De gestaltpsychologie ziet alles in voor- en achtergrond. Dat wil zeggen dat de achtergrond fundamenteel mede bepalend is voor wat men op de voorgrond ziet. Wat ziet u? Een vaas of twee profielen?
Appreciatie. Ik kan zonder. Ik denk dat ik zonder kan. Ik wil zonder kunnen. Ik wil er niet afhankelijk van zijn. Ik denk dat ik er afhankelijk van ben. Ik kan niet zonder. Met dank aan P.
Het verschil tussen jaloersheid, afgunst en nijd is de volgende: - jaloersheid is een ander benijden om wat hij heeft terwijl men het zelf zou kunnen hebben - afgunst is een ander benijden om wat hij heeft maar men het hem niet gunt - nijd is bittere afgunst
Ik ben niet jaloers, zeker afgunstig en slechts een haar verwijderd van nijd.
Ik heb een workshop "symbooldrama" gevolgd. Dat komt erop neer dat je een bepaald symbool oproept en kijkt welke beelden zich daarrond ontwikkelen. Bijvoorbeeld: een voorstelling van een roos of een beklimming van een berg. Normaliter in interactie met een begeleider. Maar probeer de oefening maar eens zelf te doen en kijk hoe jouw roos eruit ziet en op welke wijze jij een berg zou beklimmen.
Vergeet niet alle details te interpreteren. Altijd het meest interessante.
De opera Don Carlo gaat over de zoon van de Koning van Spanje. Carlo is verliefd op een franse prinses en zij op hem maar helaas, zijn vader de koning huwt het meisje. De liefde doorkruist door de macht. Dat wat betreft de voorgrond van het verhaal.
De achtergrond van het verhaal is dat Vlaanderen ondertussen door Spanje werd onderdrukt en aan het verkommeren en verpauperen was. En dat in een opera van Verdi.
Hij had een date! Nog nooit in zijn niet meer zo jonge leven had hij een date gehad maar nu was het zover. Een vrouw was geïnteresseerd. Een date kan de hemel op aarde lijken. Een vrouw kan een wonder lijken. Een man ook.
Sommige mensen zitten in een onaangename situatie. Ze kunnen eruit weg maar ze willen erin blijven zitten. Ze beweren van niet maar ze doen het wel. Ze kiezen er zelfs expliciet voor. Blijkbaar willen ze het zichzelf moeilijk maken. Waarom dat zo is? Ze willen ook eens anders zijn dat ze zijn. Ze willen anders dan een aangename situatie. Waarom dat zo is? Ze willen alles van zichzelf en de wereld leren kennen. Inclusief het onaangename. Zo is dat. De andere kant is altijd intrigerend.
Volgens de meeste ben ik confronterend. Dat is ook de bedoeling. Dat is hoe ik wil zijn. Wat is er interessanter dan dat? En ja, u mag het ook met mij zijn. U bent dat overigens. Zonder dat u het weet. Maar u bent het wel.
Ik heb er geen probleem mee dat mensen zich in verschillende contexten anders gedragen vb. werk, vrienden, thuis. Aanpassing aan een bepaalde situatie is een positieve flexibele eigenschap. Daar is niets verkeerds mee. Weliswaar op twee voorwaarden 1) Er is een kern van jezelf dat altijd dezelfde is 2) elke uitbreiding daarvan in een bepaalde context moet authentiek zijn.
Ik heb wel een grote hekel aan vermenging van belangen.
El secreto de sus ojos. Oscar beste buitenlands film. Een wat vreemde mix van politiefilm, detectieveverhaal en romantische psychologie. Maar eigenlijk gaat hij over 'passie'. Vrijwel elk personage in de film heeft wel de één of andere passie die hem ten onder brengt. Zo gaat dat met passies. Die eindigen altijd in lijden.
Zoniet met de geduldige liefde. Daar is het 'festina lente' troef!
Ik weet het: echt vrolijk kunt u mijn blog niet noemen, ik ben doorgaans ernstig. Zouden ernstig en vrolijk per definitie aan elkaar tegengesteld zijn? De van Dale bevestigt dat: vrolijk = in lichte stemming; ernstig = niet licht op te vatten.
