De opera Don Carlo gaat over de zoon van de Koning van Spanje. Carlo is verliefd op een franse prinses en zij op hem maar helaas, zijn vader de koning huwt het meisje. De liefde doorkruist door de macht. Dat wat betreft de voorgrond van het verhaal.
De achtergrond van het verhaal is dat Vlaanderen ondertussen door Spanje werd onderdrukt en aan het verkommeren en verpauperen was. En dat in een opera van Verdi.
Hij had een date! Nog nooit in zijn niet meer zo jonge leven had hij een date gehad maar nu was het zover. Een vrouw was geïnteresseerd. Een date kan de hemel op aarde lijken. Een vrouw kan een wonder lijken. Een man ook.
Sommige mensen zitten in een onaangename situatie. Ze kunnen eruit weg maar ze willen erin blijven zitten. Ze beweren van niet maar ze doen het wel. Ze kiezen er zelfs expliciet voor. Blijkbaar willen ze het zichzelf moeilijk maken. Waarom dat zo is? Ze willen ook eens anders zijn dat ze zijn. Ze willen anders dan een aangename situatie. Waarom dat zo is? Ze willen alles van zichzelf en de wereld leren kennen. Inclusief het onaangename. Zo is dat. De andere kant is altijd intrigerend.
Volgens de meeste ben ik confronterend. Dat is ook de bedoeling. Dat is hoe ik wil zijn. Wat is er interessanter dan dat? En ja, u mag het ook met mij zijn. U bent dat overigens. Zonder dat u het weet. Maar u bent het wel.
Ik heb er geen probleem mee dat mensen zich in verschillende contexten anders gedragen vb. werk, vrienden, thuis. Aanpassing aan een bepaalde situatie is een positieve flexibele eigenschap. Daar is niets verkeerds mee. Weliswaar op twee voorwaarden 1) Er is een kern van jezelf dat altijd dezelfde is 2) elke uitbreiding daarvan in een bepaalde context moet authentiek zijn.
Ik heb wel een grote hekel aan vermenging van belangen.
El secreto de sus ojos. Oscar beste buitenlands film. Een wat vreemde mix van politiefilm, detectieveverhaal en romantische psychologie. Maar eigenlijk gaat hij over 'passie'. Vrijwel elk personage in de film heeft wel de één of andere passie die hem ten onder brengt. Zo gaat dat met passies. Die eindigen altijd in lijden.
Zoniet met de geduldige liefde. Daar is het 'festina lente' troef!
Ik weet het: echt vrolijk kunt u mijn blog niet noemen, ik ben doorgaans ernstig. Zouden ernstig en vrolijk per definitie aan elkaar tegengesteld zijn? De van Dale bevestigt dat: vrolijk = in lichte stemming; ernstig = niet licht op te vatten.
De voltooid toekomende tijd: hoe moet je die eigenlijk begrijpen? Bijvoorbeeld: wij zullen gespeeld hebben. Het gaat dan over iets wat voorbij is terwijl het nog moet komen. Vreemd hoewel hij in sommige zinnen wel zijn betekenis heeft, bijvoorbeeld: 'Als ik oud ben, zal ik veel/weinig geld verdiend hebben'. Maar toch, in principe kan je dat niet stellen. Om de eenvoudige reden dat je niet weet of je wel zal toekomen aan de toekomende tijd.
De voltooid toekomende tijd: ikzelf durf hem nooit gebruiken.
In de griekse oudheid ging er nog wel eens anders aan toe. Opdat men oorlog zou kunnen voeren moesten ze een gunstige wind hebben en daarom was het offeren van een dochter nodig. Vandaag de dag is er geen sprake meer van een letterlijke dood maar is het werkelijk zoveel anders? Hoeveel kinderen worden er geofferd ten behoeve van de ambities van hun vader?
Wat is offeren heden anders dan iemand opgeven, geen tijd aan besteden, onbelangrijk achten, geen prioriteit geven?
Wat is 'werkelijk'? Onze uiterlijk wereld van gezin, diploma, werk, vrienden, hobby's of onze innerlijke wereld van hoop, angst, vertrouwen, intuitie, liefde? Beide werelden stemmen niet noodzakelijk overeen. Hoe iets lijkt (uiterlijk) is niet altijd hoe iets is (innerlijk) en omgekeerd, wie we zijn (innerlijk) is niet altijd hoe we ons voordoen (uiterlijk). Welke wereld is dan de 'ware'? Mensen kunnen er in de war van raken.
Waar er een koningspaar is, daar is een krabbenmand. Een krabbenmand is een onveilige plaats waar iedereen elkaar probeert schade toe te brengen om zo kort mogelijk bij het koningspaar te zijn.
