende opmerkingen dat de dingen vroeger beter waren.
Teambuilding Daarom lanceert 'The Eckington Manor Cookery School' in het Britse Worcestershire een kookles voor deze schoonmoeders en -dochters. Vrouwen leren dan een hele dag een reeks schotels te bereiden waarbij technieken aan te pas komen die ook gebruikt worden bij teambuildings van bedrijven.
Geheim delen Oprichtster van de school Judy Gardner verklaart hoe de lessen enkele basisregels uitlegt voor aanvaardbaar gedrag: "Vaak is het gebrek aan een goede communicatie de oorzaak van problemen tussen vrouwen en schoonmoeders. Het bereiden en koken van een maaltijd is een goede manier om relaties op te bouwen, het delen van eten heeft geen sociale remmingen. We laten de schoonmoeders de toekomstige bruid helpen het ideale gebraad te maken en haar geheimen van een goed saus te delen. Zo hebben ook de nieuwe echtgenoot en de schoonvader er plezier van." (ep)
Een stuntelende Justin Henin is verrassend uitgeschakeld in het tennistornooi van Indian Wells. Kristin Flipkens daarentegen deed het wel uitstekend: zij schakelde Wozniak uit.
Justine Henin is in de tweede ronde van het met 4,5 miljoen dollar gedoteerde WTA-toernooi van Indian Wells niet voorbij de Argentijnse Gisela Dulko (WTA-37) geraakt. Ze verloor onverwacht in drie sets: 6-2/1-6/6-4.
Met 25 onnodige fouten overhandigde stuntelende Henin Gisela Dulko de eerste set op een schoteltje. Henin kon zich herpakken in de tweede set, ze brak meteen door de opslag van de Argentijnse en stoomde van 2-1 naar 6-1-setwinst. In de beslissende set moest ze echter meteen haar opslagspel inleveren en ze slaagde er niet meer in om op gelijke hoogte te komen van Dulko. Bij 5-4 in de beslissende set serveerde Argentijns de match met een perfect opslagspel uit.
Henin speelde één keer eerder tegen Dulko, toevallig ook in Indian Wells. In 2006 won onze landgenote in de kwartfinales met 6-3 en 6-2.
"Ik denk dat ik nooit het juiste ritme te pakken kreeg", verduidelijkte de 27-jarige Waalse op de toernooiwebsite. "Ze speelde met hoge ballen, en ik kon nooit de juiste timing vinden. Dit was een mindere dag, daar moet je mee leren leven. Toch vind ik dit jammer. Ik hou van dit toernooi. Binnen twee weken komt er een nieuwe kans (in Miami), dus ik blijf wel positief", klonk het bij Henin, die het toernooi van Indian Wells in 2004 nog op haar naam schreef.
Knappe Flipkens Kirsten Flipkens heeft zich wel voor de derde ronde geplaatst. In de tweede ronde maakte de 24-jarige Antwerpse in 61 minuten met 6-1 en 6-2 korte metten met de 22-jarige Canadese Aleksandra Wozniak, het dertigste reekshoofd.
In de derde ronde (zestiende finales) neemt Flipkens het op tegen de 28-jarige Russin Elena Dementieva (WTA-7). Het vierde reekshoofd schakelde de Wit-Russin Olga Govortsova (WTA-50) uit. Ze had daar wel 2 uur en 4 minuten en drie sets voor nodig: 6-4, 4-6, 6-0. Het wordt de eerste ontmoeting tussen Flipkens en Dementieva. (mvl)
Sinds een paar dagen krijgen alle gebruikers van het besturingssysteem Windows een keuzescherm waarop ze hun standaard internetbrowser kunnen kiezen.
Het scherm - dat enkel te voorschijn komt na een update van het systeem - is een gevolg van een overeenkomst tussen softwaregigant Microsoft en de Europese Commissie.
Europa had al langer problemen met de automatische koppeling van Microsofts Internet Explorer en Windows. Concurrerende browsers spraken van koppelverkoop.
Eind vorig jaar kwamen beide partijen met een oplossing. Na het installeren van een update krijgen alle gebruikers van Windows XP, Windows Vista en Windows 7 een scherm te zien waarop ze hun standaardbrowser moeten kiezen.
De vijf populairste browsers (Google Chrome, Firefox, Safari, Internet Eplorer 8 en Opera) worden in willekeurige volgorde getoond. Gebruikers kunnen dan zelf een keuze maken via welk programma ze standaard op het net surfen. (standaard)
ABC gezondheid: Patiënten met een glutenallergie of -intolerantie (coeliakie) moeten strikt alle tarweproducten en alle andere graanproducten vermijden. Haver vormt een uitzondering omdat het, in tegenstelling wat vroeger gemeend werd, geen gluten bevat.
Haver (avena sativa) is een graangewas dat net zoals tarwe tot de grassoorten behoort. Het graan van de haver lijkt op dat van tarwe; je zou dan verwachten dat het gluten zou bevatten. Toch bevat het géén gluten, daarom dat er geen brood van gebakken kan worden. Het zijn de gluten die voor de kneedbaarheid van het deeg instaan.
Een glutenvrij dieet volgen is aartsmoeilijk. Je mag immers geen brood meer eten, noch producten met tarwebloem als ingrediënt. Met haver kan je toch al een muesli als ontbijt eten. Haver is bovendien erg gezond. Het is cholesterolverlagend en het stabiliseert de bloedsuiker bij diabetici.
Toch zijn er enkele kanttekeningen. Haverzemelen zorgen voor een verminderde beschikbaarheid van mineralen, zoals ijzer en zink. Een mineralensupplement kan dan aangeraden zijn. Je moet er ook voor oppassen dat je zuivere haver koopt. Haver is soms besmet door andere granen.
In Sesamstraat hebben ze na 28 jaar afscheid genomen van Paula Sleyp. De Belgische actrice, rechts op de foto, is 79 en verlaat het populaire kinderprogramma om gezondheidsredenen.
De Nederlandse omroep NPS zal als eerbetoon op vrijdag 26 maart een speciale aflevering uitzenden met daarin de beste scènes met Paula.
