De bacterie is in vele vogels latent aanwezig, dit betekent dat er een evenwicht bestaat tussen de weerstand van de vogel en de bacterie. De bacterie wordt dus 'onder controle' gehouden door de vogel zonder dat het dier in staat is de bacterie te verwijderen. 

Als de weerstand van de vogel om een of andere manier vermindert (stress door aankoop, worminfectie, andere infecties,...), dan kan de vogel ziek worden en zelfs sterven. Veel vogelbestanden van vogelliefhebbers zijn op die manier besmet zonder dat ze het zelf weten. Op zich hoeft dat niet altijd tot problemen te leiden. Maar het komt geregeld voor dat iemand een vogel uit zo'n bestand aankoopt en dat door de stress de latent besmette vogel bacteriën begint uit te scheiden in grote aantallen, waardoor er ziekte uitbreekt bij de koper. Vandaar het belang van een goede quarantaine. In principe zou een aangekochte vogel minimum een maand in quarantaine moeten zitten om insleep van infecties te beperken. Papegaaieziekte is ook een zoönose. Dit betekent dat de ziekte besmettelijk is voor de mens. In vroegere tijden stierven er zelfs mensen door psittacose. 

Deze jonge grijze roodstaartpapegaai (dat zie je aan de kleur van de iris die nog is enkele dagen na aankoop acuut gestorven. De vogel sliep veel, produceerde geel-groene dunne mest, maar de nieuwe eigenaars hadden daar weinig belang aan gehecht. Na de dood werd besloten tot autopsie om de doodsoorzaak te kennen. 

Op de verschillende foto's zien we de verschillende stappen. 

Op foto 1 zie je dat de vogel niet dik, maar ook niet echt mager stond. De ziekte moet dus snel geëvolueerd zijn zoals door de eigenaars werd vermeld. 

Op foto 2 werd het borstbeen met de daarop liggende borstspieren (de filet) verwijderd, en zien we het hart en de lever. 

Op foto 3 een close-up beeld van het hart en de lever. 

Op foto 4 een close-up beeld van het hart en de lever. Een pincet werd onder de luchtzakken gestoken. Dit zijn zakvormige structuren, afgelijnd door doorzichtige vliezen, die verbonden zijn met de longen. Hier kan je duidelijk de vliezen zien die de aflijning van de luchtzakken vormen. 

Op foto 5 een close-up beeld van de lever. De pincet wijst naar de rand van de lever, die normaal 'scherp' is. Als de lever gezwollen is, zoals dat bij psittacose meestal het geval is, zien we een afgeronde boord. Dit is hier het geval. Op de vorige foto's zie je vooral 'scherpe' boorden. Op die plaatsen is de lever niet of minder gezwollen. 

Op foto 6 zien we een normale kliermaag. Dit is de eerste van de twee magen bij vogels. (aangeduid dmv punt van pincet) 

Op foto 7 zien we een normale spiermaag. 

Op foto 8 zien we een gezwollen milt. Ter interpretatie van de grootte werd een lucifer naast de milt gelegd. Een normale milt van een grijze rood- staartpapegaai is niet groter dan 6mm. De grootte van de diameter bedroeg minstens 8mm. Bij zwelling van de milt moet altijd worden gedacht aan psittacose. 

Op foto 9 : Op een afdrukpreparaat van de milt werd een speciale kleuring (stamp-kleuring) toegepast, om de intracytoplasmatische inclusies te zien in de witte bloedcellen die typisch zijn bij psittacose. De bacteriën van psittacose nestelen zich immers in de witte bloedcellen en veroorzaken in het 'cytoplasma' typische ophopingen die met een speciale kleuring van een afdrukje van de milt veelal te zien zijn. Hier zie je de verschillende kleurstoffen en ontkleuringsmiddelen die hierbij gebruikt worden (carbolfuchsine, azijnzuur en malachietgroen).