De voltooid toekomende tijd: hoe moet je die eigenlijk begrijpen? Bijvoorbeeld: wij zullen gespeeld hebben. Het gaat dan over iets wat voorbij is terwijl het nog moet komen. Vreemd hoewel hij in sommige zinnen wel zijn betekenis heeft, bijvoorbeeld: 'Als ik oud ben, zal ik veel/weinig geld verdiend hebben'. Maar toch, in principe kan je dat niet stellen. Om de eenvoudige reden dat je niet weet of je wel zal toekomen aan de toekomende tijd.
De voltooid toekomende tijd: ikzelf durf hem nooit gebruiken.
In de griekse oudheid ging er nog wel eens anders aan toe. Opdat men oorlog zou kunnen voeren moesten ze een gunstige wind hebben en daarom was het offeren van een dochter nodig. Vandaag de dag is er geen sprake meer van een letterlijke dood maar is het werkelijk zoveel anders? Hoeveel kinderen worden er geofferd ten behoeve van de ambities van hun vader?
Wat is offeren heden anders dan iemand opgeven, geen tijd aan besteden, onbelangrijk achten, geen prioriteit geven?
Wat is 'werkelijk'? Onze uiterlijk wereld van gezin, diploma, werk, vrienden, hobby's of onze innerlijke wereld van hoop, angst, vertrouwen, intuitie, liefde? Beide werelden stemmen niet noodzakelijk overeen. Hoe iets lijkt (uiterlijk) is niet altijd hoe iets is (innerlijk) en omgekeerd, wie we zijn (innerlijk) is niet altijd hoe we ons voordoen (uiterlijk). Welke wereld is dan de 'ware'? Mensen kunnen er in de war van raken.
Waar er een koningspaar is, daar is een krabbenmand. Een krabbenmand is een onveilige plaats waar iedereen elkaar probeert schade toe te brengen om zo kort mogelijk bij het koningspaar te zijn.
Het is een hele weg om bij het koningspaar te raken en de krabbenmand te vermijden.
Sommige mannen zijn slim en charmant. Andere zijn intelligent en lief. Er zijn er die dit tevens combineren met zwijgzaam en koppig zijn. Nogal vermoeiend maar ik kan ze allemaal best aan.
Doorzetten en niet opgeven zijn een kwestie van geloof. Een pure geloofskwestie. Immers, doorzetten en niet opgeven zijn niet gebonden aan resultaat noch succes. Ze blijven bestaan ONDANKS resultaat ncch succes. Ze blijven bestaan omdat je in iets of iemand gelooft.
In eerste instantie het geloof in jezelf. Soms levert dat zelfs resultaat en succes op.
Soms is het moeilijk kiezen: ga ik mijn standpunt tegenover dat van een ander plaatsen (en dus strijd veroorzaken) of ga ik proberen een hoger gelegen standpunt innemen (en dus mijn eigen standpunt én dat van de andere includeert en tevens overstijgt). Het laatste vraagt altijd veel meer wijsheid en veel inspanning. Het resultaat is echter ook veel rechtvaardiger.
Rechtvaardigheid of het doorvoeren van je eigen-zin? Het is soms moeilijk kiezen.
Het kan verkeren. Het kan verkeren dat brave dochters die met waarden en normen zijn groot gebracht plots veranderen in stoute meisjes die alles aan hun laars lappen. Die schijnen te weten dat, zonder dat ze het boek van Ute Ehrhardt gelezen hebben: "Brave meisjes komen in de hemel, stoute overal". En dat is inderdaad de bedoeling: komen waar je normaliter niet zou geraken.
Mannen hebben doorgaans niet zo'n probleem met stoute meisjes behalve als het hun eigen dochters betreft....
In de film van Bambi spreekt mama konijn tegen Stampertje één van de grootst menselijke wijsheden uit: "Als je niets goeds te zeggen, zeg dan liever niksniemandal". Hoeveel keer heb ik wél al gesproken als ik niets goeds te zeggen heb! Hoe gráág spreek ik zelfs als ik niets goed te zeggen heb!!
Maar vandaag, tegen jou, zeg ik liever niksniemandal. Om tóch maar te zeggen dat ik niets goeds te zeggen heb...