De actrice, die ook te zien was in onder meer Kapitein Zeppos en Wittekerke, zal wel nog een tijdje te zien zijn in eerder opgenomen afleveringen. (story)
Niet ver van de woonplaats van Tafi, in Pistoia, bevindt zich de hoofdvestiging van het Italiaanse merk Pissei, dat zich al dertig jaar op de fabricatie van kwalitatieve, maar daarom niet minder stijlvolle wielerkledij toelegt. Pissei vroeg aan oudwielerkampioen Andrea Tafi, die in 2002 de Ronde van Vlaanderen won, of hij zijn naam wou verbinden met het merk? "Graag!"
Vervolgens ontwikkelde Pissei de lijnen Linea Fiandre, Linea Roubaix en een Limited Edition.
En Andrea, die deed meer dan alleen zijn naam uitlenen "Ik ben heel tevreden met de wielerkledij van Pissei", benadrukt hij. "Ik ging dikwijls langs om de beste dingen uit te kiezen en testte de verschillende stukken ook zelf uit tijdens fietstochten. Ik weet dus dat de kledij goed is."
Kleurrijk fietsen Dat het wel snor zit met de kwaliteit van Tafi-Cyclingwear, is duidelijk, maar Tafi is en blijft een rasechte Italiaan voor wie stijl zeker even belangrijk is. "Mijn lievelingskleur is blauw. Als Italiaan doet me dat denken aan de blauwe lucht", lacht de man. "Ik hou vooral van de Linea Fiandre", vertelt hij overtuigd. Ook de Limited Edition, door de tekening en de kleuren een op en top zomerse lijn, spreekt hem wel aan. Met name de roze outfit voor de dames valt bij hem erg in de smaak. Daarnaast is er Linea Roubaix, speciaal ontworpen voor de gepassioneerde en actieve wielrenner. "Vlak voor ik naar hier vertrok, stelde Pissei me nog het nieuwste model voor: Jamaica. Dat is pas innovatie!" Het unieke kleurrijke motief trekt meteen de aandacht. Wie die kledij van Pissei aantrekt, mag gezien worden.
Comfort boven alles Mooie mode is een zaak, praktische een andere. "Het moet wel comfortabel zijn", weet ook Andrea Tafi. "Pissei maakt dan ook werk van de afwerking", voegt Tafi's zakenpartner en vriend Hedwig Piens daaraan toe. Hij introduceert de kledij van Pissei in België. Dat merk maakt gebruik van de nieuwste technologie voor alles, van de onderkleding over de wielertruitjes en -broeken tot de accessoires toe. "Zo combineert Pissei een windafschermende voorkant met een meer open rug om de transpiratie af te voeren", weet Piens. "In Italië, waar het veel warmer is, werkt Pissei zelfs met geperforeerde zijpanden in de truien. Het comfort is en blijft belangrijk. Ook bij de afwerking van de zemen wordt rekening gehouden met de tijd dat de fietser onderweg is en er werd ook gedacht aan schokabsorbtie."
De kledijproducent heeft evenzeer oog voor 'details' zoals de extra boordafwerking van de mouw- en beenstukken, de naden die werden opgeborduurd in een kleur die een bijzonder accent geeft aan de stukken en de V-halzen. "Een lijn die aandacht schenkt aan techniek én modieuze ontwerpen vind je nergens anders in België", daar gaan beide heren prat op.
Eeuwige kampioen Iedere wielerliefhebber herinnert zich zeker de overwinningen van wielerlegende Andrea Tafi. Aan zijn zeges tijdens Parijs- Roubaix en de Ronde van Vlaanderen hield hij de bijnaam 'Italiaanse Flandrien' over. Tijdens de beurs Velofollies, die plaatsvond in januari, was hij even terug in België om hier de wielerkledij van 'Pissei by Andrea Tafi' te introduceren. Op de beursstand stond een scherm waarop zijn prestaties op de fiets nog eens getoond werden.
"Het doet me zeker nog iets om de beelden te zien", bekende de kampioen. En zo zijn er wel meer die zijn prestaties niet vergeten zijn, getuigden de vele bewonderende blikken. Tot op vandaag heeft Tafi nog een goeie band met Vlaanderen en Vlaanderen met hem. Doorlopend blijven bezoekers staan om de beelden nog eens in zich op te nemen. Voort¬durend willen mensen met hem op de foto en Tafi poseert met plezier. "Het doet goed dat de mensen mij nog kennen en appreciëren", klinkt het uitgelaten.
De felbegeerde 'kassei-trofee' die hij in ontvangst mocht nemen na zijn overwinning op Parijs-Roubaix in 1999 kreeg een bijzondere plaats in het toeristisch domein Borghetto, die hij samen met zijn vrouw Gloria uitbaat in Toscane. (Daisy Lapeire) Info: www.tafi-cyclingwear.be
De Belgische zonnecentra nemen het niet al te nauw met de gezondheid van hun klanten.
Van onze redacteur
Onder de zonnebank gaan, kan de gezondheid schaden. Het is al een tijdje bekend dat vaak onder de lampen liggen de huid veroudert en het risico op de meest voorkomende huidkankers verhoogt.
Sinds vorig jaar staat vast dat blootstelling aan het UV-licht van zonnebanken ook de kans verhoogt op de minst frequente en dodelijkste vorm van huidkanker: melanoom. Onderzoekers van de International Agency for Research on Cancer (IARC), die onder de paraplu van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) werkt, concludeerden dat wie voor zijn dertigste vaak onder de zonnebank gaat, tot 75 procent meer kans loopt melanoom te ontwikkelen.
De federale overheid had goed op die bevindingen geanticipeerd. Op 1 augustus 2008 werd de wet op de zonnecentra aanzienlijk verstrengd, conform een Europese richtlijn. Sindsdien zijn een aantal duidelijke veiligheidsregels van kracht (zie hiernaast). Zonnecentra zijn onder meer verplicht min-18-jarigen, zwangere vrouwen en mensen met een bepaald huidtype de toegang te weigeren. Ze moeten zich ook houden aan een maximale stralingsintensiteit, nieuwe klanten screenen en wijzen op de gevaren.
Bij de invoering van de regels gaf de sector te kennen ze nauwgezet te zullen naleven. Maar uit een parlementaire vraag van senatrice Lieve Van Ermen (LDD) aan minister van Consumentenzaken Paul Magnette (PS) blijkt dat die belofte grotendeels dode letter is gebleven.
