Volgens S. Hawkings (wetenschapper en atheïst) bestaat God niet omdat er parallelle universums bestaan. Ik verklaar hem nader: volgens Darwinisten is het leven en het mensenlijk leven op aarde een toevalligheid in de evolutie. Die toevalligheid is echter zo uitzonderlijk dat men haast uit verwondering dan toch een God moet veronderstellen. Wel, dat hoeft niet meer omdat ons universum toch niet zo uitzonderlijk is daar er meerdere universums blijken te zijn.
Niemand houdt zich meer bezig met God dan een atheïst.
Simone de Beauvoir. Ik kén die blik. Ik heb mezelf nog nooit gezien waneer ik die blik vertoon maar ik weet dat ik die soms ook heb. Wat deze blik zegt is net iets te moeilijk om uit te leggen. Of misschien kan u dat wél?
Amo, amavi, amatum. De stamtijden van amare (Latijns werkwoord): houden van, beminnen. Ik bemin, ik heb bemind, ik werd bemind. Het laatste is een passivum. Daar ben je niet zelf actief maar het gebeurt aan jou (terwijl jij passief bent). Passivums brengen mij altijd in de war. Omdat je dan het onderwerp bent van iemand anders zijn actie. Er gebeurt iets waarvoor je eigenlijk niet zelf gekozen hebt.
Voor bemind worden valt dat nog mee. Bij andere werkwoorden kan dat een heel stuk minder aangenaam zijn.
Ik ben een heel grote fan van Bach. Het was liefde op het eerste zich en dat is altijd zo gebleven. Ik luister graag naar andere klassieke werken, heb ook CD's van allerlei slag, zelfs van Marco Borsato. Maar Bach heeft muziek gemaakt dat mij altijd weer raakt en het geheime wapen bezit om een vredig antwoord te bieden op elk stemming. De Goldberg-variaties voorop.
Meer dan twintig variaties op eenzelfde thema. Een minimalist avant la garde.
Alles is rond, zo zei ze. Dat is waar. Zoals een citaat van de schrijfster Christa Wolf : "Er moet een misverstand zijn. Al die moeite om van onszelf een ander te maken alleen om daar weer los van te moeten komen." Wat ze niet zegt maar vermoedelijk wel bedoelt:
opdat we meer zouden worden wie we eigenlijk al waren.
Daar het 'happy hour' was, kreeg ik de bestelde daiquiri in tweevoud. De eerste ervan was op voor zij haar eerste thee had opgedronken. De tweede was al even snel leeg. Een dosis alcohol maakt mij altijd wat zweverig daar ik geen ervaren drinker ben.
Ik kan het nog altijd worden. Ik kan nog veel worden. Waaronder veel wat ik niet wil worden. En hopelijk een beetje van wat ik wel wil worden.
Gisteren is veel fout gelopen: mij haast doodgeërgerd, de verkeerde trein genomen, mijn sleutels vergeten, bijna een afspraak gemist, door het rode licht gestapt, te laat gaan slapen.
De reden? Met een hoofd in de wolken ga je voorbij aan de echte wereld. Zalig.
We kennen het oneindigheidsteken vanuit de wiskunde: een neerliggende acht. Hierbij een voorstelling van oneindigheid door Escher. Heel goed gezien volgens mij.
A-perspectivisme: iets beschouwen zonder een bepaald perspectief in te nemen. Geen perspectief is ook geen oordeel over waar en onwaar, goed en kwaad en schoon of lelijk. Gelooft u dat dan kan?
Wanneer is er een keerpunt? Wat in ons bepaalt dat iemand die we tot onze (vrienden-) kring beschouwden, er op een zeker moment geen deel meer van uitmaakt? Ik vrees dat het antwoord simpel is: wanneer we er geen baat meer bij hebben. Die baat kan alle vormen aannemen (intellectueel, financiëel, emotioneel...). Baat kan ook betekenen dat we geen erkenning meer vinden. Alleen de formele banden houden ons dan nog bij elkaar.
