U kent het verhaal van het lelijke eendje. Dat werd als lelijk gepercipiëerd omdat het eigenlijk een zwaan was. Ook al hebt u ontdekt dat u een mooie zwaan bent, de perceptie van andere eenden blijft dezelfde.
Een mens mag, om in deze wereld te overleven, best beschikken over wat psychopathische trekjes (cfr. Knack-interview deze week). Dit geldt des te meer om over deze wereld te heersen. Juist.
Ik ben voor een democratische werkwijze. Maar sommigen gebruiken een democratische weg om twee tegenstrijdige dingen te doen: enerzijds de leiding wat uit handen te geven om ze anderzijds weer strikt op te nemen. M.a.w. chaos laten ontstaan om de touwtjes terug terug stevig in handen te nemen.
Of is dit pendelen een weg om zo dicht mogelijk de democratie als utopie te benaderen?
De uitdrukking 'Al wat je zegt, ben jezelf', is niet enkel een defensief antwoord van domme kinderen maar eigenlijk een het wijs antwoord van niet-defensieve volwassenen. Zeker als je dat op jezelf toepast. Doe dat maar eens. Bij elk uitspraak die je doet over een andere, nagaan in hoever die uitspraak eigenlijk op jezelf slaat.
Het zou kunnen dat je dat een interessante bezigheid gaat vinden.
De gestaltpsychologie ziet alles in voor- en achtergrond. Dat wil zeggen dat de achtergrond fundamenteel mede bepalend is voor wat men op de voorgrond ziet. Wat ziet u? Een vaas of twee profielen?
Appreciatie. Ik kan zonder. Ik denk dat ik zonder kan. Ik wil zonder kunnen. Ik wil er niet afhankelijk van zijn. Ik denk dat ik er afhankelijk van ben. Ik kan niet zonder. Met dank aan P.
Het verschil tussen jaloersheid, afgunst en nijd is de volgende: - jaloersheid is een ander benijden om wat hij heeft terwijl men het zelf zou kunnen hebben - afgunst is een ander benijden om wat hij heeft maar men het hem niet gunt - nijd is bittere afgunst
Ik ben niet jaloers, zeker afgunstig en slechts een haar verwijderd van nijd.
Ik heb een workshop "symbooldrama" gevolgd. Dat komt erop neer dat je een bepaald symbool oproept en kijkt welke beelden zich daarrond ontwikkelen. Bijvoorbeeld: een voorstelling van een roos of een beklimming van een berg. Normaliter in interactie met een begeleider. Maar probeer de oefening maar eens zelf te doen en kijk hoe jouw roos eruit ziet en op welke wijze jij een berg zou beklimmen.
Vergeet niet alle details te interpreteren. Altijd het meest interessante.
De opera Don Carlo gaat over de zoon van de Koning van Spanje. Carlo is verliefd op een franse prinses en zij op hem maar helaas, zijn vader de koning huwt het meisje. De liefde doorkruist door de macht. Dat wat betreft de voorgrond van het verhaal.
De achtergrond van het verhaal is dat Vlaanderen ondertussen door Spanje werd onderdrukt en aan het verkommeren en verpauperen was. En dat in een opera van Verdi.
Hij had een date! Nog nooit in zijn niet meer zo jonge leven had hij een date gehad maar nu was het zover. Een vrouw was geïnteresseerd. Een date kan de hemel op aarde lijken. Een vrouw kan een wonder lijken. Een man ook.
Sommige mensen zitten in een onaangename situatie. Ze kunnen eruit weg maar ze willen erin blijven zitten. Ze beweren van niet maar ze doen het wel. Ze kiezen er zelfs expliciet voor. Blijkbaar willen ze het zichzelf moeilijk maken. Waarom dat zo is? Ze willen ook eens anders zijn dat ze zijn. Ze willen anders dan een aangename situatie. Waarom dat zo is? Ze willen alles van zichzelf en de wereld leren kennen. Inclusief het onaangename. Zo is dat. De andere kant is altijd intrigerend.
Volgens de meeste ben ik confronterend. Dat is ook de bedoeling. Dat is hoe ik wil zijn. Wat is er interessanter dan dat? En ja, u mag het ook met mij zijn. U bent dat overigens. Zonder dat u het weet. Maar u bent het wel.
Ik heb er geen probleem mee dat mensen zich in verschillende contexten anders gedragen vb. werk, vrienden, thuis. Aanpassing aan een bepaalde situatie is een positieve flexibele eigenschap. Daar is niets verkeerds mee. Weliswaar op twee voorwaarden 1) Er is een kern van jezelf dat altijd dezelfde is 2) elke uitbreiding daarvan in een bepaalde context moet authentiek zijn.
Ik heb wel een grote hekel aan vermenging van belangen.
El secreto de sus ojos. Oscar beste buitenlands film. Een wat vreemde mix van politiefilm, detectieveverhaal en romantische psychologie. Maar eigenlijk gaat hij over 'passie'. Vrijwel elk personage in de film heeft wel de één of andere passie die hem ten onder brengt. Zo gaat dat met passies. Die eindigen altijd in lijden.
Zoniet met de geduldige liefde. Daar is het 'festina lente' troef!
Ik weet het: echt vrolijk kunt u mijn blog niet noemen, ik ben doorgaans ernstig. Zouden ernstig en vrolijk per definitie aan elkaar tegengesteld zijn? De van Dale bevestigt dat: vrolijk = in lichte stemming; ernstig = niet licht op te vatten.
De voltooid toekomende tijd: hoe moet je die eigenlijk begrijpen? Bijvoorbeeld: wij zullen gespeeld hebben. Het gaat dan over iets wat voorbij is terwijl het nog moet komen. Vreemd hoewel hij in sommige zinnen wel zijn betekenis heeft, bijvoorbeeld: 'Als ik oud ben, zal ik veel/weinig geld verdiend hebben'. Maar toch, in principe kan je dat niet stellen. Om de eenvoudige reden dat je niet weet of je wel zal toekomen aan de toekomende tijd.
De voltooid toekomende tijd: ikzelf durf hem nooit gebruiken.