Tussen 16 november vorig jaar en 29 februari 2010 controleerde de Federale Overheidsdienst Economie 174 zonnecentra, verspreid over het hele land. Amper 27 daarvan, of vijftien procent, waren volledig in regel. Er werden 115 processen-verbaal opgesteld en 28 waarschuwingen gegeven. Vier dossiers werden doorverwezen naar het parket. Die centra riskeren dicht te gaan.
In ruim vier op de tien gecontroleerde centra lag de stralingsintensiteit van één of meer zonnebanken boven de toegelaten norm van 0,3Watt per vierkante meter. Die maximumwaarde komt overeen met een UV-index 12, de intensiteit van de zonnestraling in tropische landen.
In ruim zes op de tien gevallen werden intensiteit en duur van de sessie niet aangepast aan het huidtype van de klant.
Eind vorig jaar trok de consumentenorganisatie Test-Aankoop ook al op onderzoek uit. Toen werden 68 zonnecentra bezocht door een volwassene, een 15- of 16-jarige. Slechts vijf van de gecontroleerde centra voldeden op alle punten. De minderjarigen werden zonder problemen toegelaten in twee op de drie plekken die ze aandeden. Amper één op de vijf onthaalbedienden gaf tekst en uitleg bij de risico's. (standaard)
Mannen met obesitas die regelmatig alcohol drinken, hebben 19 meer kans op een leverziekte en hieraan dan mensen met een gemiddeld gewicht. Vrouwen met overgewicht die twee glazen wijn per dag nemen, lopen dubbel zoveel risico op deze ziekte.
Vrouwen en alcohol Het aantal mensen met een leverziekte dat sterft hieraan is verdubbeld de laatste tien jaar. De onderzoekers bestudeerden daarom het verband tussen het BMI (de verhouding tussen het lichaamslengte en het gewicht) en levercirrose bij 1,2 miljoen Britse vrouwen. Ze werden 6,2 jaar in de gaten gehouden. Daaruit blijkt dat bij vrouwen die gemiddeld een derde tot een halve eenheid alcohol per dag nemen de kans 0,8 op 1000 bedraagt dat ze levercirrose krijgen. Bij vrouwen met obesitas stijgt dit naar 1 op 1.000. Degenen die meer dan twee en een halve porties alcohol per dag drinken hebben 2,7 op 1000 kans om levercirrose te krijgen, dat stijgt naar 5 bij vrouwen met obesitas.
Mannen en alcohol Een tweede studie bij 9.000 mannen van gemiddeld 29 jaar toonde aan dat degenen met obesitas die meer dan 15 eenheden alcohol per week drinken, dat is ten minste een glas bier per dag, de grootste kans op leverziekte lopen. Dat is 19 keer hoger dan mensen met een normaal gewicht. Professor Liu: "Het gematigd drinken van alcohol en overgewicht zijn slecht voor de gezondheid van je lever, zeker de combinatie is slecht."
Belangrijkste oorzaak Alcohol is de belangrijkste oorzaak van levercirrose, dit onderzoek bewijst echter dat een te hoog lichaamsgewicht ook een rol speelt. Onderzoeker Bette Liu: "Obesitas zorgt voor een opstapeling van vet in de levercellen, wat leidt tot een vette lever. Hierdoor kan deze ontsteken en zo ontstaat een cirrose. Dit komt vaak voor bij mensen die veel alcohol drinken en diabetes hebben." (ep)
"Er moet altijd wel een pispaal bijzitten, zeker?"
Alle chefs geslaagd, Jeroen slechts voorwaardelijk. Peter Goossens had ook bij de vorige kooktest al opmerkingen voor Jeroen.
Alle kandidaat-chefs van het programma 'Mijn Restaurant' moesten herexamen doen. Na de eerste twee tests, een gerecht met Sint-Jacobsvruchten en een gebakken rog met bruine botersaus, was sterrenchef en jurylid Peter Gossens niet tevreden en vooral niet overtuigd. Dus gaf hij de vier nog een derde opdracht: maak kalfszweriken rossini. "Maak er een mooi, creatief, lekker en gaar gerechtje van". Zo gezegd, zo gedaan. Uiteindelijk slaagden alle chefs, maar Jeroen (Mechelen) slechts voorwaardelijk.
Jeroen heeft zijn voorwaardelijke status te danken aan zijn aanhoudende ongehoorzaamheid. Goossens waarschuwde hem dat hij het soezendeeg te nat maakte, maar Jeroen was er van overtuigd dat hij het zo kon.
Resultaat: de pommes dauphinoises waren vooral soezendeeg en niets aardappel. Ook het gebruik van tomaten in het gerecht, beviel Goossens niet al moest hij wel toegeven dat de kalfszwezerik en de ganzenlever perfect gebakken waren en de saus ook goed was.
"Jeroen, wat moeten we daar mee doen? Ge zijt te vlug content, ge luistert niet als ik raad geef. Hoe moet ik mij daar bij voelen? Ge moet luisteren, en uw gerechten moeten top zijn, of ge moogt geen chef meer zijn", aldus Peter Goossens.
"Ik ben de pispaal" Jeroen zelf ziet het anders: "Ze hebben een pispaal nodig zeker? Het was toch een ander verhaal geweest als mijn saus barslecht was geweest, of mijn cuisson niet goed. Nu ging het over details. Ik heb toch niet meer fouten gemaakt dan de anderen?
"Een keigrave man" Eerder had Peter Goossens Lucie ('prachtig gebakken ganzenlever en lekker'), Kristof ('lekker ondanks foutjes en dingen die chef zou moeten weten') en Yves ('Je moet nadenken over de opbouw van je gerechten') wél gelukkig gemaakt. Het ontlokte Lucie de opmerking dat Goossens "best sympathiek" kon zijn, waarop Kristof antwoordde: "dat is gewoon een grave man, een keigrave man."
Interactie met Rani Het was ook presentatrice Rani De Coninck opgevallen. "Zie je wel, af en toe maak je mensen gelukkig?" De sterrenchef reageerde verbaasd: "Waarom zou ik dat niet doen?" "Mensen denken altijd dat je zo'n kwade bent." "Als het goed is, is het goed; als het niet goed is, dan is het niet goed. Het heeft geen zin om tegen die jongens te zeggen dat het goed is als het niet goed is. Dan leren ze niets, en blijven ze gewoon het slechte verder zetten", argumenteerde Goossens. "Da's waar", antwoordde Rani. De interactie tussen de twee is nieuw voor het programma.