Ik heb niet zo een probleem met het blijven bestaan van formele banden dan wel met het wegvallen van erkenning.
Onzekerheid. We houden er eigenlijk niet van maar het speelt voortdurend een rol. Het onzekerheidsprincipe van Heisenberg is immers geldig op subatomaire schaal (kwantumfysica) hoewel voor macroscopische voorwerpen (vb. stuifmeelkorrels) de onzekerheid verwaarloosbaar is. Ik ken niets van kwantumfysica maar het is leuk om te brainstormen en (waarschijnlijk compleet onterecht) te transponeren:
Ons lichaam is duidelijk macroscopisch maar wie weet komen ze er nog achter dat denken en voelen (heden niet waarneembaar) misschien wel onderhevig is aan de wetten van onzekerheid.
De x-generatie (geboren 1955 -1970) zijn nihilisten, de y-generatie (geboren 1970- 1985) zijn hedonisten en de z-generatie (geboren na 1990) zijn 'zedonisten'. Nooit van gehoord? Zelfgenoegzaam en tevreden (Extra Knack, 17 november 2010, p.17).
Ik was eerst zedonist, dan hedonist en vervolgens nihilist. Blijkbaar altijd tegen de tijdsgeest in of kan dat niet?
We hebben altijd een mening over hoe ethisch anderen handelen in onze dagdagelijkse omstandigheden. Dat mag maar ik denk (helaas bevestigd in onderzoek) dat alle, enfin, de meeste mensen nogal wreed kunnen worden wanneer ze in omstandigheden komen die zich daartoe lenen. Mensen in machtsposities ontsnappen er zelden aan. Misschien kunnen we pas de ethiek van iemand beoordelen in functie van de weerstand die hij biedt aan corruptie en machtsmisbruik wanneer hij wél over die macht beschikt.
Wie weet hoe uw gedrag zou wijzigen wanneer u daartoe de mogelijkheid zou hebben.
L' enfer. Een film van Clouzot die nooit is afgemaakt. Met Romy Schneider. Een film over jaloezie die waanzinnig maakt. Beelden van Romy Schneider die vervormd worden om haar te kunnen zien door de ogen van van haar jaloerse man. De film werd niet afgemaakt omdat Clouzot een hartaanval kreeg tijdens de opnames.
Misschien zijn waanzinnigheid en een gebroken hart één en hetzelfde.
Het woord hermetisch komt van Hermes, de god van de handel, verkeer en welsprekendheid, de boodschapper van de goden. Vreemd dat de synoniemen van hermetisch de volgende zijn: 1) mystiek-magisch, 2) volledig dicht 3) gewild duister, moeilijk te begrijpen. Aanduiding van literatuur waarin (let op) stoische, platonische en aristoteliaanse gedachten zijn verwerkt, meestal in dialoogvorm. Zoals Hermetisch zwart van M. Yourcenar.
Voor jonge mensen is de wereld even groot als hun hoofd. Eigenlijk zijn beide klein maar voor hen is er overeenstemming en dat is voldoende om te denken dat de wereld dan ook van hen is. Voor ervaren mensen is hun hoofd te klein voor deze wereld of de wereld te groot voor hun hoofd. Er is geen overeenstemming en dat is voldoende om te weten dat de wereld niet van hen is.
Wat verkiest u? De beperkte ervaring dat u het heel goed weet? Of heel goed weten dat uw ervaring beperkt is?
Sommige relaties zijn niet in balans. De één geeft meer dan de ander, is meer betrokken, houdt meer van. Dat kan. Sommige proberen dan de ander te overhalen om meer en dus evenveel als zijzelf te investeren. Dat kan zinvol zijn voor een tijdje maar het is een slechte strategie als er geen wijziging volgt. Het beste is om je eigen investering te veranderen naar iemand of iets anders.
Probeer niet de ander te veranderen. Verander jezelf.