Het is een hele weg om bij het koningspaar te raken en de krabbenmand te vermijden.
Sommige mannen zijn slim en charmant. Andere zijn intelligent en lief. Er zijn er die dit tevens combineren met zwijgzaam en koppig zijn. Nogal vermoeiend maar ik kan ze allemaal best aan.
Doorzetten en niet opgeven zijn een kwestie van geloof. Een pure geloofskwestie. Immers, doorzetten en niet opgeven zijn niet gebonden aan resultaat noch succes. Ze blijven bestaan ONDANKS resultaat ncch succes. Ze blijven bestaan omdat je in iets of iemand gelooft.
In eerste instantie het geloof in jezelf. Soms levert dat zelfs resultaat en succes op.
Soms is het moeilijk kiezen: ga ik mijn standpunt tegenover dat van een ander plaatsen (en dus strijd veroorzaken) of ga ik proberen een hoger gelegen standpunt innemen (en dus mijn eigen standpunt én dat van de andere includeert en tevens overstijgt). Het laatste vraagt altijd veel meer wijsheid en veel inspanning. Het resultaat is echter ook veel rechtvaardiger.
Rechtvaardigheid of het doorvoeren van je eigen-zin? Het is soms moeilijk kiezen.
Het kan verkeren. Het kan verkeren dat brave dochters die met waarden en normen zijn groot gebracht plots veranderen in stoute meisjes die alles aan hun laars lappen. Die schijnen te weten dat, zonder dat ze het boek van Ute Ehrhardt gelezen hebben: "Brave meisjes komen in de hemel, stoute overal". En dat is inderdaad de bedoeling: komen waar je normaliter niet zou geraken.
Mannen hebben doorgaans niet zo'n probleem met stoute meisjes behalve als het hun eigen dochters betreft....
In de film van Bambi spreekt mama konijn tegen Stampertje één van de grootst menselijke wijsheden uit: "Als je niets goeds te zeggen, zeg dan liever niksniemandal". Hoeveel keer heb ik wél al gesproken als ik niets goeds te zeggen heb! Hoe gráág spreek ik zelfs als ik niets goed te zeggen heb!!
Maar vandaag, tegen jou, zeg ik liever niksniemandal. Om tóch maar te zeggen dat ik niets goeds te zeggen heb...
De maat 5/4 en 11/4 bestaat! Een beetje muziekspeler kent doorgaans wel de maten 2/2, 3/4, 4/4 die telkens een soort 'tijd' aangeven maar bij de maat 5/4 en 11/4 is dat niet te horen maar loopt alles 'circulair'. Bij Sostakovich. Een rus.
Russen hebben geen maat nodig, die drinken immers wodka.
Ik weet niet of ik het nog 'heel' belangrijk vindt dat er iemand 'helemaal' van mij houdt. Natuurlijk is het belangrijk dat er mensen zijn die om je geven maar het gaat erover waar je je lat legt. Je kan de lat heel hoog leggen: alleen diegene die mij altijd, in al zijn aspecten, voordurend en gedurende heel mijn leven van mij houdt, dié houdt van mij. Probleem! Niet omdat dan al de rest erbuiten valt maar de vraag is of er wel nog iemand binnen valt! Als er enkele mensen zijn die mij enige tijd best wel een leuk iemand vinden en als er van die mensen dan ook nog een paar besluiten om zelfs langere tijd trouw te blijven aan onze relatie, zelfs als is die niet perfect, dan ben ik wel al heel tevreden. Omgekeerd geldt natuurlijk ook.
Moeders en vaders. Je ziet hun beperkingen en daardoor tevens ook de jouwe. Maar het is zo leuk om te kunnen binnenvallen in het ooit zo vertrouwde huis en net als vroeger aan tafel te schuiven, het netjes klaar gemaakte eten te verorberen, lui achterover te leunen en terug op te stappen. Zoals kinderen doen, tenminste dénken te mogen te doen zonder zich daarover één kritische vraag te stellen.
Volgens S. Hawkings (wetenschapper en atheïst) bestaat God niet omdat er parallelle universums bestaan. Ik verklaar hem nader: volgens Darwinisten is het leven en het mensenlijk leven op aarde een toevalligheid in de evolutie. Die toevalligheid is echter zo uitzonderlijk dat men haast uit verwondering dan toch een God moet veronderstellen. Wel, dat hoeft niet meer omdat ons universum toch niet zo uitzonderlijk is daar er meerdere universums blijken te zijn.
Niemand houdt zich meer bezig met God dan een atheïst.