Buurtonderzoek Ondertussen moesten de zaalverantwoordelijken op buurtonderzoek, als onderdeel van hun businessplan. De concurrentie bekijken en mensen op straat aanspreken: het ging sommigen beter af dan anderen. Isaura slaagde er niet in om mensen op de markt aan te spreken, terwijl Jimmy gouden tips kreeg van de concurrentie.
De taalkwestie Ludovic ging langs bij de burgemeester van Halle, Dirk Pieters (CD&V). Daar kwam de namenkwestie ter sprake. Pieters: "Denk nog eens na over de naam, want taal is een gevoelig punt in Halle. Wij zouden het zeker waarderen als het een Vlaamsere, euh, meer Nederlandstalige uitstraling zou hebben."
Ludovic zei er zeker over te gaan nadenken. "Wij willen iedereen met open armen ontvangen en het beste ervan maken." Al zou hij misschien ook moeten nadenken over het 'stoeltje' voor handtassen dat hij naast enkele tafeltjes in het restaurant wil zetten.
Keukens en verbouwingen In de panden werden ondertussen keukens geïnstalleerd, tot vreugde van de chef-koks. Er werd ook budget voorzien voor een architect en aannemers dat de koppels zelf moeten beheren. Ook voor horecameubelen, -kledij en verlichting krijgen ze een apart budget. De duo's zijn al volop aan het uitgeven, maar veel werd nog niet losgelaten over de concepten.
Zaaltest En uiteindelijk werden ook de zaalverantwoordelijken aan een test onderworpen door Olivier Willaert, de maître van Ter Duinen. Daartoe moesten de duo's eerst een etiquettevragenlijst beantwoorden, die zal meetellen in het eindresultaat. Bij deze proef kwam de bijna legendarische vijandigheid tussen Inge en Catherine weer bovendrijven. Ze kibbelden over de antwoorden, tot Catherine de handdoek in de ring wierp. Inge bleek het echter wel twee keer bij het rechte eind te hebben.
Op de vingers getikt De beste zaalleerling kon extra budget in de wacht slepen, wat altijd van pas komt om extraatjes in het restaurant te bekostigen. Maar makkelijk zou het niet worden. De vijf werden onmiddellijk al op de vingers getikt omdat ze nauwelijks goeiemorgen zeiden en niet in servicekledij waren. Isaura kreeg de raad haar haren te knippen, Jimmy en Inge kregen een opmerking over hun schoenen en Ludovic kreeg de raad de tanden te poetsen nadat hij een boterkoek had gegeten, 'want nu zie ik de sporen tussen je tanden'.
Bij de drankentest kwam Jimmy er het beste uit. Hij wist enkele technische vragen over wijn relatief goed te beantwoorden terwijl Isaura niet voor de eerste keer opgemerkt kreeg 'dat ze wel iets wou doen, maar ze wist niet goed wat.' Maar wie uiteindelijk het geld mee naar huis kreeg, dat zien we volgende keer. (edp)
Nicolas Liébart (29) heeft Debby Pfaff (34) na een relatie van 8,5 jaar ten huwelijk gevraagd. Het huwelijk zou 'ergens in 2011' plaatsvinden.
Nicolas zou haar een maand geleden al op het einde van een draaidag voor het VTM-programma De Pfaffs, thuis op de zetel, ten huwelijk gevraagd hebben. Dat meldt Het Laatste Nieuws vandaag.
Het aanzoek kwam onverwachts, want Debby en Nicolas hebben een moeilijk jaar achter de rug. 'Debby die stress had. Ik die haar niet begreep. We leefden naast mekaar', zegt Nicolas. 'Maar we hebben het uitgepraat en sindsdien gaat het zo goed tussen ons dat ik dacht: als ik het nu niet vraag, komt het er nooit van.'
Na Kelly, die in 1999 eeuwige trouw beloofde aan Sam Gooris, en Lyndsey, die in 2005 haar hart gaf aan Dave Volders, heeft nu ook de oudste Pfaff-telg trouwplannen. 'Ik weet nog dat ik ja gezegd heb, al de rest is weg: een black-out', aldus Debby. 'Ik ben van het principe dat de man de vraag moet stellen. Alleen kwam die nooit. Na de geboorte van Keano in 2004 heb ik even overwogen om dan maar zélf mijn stoute schoenen aan te trekken. Dat wilde ik dan toch niet. En trouwen, het hoefde ook niet per se voor ons.'
'Dat zegt ze nu', zegt Nicolas. 'Maar telkens wij op een trouwfeest van een van haar vriendinnen waren, kwamen die op mij afgestapt: Debby wil trouwen. Als ik haar dan vroeg of dat klopte, zei ze: ben je zot. Dat welles-nietesspel heeft járen geduurd. Waren we op vakantie, onlangs nog in Mexico, dan fluisterde ze in mijn oren: schat, ge gaat mij hier toch niet ten huwelijk vragen? Zaten we op restaurant: toch niet nu hé, niet hier hé!'
De exacte trouwdatum ligt nog niet vast. 'Ergens in 2011' zal het gebeuren, voor de wet én de kerk. 'Ik heb tijd nodig om alles te plannen', aldus Debby. 'Hoe gaan we het doen? Een groots feest of intiem? In Vlaanderen of in het buitenland? En voor de mensen die weer denken dat hier iets achter zit: wij trouwen niét voor de media, noch voor de verhaallijn van De Pfaffs. Nicolas en ik zijn elkaar vorig jaar op een gegeven moment echt kwijtgespeeld. Maar we hebben elkaar teruggevonden. Wij trouwen omdat we elkaar graag zien. Dat is de enige reden.' (nieuwsblad)
De beelden bij het verhaal, zondag in De Pfaffs op VTM, om 20.30 uur.
Straks is de lente weer in het land. Het blijft langer licht en we genieten van de eerste zon. Met dat heerlijk lichte lentegevoel gaat ook je Keurslager aan de slag. Een reeks lekkere lenteproducten zetten de toon voor het nieuwe seizoen.
Officieel start de lente pas op 21 maart. Dan duren de dag en de nacht precies even lang. Je Keurslager volgt liever de meteorologische lente. In dat geval beginnen we vanaf nu al aan het nieuwe seizoen. Jeugd en vruchtbaarheid staan symbool voor de lente. Daar is een eenvoudige verklaring voor.
