Deze steenarend werd in allerijl binnengebracht wegens een pompende ademhaling met open bek. Meteen werd gedacht aan een aspergilloma. Dit is een schimmelprop die loskomt in het ademhalingsstelsel en die soms komt vast te zitten ter hoogte van de splitsing van de luchtpijp. Tijd voor röntgenopnames is er in dit geval niet. Daarenboven is een dergelijke vogel eigenlijk aan het stikken, waardoor we moeten uitgaan van de meest waarschijnlijke diagnose om onnodig tijdverlies te voorkomen.
Snel handelen was de boodschap. In deze kritieke gevallen wordt een noodplan uitgevoerd : De vogel wordt via een masker verdoofd door middel van een gasmengsel : een combinatie isofluraan en zuurstof. Eenmaal de vogel voldoende verdoofd is, wordt achter de laatste rib een insnede gemaakt. Daar wordt een canule (= een soort buisje) ingebracht en daar wordt dan het verdovingsgas ingeblazen. Hierbij wordt heel snel gehandeld. Het verdovingsgas, samen met de zuurstof, wordt nu in omgekeerde richting geblazen : het passeert de luchtzakken, via de luchtzakken gaat het naar de longen en via de longen naar de (gedeeltelijk verstopte) luchtpijp. Het gas stroomt dus uit de bek, in omgekeerde richting. Nu kunnen we met een buisje in de luchtpijp de prop die zich ter hoogte van de splitsing van de luchtpijp bevindt, proberen uit te zuigen door op het buisje een grote spuit te koppelen.
Deze procedure kan levensreddend zijn. Maar voor hetzelfde geld overleeft de vogel dit niet. Het dier is immers aan het stikken op dat moment. Gelukkig is de eigenaar een ervaren roofvogeleigenaar en ziet hij ook wel dat de vogel bij het binnenbrengen elk moment kan stervan.
Gelukkig voor mij en alle betrokkenen heeft deze vogel deze procedure doorsparteld. Het was een grote opluchting dat de steenarend 's anderendaags niet meer met open bek ademde. Er werden ontstekingsremmers toegediend om zwelling tegen te gaan en antischimmelmiddelen moeten nu nog maanden via de voeding toegediend worden. Ook werd een injectie vitamine ADE gegeven, omdat vit A-tekort soms in verband staat met verhoogde gevoeligheid voor schimmelinfecties. Ook al kreeg de vogel een gevarieerde voeding en dus niet alleen eendagskuikens, maar ook ratten,....De vogel heeft nog een lange weg te gaan, maar het acute stikkingsgevaar is onder controle.
Het dier stond ook erg mager, zonder dat de eetlust was verminderd. Dit bewijst nog eens hoe vogels ziektesymptomen kunnen wegsteken, terwijl een of andere infectie aan het woekeren is. Vogels kunnen ook koorts maken en dat zuigt de energie uit hun lichaam. Als je weet dat de 'normale' lichaamstemperatuur van een vogel 40°C en meer is, kan je je voorstellen dat de inwendige kachel bij koorts dan op volle toeren draait.
In het kort : aspergillose is een ziekte veroorzaakt door een schimmel die meestal de ademhalingswegen van vogels aantast. Als een soort kanker vreet deze schimmel gezond weefsel weg en veroorzaakt kaasachtige woekeringen in luchtzakken, longen en ter hoogte van de luchtpijp(takken). Als er genoeg longweefsel is aangetast of als er plots zo'n kaasachtige prop loskomt en vast komt te zitten in de luchtpijp, kunnen de ademhalingssymptomen acuut optreden en kan de vogel stikken.
Foto's kunnen tijdens een dergelijke procedure niet genomen worden. Op zo'n moment is het 'alle hens aan dek'. De onderstaande foto's zijn genomen tijdens de nabehandeling achteraf.


|