Er werden onder algemene anesthesie röntgenfoto's genomen en bloed getrokken.

Alles wees in de richting van kliermaagdilatatiesyndroom.

Een speciale behandeling met ontstekingsremmers werd ingezet om het tij te keren. Dwangvoeding met laxeermiddelen, antibraakmiddelen, produkten tegen schimmelvorming in de darmen worden toegediend. Serum wordt via het beenmerg (speciale injectietechniek omdat vogels zulke kleine aders hebben en het moeilijk zou zijn om zonder verdoving een klassieke'baxter' aan te leggen) toegediend om uitdroging tegen te gaan.

Toch blijft de prognose bij kliermaagdilatatie somber en is het moeilijk te voorspellen of vogels die herstellen ook definitief genezen zijn.

De oorzaak, is onlangs gekend, blijkt het borna-virus te zijn, dat tot jaren in het lichaam aanwezig kan zijn voor de ziekte optreedt. Niet iedere vogel die besmet is, wordt echter ziek. Ara's zijn het gevoeligst, dan volgen kaketoes, en op de derde plaats grijze roodstaartpapegaaien en amazones. 

Maar bij de meeste krombekken is de ziekte al vastgesteld. Het virus tast de zenuwen van de kliermaag aan, zodat deze niet meer kan samentrekken. Ook de krop en darmen kunnen aangetast zijn. In sommige gevallen worden ook de hersenen aangetast en kan de vogel abnormale gedragingen vertonen (bvb een 'tick nerveux) of evenwichtsstoornissen.

Op de zijdelingse foto is de vergrote kliermaag te zien.

Deze molukkenkaketoe pop werd serieus verwond aan de binnenkant van haar dij. Een diepe vleeswonde was het gevolg.

De wonde werd verzorgd en gehecht onder verdoving. Een kraag werd geplaatst omdat ze de wonde met haar bek niet terug open zou bijten.

Dit vraagt een zeker aanpassing voor de vogel en sommige kunnen er danig door gestresseerd raken. Een kraag plaatsen is daarom niet altijd zo evident !

Antibiotica en onstekingsremmers moeten infectie, onsteking en pijn voorkomen.

Deze noodoplossing kan het leven redden, op voorwaarde dat de vertraagde kroplediging niet het gevolg is van een algemene ziekte (bvb polyoma-virus). Uiteraard mag het jong niet al te verzwakt zijn om de operatie te kunnen doorstaan. Bemerk de extreme graad van vermagering.

Onder de microscoop werd duidelijk dat de mest bijna 100% 'grampositieve staafjes' bevatte, terwijl bij een papegaai in de mest de verhouding tussen grampositieve staafjes en grampositieve coccen ligt tussen 4-1 en 3-2. (grampositieve coccen zien er uit als bolletjes, staafjes als stokjes onder de microscoop). Dit is geen heilige bijbel maar vertelt ons de de darmflora van deze papegaai wellicht 'ontregeld' is. Om de darmflora bij vogels aan te vullen bestaan er commerciële preparaten (zoals dit ook bij de mens bestaat), maar aangezien we hier thuis een kerngezonde amazonepapegaai hebben, die op allerlei ziekten getest is, kunnen we evengoed een papje maken van zijn mest. Dit zit immers vol goede darmbacteriën. Dit werd dan via een kropsonde ingebracht in de grijze roodstaartpapegaai.

Op de foto : de gramkleuring met vooral grampositieve staafjes

Bij inspectie van de uitwerpselen was duidelijk dat de urinefractie in de uitwerpselen te hoog was. De mest zelf (afkomstig uit de darmen) zag er redelijk normaal uit, maar lagen in een grote plas met kleurloze urine. Uiteraard dronk de vogel abnormaal hoge hoeveelheden water, anders zou de vogel ten gevolge van waterverlies via de nieren, uitdrogen.

Bij bloedonderzoek is in die gevallen soms het 'urinezuur' gestegen. Urinezuur zijn bij vogels de afvalstoffen in het bloed die via de urine uit het lichaam verwijderd worden. Teveel urineproductie kan echter bij vogels ook andere oorzaken hebben, zoals suikerziekte (zeldzaam) en leverproblemen.

Hier was een infectie van de nieren de oorzaak. Een eenzijdige voeding, met een tekort aan vitamine A, kan mede oorzaak zijn van het feit dat nieren gevoeliger zijn voor infectie.

Gelukkig zagen de uitwerpselen er na 5dagen merkelijk beter uit, na een behandeling met een gepast antibioticum en ontstekingsremmers. Een injectie met vit A mocht uiteraard niet ontbreken en de eigenaaar werd aangeraden op regelmatige basis een goed vitaminepreparaat in het drinkwater toe te dienen.