Na de donkere wintermaanden neemt in de lente de kracht van het zonlicht snel toe. Dat heeft een positieve invloed op ons. In de lente voelen we ons goed in ons vel. Het extra zonlicht verhoogt de hoeveelheid serotonine en dopamine in ons lichaam. Dat zijn de twee stoffen die ervoor zorgen dat we ons bij de eerste lentezon als snel licht euforisch voelen.
Ook de natuur leeft in de lente helemaal op. Dieren ontwaken uit hun winterslaap, de vogels bouwen nesten, er groeien bladeren aan de bomen, bloemen en planten staan in bloei. De lente zorgt in de natuur voor een nieuwe start. Onbewust speelt de heropleving van de natuur ook bij de mensen nog altijd mee. In heel wat gezinnen vormen de eerste mooie dagen het sein om tot de grote lenteschoonmaak van het huis over te gaan.
Communies en lentefeesten Het is duidelijk: de kracht van de lente is duidelijk voelbaar. Het is dan ook geen toeval dat in dit seizoen sinds oudsher een aantal belangrijke overgangsrituelen plaatsvinden. Tot op vandaag vinden we die gewoonte weer in de viering van de eerste en plechtige communie, en in het lentefeest. Die feesten blijven tot op vandaag een mooie gelegenheid om samen met familie en vrienden te vieren.
Rond de communie- en lentefeesten bestaat trouwens de duidelijke tendens om die in eigen huis te vieren. Een grondige voorbereiding is daarbij onontbeerlijk. Leg daarom al ruim vooraf een checklist aan met boodschappen en klusjes die je in de aanloop naar het feest zeker niet mag vergeten.
Uiteraard maak je het feestmenu zo uitgebreid als je zelf wilt. Maar vergeet vooral niet om hiervoor ook even aan te kloppen bij je Keurslager. Hij zal je met veel plezier heel wat handige feesttips en leuke menusuggesties aan de hand doen. De lente zal zich zo ongetwijfeld ook vanuit de keuken tot op de feesttafel laten voelen.
Het seizoen heeft heel wat jonge, verse groenten en kruiden te bieden. Zoiets vraagt gewoon om heerlijk lichte soepjes en slaatjes. Die verse groenten spelen trouwens ook een opvallende hoofdrol in de panklare producten en bereide gerechten die we aan je voorstellen.
Genieten van de lentezon behalve een feestseizoen is de lente ook de periode waarop we met plezier opnieuw naar buiten trekken. Een bezoekje aan de kinderboerderij is voor de kids altijd een topevenement, zeker wanneer er lammetjes, biggetjes en allerlei andere kleine diertjes te zien zijn. De lentezon nodigt uiteraard ook uit om een eindje te wandelen of fietsen.
Dient er zich een lange, mooie dag aan, dan zorgt een daguitstap met het gezin of met vrienden pas echt voor lentekriebels. En wat is dan leuker om 's middags samen te picknicken! Ver van alle drukte samen genieten van lekker eten, dat maakt het lentegevoel compleet.
Zit je zelf een beetje verlegen om een paar leuke verrassingen voor de picknickmand, leg de vraag dan zeker eens voor. Je zal zonder twijfel een paar voorbeelden te weten komen van hoe je met typische lenteproducten - zoals fijnkostsalami, gekookte Meesterlijke ham en kiproulade met tuinkruiden - verrassend lekkere belegde broodjes kunt bereiden voor de gasten die je op de picknick hebt uitgenodigd.
Later deze week presenteren we trouwens nog heel wat suggesties voor originele belegde broodjes: makkelijk om zelf klaar te maken en echt lekker. Laat de lente nu maar komen! (goedgekeurd magazine met tips)
Je Keurslager viert de start van de lente met een fijne selectiecharcuterieproducten : fijnkostsalami , Keurslagersham en kiproulade met tuinkruiden. Met dit speelse trio kun je alle kanten uit.
Het zijn drie lichte vleeswaren die zich makkelijk laten combineren met andere typische lenteproducten. Denk maar aan de combinatie van ham met verse asperges. Uiteraard zijn de producten perfect geschikt als beleg op een broodje, maar ook als borrelhapje of als ingrediënt in een slaatje of een gerecht.
Broodje met kiproulade, groene mayonaise en een slaatje van Rucola en walnoot.
Boodschappenlijstje - 8 sneetjes wit brood - 12 plakjes kiproulade met tuinkruiden - 25 g tuinkruiden
(bieslook, dille, dragon) - 1 sjalot - 50 g mayonaise - 50 g rucala - 25 g gedroogde walnoten - 2 eetlepels walnotenolie
Hak het sjalotje en de tuinkruiden fijn. Meng met de mayonaise. Snijd de walnoten fijn en meng met de rucola. Voeg er de notenolie aan toe en kruid met peper en zout. Bestrijk het onderste plakje wit brood met een beetje mayonaise met tuinkruiden. Beleg met plakjes kiproulade en werk af met het slaatje. Vervolg: broodje met fijnkostsalami enz...
Onlangs lauwerde de Vlaamse Gemeenschap hem nog met de Cultuurprijs voor algemene verdiensten. En terecht, want Eric Antonis bezieling voor cultuur resulteerde in schone dingen. Hij blies een nieuwe wind door De Warande in Turnhout, leidde Het Zuidelijk Toneel, maakte van Antwerpen 93 een onvergetelijke Culturele hoofdstad en als cultuurschepen gaf hij het Antwerpse culturele veld een nieuw gezicht. Er zijn mensen die het verschil maken. Eric Antonis is zo iemand. Vanwaar komt toch de begeestering van deze minzame man voor de kunsten?
Ja, vanwaar komt jouw begeestering voor de kunsten, mijnheer Antonis? Mijn moeder speelde viool in een orkestje in Turnhout en mijn vader was cultuurjournalist voor Franstalige kranten zoals Le soir. Ik kreeg dus tijdens mijn jeugd de kans om veel mee te gaan naar voorstellingen, films en tentoonstellingen. Mijn liefde voor cultuur is zo ontstaan. Ik ben ook naar het Jezuïetencollege gegaan, waar kunst veel aan bod kwam. Je werd daar bijna gekweekt om in de voetsporen van de paters te treden. Maar toen ik op de vraag wat ik later wou worden antwoordde dat ik niet ging voor pater, maar iets artistieks verkoos, schrokken ze wel wat.
Heb je een herinnering die je speciaal is bijgebleven? De opvoering van Jules Vernes, in regie van Franz Marijnen, in 1984. De voorstelling speelde in De Warande in Turnhout. Marijnen was al regisseur bijna een fantast. Het cultuurcentrum werd voor de gelegenheid van dak tot kelder helemaal omgetoverd in een vreemde theatrale locatie. Toen plots bleek dat er asbest in het gebouw zat, mochten we daar van de ene op de andere dag niet meer binnen. We zijn toen op zoek moeten gaan naar een andere speelplek en vonden een verlaten fabriekspand in de rand van Turnhout.
Het publiek werd in geblindeerde bussen, waar de voorstelling al in begon, naar de fabriek gebracht. Ze wisten dus niet waar ze terecht kwamen. Het eerste beeld bij aankomst was een groot aquarium waar naakte vrouwen in zwommen met een roos in hun mond. De voorstelling heeft een maand lang gespeeld en elke avond opnieuw gebeurde daar een wonder. Voordien in Nederland werd de voorstelling gespeeld met een live symfonisch orkest. In België waren we ook op zoek naar een orkest. We maakten kennis met Arbeid na Vermaak, een klein harmonieorkest, dat bovendien niet heel juist speelde. Maar toen Franz hen hoorde, wilde hij hen er absoluut bij hebben. Elke avond opnieuw, gedurende een hele maand, was dit orkestje trouw van de partij wat we niet verwacht hadden. Meer zelfs: er kwamen in de loop van de maand altijd meer muzikanten bij. Het was een wonderlijke gebeurtenis waar nu nog vaak over wordt gepraat door wie het heeft gezien. Het is vele mensen bijgebleven en mij dus ook.
Had je zelf een artiest kunnen worden? Voor welk kunstgenre zou je dan gekozen hebben? In het college kregen we les voordracht en dat deed ik graag. Ik had gerust een toneelopleiding willen volgen, maar in mijn omgeving vond men dat maar een rare keuze. Ik schipperde op mijn 18e tussen mijn liefde voor cultuur of natuur. Uiteindelijk heb ik scheikunde gestudeerd en daarna geschiedenis.
Welke kunstgenre kan jou het meest bekoren? Welke het minst? Ik kan alles wel appreciëren. Het is een kwestie van open te staan en moeite te doen. Ik ging onlangs naar de tentoonstelling Animism in het MuHKA. Er staat een installatie die ik best ontroerend vond, over de tegenstelling tussen een robot en een jong meisje. Maar evengoed ga ik tegenover het MuHKA naar schilderijen van Rubens kijken en kan ik ook daar door gepakt worden. Ook oude muziek bekoort me erg.
Stel: je mag een avond op onze kosten gaan tafelen met drie kunstenaars. Wie zijn de uitverkorenen? Welke vraag zou je hen stellen? Walter Vandenbroeck en Jef Geys. Het zijn twee kunstenaars die zich niets aantrokken van de wetten van de kunstmarkt en hun eigen weg volgden. Bovendien kennen ze elkaar: ze komen allebei uit Balen. Walter heeft trouwens ooit nog het boek 362.880 x Jef Geys geschreven. Maar ik heb niet de indruk dat ze nog veel contact hebben met elkaar. Ik zou dan ook willen vragen hoe zij nu, vele jaren later, naar elkaar kijken.
Welk cultureel-historisch moment had je live willen meemaken? Daar moet ik niet over nadenken: ik kies absoluut voor de vrijlating van Mandela. Ik zat toen, in 1989, voor de televisie en vond het een wonderbaarlijk moment. Mandela heeft toch bijna 30 jaar van zijn leven op Robbeneiland doorgebracht, maar hoe hij dan buitenkomt en niet bitter is ik vind dat onwaarschijnlijk. Normaal gezien zou je wraak voelen als je 27 jaar onterecht achter de tralies zit. Maar niet bij hem. Daar kwam een minzame man naar buiten, kaarsrecht en gelukkig, die er helemaal niet oud uitzag. Zoiets heb ik zelden van iemand gezien. Mandela is zonder twijfel een zeer grote meneer.
Stel: in de hemel is ook cultuur, die je tot in de eeuwigheid mag bezichtigen en beluisteren. Wat wil je daar dan aantreffen? De Sint-Augustinuskerk in Antwerpen is omgedoopt tot een centrum voor oude muziek: Amuz. Als ik op een koude zondagnamiddag in die kerk naar wondermooie muziek luister, bijvoorbeeld van Paul Van Nevels Huelgas Ensemble, dan is het alsof ik mij in de hemel bevind.
Dus er is een beetje hemel op aarde. Precies. Als de hemel naar de aarde komt, dan kan het ook omgekeerd: ik neem dus gewoon de oude muziek van hier mee als ik naar de hemel ga. Verder zou ik ook aan Jordi Savall vragen of hij mee wil gaan, want ik vind die man fantastisch. Hij brengt wondermooie interpretaties van oude muziek.
Je hebt duidelijk een voorliefde voor religieuze oude muziek. Ik ging vroeger op zondag ook al met mijn ouders naar de kerk. Ik doe dat nu dus nog, maar dan in de namiddag en om naar oude muziek te luisteren. (lacht)
Welke Vlaamse kunstenaar verdient extra waardering door hem een standbeeld te geven? Jan Decorte. Ik heb Jan al jarenlang meegemaakt en hij is een fascinerende man. Hij wordt nooit oud, doet altijd nieuwe dingen. Hij is altijd een beetje rebel gebleven. Ik zou hem een standbeeld geven omdat hij het toch maar blijft doen, onlangs weer met Bachai. Ik vind dat hij dat echt verdient, hij is een geweldige kerel.
En moet zijn vrouw Sigrid Vinks er niet bij? Dat is een goeie vraag. Ja, je maakt geen beeld van Jan zonder Sigrid. Dus doe maar een dubbelbeeld. (uit in Vlaanderen)
Wie bij leven een nier afstaat voor transplantatie, gaat aan die menslievende daad doorgaans niet vroeger dood.
Gezonde volwassenen die bij leven een nier afstaan voor transplantatie, betalen voor hun altruïsme niet de ultieme prijs. Door de operatie komt hun leven niet in gevaar, leert een Amerikaans onderzoek onder 80.000 levende nierdonoren, waarvan de conclusies zopas zijn gepubliceerd door het vakblad Journal of the American Medical Association.
De donoren hadden, sinds de VS in 1994 begonnen met transplantaties tussen levenden, vrijwillig een van hun twee nieren afgestaan, doorgaans aan een verwant die op de wachtlijst voor een donororgaan stond. Onderzoekers van de Johns Hopkins University School of Medicine volgden hun gezondheid twaalf jaar lang op, en vergeleken haar met de gezondheid van 9.000 andere Amerikanen die geen nier hadden afgestaan.
De vergelijking leerde dat donoren de eerste drie maanden een licht verhoogde kans maken op een voortijdig overlijden 25 onder hen overleden aan complicaties van de ingreep, die zoals elke andere operatie niet risicoloos is. Maar wie die eerste maanden goed doorkwam, de overgrote meerderheid van de donoren dus, had vervolgens eenzelfde levensverwachting als de mensen uit de controlegroep, of zelfs een betere dan zij. De onderzoekers vermoeden dat dit laatste valt te verklaren door de strenge selectie die donoren ondergaan: alleen de allersterksten wordt toegestaan om een nier te doneren.
Mannelijke donoren in de studie hadden gemiddeld een iets grotere kans op een fatale afloop dan vrouwelijke.
In ons land staan elk jaar enkele tientallen mensen bij leven een nier af, doorgaans aan een familielid. Het vaakst wordt gedoneerd van ouder naar kind, op de tweede plaats komt donatie tussen broers en zussen, op de derde plaats die tussen partners.
Transplantatie van nieren uit levende donoren is in België goed voor ongeveer een tiende van het totale aantal niertransplantaties. De praktijk helpt om de wachtlijst in te korten, maar is onvoldoende om hem helemaal weg te werken. Gemiddeld wachten in ons land duizend mensen op een donornier. (standaard)
Zwangere vrouwen kijken best niet naar droevige films. Wetenschappers ontdekten namelijk dat ongeboren baby's reageren op de stemming van de moeder wanneer ze televisie kijkt, de baby wordt rustig en stil als het om een droevig verhaal gaat.
Vrolijk en droevig De wetenschappers lieten de vrouwen kijken naar een vrolijke scène uit The Sound of Music en een droevig stuk uit de film The Champ. De moeders luisterden met een hoofdtelefoon, om er zo zeker van te zijn dat de ongeboren baby's niet door het geluid beïnvloed werden. Daaruit blijkt dat de foetussen bij het eerste fragment druk met hun armen bewogen, ze werden erg rustig bij de droevige scène. Hormonen De wetenschappers weten niet hoe de baby's de gevoelens van de moeder oppikken, ze denken dat de productie van hormonen bij de moeder dit veroorzaakt. Volgens de onderzoekers doen de nieuwe resultaten het bewijs groeien dat het humeur en het stressniveau van een toekomstige moeder haar ongeboren kind treffen.
Stress Uit eerder onderzoek blijkt dat gestresseerde, toekomstige moeders meer risico lopen op een vroegtijdige geboorte of een doodgeboren kind. Ook blijkt dat ze meer kans hebben op een kind met een iq lager dan gemiddeld, ook zijn deze vaker hyperactief, kampen ze meer met emotionele problemen en vertonen ze meer gedragsproblemen. (ep)
Halle ontkent politieke druk op uitbaters 'Les Deux'
Het schepencollege van Halle ontkent dat de deelnemers aan het vtm-programma 'Mijn Restaurant' in hun stad de naamkeuze van hun restaurant 'Les Deux' hebben moeten wijzigen onder politieke druk.
Toen de naam bekend werd liet burgemeester Dirk Pieters (CD&V) nochtans zijn ongenoegen blijken over de Franstalige keuze. De uitbaters lieten hierop recent weten te opteren voor een Vlaamse naam, die nog niet bekend is gemaakt.
Vlaams manifest "Dat de uitbaters hun naam hebben moeten wijzigen of er dat er op hun druk is uitgeoefend is een verdraaiing van de werkelijkheid. Er werd wel gevraagd rekening te houden met het Vlaams manifest dat de stad ondertekende en dat respect vraagt voor het Vlaams karakter van de stad Halle. Het is een vraag die aan alle handelaars en bedrijven die zich in Halle komen vestigen gesteld wordt", aldus het schepencollege in een mededeling.
Vlaams karakter Het Vlaams Manifest uit 1993 heeft volgens het schepencollege als bedoeling het Vlaams karakter van de stad Halle te vrijwaren, te bevorderen en te doen respecteren. Het is een aanbeveling op basis van argumenten voor het behoud van de authenticiteit, en geen reglement waar sancties aan verbonden zijn.
Vlaamse bekrompenheid "Het is er gekomen door de reële verfransingsdruk die sedert jaren ernstig toeneemt, en is zeker geen uiting van Vlaamse bekrompenheid", aldus het college.
In een poll op deze website bleek dat een meer mensen voor een Franse naam waren, dan er voorstanders voor het behoud van het Vlaamse karakter waren. "Er zijn zoveel restaurants met een Franse naam", luidt de redenering. (belga/edp)
Onder de harde bolster van een motorrijder zit meestal een goed hart. Bart Bronders richtte een paar jaar geleden de vzw Motorrijders voor het Goede Doel op. Onder de naam 'De Bende van Bart' organiseert de vereniging een grote motortocht.
De opbrengst gaat naar goede doelen.
"Alle gelijkenissen met die andere Bende van op de televisie berust op louter toeval", begint Bart Bronders lachend. Hij is al jaren schepen in de stad Oostende, maar vindt naast zijn drukke bezigheden toch nog tijd om er regelmatig met de motor op uit te trekken. Meer nog: hij stampte enkele jaren geleden een originele motorvereniging uit de grond met de lovenswaardige intentie om geld in te zamelen voor verschillende goede doelen. "Ik heb altijd al van motoren gehouden, maar kwam door het vele werk - ik ben eveneens advocaat - tijd te kort", vertelt Bart Bronders.
"Een tiental jaar geleden moest ik een zware operatie ondergaan en dat heeft me echt aan het denken gezet. Ik moest en zou meer tijd vrijmaken voor ontspanning en daarbij kwam opeens de motor in beeld. Ik heb toen mijn broers Yamaha gekocht en er ging een nieuwe wereld voor mij open. Ik kon met brommers overweg, maar een motor was toch een uitdaging van een heel andere orde. Man, vrij zijn en de weg op: onbetaalbaar. Later kocht ik mij een zwaardere machine en trok er samen met mijn vrouw op uit tijdens de vakanties. We hebben heel Europa doorkruist, meestal waar er bergen zijn."
Met de vrienden rijden hoort er natuurlijk ook bij, want alleen is maar alleen. En daar is enigszins het idee voor de Bende van Bart ontstaan. "Van meet af aan was het niet de bedoeling om een club op te richten, met lidkaarten en zo. Ik wou eerder een groep motorenthousiastelingen samenbrengen die zich niet wensten aan te sluiten bij traditionele motorverenigingen-. vertelt Bart. "Bij de Bende van Bart gebeurt alles op vrijwillige basis en wordt er geen lidgeld gevraagd Iedereen is van harte welkom. Ik heb met enkele vrienden wel een vzw opgericht. Het stelt ons in staat om jaarlijks een grote motortocht door West-Vlaanderen te organiseren, telkens met start en aankomst in Oostende. De opbrengst daarvan gaat steevast naar enkele goede doelen."
En daar houdt Bart de beste herinneringen aan over. "Zeker weten. Het doet deugd vast te stellen dat zoveel mensen een groot hart hebben voor anderen die het niet zo goed hebben. Tal van motorclubs aarzelen geen seconde om mee te helpen aan onze motortocht voor het goede doel. We zijn immers geen concurrenten yan elkaar, integendeel. In principe steunen we met de vzw zoveel mogelijk initiatiewn waarbij kinderen betrokken zijn. Vorig jaar gingen de ingezamelde fondsen onder meer naar het onderzoek en de behandeling van progeria, de aandoening waarbij kinderen veel sneller verouderen. Hopelijk kan ook die kleine maar gemeende bijdrage helpen om de levenskwaliteit van die kinderen te verhogen."
Naar aanleiding van het televisieprogramma 'Hart voor Mekaar' beleefde Els Capelle, een kankerpatiënte die thuiszorg realiseert, de verrassing van haar leven toen ze met de Bende van Bart op de motor mocht. "En vorig jaar hebben we ook een rondrit met slechtziende mensen georganiseerd. Met speciale gidsen deden we alle kunstwerken van Beaufort aan. Het was heel bijzonder te merken dat ook blinden enorm van kunst kunnen genieten. Zij 'zagen' de beelden op een heel andere manier door te voelen. We waren allemaal onder de indruk. Dat we zulke prachtige initiatieven kunnen steunen, maakt het allemaal nog meer de moeite waard." (Dany Van Loo)
Rondtoeren met de Bende van Bart De grootste activiteit van de Bende van Bart is en blijft de jaarlijkse motortocht voor het goede doel. De vierde editie vindt dit jaar plaats op 13 juni. Inschrijven kan vanaf' 's morgens aan OC 't Kasteeltje in Zandvoorde bij Oostende. Na de tocht is heel wat animatie voorzien, met onder meer een muzikaal optreden en een gezellige maaltijd. Ook de Oostendse visbakkers zijn van de partij. Lees er alles over op debendevanbart
Ouders staan voor zwaarste keuze: één hart, twee meisjes, welk kind blijft leven?
Mandy en Tor Bailey uir Phoenix (Arizona) staan voor een vreselijk keuze: dokters hebben hen laten weten dat ze heel snel zullen moeten beslissen of ze Taylor en Emma, hun Siamese tweeling gaan scheiden. De kans dat ze het allebei redden is minimaal.
We begrijpen de risico's en we zijn ons bewust van de vreselijke keuze die van ons verwacht wordt. Als we niet opereren sterven onze meisjes sowieso. Als we het wel doen, misschien ook. En we weten dat de kans bestaat dat we tijdens de operatie zullen moeten beslissen wie leeft en wie sterft.
Mandy Bailey Emma en Taylor hebben een zus (Paige, 10) en drie broers: Cole (6), Drew (8) en baby Blake (1) De meisjes hebben maar één hart, en dat kan, nu ze drie zijn, het werk niet meer aan. Artsen willen proberen na de scheiding één van de twee kinderen een ruilhartje en een nieuw levertje te geven, een primeur als dat zou lukken. Maar ze hebben ook te horen gekregen dat de kans dat de twee kinderen het zullen overleven minimaal is.
Dat ze zijn blijven leven bij geboorte is wonder Toen Emma en Taylor Bailey werden drie jaar geleden geboren gebeurde al een wondertje. De artsen hadden voorspeld dat de Siamese tweeling, verbonden van borstbeen tot navel, geen 15 minuten zou leven: hun longen zouden hun hartje platdrukken bij hun eerste ademhaling. Maar dat gebeurde niet.
Hartje gaat stoppen met kloppen Emma en Taylor konden het tot nu redden, ondanks het gedeelde hart én een gedeelde lever. Maar artsen hebben papa Tor en mama Mandy nu laten weten dat er geopereerd moet worden, anders zal het hartje tout court stoppen met kloppen. Een Siamese tweeling die één hart deelt is nog nooit succesvol gescheiden. Artsen willen het wel proberen. Ze vermoeden dat zowel Emma als Taylor een ruilhartje zullen nodig hebben, de gedeelde lever zou door één van de meisjes behouden kunnen worden.
Minimale slaagkans Maar ze hebben de ouders er meteen bijverteld dat de kans dat beide meisjes zo'n operatie overleven "van de kleinste orde" is. Bovendien is er haast bij de beslissing: er moet naar vervangorganen worden gezocht en dat is niet evident, plus het gaat de jongste maanden, sinds Emma en Taylor de Mexicaanse griep kregen, snel bergaf met hun motortje.
De vreselijkste keuze "We begrijpen de risico's en we zijn ons bewust van de vreselijke keuze die van ons verwacht wordt. Als we niet opereren sterven onze meisjes sowieso. Als we het wel doen, misschien ook. En we weten dat de kans bestaat dat we tijdens de operatie zullen moeten beslissen wie leeft en wie sterft." (mvl)